Μιλάμε για διοικητική μεταρρύθμιση ή κάνουμε και κάτι;
Πως νοείται ή κινητικότητα στο δημόσιο; Ως ακινησία; Ως κουβέντα να γίνεται ή ως πράξη; Γιατί ένα χρόνο τώρα ακούμε ότι η λύση δεν είναι οι απολύσεις αλλά η κινητικότητα, μόνο που δεν τη βλέπουμε ούτε ως σκιά. Χιλιάδες μαθητές δεν ολοκλήρωσαν νόμιμα τους φετινούς κύκλους σπουδών τους γιατί έλλειπαν οι καθηγητές. Που όμως υπάρχουν, αλλά είναι αλλού τοποθετημένοι (εκεί που πλεονάζουν) και αφού απαγορεύονται ακόμα οι μετατάξεις δεν μπορεί το Υπουργείο Παιδείας να τους διαθέσει στα σχολεία, εκεί δηλαδή από που χρειάζονται. Ο υπουργός ομιλεί για ορθολογική κατανομή προσωπικού, αλλά στο δημόσιο δεν έχει γίνει καμιά αλλαγή, μετακίνηση, μετατόπιση, ανακατανομή κλπ. Δεν διαβάσαμε ούτε ακούσαμε ότι καταργήθηκε ή μεταρρυθμίστηκε κάποια δομή. Αντιθέτως ακούμε για την ανάγκη νέων διοικητικών δομών που θα κάνουν το έργο της κυβέρνησης πιο παραγωγικό και αν δεν ήταν η τρόικα να καιροφυλακτεί θα είχαμε και νέους «παραγωγικούς» διορισμούς. Όσο το δημόσιο δεν περιορίζεται και η δουλειά...