μη μαδας τη μαργαριτα

του Λυκούργου Χατζάκου από το koolnews ..«τους αφήσαμε στην Ομόνοια γιατί εκεί είναι το φτηνό φαγητό, οι συμπατριώτες τους, το μετρό. Το επιχείρημα “γιατί όχι στην Εκάλη;» απαντώ τι να κάνουν στην Εκάλη....! Είναι σαν το ερώτημα «γιατί δεν τους πάει η υπουργός στο σπίτι της;»! Επειδή το Υπουργείο εδώ έχει γίνει το σπίτι μου θα τους φέρω εδώ, στο Υπουργείο, αν ενοχλούν. Έχει πολλούς διαδρόμους…» «το ότι κοιμούνται στο δρόμο και δεν έχουν πού να πάνε και ότι ψάχνονται είναι ψέμα», σημειώνοντας ότι «στους όρους που έχουμε βάλει είναι να δηλώσει οικία κατοικίας αλλά και Αστυνομικό Τμήμα που θα πρέπει να παρουσιάζεται κάθε 15 μέρες». Και με αυτές τις φράσεις η ΑΝΥΠ Μεταναστευτικής Πολιτικής επανέφερε το θέμα του μεταναστευτικού ως πρόβλημα. Δύσκολα κατανοεί κάποιος την ενέργειά της. Προφανώς, εγκλωβισμένη στην αφέλεια και εμμονές των αριστεροφανών προσεγγίσεων του κυβερνώντος κόμματος -αυτό συνάγεται και από την πενία των επιχειρημάτων της-, δεν αντιλαμβάνεται τις επιπτώσεις σε ...

του Λυκούργου Χατζάκου από το koolnews Ανέκαθεν και σε κάθε κρίση, πρόκληση ή επίθεση, το Ισραήλ επέλεγε την σκληροτέρα των απαντήσεων αντιποίνων. Προφανώς, αιτία για αυτό είναι η ανασφάλεια, την οποία αισθάνονται οι Ισραηλινοί, δεδομένου ότι η χώρα βρίσκεται εντός απολύτως εχθρικού περιβάλλοντος, για την δημιουργία του οποίου έχουν και οι ίδιοι ευθύνη. Πρέπει να συγκρατείται ότι, οι Ισραηλινοί δέχθηκαν επίθεση από τον 5μερή αραβικό συνασπισμό (Ιορδανία, Συρία, Ιράκ, Αίγυπτος και Λίβανος) κατά το έτος 1948· στον πόλεμο των Έξι Ημερών, το Ισραήλ πρόλαβε επίθεση των Αιγύπτου και Ιορδανίας, στο δε πόλεμο του Γιομ Κιπούρ -την μεγαλύτερη θρησκευτική εορτή-, μόλις κατάφερε η χώρα να διασωθεί από νέα Αραβική επίθεση. Από την άλλη πλευρά η σύσταση –με την απόφαση 181 τ ου Σ.Α. των Η.Ε.-, του Ισραηλινού Κράτους, προκάλεσε κύμα Παλαιστινίων προσφύγων, οι οποίοι ουδεμία αποζημίωση έλαβαν ποτέ και έκτοτε υποχρεώθηκαν να ζουν ως «μη λαός», αφού παρά την αρχική πρόνοια της απόφασης τω...

του Λυκούργου Χατζάκου από τη Μεταρρύθμιση Εν  μέσω κρίσης, της οποίας τον πυρήνα αρνείται να κατανοήσει και παγκόσμιων γεωπολιτικών μεταβολών, των οποίων η ταχύτητα και η απρόσμενη εξέλιξη αιφνιδιάζει, με σταθερές παρελθόντων ετών να ανατρέπονται αφού και η αδράνεια του διπολισμού εξήντλησε τα όριά της, η ελληνική κοινωνία προσπαθεί να βρει στηρίγματα και ελπίδες· αισθάνεται «προδομένη» από τις πολιτικές δυνάμεις που διαχειρίσθηκαν, με εντολή της, πάντοτε, τα δημόσια πράγματα και απελπισμένα προσφεύγει σε αμφίβολης ή μηδαμινής αξίας ιδεολογήματα. Ακόμη και αυτή η Μεταπολίτευση δεν ξέφυγε από την μήνιν των «αγανακτισμένων». Σε αρκετά ζητήματα η κριτική μπορεί να είναι βάσιμη, πλην όμως, σε καμία περίπτωση δεν προσήκει η ισοπέδωση και η απαξίωση της μετάβασης από ένα δικτατορικό καθεστώς στην Δημοκρατία, όποια προβλήματα και αν αυτή παρουσιάζει, ουδαμώς συγκρίνεται η δημοκρατική Πολιτεία με όσες αδυναμίες και αν έχει με ένα φασιστικό και βιαίως επιβεβλημένο καθεστώς. Με...

Λυκούργος Χατζάκος από Μεταρρύθμιση Δύο σημαντικές ειδήσεις διατάραξαν τη θερινή ραστώνη μας –εκτός φυσικά από τη συνήθη ταραχή που προκαλεί η άφιξη των τροϊκανών επισκεπτών μας. Η επιχείρηση «Ξένιος Ζεύς» και η ειδεχθής πράξη νεαρού αλλοδαπού, επανέφεραν τη συζήτηση για το μεταναστευτικό και τους αλλοδαπούς εγκληματίες και πυροδότησαν εκ νέου θορυβώδεις ιαχές καταδίκης από «σωτήρες και θεματοφύλακες του έθνους» και ψυχοπαθείς που βρήκαν την ευκαιρία να έρθουν στο προσκήνιο και να ηχορυπάνουν και πάλι με κραυγές μίσους και μισαλλοδοξίας το περιβάλλον, να γίνουν θέμα στις ειδήσεις με το ρεσάλτο στο πλοίο που μετέφερε τον κρατούμενο, εκμεταλλευόμενοι την ανεπάρκεια των μέτρων φύλαξης. Από την άλλη πλευρά, αριστερόφρονες και επαγγελματίες υπερασπιστές μεταναστών, απαντούν με σενάρια κυβερνητικών συνομωσιών και σκοπιμότητα εκτροπής της προσοχής των πολιτών «από τα μνημόνια και τα μέτρα», λες και η είδηση της κακοποίησης ενός 15χρονου κοριτσιού δεν πρέπει να μας σοκάρει, ή πρέπει το ...