μη μαδας τη μαργαριτα

O K. Σοφούλης πιάνει την ουσιαστική πλευρά του πανεπιστημιακού ζητήματος, δηλαδή την εκπαιδευτική διαδικασία.  Πάλι για την πανεπιστημιακή εκπαίδευση του Κωνσταντίνου Σοφούλη από τη Μεταρρύθμιση Πιο εύκολα βγαίνει η ψυχή παρά το χούι, έλεγε ο θυμόσοφος παππούς μου. Γύρω μου τα πάντα σείονται (αν δεν γκρεμίζονται), αλλά το χούι μου είναι να αλληθωρίζω πάντα προς τα πανεπιστήμιά μας, όπου απόκτησα την ικανότητα να τ’ αγαπώ ακόμη και φθαρμένα όπως είναι πλέον. Τι να κάνω, λοιπόν; Άντε μια τρίτη βουτιά στην κεκαυμένη ζώνη, από αυτές τις φιλόξενες ηλεκτρονικές σελίδες. Τι προάλλες προσκάλεσα συγγενή μου, ώριμη φοιτήτρια, να παρακολουθήσει ως ακροάτρια ένα διεθνές πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στο οποίο έχω κάποια συμμετοχή. Στο τέλος της εβδομάδας τη ρώτησα αν κέρδισε τίποτα και τι είναι αυτό που της έκανε τη θετικότερη εντύπωση. Μου απάντησε αμέσως και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό: «Ο τρόπος με τον οποίο δουλεύουν οι φοιτητές του προγράμματος» (που προέρχονταν απ...

Ο φίλος μας Γιάννης Παπαθεοδώρου υπερασπίζεται την αναθεώρηση του νόμου πλαίσιο για την Ανώτατη Παιδεία. Ας τον διαβάσουμε με προσοχή. O Γιάννης είναι πάντοτε μια νηφάλια φωνή στον πολιτικό διάλογο. του Γιάννη Παπαθεοδώρου από την Ανανεωτική  «Έσκασε ο Ιουλιανός και διέδοσε- τι άλλο θα έκαμνε – πως η φωτιά ήταν βαλτή από τους Χριστιανούς εμάς. Ας πάει να λέει. Δεν αποδείχθηκε ∙ ας πάει να λέει. Το ουσιώδες είναι που έσκασε». Κ. Π. Καβάφης, Εις τα περίχωρα της Αντιοχείας 1. Η επανεκκίνηση του νόμου Ένα χρόνο μετά την ψήφιση του, ο νόμος 4009/11 για την ανώτατη εκπαίδευση βρίσκεται σε μια νέα πολιτική και ακαδημαϊκή επανεκκίνηση. Η συναινετική ψήφιση των λειτουργικών αλλαγών και των βελτιωτικών τροποποιήσεων του νόμου σηματοδοτεί ασφαλώς την επιστροφή στην ομαλότητα της ακαδημαϊκής ζωής αλλά και την αποκατάσταση των σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ του δημόσιου πανεπιστημίου και του Υπουργείου Παιδείας. Παράλληλα, αποδεσμεύει την καθημερινότητα του Πανεπιστημίου από τις γνωστέ...

  33 Πανεπιστημιακοί στηρίζουν με δήλωσή τους το νόμο 4009. Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι. Αλλά είναι αριθμητικά λίγοι, πολύ λίγοι, γεγονός που δείχνει τον πραγματικό συσχετισμό των δυνάμεων μέσα στα ΑΕΙ. Δυστυχώς, το νόμο υποστηρίζει μια μικρή μειοψηφία. Η πανεπιστημιακή κοινότητα απεχθάνεται τις καινοτομίες και τις δραστικές μεταρρυθμίσεις που κατεδαφίζουν την κομματοκρατία και περιορίζουν τη συναλλαγή. Την ίδια απέχθεια συναντάμε σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Δομές, σχέσεις, νοοτροπίες διαμορφώθηκαν στη διάρκεια των τελευταίων σαράντα χρόνων με πυρήνα το πολιτικό σύστημα και διαμόρφωσαν κάθε τι το δημόσιο. Πως μπορεί ένας νόμος, μια διάταξη, ή έστω η πολιτική βούληση κάποιων να τα ανατρέψουν όλα αυτά σε μια νύχτα; Ούτε οι προηγούμενοι νόμοι εφαρμόζονταν κατά 100% στα ΑΕΙ. Το αυτοδιοίκητο έδινε τη δυνατότητα στις διοικήσεις να εφαρμόζουν ότι τους βόλευε. Ακόμα και αν ο νέος νόμος λειτουργούσε, το σύστημα θα έβρισκε σύντομα τρόπους να παρακάμπτει τις διατάξεις περιορισμού...

Η Πανεπιστημιακή Συμπαράταξη ΑΠΘ βρέθηκε από νωρίς στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τη μεταρρύθμιση των ΑΕΙ και υποστήριξε κριτικά το νέο νόμο. Σήμερα δημοσιεύουμε την κριτική της στις αλλαγές καθώς και ένα πολύ κατατοπιστικό συγκριτικό πίνακα των διατάξεων που ισχύουν και των αντίστοιχων ρυθμίσεων που προτείνονται. Πανεπιστημιακή Συμπαράταξη ΑΠΘ Ο νόμος 4009 ήταν η μόνη ουσιαστική μεταρρύθμιση που έγινε στη μετά Μνημόνιο εποχή. Η νέα Κυβέρνηση συνεργασίας ορκίζεται ακόμη στις διαρθρωτικές αλλαγές. Αντί, όμως, να τις προωθήσει, επέλεξε στην παρθενική της πτήση να αλλοιώσει ουσιωδώς τη μοναδική μεταρρύθμιση που κληρονόμησε. Καλή αρχή, με το … αριστερό, στο μέτρο που, ως φαίνεται, η ΔΗΜΑΡ ήταν αυτή που βρέθηκε πίσω από την κυβερνητική υποχώρηση. Μια υποχώρηση που τώρα στέλνει μήνυμα εντός και εκτός της χώρας ότι αυτή η Κυβέρνηση μπορεί και να μην είναι τελικά διατεθειμένη να τα βάλει με τα κατεστημένα συμφέροντα. Διερωτάται, λοιπόν, κανείς πώς είναι δυνατό σ...

  Πάνω που γράφαμε ότι οι υπέρμαχοι των διορθώσεων του νόμου δεν αρθρογραφούν ήρθε το κέιμενο της Μαρίας, για να υπερασπιστεί τις αλλαγές. Μια παρατήρηση μόνο. Τα μονοπρόσωπα όργανα ( πρύτανης, κοσμήτορας) είτε διορίζονται, είτε εκλέγονται, αν είναι να συναλλάσσονται θα συναλλάσσονται και θα διαπλέκονται. Το ζήτημα είναι αν θα λειτουργούν οι εξωτερικοί μηχανισμοί ελέγχου. Και τα πανεπιστήμια χρειάζονται άνοιγμα στην κοινωνία. Φως, περιισότερο φως. ( leo ) της Μαρίας Ρεπούση από τη Μεταρρύθμιση Ένα από τα χαρακτηριστικά του δημόσιου διαλόγου στην Ελλάδα είναι η λογική του μαύρου-άσπρου, πηγή νομίζω κι αυτή της κακοδαιμονίας μας. Η απουσία των αποχρώσεων. Η έλλειψη ενός μετριασμένου πολιτικού λόγου που παίρνει υπόψη του τα επιχειρήματα του αντιπάλου. Ο μονόδρομος. Στο διάλογο για την αλλαγή θεσμικού πλαισίου στην Γ/θμια Εκπαίδευση που δεν έληξε με την υπερψήφιση του Ν. 4009/2011 τον περασμένο Αύγουστο , οι ενδιάμεσες φωνές αυτές που έβλεπαν και θετικά και αρνητικά σ...

Φίλες και φίλοι δυσανασχετούν με το γεγονός ότι η «μαργαρίτα» ανεβάζει κείμενα υποστήριξης του νέου νόμου για τα ΑΕΙ. Και αυτό, γιατί η ΔΗΜΑΡ υποστηρίζει κάποιες ουσιαστικές αλλαγές που θα τον κάνουν, κατά τη γνώμη της, λειτουργικότερο.  Τους λέω λοιπόν ότι το blog  δημοσιεύει όλες τις απόψεις σχετικά με το νόμο, γιατί θέλει να συμβάλει στο διάλογο. Εξάλλου στο παρελθόν υπήρξε θερμός υποστηρικτής της εν λόγω μεταρρύθμισης και συνεχίζει να είναι.  Εκεί, έξω από τα κομματικά γραφεία και τα πανεπιστήμια, υπάρχει κοινό που θέλει να πειστεί για τις προτεινόμενες βελτιώσεις και η ΔΗΜΑΡ θα πρέπει να του εξηγήσει τις προτάσεις της. Δυστυχώς λείπει από το δημόσιο διάλογο η αρθρογραφία, εκ μέρους όσων προτείνουν τις συγκεκριμένες αλλαγές. Εδώ να υπενθυμίσω ότι, η ΔΗΜΑΡ καταψήφισε στη βουλή το νόμο ως σύνολο, ενώ υπερψήφισε πολλές από τις διατάξεις του. Οι προτεινόμενες από αυτήν αλλαγές αναφέρονται στα άρθρα εκείνα στα οποία είχε διαφωνήσει κατά τη δημόσια διαβούλευση....