μη μαδας τη μαργαριτα

O εγχώριος συνδικαλισμός του δημοσίου δεν θα πάψει ποτέ να μας εκπλήσσει. Είτε ως αριστερός, είτε ως δεξιός είναι πάντοτε κατά της οποιασδήποτε αλλαγής στις δομές του κράτους, εφόσον βέβαια αυτές θίγουν την κομματοκρατία και τη συναλλαγή όλων με όλους. Τελευταία του επιτυχία είναι η συμβολή του στην αναβολή των εκλογών για τα συμβούλια διοίκησης των πανεπιστημίων. Με ευκαιρία την εκδίκαση της προσφυγής στα δικαστήρια για τη συνταγματικότητα του νέου νόμου, προτείνουν αναβολή των εκλογών μέχρι να αποφανθεί το δικαστήριο. Η πρόταση αναβολής μάλιστα είναι χωρίς καταληκτική ημερομηνία. Δηλαδή προτείνουν να μην εφαρμοστεί ο νόμος του κράτους, να μην εκλέξουν διοικήσεις τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ της χώρας μέχρι να αποφανθούν τα δικαστήρια για τη συνταγματικότητα του νόμου. Δηλαδή μετά από χρόνια. Ως τότε; Θα συνεχίσουν οι πρυτανείες να παράγουν το ωφέλιμο έργο τους. Εκπλήσσουν πράγματι οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι της ΠΟΣΔΕΠ με την εφευρετικότητά τους.  Η αναβολή είναι ένα ακόμα τέχνασμα ...

Το συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ έληξε εν μέσω αντεγκλήσεων, ενστάσεων επί της διαδικασίας, ψηφοφοριών, αποχωρήσεων μετά καταγγελιών για κυβερνητικό συνδικαλισμό και άλλα τέτοια γλαφυρά που φέρουν την υπογραφή του συνδικαλισμού made in Greece σε ευτροφικό μεταπολιτευτικό περιβάλλον. Δεν ευτύχησε να έχει τη δημοσιότητα που του έπρεπε. Η κοινωνία δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται, κακώς κατά τη γνώμη μου. Και όμως η κοινωνία ενδιαφέρεται πολύ για τη μόρφωση των παιδιών της. Αν ρωτήσεις οποιονδήποτε γονιό της κάθε οικονομικής τάξης, τι εύχεται για τα παιδιά του θα σου απαντήσει: «νάναι γερά και να σπουδάσουν». Και αν το «γερά» παραπέμπει στο Θεό, στην τύχη, ή στο DNA , το «να σπουδάσουν» παραπέμπει στα πανεπιστήμια. Τι σημαίνει όμως πανεπιστήμια, αν δεν σημαίνει πρωτίστως, ΔΕΠ,  δηλαδή το διδακτικό - επιστημονικό προσωπικό, το συνέδριο του οποίου μόλις έληξε; Επειδή στη χώρα μας υπάρχει μια ψευδής εντύπωση ότι όλα καθορίζονται επακριβώς από τις κυβερνήσεις, έτσι και εδώ όλοι...