μη μαδας τη μαργαριτα

  του Βασίλη Παππά   από τις ΚΗΡΗΘΡΕΣ                                                                          Ο Ριζοσπαστόπουλος ήταν αρκετά ικανοποιημένος. Καλά τα είχε καταφέρει τον τελευταίο μήνα. Είχε περάσει δύσκολα τα τελευταία χρόνια και η επιχείρηση που είχε στήσει εδώ και τριάντα χρόνια δεν ήταν και στα καλύτερά της. Με την Αλλαγή βρέθηκε να φτιάχνει εκεί στους Θρακομακεδόνες καλώδια, στη βιοτεχνία του. Πήγαινε καλά η δουλειά διότι ο χαλκός που έβαζε μέσα ήταν ελλειμματικός. Λίγα έβαζε, πολλά έβγαζε. Παρ’ όλα αυτά έπαιρνε δουλειές ως μικρή βιοτεχνία, από τον τότε διευθυντή της ΗΕΔ, (αυτόν των πεντακοσίων εκατομμυρίων), αφού η τότε κυβέρνηση ήταν κατά των μονοπωλίων της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ και τις «δουλειές» τις έδινε στους μη προνομιούχους. Αργότερα όταν τα «κονέ»...

Ο φίλος και συνεργάτης μας Βασίλης Παππάς παρεμβαίνει χωρίς φόβο αλλά με πάθος στη συζήτηση σχετικά με το σχέδιο "Αθηνά" αλλά και με τα προβλήματα που γεννάει η κρίση στη  βασική εκπαίδευση. του Βασίλη Παππά Τον τελευταίο καιρό συζητείται το σχέδιο «Αθηνά» το οποίο βάζει κατά τους μνημονιακούς συντάκτες του μια τάξη στις σχολές και τμήματα των ΑΕΙ και Α-ΤΕΙ που είναι ατάκτως ειρημένα ανά την επικράτεια. Προφανώς υπακούοντας στη λογική κάθε πόλη και ΑΕΙ, κάθε χωριό και ΤΕΙ!. Προφανώς δεν θα σχολιάσουμε εδώ το γιατί και το πώς η μνημονιακή τρικομματική κυβέρνηση ασχολείται με την αναδιάταξη του πανεπιστημιακού χάρτη της χώρας. Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Σε έναν μήνα και με δεδομένο την κατάρρευση των οικονομικών του κράτους, η χώρα οδηγείται σε εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει την διακυβέρνηση. Καλείται εκτός των άλλων να λύσει και τον γόρδιο δεσμό της χωροθέτησης των πανεπιστημιακών σχολών. Δεδομένης της οικονομικής στενότητας ειδικά τον πρώτο και...

Δεν ξέρω πόσο πραγματικός είναι ο συνάδελφος που περιγράφει ο φίλος μου ο Βασίλης. Αλλά δεν έχει καμιά σημασία. Σίγουρα τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν και μάλιστα πολλές. Η αναξιοκρατία είναι χαρακτηριστικό κάθε καθεστώτος κρατικιστικού και κομματοκρατικού. Και δεν είχε να κάνει μόνο με τα κόμματα της εξουσίας. Το συνδικαλιστικό κατεστημένο φρόντιζε να βολεύει όποιες και όποιους ήθελαν να συνεργαστούν μαζί του. Οι εξυπηρετήσεις παντός είδους είναι νόμος στη δημόσια διοίκηση. Είναι μια από τις πολλές αιτίες που μας έφεραν έως εδώ και δυστυχώς συνεχίζουν να μας πηγαίνουν. Ένας λόγος που η ΔΗΜΑΡ μπήκε στη συγκυβέρνηση είναι και αυτός. Να σταματήσει αυτές τις μεθοδεύσεις, να βοηθήσει ώστε να αναδειχθούν οι χρήσιμοι, οι ικανοί, αυτοί που ξέρουν και θέλουν να προσφέρουν. Μένει να αποδειχθεί.  Ωστόσο η αξιολόγηση πρέπει να προχωρήσει. Ακόμα και αν υπάρχουν τα φαινόμενα που αναφέρει ο Βασίλης, η όποια  αξιολόγηση είναι καλύτερη από την απουσία της. Εδώ μπορείτε να δείτε...

Ένα θαυμάσιο κείμενο του φίλου και συναδέλφου Βασίλη Παππά, χωρίς ίχνος υπερβολής. Τι μπορεί να πάθει ένας αριστερός διευθυντής σχολείου που θεωρεί ότι η δουλειά του είναι λειτούργημα και θέλει να το κάνει πράξη.  του Βασίλη Παππά Υπόθεση εργασίας. Σε λύκειο της Αθήνας τη θέση του διευθυντή κατέχει εκπαιδευτικός που πολιτεύεται με τα ψηφοδέλτια της Αριστεράς. Πίστευε και πιστεύει ότι το κυρίαρχο πρώταγμα ενός εκπαιδευτικού πέρα από το να είναι γνώστης του αντικειμένου το οποίο διδάσκει, πέρα από την άρτια και συνεπή δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητα (υπάλληλος των πολλών και όχι του εαυτού του), οφείλει να ενσκήπτει στα κοινωνικά και εκπαιδευτικά προβλήματα των μαθητών του προσπαθώντας αν όχι να τα λύσει τουλάχιστον να τα αμβλύνει, προς όφελος της εκπαίδευσης. Προσπαθεί λοιπόν να «περάσει» στο σύλλογο των εκπαιδευτικών μια κουλτούρα συνεργασίας, αλληλεγγύης, κοινής προσφοράς είτε μεταξύ των ιδίων των εκπαιδευτικών, είτε μεταξύ εκπαιδευτικών και κάθε μαθητή ξεχωριστά. Γν...

του Βασίλη Παππά Στα χρόνια της μεταπολίτευσης, τότε που στα αμφιθέατρα οι πολιτικές γραμμές κονταροχτυπιώντουσαν μεταξύ του συντρόφου στρατηγού Βιντέλα της Αργεντινής, του λαϊκού ηγέτη που προμήθευε το χαρτί για τα έντυπα του κόμματος, συντρόφου Τσαουσέσκου και του ηγέτη της πολιτιστικής επανάστασης Μάο, η ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος έφερνε μια «αύρα» δημιουργίας και μια πνοή πολιτιστικής άνοιξης στα κοινά. Τότε πολλοί ανακάλυπταν τις Ακυβέρνητες Πολιτείες και το Κιβώτιο, ανακάλυπταν στο Μοναστηράκι και σε βιβλιοθήκες παλαιών (ηλικιακά) συντρόφων τεύχη της Επιθεώρησης Τέχνης, ανακάλυπταν τους ποιητές της ήττας. Πολλοί τότε μέσα στον αχώ της μελλούμενης επανάστασης ανακάλυπταν τον έρωτα, την ελευθεριότητα των σχέσεων, την προσωπικότητα του άλλου – της άλλης. Βιβλία όπως το Δεύτερο Φύλο, Η Διαλεκτική του Σεξ, Γυναίκα και Εξουσία δημιουργούσαν το απαραίτητο κοινωνικό πλαίσιο προσέγγισης και ξανακοιτάγματος των ρόλων ανδρών και γυναικών σε μια αταξική κοινωνία. Ο φεμινισμός εμφανιζόταν σ...

του Βασίλη Παππά Τώρα τελευταία η «μούντζα» έχει μπει για τα καλά στην πολιτική πρακτική των εξοργισμένων ελλήνων. Δάκτυλα ανοικτά που σηματοδοτούν την αποδοκιμασία στον εποχούμενο οδηγό, στον «πουλημένο» διαιτητή, στις αντιθέσεις του ενδοοικογενειακού καυγά, στην παραβατικότητα στην αυλή του σχολείου. Θεωρήθηκε και θεωρείται μια αυθόρμητη και άκομψη κίνηση απόρροια του θυμικού και μιας ενστικτώδους αντίδρασης. Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό η κίνηση αυτή, αποκτά και πολιτική θεώρηση. Είναι η «μούντζα» των αγανακτισμένων κατά των ελλήνων πολιτικών ή κατά της πολιτικής γενικότερα. Είναι η κίνηση που εκπορεύεται από ετερόκλητο φάσμα λαού, που αναπολούν τις μικρές μικροαστικές τους κατακτήσεις, μακριά από τις παραδώσεις των κοινωνικών αγώνων, όπως τους όριζε και τους υλοποιούσε το αριστερό φάσμα της κοινωνίας. Και σημειολογικά να το προσεγγίσει κανείς, η «μούντζα» με τα πέντε δάκτυλα ανοικτά, ξεχωριστά, παραπέμπει στο «όλοι και ο καθένας για πάρτι του», σε αντίθεση με την υ...

Mια " επίκαιρη συνομιλία"  μεταξύ του φίλου Βασίλη Παππά και του Παναγιώτη Κονδύλη   Το 1991 κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το βιβλίο του Παναγιώτη Κονδύλη «Η καχεξία του αστικού στοιχείου στη νεοελληνική κοινωνία και ιδεολογία». Ο πρόλογος του τότε βιβλίου, ένα αυτοτελές κείμενο, κυκλοφόρησε το 2011, με τον τίτλο «Οι Αιτίες της Παρακμής της Σύγχρονης Ελλάδας» - Θεμέλιο. Η παρουσίαση σπαραγμάτων από το βιβλίο αυτό δεν ενέχει στοιχεία βιβλιοκριτικής, αλλά απλά θέλει να παρουσιάσει τον κριτικό λόγο του έλληνα στοχαστή σε ζητήματα της νεοελληνικής κοινωνίας. Θέλει να αναδείξει θέματα και ιδεοληψίες που μας οδηγούν στην εθνική μας τύφλωση. Προπάντων θέλει να αναδείξει την ήττα της αριστεράς σε πολιτικές και κοινωνικές πρακτικές, η οποία με ιδεολογήματα του παρελθόντος δεν δύναται να αρθρώσει έναν σύγχρονο αριστερό λόγο που να αναλύει και να συνθέτει, να καταθέτει θέσεις και προτάσεις και να τις μετουσιώνει σε πολιτική πρόταση. Στην Ελλάδα από τη δημιουργία του ελλη...

Μαθήματα της πρόσφατης ιστορίας μας από ένα φυσικό, το φίλο Βασίλη Παππά Παρακολουθούμε οι πολίτες αυτής της χώρας, το τέλος του ελληνικού κράτους, όπως το είχαμε μάθει από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν. Το τέλος του μεταπρατικού και κρατικοδίαιτου μορφώματος το οποίο γαλουχήθηκε και ανδρώθηκε τη δεκαετία του 80.  ΄Όταν εκεί το φθινόπωρο του 81 ο Α. Παπανδρέου με κυρίαρχο σύνθημα την «αλλαγή» κέρδιζε τις εκλογές, πολίτες αυτής της χώρας πανηγύριζαν στην Αθήνα κρατώντας με τους «Πασόκους» κόκκινες σημαίες, γιατί επιτέλους ενταφιάζονταν η δεξιά. Και όταν στην 1 η εκπομπή για το Πολυτεχνείο στην τότε ασπρόμαυρη ΕΙΡΤ παρουσιάστηκαν σχεδόν όλα τα άτομα της συντονιστικής του Πολυτεχνείου, ο Λαλιώτης κλείνοντας πονηρά το μάτι έγνεψε προς τους παριστάμενους ειρωνικά, προφητεύοντας ότι και αυτοί κάποτε θα γίνουν οι νέοι, έξυπνοι «υπηρέτες» και στυλοβάτες του συστήματος. Από τότε μια νέα νομενκλατούρα έκανε την εμφάνισή της, με τα «κονέ» στο «Ντόλτσε», στην πλατεία Κολω...

Για τις μέρες των γιορτών, ένα κείμενο του φίλου μου, δάσκαλου και αυτού της Φυσικής, από τα Τρίκαλα, Βασίλη Παππά. Ο δάσκαλος που περιγράφει ο Βασίλης είναι ο Αριστερός μιας άλλης εποχής, της ηρωικής. Είναι αυτός που οραματιστήκαμε όταν ξεκινούσαμε την περιπλάνηση γύρω στα 1980. Το είδος υπάρχει ακόμα, η φυσική επιλογή ευτυχώς δεν το εξαφάνισε. Υπάρχει και δείχνει καθημερινά τα δόντια του στο σύστημα της εξαθλίωσης. Θυμίζει ότι υπάρχουν πραγματικοί μαχόμενοι αριστεροί, ακόμα. ( Leo) ο Αριστερός δάσκαλος του Βασίλη Παππά Πολύς λόγος γίνεται σήμερα για την εκπαίδευση. Οι αλλαγές που επιβάλλει το μνημόνιο, η αγορά εργασίας, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οι συγχωνεύσεις σχολείων, η αξιολόγηση. Το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων (βεβαίως – βεβαίως) ως οδοστρωτήρας φέρει νομοσχέδια με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «πρώτα ο μαθητής» ανακαλύπτοντας τα «παιδαγωγικά κριτήρια» ως άλλοθι των πολιτικών του επιλογών. Στην αντίπερα όχθη, οι συνδικαλιστές και οι κατά τόπους ΕΛΜΕ με «ηρ...

To κλείσιμο των σχολείων στις 6/5 μειώνει δραστικά το χρόνο διδασκαλίας των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, πράγμα απαράδεκτο. Είτε οι λόγοι είναι οικονομικοί, είτε πολιτικοί μας βρίσκει αντίθετους.  (Leo) του Βασίλη Παππά ΄Ένα μήνα πριν, η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων (βεβαίως – βεβαίως) με περισσή  έπαρση διαβεβαίωνε ότι οι πανελλήνιες εξετάσεις θα διεξάγονταν το 2 ο δεκαπενθήμερο του Μαΐου. Πριν «Αλέκτωρ φωνήσει τρείς»  αυτοακυρώνεται τροποποιώντας την ημερομηνία των εξετάσεων. Προφανώς θέλει να τελειώνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα με τους μαθητές, τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς. Τα θερινά τμήματα της Βουλής, με κλειστά τα σχολεία, μπορούν να νομοθετήσουν χωρίς «φωνασκούντες» στις διευθύνσεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στις νομαρχίες και τους δρόμους. Θα ρωτούσε κάποιος καλοπροαίρετος πολίτης αυτής της χώρας «και τι έγινε που τα σχολεία κλείνουν επτά με δέκα ημέρες νωρίτερα;» . Σε αυτά τα σχολεία εκτός από τους «τεμπέληδες» δημόσιου...