μη μαδας τη μαργαριτα

H σκηνή του γιούργια των μαθητών στα γραφεία της εκπαίδευσης υπό τις προτροπές και ιαχές συγκεκριμένων αγωνιστών της καθηγητικής συντεχνίας αποτελεί ηθικά και πολιτικά παραδεκτή δράση αριστερών συλλογικοτήτων; Τυχαία ελάχιστοι εκπαιδευτικοί ακολούθησαν; Απλή λογική να δούμε ποιες συγχωνεύσεις κάνουν καλό και ποιες κακό δεν υπάρχει; Όχι δεν υπάρχει. Στο θέατρο του παραλόγου, οι ηθοποιοί πρωταγωνιστές έχουν μια κάποια ψυχοπαθολογία. Για να είναι πιο πειστικοί πάντοτε. ( Leo) Από το blog Ελπήνωρ Το μεγαλύτερο έλλειμμα της χώρας δεν είναι το δημοσιονομικό. Είναι το έλλειμμα της κοινής λογικής. Αυτό που κάνει το αυτονόητο να μοιάζει με επανάσταση και μέτρα όπως η συνένωση των σχολικών μονάδων να φαίνεται ριζοσπαστική. Ο σχολικός χάρτης της χώρας μέχρι σήμερα μοιάζει πολύ με το υπόλοιπο ελληνικό Δημόσιο. Λίθοι, πλίνθοι, κέραμοι, ατάκτως ερριμμένα. Ένα σχολείο εδώ, ένα γυμνάσιο παραπέρα, πέντε μαθητές στη μια τάξη και επτά στην άλλη, μισό σχολείο στο ένα χωριό, μ...

Στη χώρα της υπερβολής στήθηκε ένα ακόμα πανηγύρι. Κομματάρχες, δήμαρχοι, παπάδες, δάσκαλοι, γονείς και τοπικές κοινωνίες επαναστατούν. Σηκώνουν  μαύρες σημαίες, κλείνουν δρόμους, κάνουν καταλήψεις.   Απαιτούν να μην γίνει καμιά συγχώνευση, κανενός σχολείου. Στο χωριό, θέλουν τη δασκάλα τους, στη γειτονιά, το γυμνάσιό τους. Για το γεγονός ότι πληρώνουν αδρά κάθε χρόνο στα φροντιστήρια δεν τους είδα να επαναστατούν. Αλλά αυτό είναι μιας άλλης κουβέντας θέμα. - Κάποιες  συγχωνεύσεις άργησαν και είναι προς τιμήν της υπουργού που τις τολμά. - Γίνονται για εκπαιδευτικούς και για «λογιστικούς» βέβαια λόγους. - Άλλες έπρεπε να είχαν ήδη γίνει και θα συμβάλλουν στην βελτίωση της εκπαίδευσης και άλλες είναι ίσως λανθασμένες και θα δημιουργήσουν προβλήματα. - Έχουν διαφορετικό χαρακτήρα στα δημοτικά από τα γυμνάσια και τα λύκεια. - Αυτοί που φωνάζουν έχουν τους  τους λόγους τους βεβαίως. Αναλυτικά Τις προηγούμενες δυο δεκαετίες που το δανεικό χρήμ...