μη μαδας τη μαργαριτα

  Δύο τελείως διαφορετικά κείμενα που προσπαθούν να συσχετίσουν τον Ιταλικό Ιστορικό Συμβιβασμό με τι άλλο, τη σημερινή ελληνική πολιτική τραγωδία. Από δυο καλούς φίλους, το  Γιάννη Παγιασλή, το θρυλικό blogger Left Liberal Synthesis και το Σταύρο Λιβαδά, ιστορικό στέλεχος της Ανανεωτικής Αριστεράς. Όχι στις «προσωπικές ατζέντες» του  Σταύρου Λιβαδά  από τα ΝΕΑ Σκέψεις με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από τη διατύπωση της πρότασης για «ιστορικό συμβιβασμό» από τον Ενρίκο Μπερλιγκουέρ. Δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ της 28 Σεπτεμβρίου 2013, στο πλαίσιο σχετικού αφιερώματος. Πέρασαν σαράντα ακριβώς χρόνια από την εποχή που ο Μπερλιγκουέρ διατύπωσε την ιδέα του ιστορικού συμβιβασμού. Χρόνος αρκετός ώστε να μπορούμε, σήμερα να κάνουμε μιαν αποτίμηση αυτής της ιδέας, απαλλαγμένη από συναισθηματισμούς και πολιτικές σκοπιμότητες. Πολλά είναι τα συμπεράσματα που μπορεί να αντληθούν από αυτή την πρόταση και το πρόσωπο που τη διατύπωσε. Στέκομαι σε τρία σημε...

Το παράδοξο του κουρέα: Επινοήθηκε το 1901 από τον Άγγλο φιλόσοφο και μαθηματικό Μπέρτραντ Ράσελ.   Διατυπώνεται ως εξής: " Σε μια χώρα που όλοι οι άντρες είναι καθημερινά ξυρισμένοι, υπάρχει ένας μόνο κουρέας. Αυτός ξυρίζει όλους τους άντρες που δεν ξυρίζονται μόνοι τους. Τότε όμως ποιος ξυρίζει τον κουρέα;". Αναλύοντας το πρόβλημα με τη βοήθεια της Θεωρίας των Συνόλων, είναι σαφές ότι στη χώρα υπάρχουν το σύνολο εκείνων που ξυρίζονται μόνοι τους και το σύνολο εκείνων που ξυρίζονται στον κουρέα. Ο κουρέας ξυρίζεται μόνος του; Αδύνατον, αφού ξυρίζει όλους τους άντρες που δεν ξυρίζονται μόνοι τους. Τον ξυρίζει κάποιος άλλος; Όχι, γιατί ο κουρέας ξυρίζει όλους όσοι δεν ξυρίζονται μόνοι τους. Βρισκόμαστε εδώ μπροστά σ' ένα παράδοξο. Σύμφωνα με τον Ράσελ, για να το ξεπεράσουμε πρέπει να διορθώσουμε τη δική μας λανθασμένη αντίληψη ότι για κάθε ιδιότητα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει ένα σύνολο. Σ' αυτή την περίπτωση δε δημιουργείται κανένα ομοιογενές σύνολο. από το b...

Μια ενδοσκόπηση στα σημερινά πολιτικά πράγματα από το blog left Liberal synthesis Η παρέμβαση του Σημίτη για τις αδυναμίες του μνημονίου δεν είναι ασήμαντη. Ο πρωθυπουργός της πρώτης πενταετίας του Ευρώ, που σηματοδοτήθηκε από τον όρο του εκσυγχρονισμού ,καταλογίζει ευθέως αδυναμίες στο μνημονιακό εγχείρημα. Δεδομένου ότι, τόσο ο εκσυγχρονισμός όσο και το μνημόνιο αντλούν νομιμοποίηση μέσω του ίδιου πλέγματος ιδεών πχ παραμονή στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ, αυτονόητες θεσμικές αλλαγές με γνώση του κοινωνικού κόστους , επίκληση του αντιλαικισμου κλπ η παρέμβαση Σημίτη σηματοδοτεί και αναγνωρίζει μια τριπλή  ήττα: Την ήττα του κομματικού πολιτικού καρτέλ που ηγήθηκε του μνημονίου ,μια ήττα των εφαρμοσμένων πολιτικών του ,μια αποδόμηση των ιδεών του εκσυγχρονισμού. Ο αστικός πολιτικός χώρος ευρίσκεται σε μια δυσχερή θέση καθώς προσπαθεί να οικοδομήσει ένα αμυντικό πρόταγμα , σωτηρίας .Στο Ευρώ πάση θυσία. Σε αντίθεση με την πρώτη ,"θετική", φάση του μνημονίου όπου ο Γαπ προσ...

Από το left liberal synthesis Συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από το Δεκέμβριο του οκτώ. Μέχρι σήμερα η κοινωνία είναι σε μια διέγερση ,σε μια αναστάτωση ,σε διαρκείς κινητοποιήσεις.   Οι κινητοποιήσεις , απεργίες , διαδηλώσεις αποτελούν πάντα θέμα πολλαπλών αναλύσεων που θα μπορούσαμε να ταξινομήσουμε σε δυο κατηγορίες : Στατικές και δυναμικές.  Οι Στατικές αναλύσεις υπερτιμούν το οικονομικό στοιχείο της συγκυρίας, και συσχετίζουν γραμμικά τις κινητοποιήσεις με την Οικονομική κατάσταση. Αν η οικονομία δεν πάει καλά, αν υπάρχουν κοινωνικές αδικίες τότε έχουμε αναστάτωση. Ομοίως η κινητοποίηση είναι η μοναδική επιλογή για την αντίστροφη μιας αδικίας .Οι Στατικές αναλύσεις κατά βάθος εδράζονται ή προϋποθέτουν την έννοια μιας κοινωνίας της ειρήνης η οποία κατ´ εξαίρεση αποδιοργανώνεται. Οι Δυναμικές αναλύσεις βλέπουν τις συγκρούσεις ως συστατικό μερικών κοινωνιών. Οι κοινωνίες τροφοδοτούν κινητοποιήσεις ως οργανικό στοιχείο της λειτουργίας τους, ως σποραδικές εκτονώσεις της βαλβ...

¨ Οπως το είχαμε προβλέψει ο καλός  φίλος μας Γιάννης Παγιασλής επεμβαίνει, με τον καλύτερο τρόπο νομίζω, στην συζήτηση για την αριστερά. Από το left liberal synthesis Αν δει κάποιος τις δημοσκοπήσεις τότε ,αναμφίβολα το άθροισμα των ποσοστών των αυτοριζομένων ως αριστερών σχηματισμών είναι το μεγαλύτερο της μεταπολίτευσης.Ταυτόχρονα διαμορφώνεται μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα ανάγκης μιας αριστερής αντιπρότασης που πηγάζει από τις δυο τυπικά φιλοευρωπαϊκές μερίδες της αριστεράς συν και δημαρ. Ο συν προτείνει ένα αντιμνημονιακό αριστερό μέτωπο και η δημαρ περιγράφει μια ευρύτερη συνεργασία κεντροαριστεράς με ήπιο αντιμνημονιακό προφίλ.Οι προτάσεις ουσιαστικά απευθύνονται σε μερίδες του ΠΑΣΟΚ ,με διαφορετική ατζέντα .Ο Συν φλερτάρει με τους κλασικούς "αντιμνημονιακους¨ η δε Δημαρ με τους επιλεκτικά μνημονιακους του " εκσυγχρονισμού ".Οι λοιπές μερίδες της αριστεράς παραμένουν αδιάφορες προτάσσοντας διαφορετικά σκεπτικά.Η γνώμη μου είναι πως ο άτυπος διάλογος είναι εξ...

Τι είναι η αριστερή λιτότητα; Πόσο ανάγκη την έχουμε διαδρομή εξόδου από την κρίση; Τι απαιτεί από το λαό και τι μπορεί να περιμένει ο λαός από αυτήν.; Λέω να ανοίξω ένα διάλογο γύρω από το θέμα. (Leo) από το left liberal synthesis Αν κάτι έδειξε η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου είναι ο εγκλειστικός ερμητικός χαρακτήρας της πολιτικής ζωής. Οι ίδιες παθολογίες που συγκρότησαν τον ανοδικό κύκλο της οικονομίας, εμφανίζονται και στον καθοδικό κατήφορο. Τα βασικά ισοζύγια παρέμεινα άθικτα, ή ενίσχυσαν τον ισχυρό πόλο:To Κεφάλαιο υπερισχύει της εργασίας και το κράτος της κοινωνίας πολιτών .Η επιθετική κλεπτοκρατία του ανοδικού κύκλου, μετεξελίχθηκε σε ένα αμυντικό προστατευτισμό των ολίγων. Οι αδύνατοι διολισθαίνουν πέραν κάθε ορίου ασφαλείας, οι σχετικά προστατευμένοι χάνουν πολλά από τα αποθέματα ασφαλείας και οι ισχυροί χάνουν και την πιο μικρή ανοχή. Η αριθμητική του μεσοπρόθεσμου είναι τόσο προφανής : Μια βραχύχρονη συμβολική κίνηση προς τις αγορές, μια σύντομη επιμήκυνση του τέλους τ...

O φίλος μου, ο Γιάννης ο lls, ήρθε στο συνέδριο, άκουσε, είδε, μύρισε και γράφει: Από το blog left liberal synthesis Το συνέδριο της ΔΗΜΑΡ πέρασε και μάλλον όχι περισσότερο ή λιγότερο απαρατήρητο από άλλα συνέδρια κομμάτων. Η λεγόμενη «κρίση του πολιτικού συστήματος» αφορά όλους, όσοι εκφράζουν δημόσιο λόγο. Για τα τεκταινόμενα του Κεραμεικού έχω τρεις σκέψεις ΔΗΜΑΡ εναντίον Ασφαλιστικού Ευτυχώς που η τρόικα δεν παρευρέθηκε στον Κεραμικό, γιατί αυτομάτως θα ανέβαζε τα όρια ηλικίας στο συνταξιοδοτικό κατά μια δεκαετία τουλάχιστον. Αυτό που σχετικά στερεοτυπικά και ως κλισέ παρατηρήθηκε , για την μέση ηλικία των μελών της ως αρνητικό ,είναι αντίστροφα μια συνεισφορά του «χώρου» στην κοινωνική ζωή. Είναι σαφές ότι στην Ελλάδα του 21 αιώνα, τα ηλικιακά όρια έχουν αλλάξει. Οι εξηνταπεντάρηδες της ΔΗΜΑΡ έσφυζαν από ζωή, δημιουργικότητα, διάθεση για το μέλλον και οραματισμό. Αν η Ελληνική κοινωνία διαθέτει τέτοιους «γέρους» μωρέ δεν μπορεί να μας «κωλώσει» ούτε το ΔΝΤ ούτε τίποτα. Τα...

Κάτι καίριο, όμορφο, ευθύβολο για το τρέχον θέμα της ανυπακοής. από το ιστολόγιο   Left Liberal Synthesis Πριν από μερικές εβδομάδες ο Εβερτ άφησε το μάταιο κόσμο. Την ίδια ακριβώς περίοδο αναπτύσσονται τα κινήματα «δεν πληρώνω» .Προφανώς το κοινό σημείο είναι η ανυπακοή. Ο Έβερτ με την ανυπακοή εγκαθίδρυσε την δημοτική ραδιοφωνία, αφαιρώντας από μια συντηρητική οπτική το επιχείρημα περί «ανομίας». Ταυτόχρονα έπεσαν στην αντίληψη μου δύο ενδιαφέροντα κείμενα.Το πρώτο αποκαλείται μια «Φιλελεύθερη υπεράσπιση των κατοίκων της Κερατέας» από το ιστολόγιο Μπλε Μήλο ,και το άρθρο του Κ.Δουζίνα στην Αυγή της 13/2 με τίτλο Ανομία : «Για την πολιτική και δημοκρατική ανυπακοή». Και στα δύο κείμενα γίνεται μια υπεράσπιση της ανυπακοής , ως μιας αυθεντικά φιλελεύθερης στάσης. Ιδίως το κείμενο του Δουζίνα είναι εξαιρετικά αφοπλιστικό: Ο J Rawls είναι υπέρ της ανυπακοής , και όπως γράφεται : « η φιλελεύθερη αιτιολόγηση της ανυπακοής βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στην Ελλάδα»...

Στιγμιότυπα μιας κοινωνίας σε κρίση. Στιγμιότυπα γεμάτα αντιφάσεις, ιστορίες που σε αφήνουν μετέωρο, σενάρια από ταινίες ιταλικού ρεαλισμού. O Γιάννης, ο Left Liberal synthesis γράφει παγωμένα, κοφτερά, για τις περιπτώσεις του Κώστα και του Κ ader και ο Δημήτρης, ο Left division, σχολιάζει ενθυμούμενος την ταινία του Βιτόριο ντε Σίκα  «ο κλέφτης των ποδηλάτων». Σκέφτηκα να αναδημοσιεύσω τις ιστορίες του Γιάννη μαζί με το σχόλιο του Δημήτρη. Απολαύστε τους. Το Blogging σε μεγάλα κέφια, όπως ταιριάζει στις δύσκολες μέρες που περνάει ο τόπος, αυτός ο τόπος που γεννάει τις αντιφάσεις και έχει πάντοτε ενδιαφέρον να τον ζεις και να τον μετράς. Ντοκυμαντέρ:Ο Κώστας ψηφίζει Χρυσή Αυγή και ο Kader θα ξαναγυρίσει Ρεπορτάζ: LLS, Παραγωγή Σκηνοθεσία Χρηματοδότηση : Η παρέα του Συντάγματος   από το ιστολόγιο Left liberal synthesis    Κώστας   Γεννήθηκε στην Β Πειραιά το 1958.   Παιδί τριμελούς οικογένειας Ο Πατέρας του ήταν οδοκαθ...

Τεχνική ανάλυση για τις επιδόσεις  στις δημοτικές εκλογές από τον πάντοτε απολαυστικό left liberal synthesis, δηλαδή το φίλο μου το Γιάννη. Η γλώσσα που δεν έχει κόκαλα μα κόκαλα τσακίζει. Αιχμηρό χιούμορ με πολιτική βαρύτητα. Δεν έχουμε τυχαίους φίλους. Αναδημοσίευση, απολαύστε υπεύθυνα   Δυο εκφράσεις που πάντα μου κάνουν εντύπωση ,και είναι κλισέ, είναι τα σχόλια που ακολουθούν την ανακοίνωση των εταιρικών αποτελεσμάτων στα μεγάλα χρηματιστήρια . «Η μετοχή της εταιρείας ΧΥΖ έπεσε κατά 10 % γιατί τα κέρδη που ανακοίνωσε ήταν κατώτερα των προβλέψεων των αναλυτών» και «η μετοχή της εταιρείας ΖΧΥ ανέβηκε κατά 15 % γιατί οι ζημίες που ανακοίνωσε ήταν μικρότερες από τις προβλέψεις των αναλυτών». Τα κέρδη ρίχνουν μετοχές όσο αντίστοιχα οι ζημίες τις ανεβάζουν γιατί τελικά σταθμίζονται σε σχέση με τις γνώμες των αναλυτών, δηλαδή με τις προσδοκίες για το μέλλον όπως αυτές τις κωδικοποιούν οι αναλυτές.   Οι απόλυτες τιμές (συν πλην) αλλά και η φύση αυτών των τιμών (κ...