μη μαδας τη μαργαριτα

του Βασίλη Καραγιάννη από την Athens Voice Έχουμε καλά νέα για την οικονομία των ΗΠΑ.  Τα καλά νέα στις ΗΠΑ, επηρεάζουν θετικά την ΕΕ και κατ’ επέκταση και την ελληνική οικονομία.Πιο συγκριμένα, η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) προχώρησε σε μία επιπλέον μείωση του μηνιαίου προγράμματος παροχής ρευστότητας προς την αμερικάνικη οικονομία (από τα $65 στα $55δις). Οι ανακοινώσεις αποτελούν απόδειξη των θετικών εξελίξεων για την αμερικανική οικονομία, η οποία φαίνεται ότι επεκτείνεται χωρίς την ανάπτυξη πληθωριστικών πιέσεων. Επίσης, οι ανακοινώσεις φέρνουν ένα βήμα πιο κοντά, τον τερματισμό του προγράμματος παροχής ρευστότητας και την αύξηση των αμερικάνικων επιτοκίων. Οι περισσότεροι αναλυτές μάλιστα τοποθετούν χρονικά κατά το 1ο μισό του 2015, την αύξηση των επιτοκίων δολαρίου. Όπως αναμενόταν,  η αύξηση των επιτοκίων του δολαρίου καθιστά τις επενδύσεις στις ΗΠΑ πιο ελκυστικές, λόγω και του συγκριτικά χαμηλότερου ρίσκου σε σχέση με αυτό των αναδυόμενων αγορών. Στο πλα...

Του   Κωστή Παπαδημητρίου , Καθημερινή, 6.1.13 ROBERT SKIDELSKY Keynes, Επιστροφή στη διδασκαλία του μετ.: Χρυσούλα Μεντζαλίρα,  εκδ. Κριτική Στη θέση του ασύδοτου καπιταλισμού των τεράστιων ανισοτήτων που χαρακτήρισε το τελευταίο τέταρτο του 19ου αι. και το πρώτο του 20ού, ο καπιταλισμός όπως τον μεταρρύθμισε ο Κέινς ήταν πιο δίκαιος, με την έννοια ότι υπήρχε μεγαλύτερη ισότητα στα εισοδήματα και τις ευκαιρίες, είχε πλήρη απασχόληση, ήταν γενναιόδωρος και ήταν πρόσχαρος. Η μεσαία τάξη διευρύνθηκε τόσο πολύ ώστε να συμπεριλαμβάνει σχεδόν όλους, η παιδεία, ακόμη και η ανώτατη, έγινε προσβάσιμη σε όλους. Οπως συχνά λέγεται, ο Κέινς έσωσε τον καπιταλισμό από τους ίδιους τους καπιταλιστές. Τα «κεϊνσιανά» χρόνια, που ο ίδιος δεν πρόλαβε να δει, δηλαδή χονδρικά η περίοδος 1950-1975, χαρακτηρίστηκαν από τη μεγαλύτερη ισοκατανομή των εισοδημάτων στην ιστορία αλλά και από σταθερή ανάπτυξη με χαμηλό πληθωρισμό. Η αντιμεταρρύθμιση του Μίλτον Φρίντμαν και των επ...

του Ρόμπερτ Σκιντέλσκι     από την Προοδευτική Πολιτική Είναι γενικά αποδεκτό πως η  κρίση του 2008-2009  προκλήθηκε από υπέρμετρο τραπεζικό δανεισμό και πως η επακόλουθη αδυναμία αποτελεσματικής ανάκαμψης οφείλεται στην άρνηση των τραπεζών να δανείζουν, λόγω των «προβληματικών» τους ισολογισμών . Μια τυπική αφήγηση της κρίσης, αρεστή στους οπαδούς του  Φρίντριχ Χάγιεκ  ( Friedrich vonHayek) και της « αυστριακής σχολής » θα πήγαινε κάπως έτσι: στην πορεία προς την κρίση, οι τράπεζες δάνειζαν στους πελάτες τους περισσότερα χρήματα από όσο θα έπρεπε, λόγω του φθηνού χρήματος που παρείχαν οι κεντρικές τράπεζες, ιδίως η αμερικανική « φέντεραλ ριζέρβ » (FED). Οι εμπορικές τράπεζες, πλημμυρισμένες από λεφτά των κεντρικών τραπεζών, παρείχαν ρευστότητα σε ένα σωρό αμφισβητούμενα εγχειρήματα, ενώ μια σειρά χρηματοπιστωτικών καινοτομιών (ιδίως ευφάνταστων τραπεζικών εργαλείων και επενδυτικών σχημάτων) έριχνε λάδι στην φωτιά της δανειακ...

του Κώστα Αυγερόπουλου από το "δεν είμαι blog" "Βρισκόμαστε σήμερα σε έναν παγκόσμιο αγώνα δρόμου. Και αυτό σημαίνει την ώρα της αναμέτρησης για μια χώρα σαν τη δική μας. Κολυμπάμε ή βουλιάζουμε. Δρούμε ή παρακμάζουμε." -- Ντ. Κάμερον, 10/10/2012΄ Εκπομπή στο Euronews: ο Ζαν Κλωντ Τρισέ, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μέχρι τον Οκτώβριο του 2011 απαντάει σε ερωτήσεις νέων Ευρωπαίων για την κρίση, τις αιτίες της και τους τρόπους εξόδου από αυτήν. Η ερωτήσεις και οι απαντήσεις κινούνται σε ένα γνωστό, κλισέ πλέον μοτίβο: αν το ευρωομόλογο θα ήταν η λύση, αν πρέπει να προστατευτούν οι τραπεζίτες, αν η λιτότητα οδηγεί πουθενά και το ότι η διέξοδος σύμφωνα με τον κ. Τρισέ είναι, "όπως σε ένα νοικοκυριό, να ξοδεύουμε τόσα όσα κερδίζουμε". Είναι εντυπωσιακό: μπαίνουμε στον πέμπτο χρόνο της κρίσης και ακόμη δεν φαίνεται να έχουμε καταλήξει, στην Ελλάδα αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε ένα ξεκάθαρο συμπέρασμα για το τι προκάλεσε την...