μη μαδας τη μαργαριτα

Ο φίλος μας Θανάσης Μαχιάς εξηγεί απλά και γλαφυρά γιατί το κράτος το ίδιο βάζει προσκόμματα στην επένδυση του Ελληνικού διαχρονικά. Άκουγα (και συμμετείχα) στην χλεύη της δασικής έκτασης στο Ελληνικό που εμποδίζει μια από τις μεγάλες επενδύσεις που τόσο ανάγκη έχει η χώρα. Μετά, έμαθα ότι αφορά μόνο 15 στρέμματα και είδα την αεροφωτογραφία τους (από το ΣΚΑΙ). Ήμουν πολύ πιο επιφυλακτικός στην χλεύη για τα αρχαία του Ελληνικού, και στο στρεβλό δίλημμα: επένδυση ή αρχαία; Nα γίνει η επένδυση και ας καταστραφούν τα αρχαία, ή μήπως ΔΕΝ υπάρχουν αρχαία και είναι εύρημα για να ακυρωθεί η επένδυση; … Πιο καθαρή είναι περίπτωση της Χαλκιδικής. Όμως, δύσκολα διακρίνεις πού σταματά η ιδεοληψία και πού αρχίζει ο εκβιασμός της εταιρίας σε μια χρεοκοπημένη χώρα. Και τώρα; Η επένδυση προχωρά: γιατί η κυβέρνηση υποχώρησε στον εκβιασμό της εταιρίας; ή γιατί η εταιρία υποχώρησε στην «σθεναρή» στάση της κυβέρνησης; … Έτυχε λόγω της 20χρονης παραμονής μου στο Ηράκλειο, να μάθω ότι μεγάλο...

από το protagon Οι περισσότεροι καταλαβαίνουμε ότι το έγγραφο της γενικής διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτισμού, το οποίο χαρακτηρίζει ως αρχαιολογικό όλο το παλιό αεροδρόμιο, δεν θα καταφέρει τελικά να ματαιώσει την ψήφιση από τη Βουλή της επένδυσης του Ελληνικού. Το αν και πότε θα γίνει, είναι ένα άλλο θέμα. Ελάχιστοι επίσης πιστεύουν ότι ένα τέτοιο έγγραφο μπορεί να βγει και να κοινοποιηθεί στους πάντες, ως μια αυγουστιάτικη κινητοποίηση υπηρεσιακών παραγόντων για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η οποία για δεκαετίες κατάφερνε να κρύβεται κάτω από τους τροχούς των αεροπλάνων. Κάτι τέτοιο μπορεί να είχε κάποιο νόημα το 2011 ή έστω το 2014, πριν δηλαδή από την αρχική συμφωνία. Επομένως η λογική λέει ότι έχουμε να κάνουμε με μια ακόμη κυβερνητική κουτοπονηριά. Μπορεί να μην εκπορεύεται από του Μαξίμου, αλλά από κάποια ή κάποιες ανυπότακτες αριστερές συλλογικότητες των υπουργικών εδράνων. Μπορεί, για παράδειγμα, ο αριστερός καθηγητής και φιλόσοφος Αριστείδη...

του Κώστα Στούπα Το παλιό αεροδρόμιο του Eλληνικού αποτελεί ένα πρώτης τάξεως «φιλέτο» ακινήτου το οποίο θα μπορούσε να αποδειχτεί χρυσοτόκος όρνιθα για όποιον ιδιώτη εξασφαλίσει τη εκμετάλλευσή του, αλλά και να αποτελέσει αιχμή του δόρατος της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας, συνεισφέροντας σημαντικά στην Εθνική Οικονομία. Παρ΄ όλες αυτές τις καλές προοπτικές, κατά τον διαγωνισμό της πώλησής του εμφανίστηκε μια μόνο προσφορά και αυτή μιας κοινοπραξίας τριών επιχειρήσεων με κεντρική μια ελληνική με εμπειρία στην ελληνική πραγματικότητα. Εμφανίστηκε μια προσφορά λοιπόν και αυτή ιδιαίτερα μικρή, δημιουργώντας αμφισβητήσεις και νέο κύκλο αντιδράσεων. Το γεγονός πως εμφανίστηκε μια προσφορά και αυτή περί τα 400 εκατ. αποδυνάμωσε το εγχείρημα. Κατά τη γνώμη μου βέβαια το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας είναι το Ελληνικό να παραχωρηθεί για αξιοποίηση έστω και δωρεάν αν χρειαστεί. Οι επιλογές είναι δύο. Να μείνει ως έχει σαν σκουπιδότοπος ή να αξιοποι...