μη μαδας τη μαργαριτα

από τον Ερμιππο  Μιλούσα με έναν φίλο χθες, για τα πολιτικά, και μεταξύ άλλων αναφερθήκαμε και στην παιδεία. Πολιτικά πάντα. Δεν είμαστε ειδικοί. Είπα λοιπόν, ως υπόθεση εργασίας: Ότι, μέσα σε ένα τερατώδες σχολικό συγκρότημα, σαν αυτό της Γκράβας, για παράδειγμα, -που όλοι θεωρούν μια τελειωμένη υπόθεση παραγωγής μετριότητας και περιθωρίου και το εγκαταλείπουν στην τύχη του-, υπάρχουν στατιστικά, κάθε δεδομένη στιγμή, ένα, δύο, τρία παιδιά με ξεχωριστή ευφυΐα, που συνήθως καταστρέφονται από το περιβάλλον, χαραμίζονται και όταν έρθει η ώρα προστίθενται και αυτά στον αδιάφορο σωρό των ασκόπως φωνασκούντων ενηλίκων. Πλούτος ασύλληπτος, που εγκαταλείπεται στην απαξίωση. Καθήκον, λοιπόν, επιτακτικό της κοινότητας είναι να εντοπίζει αυτά τα παιδιά και να τους δίνει όλα τα απαραίτητα μέσα που θα τα οδηγήσουν στον δρόμο για τον οποίο τα προίκισε η φύση. Με τον τρόπο αυτό η συλλογικότητα δεν αποδίδει μόνον δικαιοσύνη αλλά, ταυτόχρονα, δρα ωφελιμιστικά και για την ...

Αυτήν την στιγμή 12.000 περίπου οικογένειες στην Ελλάδα (και άγνωστος αριθμός στο εξωτερικό), κάτοχοι ομολόγων του δημοσίου, -Έλληνες ή Ευρωπαίοι πολίτες δεύτερης κατηγορίας προφανώς αυτοί-, πρόκειται να υποστούν το επαχθές μέτρο της αυθαίρετης δήμευσης της περιουσίας τους, μέσω του περίφημου "κουρέματος", επειδή κάποτε, στο πρόσφατο παρελθόν, είχαν την ατυχή έμπνευση να εμπιστευθούν το ελληνικό κράτος και να χρηματοδοτήσουν με τις οικονομίες τους τις ανάγκες του. Από το blog   Έρμιππος Πρέπει να σώσουμε το "κοινωνικό κράτος",   διαβάζω κάπου σήμερα . Τις "υλικές προϋποθέσεις" της δημοκρατίας. Το βαθύτερο θεμέλιο του κοινωνικού κράτους, όμως, το πρώτο έρεισμα της ύπαρξης του, είναι το δίκαιο κράτος. Σε διαφορετική περίπτωση μπορεί η αναδιανομή, που αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει, να μετατραπεί, από μηχανισμό απόσβεσης κραδασμών και εξισορρόπησης, σε βραδυφλεγή βόμβα, στην βάση που στηρίζει την συνύπαρξη.   Αυτήν την στιγμή 12.000 περίπο...

από το blog Έρμιππος Ακούγεται πολύ συχνά τελευταία ο όρος αλληλεγγύη. Είναι επειδή την ζητάμε επίμονα και πιεστικά από τους εταίρους μας. Δεν ξέρουμε, όμως, ακριβώς τι σημαίνει. Νομίζουμε μάλλον ότι είναι μια ακόμη λέξη της πλούσιας γλώσσας μας για τα δανεικά. Επειδή αν ξέραμε δεν θα είχαμε φτάσει στο χάλι που φτάσαμε. Θα είχαμε εφαρμόσει πρώτα από όλα τις αρχές που επιχειρούμε να διδάξουμε στους άλλους στο δικό μας σπίτι. Μιλούσα εχθές με έναν γνωστό από μια μικρή επαρχιακή πόλη. Κάθε ένας μας έχει τον τρόπο του να διασκεδάζει. Αυτός, μετά την δουλειά, περνάει τα απογεύματα του στα καφενεία και τις καφετερίες της πόλης, που είναι συγκεντρωμένες σε δύο παράλληλους δρόμους του κέντρου. Στις μικρές πόλεις οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Εκεί, για να βγεις έξω, δεν τηλεφωνιέσαι, δεν κλείνεις ραντεβού και δεν κανονίζεις. Απλά βγαίνεις. Και πηγαίνεις εκεί που, σχεδόν την ίδια ώρα, μαζεύονται όλοι οι υπόλοιποι. Χαιρετάς πολύ κόσμο, μιλάς δεξιά και αριστερά, χαριεντίζεσαι, ρωτά και ακ...

  To πολιτικό σύστημα έχει επιλέξει, δραχμή. Μαζί του και η αφελής αριστερά. Δεν θα πουλήσει τα ασημικά, για να μπορεί αύριο να τα διαγουμίσει με τη βοήθεια των συνδικαλιστικών του σπλάχνων, δεν θα πειράξει το δημοσιοϋπαλληλικό σύστημα της διαπλοκής και της ανεπάρκειας, γιατί αποτελούν τη βασική δεξαμενή ψήφων, δεν θα μεταρρυθμίσει τίποτα. Οι μαφίες ξέρουν ότι η Ελλάδα δεν πεθαίνει με την έξοδο από το Ευρώ. Πλούτος υπάρχει και θα συνεχίσει να παράγεται και το πολιτικό σύστημα είναι εδώ ενωμένο, δυνατό για να τον αρμέξει. Μαζί του και οι οικονομικές κρατικοδίαιτες ελίτ. Και το άρμεγμα θέλει αυτό το νοσηρό και αποδιοργανωμένο περιβάλλον του δεξιού κρατικισμού. Συνεπώς. η δραχμή είναι ένα ουράνιο δώρο για το πολιτικό σύστημα. ( Leo ) Από τον Έρμιππο   Δεν ξέρω πια να πω ποιο από όλα είναι το μεγαλύτερο έγκλημα των κομματικών συμμοριών που διαχειρίζονται δεκαετίες τώρα τις υποθέσεις της χώρας. Αξίζει η παρατήρηση ότι η ο όρος "διαχείριση" δεν είναι τυχαίος. Επε...