μη μαδας τη μαργαριτα

Παύλος Τσίμας από τα ΝΕΑ  Μία αριστερή κυβέρνηση αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση μιας χώρας σε αναβρασμό, που απειλείται με αφανισμό στη χειρότερη στιγμή της κρίσης. Ολοι προβλέπουν ναυάγιο. Αλλά η Αριστερά καταφέρνει να κρατήσει το πλοίο στον αφρό, ο Πολ Κρούγκμαν τη λούζει με επαίνους και ακόμη και το ΔΝΤ δηλώνει ενθουσιασμένο με τις επιδόσεις της! Σενάριο πολιτικής φαντασίας, βγαλμένο από τα πρακτικά του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ ή από όνειρο στελέχους της ΔΗΜΑΡ; Οχι. Συνέβη στ' αλήθεια. Σε μια μακρινή και εξωτική γωνιά της Ευρώπης - στην Ισλανδία. Και καθώς εκπρόσωπος από το «αδελφό» ισλανδικό κόμμα δεν παρέστη στο Συνέδριο, θα επιχειρήσω να μεταφέρω εδώ την εμπειρία του. Στα τέλη της δεκαετίας του '90, λοιπόν, όταν η ισλανδική Αριστερά αποφάσισε να ενωθεί σε μια Σοσιαλδημοκρατική Συμμαχία, οι πιο ριζοσπαστικές, οικολογικές και κομμουνιστογενείς συνιστώσες αρνήθηκαν να συμμετάσχουν και ίδρυσαν το Κίνημα Αριστερών - Πρασίνων, με ηγέτη τον - όνομα γλωσσοδέτης, όπως όλα τα ονόματα ...

του Λεωνίδα Καστανά Το «μαύρο» και το «κόκκινο» συγκρούονται μέσα στα ΑΕΙ. Το «μαύρο» είναι οι παντός είδους αριστερίστικες δυνάμεις που θέλουν να καταστρέψουν ότι απέμεινε στα πανεπιστήμια, και να τα διατηρήσουν στην πλήρη ανυποληψία. Το «κόκκινο», οι υγιείς δυνάμεις των διδασκόντων οι οποίοι με τη μαζική συμμετοχή τους στην ηλεκτρονική ψηφοφορία ( 75%-95%) απέδειξαν ότι θέλουν να προχωρήσει η μεταρρύθμιση. Ανάμεσά τους οι πρυτανικές αρχές που συχνά έφεραν προσκόμματα στην εκλογική διαδικασία και φυσικά έκαναν τον κινέζο μπροστά στα φαινόμενα βίας και ανομίας. Από κοντά και ο επίσημος συνδικαλιστικός φορέας, η ΠΟΣΔΕΠ. Υποστήριξε την ψηφοφορία, έβγαλε την αναμενόμενη ανακοίνωση μέσω της οποίας καταδικάζει μετά βδελυγμίας τη βία, αλλά δεν είπε κουβέντα για μια άμεση και δραστική  επέμβαση της πολιτείας, απέφυγε να προτείνει τρόπους άμεσης επαναλειτουργίας των σχολών. Τα πράγματα δεν είναι αισιόδοξα. Οι δυνάμεις του «μαύρου» με ισχυρή πολιτική κάλυψη, εξαχρειωμένε...

Απορώ πως το αριστερίστικο κίνημα δεν έχει ακόμα θέσει το ζήτημα της λαϊκής εξουσίας στη χώρα. Οι συνθήκες από εδώ και μπρος θα γίνονται ολοένα και καλύτερες για την ανατροπή του αστικού καθεστώτος και την  έναρξη του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας. Απορώ γιατί οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ σιωπούν. Μήπως δεν θέλουν και το μόνο που αναμένουν είναι η κρατική επιδότηση; Μήπως το κάνουν για να μη "φοβίσουν" τον κόσμο; Μήπως εκτιμούν ότι οι υποκειμενικές συνθήκες δεν είναι ακόμα ώριμες; Το κείμενο που ακολουθεί ξεκαθαρίζει πολλά. (leo) του Χάρης Σαββίδη από το αριστερό blog Το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μεγάλο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ (πχ Αριστερό Ρεύμα ΣΥΝ)  καθώς και μια σειρά από οργανώσεις της  εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που δεν ανήκουν σε κάποιο από τα πιο πάνω σχήματα, με άλλα λόγια η πλειοψηφία της Αριστεράς,  τάσσεται πλέον  ανοικτά υπέρ της άρνησης πληρωμής του χρέους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η πλειοψηφία της ηγεσίας του ΣΥΝ, μιλ...

του Λεωνίδα Καστανά H παγκόσμια πρωτοτυπία του ΚΚΕ μπορεί να είναι γραφική και ενίοτε διασκεδαστική, αλλά έχει και αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική ζωή. Όχι βέβαια καθοριστικές για τις οικονομικές ή πολιτικές εξελίξεις, αλλά σημαντικές για την ψυχολογία των πολιτών. Την ίδια στιγμή που η υπόλοιπη Αριστερά πασχίζει με τον τρόπο της να καταθέσει κάποιες προτάσεις για μια αριστερή διέξοδο από την κρίση, ο «κομμουνιστής εξάδελφος» διακατέχεται  από την πεισιθανάτια λογική του Ηγησία . Αφού δεν μπορούμε να έχουμε την απόλυτη, σταθερή και διαρκή ηδονή, έλεγε ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Ηγησίας και η ζωή μας εξασφαλίζει τελικά μόνο πόνο, είναι καλύτερο να αυτοκτονήσουμε. Το ΚΚΕ λέει, αφού δεν μπορούμε να έχουμε το σοσιαλιστικό παράδεισο, σοβιετικού τύπου και ο καπιταλισμός μας εξασφαλίζει τελικά μόνο ανισότητες, καλύτερα να πτωχεύσουμε, να εξαθλιωθούμε, να πεινάσουμε. Και επειδή ο καπιταλισμός δεν τα καταφέρνει να μας τελειώσει από μόνος του, έρχεται αρωγός του, η ηγεσί...

Ο Γιώργος Προκοπάκης ήθελε να καταθέσει ένα ψήφισμα στο 1ο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ ( 2/4/2011). Τελικά δεν το κατέθεσε. Σήμερα πρωταπριλιά το έβγαλε σε κυκλοφορία. Τα μισά να είχαμε κάνει από αυτά που αναφέρονται, τα πράγματα θα ήταν τόσο διαφορετικά. Ευτυχώς που σ' αυτή τη χώρα υπάρχουν ακόμα σκεπτόμενοι άνθρωποι. Χαίρε Γιώργο. ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ 1ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ Οι εξελίξεις τους επόμενους 12-18 μήνες είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Η επόμενη μέρα της κρίσης, όποια και αν είναι η κατάληξή της, θα βρει υποχρεωτικά την Ελλάδα με: Ελάχιστο ή μηδενικό έλλειμμα Εύλογα μειωμένο δημόσιο χρέος Το πραγματικό δίλημμα για τη χώρα είναι εάν στην κατάσταση αυτή οδηγηθεί με βίαιο τρόπο, εξαναγκασμένη από τους δανειστές με καταστροφικές συνέπειες για τους πολιτες, ή εάν προχωρήσει συντεταγμένα με βασικό μέλημα την ελαχιστοποίηση των αναπόφευκτα βαρέων επιπτώσεων στον ελληνικό λαό, δίκαια κατανεμημένων. Η ΔΗΜ.ΑΡ. τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέ...

Από το blog Αντίλογος Παρατηρώντας τις δημοσκοπήσεις – πάντα τονίζοντας  όλες  τις ενστάσεις για την εγκυρότητα τους- η άνοδος της αριστεράς όπως εκφράζεται στο πολιτικό σύστημα είναι κάτι αδιαμφισβήτητο. Ακόμα και αν τα πραγματικά ποσοστά την ημέρα των εκλογών πέσουν αισθητά σε σχέση με τα δημοκοπικά προσδόκιμα,  η αύξηση της δύναμης της θα πρέπει με τα υπάρχοντα δεδομένα αλλά και την τάση που ο καθένας μας διακρίνει στην καθημερινή επαφή του με τους γύρω ή τον κύκλο του να είναι μάλλον πρωτόγνωρη για τα πολιτικά μας δρώμενα.    Κι ενώ το ορθό θα ήταν αυτή η αύξηση να επηρεάζει όχι μόνο την πολιτική ατζέντα των επερχόμενων εκλογών αλλά και τη στροφή προς μια πιο προοδευτική πραγματικότητα και πολιτική πρακτική συμπαρασύροντας με τη δυναμική της το υπόλοιπο σκηνικό, αυτό που παρατηρούμε να συμβαίνει είναι ακριβώς το αντίθετο.  Τα πάντα καθορίζονται προς μια άκρως συντηρητική κατεύθυνση και ο λεγόμενος μετριοπαθής λόγος του ...

Επειδή πολλοί, πάλι θα δυσφορήσουν που ανεβάζω κείμενο του Προκοπάκη που κάνει κριτική  στις θέσεις της  ΔΗΜ.ΑΡ, θα τους παρακαλούσα, αν θέλουν, να απαντήσουν στο κείμενο αυτό συγκεκριμένα είτε από εδώ είτε από πιο υπεύθυνα φόρα. Γιατί ο διάλογος πάνω σε θέσεις και αντιθέσεις κάνει καλό στο κόμμα. Δεν κάνει καλό στο δόγμα. του Γιώργου Προκοπάκη   από την  Athens Voice Η Αριστερά,  ας πούμε από το πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστικό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ μέχρι και τον ΣΥΝ, έχει συνειδητοποιήσει εδώ και αρκετό καιρό ότι υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού που δεν αρκείται στη στείρα συνθηματολογία. Επιλέγει λοιπόν να βάλει λούστρο στον αντιμνημονιασμό της, καταθέτοντας προτάσεις οι οποίες υποτίθεται θα έλυναν το πρόβλημα της ελληνικής κρίσης. Τις προτάσεις αυτές, βέβαια, δεν μπορεί ή δεν θέλει να δει, κατ’ αυτούς, η συντηρητική Ευρώπη. Έτσι, οι σύντροφοι έχουν και την πίτα ακέραιη και το σκύλο χορτάτο. Προβάλλουν εικόνα σοβαρότητας και με άνεση πια μπορούν ...