μη μαδας τη μαργαριτα

του Μιχάλη Λυχούνα από την Καθημερινή Το βράδυ της 3ης προς 4η Μαρτίου 1943 οι βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής στην Καβάλα επέδραμαν στα καταγεγραμμένα σπίτια των Εβραίων της πόλης και οδήγησαν τους κατοίκους με λιγοστά υπάρχοντα σε δύο καπναποθήκες. Μετά από λίγες μέρες κράτησης σε άθλιες συνθήκες, φορτηγά τους μετέφεραν στη Δράμα, από εκεί στο Δούναβη και τέλος στην Τρεμπλίνκα. Ελάχιστοι νέοι της πόλης σώθηκαν καθώς εργάζονταν σε στρατόπεδο εργασίας. Κάποιοι είχαν προλάβει και διέφυγαν στις γερμανοκρατούμενες περιοχές και επέζησαν κρυμμένοι με πλαστές ταυτότητες. Μοναδική η περίπτωση των τριών κοριτσιών της οικογένειας Φιλούς, στην οδό Γαλλικής Δημοκρατίας, που πέρασαν κρυμμένα τα τελευταία χρόνια της κατοχής. Η συγκλονιστική μαρτυρία της Noga Davidoff, όπως λέγεται σήμερα, στο youtube. Μετά την Απελευθέρωση η Καβάλα ήταν η μόνη πόλη ανατολικά της Θεσσαλονίκης με μια μικρή, αλλά ζωντανή κοινότητα, που στέρεψε στα μέσα της δεκαετίας του 70, με την εσωτερική και εξωτερική μετανάστ...

Η Εσθήρ Κοέν δεν έχει συγχωρήσει και δεν θα το κάνει. Θα το πάρει μαζί της και δεν την  αδικώ. Το ολοκαύτωμα της φυλής της θα  στιγματίζει το ανθρώπινο γένος και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό για πολλά χρόνια ακόμα. Θυμάμαι τα όσα άκουσα μικρός. Δεν θα συμφωνήσω ότι δεν τους αγάπησε κανείς. Άκουσα για κείνους που τους μίσησαν γιατί πίστευαν σε διαφορετικό θεό. Για κείνους που τους έδωσαν για να πάρουν το βιος τους. Για κείνους που τους έκρυψαν με ακριβό αντίτιμο. Και άκουσα καλά. Αλλά άκουσα και για κείνους που τους έδωσαν ένα χέρι με κίνδυνο της ζωής τους μόνο και μόνο γιατί ήσαν άνθρωποι και τους κυνηγούσαν οι διαβόλοι. Και τους αγάπησαν αλλά και τους αγαπούν. Γιατί κι αν δοκιμάστηκαν ανείπωτα σκληρά δεν τόβαλαν κάτω και προχώρησαν. Το εβραϊκό έθνος  είναι  για μένα παράδειγμα προς μίμηση.  (by leo) του  Σταύρου Τζίμα από την  Καθημερινή Aύριο θα είναι μια δύσκολη ημέρα για την Εσθήρ Κοέν. Θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της Γερμανίας Γιόακιμ Γ...