Σεβαστή Λιοναράκη - Χριστίδου: Είδα και ευτυχισμένα παιδιά σε ολοήμερα σχολεία

Γνώρισα κάποτε ευτυχισμένα παιδιά σε ολοήμερα σχολεία. Όχι κοτόπουλα κύριε υπουργέ, παιδιά αληθινά και χαρούμενα που έκαναν πράγματα ενδιαφέροντα και περνούσαν καλά και επτά και οκτώ ώρες στο σχολείο. Και τώρα βλέπω τα όμορφα αυτά σχολεία, όχι βέβαια τέλεια ούτε ιδανικά, αλλά ζωντανά και ανήσυχα να καίγονται όμορφα. Και ακούω σαχλαμάρες εγκληματικές για την ανάγκη επιστροφής στο καλό; παλιό; σχολείο όπου τα παιδιά των δύο πρώτων τάξεων θα σχολάνε στις 12 και 25 και τα υπόλοι πα στη 1 κι 15! Η συντόμευση βέβαια των ωρών παραμονής στο σχολείο δεν είναι το θέμα , είναι η επιστροφή σε ένα τσιγγούνικο δημοτικό σχολείο που θα προσφέρει τα βασικά γιατί δυστυχώς η φτώχεια των ιδεών που δεν αρκούν για να διαμορφώσουν το σύνθετο παρόν, θεωρεί όλα τα επιπλέον περιττά. Αυτό το έγκλημα της κυβέρνησης με τρομάζει πιο πολύ από όλα τα άλλα. Πάμε ολοταχώς προς τα νεκρά σχολεία του στοιχειώδους αλφαβητισμού. Των στεγνών μαθημάτων και των στεγνών μυαλών των αρμοδίων. Συναίσθημα νεκρό...