μη μαδας τη μαργαριτα

του Παναγιώτη Καρκατσούλη Το ότι η ελληνική δημόσια διοίκηση δεν μαθαίνει από τα λάθη της δεν είναι καινούριο συμπέρασμα. Το ότι ακόμη και σε περιόδους κρίσης και προφανούς ανάγκης αλλαγής πλεύσης, όμως, να μην μαθαίνει και να συνεχίζει στον ίδιο βηματισμό, ε όχι, αυτό είναι νέο. Κι όσο νέο είναι για την ελληνική δημόσια διοίκηση άλλο τόσο είναι και για την Βρυξελλιώτικη γεραφειοκρατία- την αποκαλούμενη και «ευρωπαϊκή». Χαρακτηριστικό παράδειγμα άρνησης διόρθωσης των λαθών του παρελθόντος είναι το λεγόμενο «Νέο ΕΣΠΑ». Σε όσους παροικούν την Ιερουσαλήμ, το νέο ΕΣΠΑ δεν προκάλεσε καμία έκπληξη, ειμή μόνον αρνητική: Είναι δυνατόν να επαναλαμβάνονται τα ίδια κραυγαλέα λάθη που οδήγησαν στην ελαχιστότατη αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων την προηγούμενη προγραμματική περίοδο; Μάλιστα, είναι! Ιδού, γιατί: Το νέο ΕΣΠΑ- κατά δήλωση των συντακτών του- αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου ανάπτυξης, όπως αυτό που  σκιαγραφείται στις μελέτες του ΙΟΒΕ, του ΚΕΠΕ και της  McKinse...