μη μαδας τη μαργαριτα

  Ex scientia 27 Πυρηνικά, για ποιο λόγο; Κίμων Χατζημπίρος από Βooks' Journal Η άνοδος των ενεργειακών τιμών επαναφέρει στο προσκήνιο την πυρηνική ενέργεια. Ζήτημα που προκαλεί κοινωνική πόλωση, ενώ αποκαλύπτει ορέξεις για προμήθειες και εξοπλισμούς. Η χρήση πυρηνικής ενέργειας σχάσης, ακόμα και για ειρηνική παραγωγή, συνιστά τεχνολογία επικίνδυνη από την φύση της. Η προστασία από την ραδιενέργεια απαιτεί αποκλεισμό μεγάλων ατυχημάτων, εγγυημένη διαχείριση ραδιενεργών αποβλήτων και ασφαλή αποσυναρμολόγηση των εργοστασίων στο τέλος της ζωής τους. Για κανένα από τα ζητήματα αυτά δεν έχει βρεθεί ικανοποιητική λύση μέχρι σήμερα. Αντίθετα, παρά την βελτίωση των συστημάτων προστασίας μετά το Τσερνόμπιλ, είναι γεγονός ότι στην ανεπτυγμένη και οργανωμένη Ιαπωνία συνέβη ένα «αδιανόητο» και, παρ’ ολίγον, πολύ καταστροφικό ατύχημα. Σήμερα, η συμμετοχή πυρηνικής ενέργειας σχάσης σε ανθρώπινες παραγωγικές διαδικασίες είναι μικρή. Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα πυρηνικά εργοστάσια παράγου

  Καύσωνες ή ανεμογεννήτριες; από τα ΝΕΑ Σκληρό το δίλημμα. Τί είναι χειρότερο, να αντιμετωπίζουμε καύσωνες,   πυρκαγιές και πλημμύρες ή να βλέπουμε γύρω μας άσχημες ανεμογεννήτριες; Αν συνυπολογίσουμε ότι οι ανεμογεννήτριες διώχνουν τουρίστες, κάνουν θόρυβο, σκοτώνουν πουλιά, προκαλούν διαβρώσεις και κατολισθήσεις, μάλλον   προτιμότεροι οι καύσωνες. Εξ άλλου, ανακύπτουν πρόσθετα αντιστασιακά ερωτήματα. Πώς ξέρουμε αν υπάρχει ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή; Πώς ξέρουμε αν οι καύσωνες    επιδεινώνονται από αυτήν; Πώς ξέρουμε αν οι ανεμογεννήτριες μετριάζουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου; Και γιατί πρέπει η μικρή πτωχή Ελλάς να σώσει τον κόσμο, μειώνοντας τις εκπομπές ανθρακούχων αερίων; Για λόγους αρχής, απορρίπτουμε όλες τις διαπιστώσεις που συμβαδίζουν με συμφέροντα εταιρειών. Π.χ. ότι η αιολική ενέργεια είναι δωρεάν, άφθονη και ευρέως διαθέσιμη. Ότι οι ανεμογεννήτριες είναι η πιο προηγμένη τεχνολογία ανανεώσιμης ενέργειας. Ότι δεν συνιστούν οχλούσες δραστηριότητες αλλά εργαλείο

  Συχνά στη χώρα μας, η αντιπαράθεση εκπίπτει σε στείρα συνθηματολογία που στοχεύει το θυμικό και όχι τη λογική των πολιτών Δημοσιεύτηκε στην Athens Voice Στόχος μου δεν είναι να γράψω ένα ακόμη άρθρο κριτικής ή υπεράσπισης του ν/σ της κ. Κεραμέως για την Ανώτατη Παιδεία. Πολλοί συνάδελφοι αρθρογράφησαν αναδεικνύοντας τα αδύνατα σημεία του ν/σ, που όντως είναι πολλά, με κυριότερο ότι «δεν κάνει καμιά σοβαρή τομή και δεν συνιστά μεταρρύθμιση» (Β. Κιντή). Πράγματι, το προτεινόμενο μοντέλο διοίκησης χάνει το στόχο του, που θεωρητικά είναι η δημιουργία ενός θεσμικού αντίβαρου στην εκτελεστική εξουσία του Πρύτανη/Πρυτανικού Συμβουλίου. Είναι άκρως προβληματικό ότι το ίδιο πρόσωπο θα προεδρεύει δύο διοικητικών οργάνων, εκ των οποίων το ένα, Συμβούλιο Διοίκησης, έχει εποπτικές και ελεγκτικές αρμοδιότητες, ενώ το δεύτερο, Πρύτανης, εκτελεστικές αρμοδιότητες. Είναι προφανές ότι ο Πρόεδρος του Συμβουλίου δεν θα ελέγχει τον Πρύτανη, δηλαδή τον εαυτό του. Επίσης, «μ ε τον νέο νόμο, εντείνεται η πο