μη μαδας τη μαργαριτα

από το Liberal Τα χρόνια της κρίσης  μεγάλη μερίδα πολιτικών, οικονομολόγων και οικονομολογούντων, εντός και εκτός της χώρας, διαγκωνίζεται να διακηρύσσει την αντίθεση της στις περιοριστικές πολιτικές που εφαρμόζονται στην ΕΕ και "επιβάλλονται" στην χώρα μας μέσω των μνημονίων. Καταδικάζουν αναφανδόν την "λιτότητα" και ζητούν πολιτικές φιλικές προς την ανάπτυξη. Κι εκεί τελειώνει η... εκδήλωση του ενδιαφέροντος και της φιλολαϊκότητας τους. Όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι, οι ανησυχούντες για τα δεινά μας, περιορίζονται σε επιθετικές διαμαρτυρίες, στον αφορισμό των συσταλτικών πολιτικών και σε διακηρύξεις περί του επιθυμητού δέον γενέσθαι. Στο σημείο αυτό ολοκληρώνεται η παρέμβαση τους. Εκείνο που δεν κάνουν είναι να καταθέσουν συγκεκριμένες προτάσεις και ιδέες για το "δια ταύτα". Πώς και με ποιο τρόπο θα γίνουν υλοποιήσιμες οι επιθυμίες τους. Τι σημαίνει "λιτότητα"; Είναι η κατάσταση διαβίωσης με χρήματα λιγότερα από το εισόδημα σ...

του Γιώργου Μπιλλίνη από το 4news Το 1970 ο «πρώτος»* κόσμος παρήγαγε και νεμόταν το 70% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, το 2010, οι ίδιες χώρες παρήγαγαν και νέμονταν το 49% του ΑΕΠ του πλανήτη. Πέρα από τη προφανή αναντιστοιχία, το 13% του πληθυσμού της γής να καρπώνεται το μισό του παγκόσμιου πλούτου, εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος τι άλλαξε. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ‘70 η τάση ήταν η ολοένα μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου στη Δύση. Τι συνέβη λοιπόν και η τάση αντιστράφηκε; Πού οφείλεται μια τόσο σημαντική υποχώρηση της Δύσης σε σχέση με τον υπόλοιπο πλανήτη και μάλιστα μέσα σε λίγα σχετικά χρόνια; Και βέβαια ποια θα είναι η τάση το επόμενο διάστημα; Η απάντηση είναι απλή. Όσο κι αν οι απανταχού κρατιστές δαιμονοποίησαν το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης, όσο κι αν επιχείρησαν να το παρουσιάσουν σαν μια καλοστημένη απάτη της Δύσης σε βάρος των υπολοίπων χωρών,το άνοιγμα των συνόρων στη διακίνηση κεφαλαίων, επιχειρήσεων, εμπορευμάτων και ανθρώπων...

του Γιώργου Μπιλλίνη , πηγή:www.capital.gr Στην Ιρλανδία ο κατώτατος μισθός είναι 1462 ευρώ. Στην Ελλάδα 751 . Η τρόϊκα, η ίδια τρόϊκα που εποπτεύει και τις δύο χώρες, δεν συμπεριέλαβε στην ατζέντα των προτεινομένων μέτρων προς τους Ιρλανδούς πρόταση για μείωση του κατώτατου μισθού. Στην Ελλάδα όμως επιμένει φορτικά να προσαρμοστεί η κατώτατη αμοιβή 22% χαμηλότερα, στα 586 ευρώ. Δεν σας προξενεί εντύπωση η διαφορετική αντιμετώπιση; Γιατί το κάνει; Επειδή μας μισεί; Επειδή στοχοποίησε τους Έλληνες εργαζομένους και προσπαθεί να τους εξοντώσει; Ας προσπαθήσουμε να αξιολογήσουμε τα δεδομένα και τις διαφορές μεταξύ των δύο χωρών. Δυστυχώς για το κατεστημένο, αριστερό, σοσιαλίζον  και λαϊκοδεξιό, τα δεδομένα και οι αριθμοί φίλοι μου λένε πάντα την αλήθεια. Η οικονομία της Ιρλανδίας δεν έχει προβλήματα διαρθρωτικά, ούτε ανταγωνιστικότητας. Άλλωστε την έχουν επιλέξει για να επενδύσουν εκεί όλοι οι μεγάλοι Αμερικανικοί κολοσσοί της πληροφορικής. Τη χρησιμοποιούν ως βάση εισόδου ...