μη μαδας τη μαργαριτα

από το DimART Συνέντευξη στη  Michaela Wiegel Frankfurter Allgemeine Zeitung  (26.03.2016,  Παρίσι) Μετάφραση για το  dim/art:  Γιώργος Μονογιούδης Κύριε  Roy,  βλέπετε κάποιου είδους συνάρτηση μεταξύ της τρομοκρατίας και της αποτυχημένης ενσωμάτωσης στις ευρωπαϊκές κοινωνίες υποδοχής μεταναστών; Δεν πιστεύω ότι η ισλαμική ριζοσπαστικοποίηση είναι συνέπεια της αποτυχημένης ενσωμάτωσης. Πρόκειται για κατ’ επίφασιν πρόβλημα. Πολλοί νέοι άνθρωποι που στρατεύονται στο τζιχάντ είναι ενσωματωμένοι. Μιλούν γαλλικά, αγγλικά ή γερμανικά. Το «Ισλαμικό Κράτος» ίδρυσε ένα γαλλόφωνο τάγμα επειδή οι νέοι Γάλλοι ή Βέλγοι δεν μιλάνε καθόλου αραβικά. Το πρόβλημα δεν είναι η ελλειπής πολιτισμική ενσωμάτωση. Ακόμα και κατά τη ρήξη τους με την κοινωνία οι ευρωπαίοι τζιχαντιστές παραμένουν συνδεδεμένοι μ’ ένα πολύ δυτικό μοντέλο. Είναι μηδενιστικό, κάτι το οποίο δεν ανταποκρίνεται καθόλου στην ισλαμική παράδοση. Γοητεύονται από την αισθητική της βίας, την οποία γ...

της   Μυρένα Σερβιτζόγλου από την Καθημερινή «Η ριζοσπαστικοποίηση του Ισλάμ συμβαδίζει με την έξαρση της εθελοτυφλίας. Δεν θέλουμε να βλέπουμε τίποτα, να ξέρουμε τίποτα, να ακούμε τίποτα. Αυτή η τραγωδία πρέπει να μας ανοίξει τα μάτια», ωρυόταν o Πασκάλ Μπρικνέρ σε συνέντευξή του στη Figaro με αφορμή την επίθεση στα γραφεία του Charlie Hebdo τον Ιανουάριο του 2015. Το τρομοκρατικό χτύπημα στην παρισινή πρωτεύουσα από εξτρεμιστές με θύματα, κυρίως, δημοσιογράφους είχε κλυδωνίσει συθέμελα τους αυτοματισμούς του δυτικού κόσμου. Εντεκα μήνες μετά το μόνο που φαίνεται να αλλάζει στη συνείδηση και τα timelines των περισσοτέρων είναι τα #hashtags. Από #Je suis Charlie σε #Je suis Paris, ή σκέτο #Paris. Οι εκτελέσεις, οι εκρήξεις, η ομηρία, οι ταυτόχρονες σε έξι σημεία πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις στο κέντρο του Παρισιού θυμίζουν αυγό φιδιού αυτή τη φορά πολύκροκο. Ακριβώς τη στιγμή που αναμενόταν μία στρατηγική υποχώρηση των τζιχαντιστών του ISIS στο Ιράκ και τη Συρία, με...

‘ Allors, c’ est la guerre’. Με αυτή την φράση υποδέχθηκε ο Ι.Μεταξάς, το ιταμό τελεσίγραφο του Ιταλού πρέσβη Graci στο οποίο κατέληξαν σειρά ιταμών προκλήσεων της φασιστικής Ιταλίας σε βάρος της μικρής Ελλάδας τον Οκτώβριο του 1940. Αυτή περίπου την φράση χρησιμοποίησε και ο Γάλλος Πρόεδρος F . Hollande προκειμένου να κηρύξει τον πόλεμο στο βάρβαρο ‘Ισλαμικό Κράτος’ μετά την κτηνώδη και άνανδρη δολοφονική επίθεση της Παρασκευής 13 Νοεμβρίου στο κέντρο του Παρισιού. Η επίθεση αυτή που ελπίζουμε να απετέλεσε την σταγόνα που ‘ξεχείλισε το ποτήρι’, δεν ήταν απλά μία τυφλή εγκληματική πράξη εκδικητικού μίσους. Ήταν μία, σημειολογικά, εξαιρετικά επεξεργασμένη τακτική επίθεση η οποία απέβλεπε να υπηρετήσει τον στρατηγικό στόχο του I . S . I . S .: Να πλήξει καίρια την δυτική οικονομία (εμπόριο, τουρισμός, υπηρεσίες) και τον δυτικό τρόπο ζωής στην καθημερινότητά του και, ταυτόχρονα, να προκαλέσει χάος, φόβο και παράλυση στις δυτικές κοινωνίες δοκιμάζοντας τις αντοχές τους...