μη μαδας τη μαργαριτα

Η επίθεση στο Γ. Στουρνάρα δεν έχει αρχίσει ακόμα. Απλά τώρα γίνονται οι αναγνωριστικές βολές. Με την έναρξη των ιδιωτικοποιήσεων θα αρχίσει το πυρ ομαδόν από φίλιες και αντίπαλες δυνάμεις. Είναι η φάση που η παλιά Ελλάδα θα νιώσει πραγματικά ότι χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Θα δει να καταρρέουν οι καβάτζες της. Τότε θα αρχίσει ο πραγματικός πόλεμος.  του Νίκου Μπίστη από το protagon Νομίζω ότι από χτες του ταιριάζει γάντι το ήμισυ του γνωστού γηπεδικού συνθήματος. Γιατί χτες είχε δυό προειδοποιήσεις. Η μία εστάλη με ταχυδρομική σφαίρα και όλοι αντιλαμβανόμαστε σε ποια συνέχεια παραπέμπει. Η άλλη θα ήταν παντελώς άσφαιρη και άνευ σημασίας  αν δεν είχε βαρύγδουπη ονομασία προέλευσης: απεστάλη από τον γραμματέα της ΝΔ και βαθύ γνώστη της οικονομικής θεωρίας κ. Μανώλη Κεφαλογιάννη που αποκάλεσε τον Υπουργό που κατά τα άλλα στηρίζει το κόμμα του ανόητο.   Επί μήνες με αποκορύφωμα την τελευταία βδομάδα ο Στουρνάρας υπέστη τα πάνδεινα από αντιπολίτε...

Η ομιλία του Γιάννη Στουρνάρα για τον προϋπολογισμό του 2013 Το μνημόνιο δεν φταίει για την τρέχουσα δύσκολη οικονομική και κοινωνική συγκυρία στη χώρα μας. Αυτή οφείλεται: (Α)    Στο ότι η χώρα αυτή επί 35 συναπτά έτη δαπανά ετησίως 5% έως 10% περίπου περισσότερα απ’ ότι παράγει, κυρίως μέσω της αλόγιστης επέκτασης ενός αναποτελεσματικού, ισοπεδωτικού, κομματοκρατούμενου και διαχειριστικά εντόνως ελλειμματικού κράτους. Το διαρκές και μεγάλο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο βρίσκεται στην καρδιά της κρίσης, αφού αυτό εξηγεί την εξέλιξη του εξωτερικού χρέους, οφείλεται κυρίως στο διαρκές, άλλοτε μικρό και άλλοτε μεγάλο, συνήθως όμως μεγάλο, έλλειμμα του δημόσιου τομέα, ενώ από το 2001 και μετά οφείλεται και στην ταχεία αύξηση του δανεισμού του ιδιωτικού τομέα από το εγχώριο τραπεζικό σύστημα. (Β)     Στο παράδοξο της κοινωνικής πολιτικής: Υψηλές κοινωνικές δαπάνες κοντά στο 23% του ΑΕΠ, όσο περίπου και στην υπόλοιπη Ευρωζώνη,...

Για όποιους ψάχνουν ισοδύναμα του Γιάννη Στουρνάρα, από τη Μεταρρύθμιση   Η δύσκολη τρέχουσα οικονομική και κοινωνική συγκυρία οφείλεται κυρίως: (Α) Στην κατάρρευση του αναπτυξιακού και κοινωνικού προτύπου της χώρας, η οποία επί 35 συναπτά έτη δαπανά ετησίως 5% έως 10% περίπου περισσότερα απ’ ότι παράγει, κυρίως μέσω της αλόγιστης επέκτασης ενός αναποτελεσματικού, ισοπεδωτικού, κομματοκρατούμενου και έντονα ελλειμματικού κράτους. Το διαρκές και μεγάλο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών οφείλεται κυρίως στο διαρκές, άλλοτε μικρό και άλλοτε μεγάλο -συνήθως όμως μεγάλο- έλλειμμα του δημόσιου τομέα, ενώ από το 2001 και μετά και στην ταχεία αύξηση του δανεισμού του ιδιωτικού τομέα από το εγχώριο τραπεζικό σύστημα. (Β) Στο παράδοξο της κοινωνικής πολιτικής στην Ελλάδα, όπου υψηλές κοινωνικές δαπάνες που σε ποσοστό του ΑΕΠ αγγίζουν το 25%, όσο περίπου και στην υπόλοιπη Ευρωζώνη, συνυπάρχουν με ένα σχετικά (με την υπόλοιπη Ευρωζώνη) υψηλό ποσοστό φτώχειας που αγγί...