μη μαδας τη μαργαριτα

Δεν μπορώ να συλλάβω το μέγεθος της ανατροπής, που θα μπορούσε να συμβεί, μπας και ξεκολλήσουμε λιγάκι, από αυτό που μας συμβαίνει και κατατρώει τα σπλάχνα μας… Έκανα το σφάλμα, κάποια στιγμή χθες, να διώ στις ειδήσεις, στιγμιότυπα από τη συνεδρίαση της Βουλής, με προεδρεύοντα τον αγαπημένο της φραουλοπαραγωγής, Μάκαρο. Δεν είναι απλώς ότι τρόμαξα.  Δεν είναι απλά ότι πιάστηκε η ψυχή μου, γιατί ήρθαν στο μυαλό μου μνήμες και αθλιότητες,  πολύ παλιών καιρών. Τότε που, εάν αποκτούσαν κάποια πλειοψηφία, έστω και απολύτως ευκαιριακή, κάποιες δυνάμεις εξαγριωμένων, στις Γενικές Συνελεύσεις, ξεδιπλώνονταν όλο το εκφασισμένο ταπεραμέντο και κινδύνευες με λιντσάρισμα. Και θυμήθηκα τέτοιες σκηνές αρκετές. Θυμήθηκα επιτροπές αποχουντοποίησης, γελοίων Ιαβέρηδων. Θυμήθηκα διασυρμό συναδέλφων, φίλων ακόμη και καθηγητών. Που μετά, διαπιστώσαμε το πόσα γράμματα ξέρανε, σε σχέση με τα σκύβαλα, τα αλαλάζοντα κύμβαλα, που ανέλαβαν να ξεθεμελιώσουν την Νομική της Θεσσαλονίκης, του Μάνεση, ...

του Μιχάλη Γ.Τριανταφυλλίδη Πρώτον, πολιτική παράγεις με διάλογο. Με κατάθεση δε ιδεών και προτάσεων το δεύτερον. Οπότε, είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό και ευχάριστο το γεγονός, πως μια διαδικασία που θέλουμε και περιμένουμε, εδώ και καιρό, για το εάν και πως θα ξεκινήσει, ήδη από χθες πήρε μπρος. Δεν θέλω να επανακάμψω με γενικές θεωρίες, περί πολιτικού συστήματος που κατάρρευσε κλπ., θορυβώδη και χιλιοειπωμένα. Και καλά όλα αυτά, περάσανε και ακόμη καλύτερα αποφασίστηκε, καταρχάς για το τι είναι και τι θέλει, όχι το ΕΑΜ, αλλά η δημοκρατική παράταξη, από τον πολίτη και τον εαυτό της. Και αφού πήρε μπρος η διαδικασία, καλούμαστε να πούμε γνώμη για το πώς θα συμμαζευτούμε και θα γίνουμε ένας ζων και δρών οργανισμός και όχι κάποιο καινούργιο μαυσωλείο, του βρικολακιασμένου πια πολιτικού συστήματος, που μας τραβάει από το ποδάρι, λες και έχει εφ του τζι της ουίντ. Και κάθε λίγο και λιγάκι «ψιτ φίλε» από βαθιά μέσα από τα τάρταρα.

Ένα άρθρο του Μιχάλη Σαμπατακάκη που δημοσίευσε η Ελευθεροτυπία στις 11/12/2013 και μια καυτερή απάντηση του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη. Η γενιά του Ρήγα Φεραίου στα μαχαίρια. Το συνέδριο της ΔΗΜΑΡ και η Κεντροαριστερά Από το 1968 με τη δημιουργία του ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ και μέχρι σήμερα με την ΔΗΜΑΡ, δηλαδή για 45 χρόνια, επιβιώνει το ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα της Ανανεωτικής Αριστεράς. Μικρό αριθμητικά, με μεγάλες θυσίες στους αγώνες και κυρίως με μεγάλη επίδραση στο χώρο των ιδεών και της πολιτικής. Βασικές έννοιες της φυσιογνωμίας μας η Δημοκρατία και η Ευρώπη. Ας μην ξεχνάμε ότι στα άλλα πολιτικά ρεύματα κυριαρχούσαν για πολύ μεγάλο διάστημα, τριτοκοσμικές αντιλήψεις στο ΠΑΣΟΚ, εξάρτησης από τις ΗΠΑ στη ΝΔ (παρά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή) και εξάρτησης από την Μόσχα στο ΚΚΕ. Αυτά τα τρία πολιτικά κόμματα κυριάρχησαν στην πολιτική ζωή της χώρας, είτε ως κυβέρνηση, είτε ως αντιπολίτευση. Η κατάρρευση της χώρας είναι σε απόλυτη σχέση με αυτή την κυριαρχία. Η ΔΗΜΑΡ, πολύ σύντομ...

του Μιχάλη Γ. Τριανταφυλλίδη Τώρα που τελείωσαν τα καλαμπούρια, παρακαλώ να ομιλήσουμε και σοβαρά. Αναρωτήθηκαν πάρα πολλοί και απορώ γιατί, πως ψήφισαν όχι απλώς δένδρα, αλλά και αποθαμένοι και οχθροί δεδηλωμένοι. Το χειρότερο όμως, είναι ότι από, τον Συνασπισμό και προς τα δω, ποτέ δε μάθαμε κάτι διαφορετικό. Ποτέ δεν υπήρξε διάλογος σοβαρός για την παραγωγή πολιτικής. Δεν είναι μάλιστα, καθόλου τυχαίο το γεγονός πως εκτός από δυο τρεις σούπες χλιαρές και άνοστες δεν υπάρχει καμιά σοβαρή απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής για παράδειγμα. Ακόμη και η απόφαση για την αποχώρηση πάρθηκε από την ΕΕ και την κοινοβουλευτική ομάδα που διόρισαν ως όργανο υπεράνω πάντων και πασών τον πρόεδρο… Και παρακαλώ μέχρι την αποφράδα εκείνην ημέρα που ήρθε το πάνω κάτω, βολεύονταν οι πάντες στη συνθήκη και πλην παραιτήσεως Φωτίου, για όλους τους παραπάνω λόγους, ουδεμία άλλη αντίδρασις…. Αυτό που έχουμε μάθει μόνον, είναι η ήττα του άλλου. Ποσώς μας αφορά πως και γιατί ήττα. Ήττα όμως, ως πρ...

Ο Μιχάλης Τριανταφυλλίδης ιστορικό στέλεχος της Ανανεωτικής Αριστεράς και μέλος της ΚΕ της ΔΗΜ.ΑΡ στέλνει μια επιστολή στο γραμματέα του κόμματος Σπύρο Λυκούδη με ευκαιρία τη συνεδρίαση της ΚΕ. Και τα γράφει ωραία. Αγαπητέ Σπύρο , Καταρχάς θα ήθελα να σου δηλώσω ειλικρινά, την ικανοποίησή μου για τις θέσεις που εξέφρασες, στην πολύ ωραία ομιλία σου στη Βουλή, για το ζήτημα της Χρυσής Αυγής. Με μεγάλη λύπη διαπιστώνω ότι παρά την πελώρια ένταση, που και συ σίγουρα, θα διακρίνεις στο κόμμα, για αυθαίρετες πρακτικές και κινήσεις, κυρίως όμως για την πλήρη εξαφάνιση του προσδιορισμού δημοκρατικές, στις οποίες διαδικασίες ακολουθούνται, δεν αναλαμβάνεις κάποια πρωτοβουλία για να επανακάμψει η λογική του δημοκρατικού ισότιμου διαλόγου. Εσύ είσαι ο Γραμματέας Σπύρο Λυκούδη και δυστυχώς χρησιμοποιείς την Κ.Ε. αποκλειστικά και μόνο για να επικυρώσεις θέσεις, αποφάσεις και πλαίσια που ήδη εφαρμόζονται. Η  Κ.Ε. θα πει το μπράβο και το ζήτω. Δεν θα έλεγα πως αυτό βο...

Κύριε κύριε κύριε να πω;;; ερωτώ με σηκωμένο το χεράκι περιμένοντας τη σειρά μου. Μιχάλης Γ.Τριανταφυλλίδης Μέσα σε ένα κλίμα διαρκούς και πλήρους συγχύσεως. Μέσα σε ένα περιβάλλον εξαγριωμένων αντιδράσεων, ακόμη και ανθρώπων που δεν θα περίμενες ποτέ να αντιδράσουν με τρόπο βίαιο, το να προσπαθείς να βρεις λόγο νηφάλιο μάλλον με ουτοπία μοιάζει. Μην τρελαινόμαστε τώρα. Εάν δε, αυτόν το λόγο, προσπαθείς να τον ψαρέψεις στα σοσιαλμίντια, τότε έχεις γελαστεί οικτρά. Οι πάντες ζητούν πρόταση για το τι κάνουμε, πως το κάνουμε, πότε, ποιοι κλπ. Το να προσδιορίσεις τι ζητάς να κάνουμε είναι το δύσκολο. Γιατί κανείς δεν προσπαθεί να απεμπλέξει τον εαυτό του από τη μιζέρια, την αθλιότητα του παρελθόντος, κυρίως όμως από τα απολύτως τετριμμένα γνωστά τερτίπια που μάθαμε και δεν λέμε να ξεχάσουμε. Κατ’ αρχάς όταν λέμε φορέας, όλοι στο μυαλό τους φέρνουν, αυτήν την άθλια δομή του κόμματος νέου τύπου, που έχει πεθάνει και ήδη ταφεί. Αφού φυσικά δηλητηρίασε και όλο τ...

Δυο κείμενα του φίλου μας Μιχάλη Τριανταφυλλίδη για τον τουρισμό. Γιατί εκτός των άλλων έχουμε και προτάσεις. Επιμένοντας στην αρχική και διαρκή εντύπωση μου πως κανείς δεν θέλει να αλλάξει τίποτε σ’ αυτό τον τόπο. Του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη    Παρακολουθώ αρκετές μέρες τώρα, βήμα-βήμα τη συζήτηση στην Επιτροπή της Βουλής του Νομοσχεδίου για τον τουρισμό. Μελετώ με μεγάλη προσοχή μια-μια τις τοποθετήσεις των βουλευτών των κομμάτων, των φορέων, της Υπουργού. Ετοιμάζεται ένα Νομοσχέδιο το οποίο έχει πολύ σαφείς στόχους εξυπηρέτησης. Σχεδόν αποκλειστικά εξυπηρετούνται κάποια συμφέροντα και φυσικά δεν ενδιαφέρει καθόλου για το που οδεύει συνολικά ο τομέας. Εμείς να ‘μαστε καλά. Το δυστύχημα είναι πολλαπλό και γι’ αυτό θα είναι και πολύνεκρο. Με ξεχωριστές προσεγγίσεις για τα σημαντικά ζητήματα που ανοίγουν με το νομοσχέδιο, στις επόμενες ημέρες θα προσπαθήσω να πω έναν λόγο διαφορετικής προσέγγισης. Αλλά δυστυχώς αυτό που ανακαλύπτει κανείς...

Του Μιχάλη Γ.Τριανταφυλλίδη    Η ελληνική κοινωνία, βουλιαγμένη στην κρίση και την απόγνωση, απορρίπτει, το ένα μετά το άλλο, τα στοιχεία ενός μοντέλου συγκρότησης της πολιτείας, που μας έφτασε μέχρι σήμερα, χωρίς να νοιάζεται, σχεδόν καθόλου, για τις όποιες συνέπειες ή και τα κενά. Απορρίπτει ότι την ενοχλεί. Κι ανάμεσα σ’ αυτά και την πολιτική όπως την γνωρίζαμε. Και φυσικά τα κόμματα της. Εδώ εδράζεται, πιστεύω και η αύξηση της αντίληψης για τη βία, ως κυρίαρχο στοιχείο της πολιτικής συμπεριφοράς. Η ελληνική κοινωνία  έδειξε αντοχές πολύ μεγαλύτερες των αναμενομένων. Έδειξε να αναγνωρίζει τις προσπάθειες που έγιναν και να υπομένει τις θυσίες. Για το λόγο αυτό φαίνεται,  περιμένει για λίγο ακόμη, λίγο όμως και το εννοώ. Η Δημοκρατική Αριστερά, ξεφεύγοντας από την μέγγενη ενός παρηκμασμένου πολιτικού μορφώματος προσπάθησε να δώσει ελπίδα και κουράγιο. Αμφιταλαντεύτηκε αρκετές φορές. Δημιούργησε προσδοκίες και αναμονές, πραγματοποίησε μία ...

του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη Φοβάμαι  πως η επιδημία που έχει ενσκήψει τον τελευταίο καιρό και έχει ανεβάσει τον πυρετό στα ύψη, περισσότερο από αυτόν του Σαββατόβραδου, για το ποιος θα προτείνει την πιο περίεργη ιδέα για τη συνάντηση της Αριστεράς, του Κέντρου, του χαφ και του σέντερ  μπακ, δεν αντιμετωπίζεται, δυστυχώς, με τα γνωστά εμβόλια. Χρειάζεται κάποια καινούργια θεραπεία. Κανά χρόνο πριν, κάποιος είχε αναφωνήσει, πάλι με την ευκαιρία κάποιου κρίσιμου συμβάντος, αν δεν σφάλω, να γίνει ο Μπουτάρης Πρωθυπουργός. Μετά κάποιος έγραψε, πρόσφατα, να γίνει ο Μπουτάρης ο συνεκτικός κρίκος και ηγέτης συνάντησης της Κεντροαριστεράς. Πιστεύω ότι σε περίπτωση χηρείας του Πατριαρχικού ή Αρχιεπισκοπικού θρόνου, χτύπα ξύλο, δεν θα προταθεί και για την αντίστοιχη θυσία. Κατ΄αρχάς να ξεκαθαρίσω ότι δεν χρειάζομαι πιστοποιητικά λόγω πολυετούς καλής φιλικής σχέσης και να έρθω στο προκείμενο. Ναι έτσι είναι έχει πολύ μεγάλη διεισδυτικότητα σε όλα τα στρώμα...

του Μιχάλη Γ.Τριανταφυλλίδη Τα γεγονότα στην Τουρκία εξελίσσονται με τρόπο σταθερό και με προσπάθειες, κυρίως από την Κυβερνητική πλευρά, να συμμαζευτεί η κατάσταση, πριν την επάνοδο του Ερντογάν από το ταξίδι στο Μαγκρεμπ. Εδώ να σημειώσουμε παρενθετικά ότι με μιαν άγαρμπη παρέμβαση που απαντήθηκε σκληρά από του Μουσουλμάνους αδερφούς πήρε ένα καλό μάθημα η Τούρκικη διπλωματία, για το οποίο μάλιστα ο Νταβούτογλου που έφερε την κύρια ευθύνη, δημόσια παραδέχτηκε, πως ήταν λάθος. Χθες επισκέφτηκε τον Γκιούλ, ο Κιλιζτζάρογλου αρχηγός του CHP και βγήκε αρκετά συμμαζεμένος στις δηλώσεις του αμέσως μετά, μιλώντας για στήριξη μεν αλλά όχι και ταύτιση με τους διαδηλωτές. Όπως επίσης κατάπιε την απαίτηση για εκλογές, δηλώνοντας ότι τα θέματα όλα πρέπει να συζητηθούν στην Εθνοσυνέλευση και να αναθεωρηθούν ορισμένες αποφάσεις του Ερντογάν. Πρωί, πρωί ο Μπουλέντ Αριντς, Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και του κόμματος, φανατικότερος Μουσουλμάνος από τον Πρωθυπουργό του, δήλ...

του Μιχάλη Γ. Τριανταφυλλίδη Οι διαδηλώσεις επί τρεις μέρες στο Γκεζί, με τίποτε δεν έδιναν την εντύπωση ούτε καν την υποψία πως θα εξελίσσονταν σε μιαν εξέγερση των μικρομεσαίων και μη μουσουλμανικών στρωμάτων της τουρκικής κοινωνίας. Ούτε μπαχαλάκηδες είναι προφανώς (αν και υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι ανάμεσα τους χωρίς βαρύνουσα γνώμη), ούτε εν γένει αντιπολιτευόμενοι. Και το τελευταίο κυρίως γιατί στην τουρκική πολιτική σκηνή δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Δεν υπάρχουν οι πολιτικές εκείνες δυνάμεις και κυρίως οι πολιτικοί που θα προσπαθήσουν να βρουν το λόγο της αντίρρησης αλλά και της συναίνεσης στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Και είναι προφανές ότι οι αντιδράσεις δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι εδράζονται στο πάρκο και το μολ, στο όνομα της τρίτης γέφυρας που βρίσκει δραματικά αντίθετους τους αλεβίτες κυρίως (17 εκατ.), τους οποίους ο Γιαβούζ Σελίμ κατέσφαξε στον «ιερό» πόλεμο κατά των αλεβιτών και των σουνιτών. Πολύ δε περισσότερο η μουσουλμανική ποτοαπαγόρευ...

Τ ου Μιχάλη Γ.Τριανταφυλλίδη   Η πολιτική κατάσταση στη χώρα, η ακινησία   και κυρίως η απουσία δυναμικών πρωτοβουλιών που θα μπορούσαν να διαμορφώσουν ένα άλλο κλίμα, μεγεθύνει το άγχος και την αγωνία στα πολιτικά κόμματα όλου του φάσματος. Και είναι πιά αδύνατον να βρουν σημείο επικοινωνίας με την κοινωνία και κυρίως τα ευρύτερα στρώματα της. Πολύ δε  περισσότερο αδυνατούν να έρθουν σε επαφή με τους νέους. Νομίζω ότι μια σοβαρή προσέγγιση στις σημερινές συνθήκες και με βάση όλα όσα συμβαίνουν, σε σχέση με την Χρυσή  Αυγή και τα καλά της, θα έπρεπε να σκεφτούμε πολύ σοβαρά όλοι μας, του πόσο αυτοαναφορική και έξω από κάθε λογική ανάλυση είναι η εκτίμηση πως η αντίθεση που κυριαρχεί σήμερα και πρέπει να αναδειχθεί είναι μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς. Σε ποια Δεξιά αναφερόμαστε, κυρίως δε για πια Αριστερά ομιλούμε;. Πριν από πολλά χρόνια, θυμάμαι τρία κείμενα θεωρητικής ανάλυσης, του Berlinguer , για τον ιστορικό συμβιβασμό (Δεκεμβριος 19...

του Μιχάλη Γ.Τριανταφυλλίδη Παρακολουθώ προσεκτικά όλες αυτές τις μέρες , που ασχολούνται  άπαντες, με τα της Κύπρου, ο προβληματισμός μας δεν μπορεί να συλλάβει το γεγονός ότι η Κύπρος υπο πτώχευση ή όχι , από μηχανισμούς στήριξης Ευρωπαϊκούς ή μη, είναι κράτος –μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι μονάχη της. Διότι εάν ενθυμούμεθα , το πολιτικό πρόβλημα δεν λύθηκε και αυτή την ώρα το μοναδικό που δεν σκέφτονται οι Γερμανοί και κανένας άλλος, αλλά ούτε κι εμείς, φυσικά, είναι πως για την επόμενη μέρα, λόγο θα έχει και η Κοινότητα της Βόρειας πλευράς και έχει ήδη, αρχίσει να δείχνει κάποιες πρώτες προθέσεις. Διάφοροι αναλυτές, λανθασμένα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πιστεύουν ότι ο Ερντογάν έχει κάνει στροφή προς Ανατολάς. Δεν τον ενδιαφέρει πλέον, λένε η Ευρωπαϊκή προοπτική και προσβλέπει πως θα ηγεμονεύσει σε περιβάλλον μουσουλμανικό. Διαπράττουν σφάλμα μέγα εάν το πιστεύουν. Το μυαλό του Ερντογάν βρίσκεται διαρκώς στην Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, λόγω ...

Του Μιχάλη Γ.Τριανταφυλλίδη Τα γεγονότα στις Σκουριές δεν είναι ένα απλό συμβάν που ήρθε, πέρασε και έφυγε. Τα πράγματα για όποιον γνωρίζει την περιοχή, έστω και λίγο, αντιλαμβάνεται οτι είναι πολύ πιο σοβαρά. Πολύ πιο σοβαρά από τις δήθεν τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις των εκφωνημένων δεκάρικων. Να μην πάμε μακριά. Από την TVX ν’ αρχίσουμε. 15 χρόνια πριν, παρουσιάστηκε και πάλι ο καβγάς που δίχασε και διχάζει την περιοχή. Τότε υπήρχαν οι Καναδοί που ελέω ΥΠΕΘΟ μοίρασαν χρήμα άσωτο αριστερά και δεξιά , ακολουθώντας λάθος συνταγή. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες. Η TVX έφυγε, ο Κούτρας ήρθε. Η υπόθεση του διχασμού στην περιοχή είναι πολύ βαρύτερη αυτών που συζητιούνται και νομίζουν ότι αβρόχοις ποσί θα λυθεί το πρόβλημα. Πριν κάμποσο καιρό έγινε η δίκη για την πρώτη επένδυση, την υπερχείλιση και την μεγάλη καταστροφή στο Στρυμωνικό, πριν χρόνια. Οι ιδιοκτήτες της επένδυσης αθωώθηκαν λόγω του ότι και περιβαλλοντικές μελέτες είχαν σοβαρές και τις τήρησαν κατά γράμμα. Έλα όμως...

H άλλη Αριστερά,  στα καλύτερά της Παρέμβαση   του Μιχάλη Γ.Τριανταφυλλίδη  στην παρουσίαση του βιβλίου   «Για μια Δημοκρατικήκαι Οικολογική Αριστερά» του Κέντρου Πολιτικού Προβληματισμού « ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ». Ξεκινώ από την διαπίστωση πως από τα μικρά μου χρόνια , πάντα με εντυπωσίαζε το υψηλότατο επίπεδο αναλύσεων και Θεωρητικής τεκμηρίωσης του ανανεωτικού χώρου και σε τούτο το βιβλίο όντως επιβεβαιώνεται το ρηθέν υπό του προφήτου. Επειδή όμως δεν μ΄αρέσει, στην ηλικία μου, πια να ομιλώ για τα γενικά και θεωρητικά και ζητάω πάντα τις πρακτικές λύσεις, επέλεξα μερικά σημεία να επικεντρωθώ. 1) Για το πρώτο ερώτημα που θέτει το βιβλίο με το που το ανοίγεις για το εάν μπορεί να υπάρξει  Δημοκρατική Αριστερά και πόσο δημοκρατική κλπ σκέφτομαι τα εξής. Πολλά χρόνια πριν, μπορεί και 30,  ο Νοριμπέρτο Μπόμπιο επέμενε πως πρέπει να υπάρξει αναδιατύπωση και κυρίως αυτογνωσία για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε τους όρους Αριστερά...