Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2016

Χρήστος Παπαγεωργίου: Η Δύση σε κίνδυνο

Εικόνα
H εκλογή προέδρου στις ΗΠΑ είναι ένα μείζον ζήτημα για το σύνολο της Φιλελεύθερης και Δημοκρατικής Δύσης. Η ΗΠΑ μαζί με την Ε.Ε. είναι οι δυο μεγάλοι πυλώνες που στηρίζουν αυτό που ονομάζουμε Δυτικό πολιτισμό. Τον πολιτισμό που συνδέεται σήμερα με ότι καλύτερο διαθέτει σήμερα ο κόσμος. Συνδέεται δηλαδή με ανθρώπινα δικαιώματα, ανοχή στο διαφορετικό, αντιπροσωπευτική Δημοκρατία και Φιλελεύθερη οικονομία. Ένα παρόμοιο σοβαρό δίλημμα τέθηκε προ καιρού και στην Φιλελεύθερη και Δημοκρατική Μ. Βρετανία με αρνητική κατάληξη δυστυχώς . Υπάρχουν αρκετά ζητήματα στη Δύση που πρέπει να βρουν λύσεις, ως σημαντικά εντοπίζω π.χ. το θέμα της εύλογης εξάλειψης της ανεργίας και το θέμα ενός εγγυημένου εισοδήματος για τους οικονομικά ασθενέστερους. Η Δύση μας δεν είναι τέλεια αλλά δεν έχουμε κάτι άλλο καλύτερο. Οι μεγάλοι αντίπαλοι της Φιλελεύθερης και Δημοκρατικής Δύσης (Κομμουνισμός και Φασισμός) που επεδίωξαν με ένα ισχυρό κράτος να υποκαταστήσουν ολικά ή εν μέρει την Ελεύθερη ιδιωτική οι

Χρήστος Παπαγεωργίου: Η Δύση σε κίνδυνο

Εικόνα
H εκλογή προέδρου στις ΗΠΑ είναι ένα μείζον ζήτημα για το σύνολο της Φιλελεύθερης και Δημοκρατικής Δύσης. Η ΗΠΑ μαζί με την Ε.Ε. είναι οι δυο μεγάλοι πυλώνες που στηρίζουν αυτό που ονομάζουμε Δυτικό πολιτισμό. Τον πολιτισμό που συνδέεται σήμερα με ότι καλύτερο διαθέτει σήμερα ο κόσμος. Συνδέεται δηλαδή με ανθρώπινα δικαιώματα, ανοχή στο διαφορετικό, αντιπροσωπευτική Δημοκρατία και Φιλελεύθερη οικονομία. Ένα παρόμοιο σοβαρό δίλημμα τέθηκε προ καιρού και στην Φιλελεύθερη και Δημοκρατική Μ. Βρετανία με αρνητική κατάληξη δυστυχώς . Υπάρχουν αρκετά ζητήματα στη Δύση που πρέπει να βρουν λύσεις, ως σημαντικά εντοπίζω π.χ. το θέμα της εύλογης εξάλειψης της ανεργίας και το θέμα ενός εγγυημένου εισοδήματος για τους οικονομικά ασθενέστερους. Η Δύση μας δεν είναι τέλεια αλλά δεν έχουμε κάτι άλλο καλύτερο. Οι μεγάλοι αντίπαλοι της Φιλελεύθερης και Δημοκρατικής Δύσης (Κομμουνισμός και Φασισμός) που επεδίωξαν με ένα ισχυρό κράτος να υποκαταστήσουν ολικά ή εν μέρει την Ελεύθερη ιδιωτική οι

Τάσος Αβραντίνης: Μεταπτυχιακά τέλος δια χειρός ΣΥΡΙΖΑ

Εικόνα
Σχολιο μαργαρίτας: Καταργεί όμως και τα Θρησκευτικά. Δεν πατσίζουμε; από το fb.  Η πανεπιστημιακή κοινότητα δικαίως είναι στο πόδι με το σχέδιο νόμου της αν.υπ.παιδείας για τα μεταπτυχιακά προγράμματα. Εν ολίγοις η κυβέρνηση Τσίπρα καταργεί απροκάλυπτα το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ καθώς η αρμοδιότητα για την έγκριση ίδρυσης μεταπτυχιακών με δίδακτρα μεταβιβάζεται από τα πανεπιστήμια στο υπ. Παιδείας. Κατά το σχέδιο τίθεται πλαφόν στα δίδακτρα το ποσό των 1760 € -ο μ.ο. σήμερα είναι περίπου 3.500 €-. Η κυβέρνηση βρίσκει την ευκαιρία να κάνει πλάκα στα πανεπιστή μια καθώς τη στιγμή που τους αφαιρεί πόρους (περίπου 70 εκ. € είναι τα έσοδα από τα μεταπτυχιακά κατά το υπουργείο α-παιδείας) τα καλεί να χρηματοδοτήσουν τα μεταπτυχιακά από τους δικούς τους προϋπολογισμούς (οι οποίοι μόλις και μετά βίας αρκούν για τις λειτουργικές τους δαπάνες και όταν στην πράξη σήμερα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο δηλαδή οι πόροι των μεταπτυχιακών καλύπτουν λειτουργικές ανάγκες), από χορηγίες (από πού άρ

Κωνσταντίνος Ζούλας: Με γιαμαμότο κανείς δεν έσπασε αυγά

Εικόνα
Καλά τα λέτε κι εσείς, δίκιο έχουν και οι άλλοι. Ναι μεν αλλά, ίσως μπορεί, τα ξαναλέμε πάλι. Μου φτιάχνει τη διάθεση η συγκεκριμένη φράση. Την σκαρφίστηκε το 2012 ο Ανδρέας Πετρουλάκης σε ένα σκίτσο του που είχε πρωταγωνιστή τον Φώτη Κουβέλη. Τον εμφάνιζε να την λέει στους κ. Σαμαρά και Βενιζέλο για να καταδείξει πόσο αφοπλιστικά... σαφής ήταν πάντα ο κ. Κουβέλης. «Καλά τα λέτε κι εσείς, δίκιο έχουν κι άλλοι. Ναι μεν αλλά, ίσως μπορεί, τα ξαναλέμε πάλι»... Πού τον θυμήθηκες τον Κουβέλη, αναρωτιέστε σίγουρα οι περισσότεροι. Θα σας πω. Μου ‘ρθε στο μυαλό όταν άκουσα τον Σπύρο Λυκούδη να διαχωρίζει τη θέση και από τον Στ. Θεοδωράκη, χωρίς κανείς να αντιλαμβάνεται σε τι ακριβώς διαφωνεί μαζί του. «Στα ζητήματα πολιτικής στρατηγικής στο Ποτάμι, έχω αρχίσει να αισθάνομαι ότι έχω διαφορετικές πολιτικές πλεύσεις (sic)», δήλωσε και όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Θα σας πω, λοιπόν, εγώ τι κατάλαβα ή μάλλον τι έχω συνειδητοποιήσει από καιρό. Ο κ. Λυκούδης πορεύεται με αυτό που οι σύντροφοι τ

Ευθύμης Δημόπουλος: Για τα Θρησκευτικά

Εικόνα
Σχόλιο μαργαρίτας: Σπάμε πλάκα με διάφορους ανεξάρτητους ανένταχτους κλπ που ψάχνουν γεφυράκι προς ΣΥΡΙΖΑ και πιάνονται από κάτι Τζαμιά, κάτι δηλώσεις περί θρησκευτικών κλπ. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και άνθρωποι καλών προθέσεων που τσιμπάνε στα παραμυθάκια.  από το fb Όταν το υπουργείο Παιδείας και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο χρηματοδοτήσουν, ετοιμάσουν και ολοκληρώσουν τη συγγραφή του νέου εκπαιδευτικού πακέτου με τα «πολυαναμενόμενα» (ως νέους Μεσσίες) βιβλία της «θρησκειολογίας» ή της ιστορίας των Θρησκειών τέλος πάντων, όταν αυτά μελετηθούν και αξιολογηθούν, όταν οργανωθούν και παρουσιαστούν τα πρώτα σεμινάρια στους θεολόγους και κριθεί η ποιότητά τους, όταν υπάρξει συγκεκριμένη πρόταση για το γνωστικό περιεχόμενο κ αι τη διδακτική προσέγγιση του μαθήματος ( ; ) στις τάξεις της πρωτοβάθμιας (από την Γ΄ Δημοτικού) και της δευτεροβάθμιας (όπου υπάρχει σε όλες τις τάξεις) τότε ίσως μπορέσουμε να κάνουμε μια ουσιαστική συζήτηση για το θέμα. Όμως το υπουργείο Παιδείας βρ

Αγγέλα Καστρινάκη: «Ω, ας μείνουμε σε αυτά που μας ενώνουν»

Εικόνα
από το fb Γερμανοί, Γερμανίδες, καμιά εξηνταριά, ήρθαν να γιορτάσουν τα γενέθλια βερολινέζας φίλης στη Θεσσαλονίκη (ξοδεύοντας τα χρήματά τους στην Ελλάδα, όπως είπε μια ψυχή που είδε τον εορτασμό από την …οικονομική του σκοπιά). Έπιασα συζήτηση με μια δικηγόρο, άγνωστή μου ως τότε, περιγράφοντάς της την κατάσταση διχασμού στην Ελλάδα, όπου δεν μπορούμε να μιλήσουμε πια με τους παλιούς μας φίλους που (ακόμα) συμβαίνει να υποστηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ.  Το ίδιο, μου είπε, ισχύει και στη Γερμανία α νάμεσα σε όσους βλέπουν με σκεπτικισμό το ογκούμενο κύμα μεταναστών και σε όσους δεν θέλουν να δουν το πρόβλημα που δημιουργείται. Ο γιος της, είπε, πάει σε μια τάξη λυκείου κι έχει μόνο τρεις γερμανούς συμμαθητές. Η ίδια αισθάνεται να την υποβλέπουν οι τυλιγμένες μέσα στις μπούργκες τους γυναίκες, σαν να της λένε πως η ίδια είναι άσεμνα ντυμένη∙ τους μιλάει στο σούπερ μάρκετ και δεν της απαντούν, τους χαμογελάει κι αυτές την προσπερνούν. Ανήκε πάντα στη σοσιαλδημοκρατία, δήλωσε, αλλά τώρα πια

Δημήτρης Καλουδιώτης: Καθαρές κουβέντες

Εικόνα
Σχόλιο μαργαρίτας: Σε μια τόσο δύσκολη περίοδο για τη χώρα είναι μάλλον άστοχο να συζητάμε για το οργανωτικό μέλλον της κεντροαριστεράς. Μπορούμε όμως να συζηταμε για το πολιτικό. Και όπως πολύ σωστά γράφει και ο Δ. Καλουδιώτης "να ξεκαθαρίσουν,  αν επιδιώκουν την άμεση ή όχι αποπομπή  της κυβέρνησης Τσίπρα."  Γιατί η κοινωνία χόρτασε από τις κουβέντες του αέρα και δεν ασχολείται φίλοι μου με την περίπτωσή σας.   από τη Μεταρρύθμιση Εν μέσω ζοφερού κλίματος ας τολμήσουμε να μιλήσουμε για το άμεσο  μέλλον. Οι πολίτες που  θεωρούμε ότι πρώτιστο σήμερα για τη χώρα είναι η απομάκρυνση της κυβέρνησης Σύριζα-Ανέλ έχουμε ισχυροποιήσει κάποια από τα προαπαιτούμενα. Ο  Κ. Μητσοτάκης στη Θεσσαλονίκη  εμπέδωσε την θέση του ως ηγέτης των δυνάμεων που επιδιώκουν την απομάκρυνση της κυβέρνησης.  Ο ελάχιστος στόχος μιας τέτοιας προσπάθειας είναι μια καλλίτερη κυβέρνηση από αυτή που έχουμε σήμερα αλλά η επιδίωξη πρέπει να είναι   η εθνική ανασυγκρότηση . Ήδη και από  την πρόσφα

Γιάννης Αντωνίου: ´Το απροϋπόθετο, φτηνό σχολείο ´´

Εικόνα
από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Οι τελευταίες εξαγγελίες της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για τις αλλαγές στο Γυμνάσιο συμπληρώνουν την εικόνα της έκπτωσης που χαρακτηρίζει την εκπαιδευτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε η εκπαίδευση αποτελεί προνομιακό πεδίο εφαρμογής αριστερών ιδεοληψιών και προκαταλήψεων. Η ροπή αυτή, συνδεδεμένη με το συμβόλαιο συνδιοίκησης με τις εκπαιδευτικές συντεχνίες, φτιάχνει τη συνταγή της τέλειας αποδιάρθρωσης του ήδη προβληματικού οικοδομήματος της εκπαίδευσης. Ο Υπουργός Παιδείας, παίζοντας με το επικοινωνιακό περιτύλιγμα των εξαγγελθεισών αλλαγών, επιχειρεί να σμιλεύσει το προφίλ του ριζοσπάστη μεταρρυθμιστή, κηρύσσοντας την απελευθέρωση του σχολείου και των μαθητών από τα δεσμά των εξετάσεων και το άνοιγμα του δρόμου για τη δημιουργική μάθηση. Σκέψεις για τον περιορισμό του χρόνου των εξετάσεων και των εξεταζομένων μαθημάτων, μέτρα για τον εξορθολογισμό της διδακτέας ύλης, μαζί με άλλα πολλά, αποτέλεσαν στοιχεία της μεταρρυθμιστικής προσπάθει

Ευάγγελος Βενιζέλος: Να ζητήσουν συγγνώμη για τα ψέμματά τους

Εικόνα
Ο Ε. Βενιζέλος παρεμβαίνει στο θέμα που ξεκίνησε ο κ. Χουντής ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας, σχετικά με τις διαπραγματεύσεις του 3ου μνημονίου της κυβέρνησης Τσίπρα. Με σκωπτική διάθεση. Από το fb "Ο κ. Χουντής, ευρωβουλευτής της «Λαϊκής Ενότητας» του κ. Λαφαζάνη, κατηγορεί τον κ. Τσίπρα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ότι έχει τεράστια ευθύνη γιατί άφησε να λήξει στις 30 Ιουνίου 2015 το δεύτερο μνημόνιο και η ισχύς της συμφωνίας για το χρέος που είχε επιτευχθεί στο Eurogroup του Φεβρουαρίου 2012 στο πλαίσιο του δεύτερου μνημονίου και του «καταραμένου» PSI /OSI. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, λέει ο κ. Χουντής, να χάσει η Ελλάδα 6 δις ευρώ. Υπενθυμίζω ότι στις 21 Φεβρουαρίου 2012, λίγες ημέρες πριν την πραγματοποίηση του PSI και την εκταμίευση της γιγαντιαίας δόσης των 75 δις ευρώ, συμφωνήθηκε  και η επιστροφή στην Ελλάδα των κερδών του Ευρωσυστήματος ( ΕΚΤ και κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών της Ευρωζώνης) από τα χαρτοφυλάκια των ελληνικών ομολόγων (προγράμματα SMP και ANFA).

Βάσω Κιντή: Μόνο αν πειθαρχήσεις και αφοσιωθείς....

Εικόνα
από το fb Η πολιτική της κυβέρνησης στην εκπαίδευση (με τον περιορισμό την κατάργηση των εξετάσεων, τη μείωση της ύλης και των ωρών διδασκαλίας, κλπ) υπαγορεύεται από τα εξής: -- από μία δήθεν φιλο-μαθητική, φιλο-φοιτητική στάση και την ιδεολογία της «αντι-αυταρχικής εκπαίδευσης (π.χ., εναντίον της εντατικοποίησης των σπουδών) -- από την καθαρά ψηφοθηρική επιθυμία τους να προσεταιριστούν τους νέους (και τους προστατευτικούς γονείς τους) υποσχόμενοι δήθεν για το καλό τους χαλαρό σχολείο χωρίς πειθαρχία και πίεση. -- από την επιθυμία τους να ικανοποιήσουν συντεχνιακές διεκδικήσεις εκπαιδευτικών που, αντίθετα με τους ευσυνείδητους εκπαιδευτικούς, θέλουν λιγότερο φόρτο δουλειάς. Θα πω μόνο ότι εκπαίδευση χωρίς μόχθο και πειθαρχία δεν υπάρχει. Τόσο στις επιστήμες όσο και στις τέχνες, όχι μόνο τα μικρά βήματα προόδου, αλλά και οι μεγάλες καινοτομίες, επαναστάσεις και ανατροπές προκύπτουν μέσα από τη σκληρή μαθητεία στο παλιό. Γράφει ο μεγάλος κριτικός της τέχνης Clement Green

Κώστας Κατσάπης: Ονειρεύομαι το ψιλικατζίδικο

Εικόνα
H Ελλάδα των 80s Τους τελευταίους μήνες που δουλεύω στο πρότζεκτ του  GR 80 s  ένα όνειρο έρχεται συχνά τις νύχτες και μού ταράζει τον ύπνο. «Βρίσκομαι» στον χώρο όπου στη διάρκεια του Ογδόντα η οικογένειά μου διατηρούσε ψιλικατζίδικο. Ο χώρος είναι ερειπωμένος και εμφανώς εγκαταλελειμμένος. Εγώ ψάχνω κάτω από τον πάγκο, εκεί που βάζαμε τα τσιγάρα και τα παυσίπονα Αλγκόν να δω τι υπάρχει. Κάτι με αναστατώνει έντονα και ξυπνάω με δυσάρεστη αίσθηση.  Προφανώς η δεκαετία του Ογδόντα υπήρξε η τελευταία, ως τα τώρα τουλάχιστον, «εποχή» με την έννοια της μιας κάποιας συνοχής εμπειριών και συναισθημάτων. Για μένα ωστόσο, το Ογδόντα υπήρξε πράγματι κάτι ξεχωριστό, δεδομένου ότι στη διάρκειά της πέρασα τα παιδικά μου και εφηβικά μου χρόνια. Τον Οκτώβρη του 1990 ξεκινούσα τις σπουδές μου στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, οπότε η δεκαετία του ’80 καλύπτει  grosso   modo  τα τελευταία χρόνια του Δημοτικού και τα έξι χρόνια του Γυμνασίου και του Λυκείου.  Χρόνια που πέρασα στο ψιλικατζίδικο π

Γιώργος Παγουλάτος: Όσοι μένουν πίσω

Εικόνα
από την   Καθημερινή  Ανήκα στην προτελευταία χρονιά που μπήκε με εξετάσεις στη Σχολή Αναβρύτων. Δύο χρόνια αργότερα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του 1981 κατάργησε τα πρότυπα κι οι μαθητές έμπαιναν με κλήρο. Το σχολείο παρήκμασε. Επισήμως παρέμενε πρότυπο, καθώς οι καθηγητές επιλέγονταν. Στην πορεία κι αυτό αποδυναμώθηκε, κι η επιλογή των καθηγητών καθοριζόταν κι από άλλα κριτήρια, όπως το κομματικό. Η κατάργηση των προτύπων ως πόλων αριστείας στο δημόσιο σχολείο άφησε κυρίαρχα τα ιδιωτικά. Πριν από μερικά χρόνια η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με στήριξη της Ν.Δ. επανέφερε τα πρότυπα και πολύ καλά έκανε. Εμελλε να έρθει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να τα καταργήσει ξανά. Η πρώτη φορά λάθος, το 1982, είναι απειρία. Η δεύτερη είναι προπέτεια. Για να αντισταθμίσει το κούρεμα της αριστείας στα δημόσια σχολεία, η κυβέρνηση επιβάλλει ένα σωρό ισοπεδωτικούς περιορισμούς που υποβαθμίζουν τα ιδιωτικά. Δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό. Δεν θυμάμαι πολλούς πλούσιους συμμαθητές στα Ανάβρυτα. Οι περισσότερο