Κεντροαριστερά ως ανάγκη, όχι ως τέχνασμα...
του Θάνου Οικονομόπουλου Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια , ο Θεός ξεκαρδίζεται στα γέλια. Αλλά, πάλι, είναι στην φύση του ανθρώπου (πλασμένου από υλικά ονείρου, κατά τον Σαίξπηρ...) να κάνει σχέδια και να πορεύεται με οράματα. Αλλιώς, θα πάψει να κινείται, θα πάψει να υπάρχει- "το ανθρώπινο είδος, δεν μπορεί ν' αντέξει τόσο πολλή πραγματικότητα...", που λέει και ο Τ.Σ. Έλιοτ. Οι 58 προσωπικότητες που υπογράφουν το μανιφέστο για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς, της ελληνικής "Ελιάς" όπως ονομάστηκε από το (όχι και τόσο πετυχημένο...) ιταλικό προηγούμενο, είναι άνθρωποι σοβαροί και καταξιωμένοι στο χώρο τους. Οι περισσότεροι με πολιτική (υπό την ευρεία έννοια) παρουσία , έστω περιφερειακή, "συμπληρωματική"και όχι κατ' ανάγκην κομματική, στα δημόσια δρώμενα κυρίως στα χωρικά ύδατα του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ, όταν το τελευταίο αυτοπροσδιοριζόταν (άσχετα με τις εφαρμοσμένες πολιτικές του...) ως κεντροαριστερό. Μακρυά από μας κάθε ιδέας ...