μη μαδας τη μαργαριτα

του Γιάννη Παπαθεοδώρου από την Ανανεωτική Η αυλαία των δεύτερων (και αχρείαστων) εκλογών πέφτει, αφήνοντας πίσω τα μικρά και μεγάλα συμβάντα της προεκλογικής περιόδου: τα βιαστικά μερεμέτια στη «γαλάζια πολυκατοικία» της ΝΔ, τον «υπαρκτό σουρρεαλισμό» του ΣΥΡΙΖΑ, την επιλογή της ήττας από το ΠΑΣΟΚ, τον πλήρη απομονωτισμό του ΚΚΕ, τους μπράβους της Χρυσής Αυγής. Από μια σκοπιά, όλα αυτά φαντάζουν μικρά και ασήμαντα σε μια χώρα που συνεχίζει να κλυδωνίζεται από την ακυβερνησία, μπροστά στο ορατό πλέον ενδεχόμενο της εξόδου από την ευρωζώνη και το ευρώ. Από αυτή τη σκοπιά, αν ήθελε κανείς να βρει ποια ήταν η κεντρική πολιτική είδηση των εκλογών, νομίζω πως θα έπρεπε να την αναζητήσει στην πρόσφατη συνέντευξη του Φρανσουά Ολάντ. Στη συνέντευξη αυτή, λοιπόν, ο Ολάντ υποστήριξε πως είναι υπαρκτός ο κίνδυνος της εξόδου της Ελλάδας από το Ευρώ, αν η επόμενη κυβέρνηση επιλέξει τις μονομερείς καταγγελίες των διεθνών και διακρατικών συμβάσεων με τους δανειστές της. Η πολιτική σημειολογία...

Των Βασίλη Αλεβιζάκου και Αλέξανδρου Αποστολίδη*   © G700 Την Κυριακή οι Έλληνες καλούνται να επιλέξουν όχι μόνο παράταξη αλλά και ποια Ελλάδα θέλουν. Αυτή η επιλογή απαιτεί όσο το δυνατόν καλύτερη γνώση των δεδομένων, των εναλλακτικών επιλογών αλλά και των συνεπειών τους. Ένας από τους πολλούς μύθους που έχει δημιουργήσει η κρίση στην ελληνική κοινωνία, και εντέχνως καλλιεργηθεί από τους εκπροσώπους της συμμαχίας των αντιμνημονιακών δυνάμεων, είναι και αυτός της «ανταγωνιστικής δραχμής». Το επιχείρημα είναι απλό: η «φθηνή» δραχμή θα ρίξει κάθετα το κόστος παράγωγης των ελληνικών προϊόντων και θα βελτιώσει θεαματικά την ανταγωνιστικότητα τους. Το αποτέλεσμα θα είναι να αυξηθεί η εξωστρέφεια της οικονομίας, θα  έχουμε επιτέλους εξαγωγές, ακόμα και (γιατί όχι;) θετικό εμπορικό ισοζύγιο. Άρα, δεν πρέπει να φοβόμαστε την επιστροφή στη δραχμή, αντίθετα θα έπρεπε να την επιδιώκουμε κιόλας. If it sounds too good to be true then it probably is… Στην κατάσταση που έχουμε βρεθεί...

Την Κυριακή θα ψηφίσουμε Δημοκρατική Αριστερά . Μαζί μας θα ψηφίσουν και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνίδες και Έλληνες. Εκείνες και εκείνοι που θέλουν να κυβερνηθεί η χώρα από  μια κυβέρνηση με προοδευτικό περιεχόμενο, φερέγγυα πρόσωπα και πρόγραμμα  διεξόδου από την κρίση. Για να παραμείνουμε στην ΕΕ και το Ευρώ, για να προστατευθούν οι αδύναμοι, για να γίνουν μεταρρυθμίσεις, για να μπούμε σε αναπτυξιακή πορεία, για να ξεκινήσει η διαδικασία σταδιακής και συντεταγμένης απαγκίστρωσης από το μνημόνιο. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στη χώρα αυτή που δεν παρασύρονται από τα μανιχαϊστικά και διχαστικά διλήμματα του τύπου «ή εμείς ή αυτοί». Που καταλαβαίνουν ότι χωρίς συνεργασία όλων των Ελλήνων δεν σώζεται, ούτε η παρτίδα, αλλά ούτε και η πατρίδα. Άνθρωποι που δεν θεωρούν ως απαγορευμένες και ακατανόμαστες, λέξεις όπως, διαπραγμάτευση, συναίνεση, υποχώρηση, συμβιβασμός . Άνθρωποι , που αγωνίζονται καθημερινά, εκεί έξω στ o ρινγκ της πραγματικής οικονομίας, φρον...

του Κώστα Ανδρέου από την Αριστερή Στρουθοκάμηλο Η "τομή" της δοκιμασίας της διερευνητικής εντολής, έγειρε την πλάστιγγα, υπέρ της ευθύνης για την ΔΗΜΑΡ. Εκείνα τα ατελείωτα πήγαινε-έλα, που κατέληγαν στην συμμετοχή της στην κυβέρνηση, με την προυπόθεση της συμμετοχής και του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πλέον παρελθόν. Τραυματικό παρελθόν. Ο Κουβέλης, φαίνεται σαν να έχει πάρει μια βαθιά ανάσα, σαν να έχει προετοιμάσει το έδαφος, για απογαλακτισμό, από την "παραδοσιακή Αριστερά". Εχει κάνει τα πρώτα βήματα της "Αλλης Αριστεράς". Η μετακίνησή του από την "Κυβέρνηση της Αριστεράς", στην "πάσει θυσία συγκρότηση κυβέρνησης, με ευρωπαική κατεύθυνση", όσο και αν περιορίζονται από την "προοδευτική κατεύθυνση", είναι συνώνυμη με την υιοθέτηση " του Ιστορικού Συμβιβασμού", με τις δυνάμεις που "Δεν θέλουν να δούν την χώρα να καταστρέφεται". Σ'αυτή την κρίσιμη στιγμή , όχι μόνο για την ΔΗΜΑΡ, αλλά για το μέλλον τη...

Πολίτες της Αθήνας, Πολίτες όλης της Ελλάδας, Γυναίκες και άντρες, νέες και νέοι, Φίλες και Φίλοι Εδώ, κάτω απο τον Βράχο -Σύμβολο του Πολιτισμού και της Δημοκρατίας συγκεντρωθήκαμε, Δημοκράτες και Αριστεροί, Σοσιαλιστές και Οικολόγοι, προοδευτικοί πολίτες, Άνθρωποι που ξεπέρασαν και  σχίσματα  και  σχήματα  του παρελθόντος Πολίτες, Γυναίκες και Άντρες που θέλουν να κερδίσουμε τη μάχη της Κυριακής: Για μια Ελλάδα με ανθρώπινο πρόσωπο, με αισιοδοξία, με πίστη στις δικές μας δυνάμεις, Για μια Ελλάδα που πρέπει να έχει κυβέρνηση στις 18, κυβέρνηση προοδευτική και σταθερή που θα κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ και την κοινωνία όρθια.  Με μια  ανοιχτή αγκαλιά  σε κάθε πολίτη εδώ, σε κάθε φίλο της χώρας έξω.  Αλλά και με το χέρι  ΨΗΛΑ  να δείχνει το στόχο, αλλά και να λέει όπου χρειάζεται και σε όποιον πρέπει να τ΄ ακούσει:  ΟΧΙ. Εως εδώ! Φτάνει πια με μέτρα που στρέφονται κατά των λαικών στρω...

Κίμων Χατζημπίρος από τη Μεταρρύθμιση Παλιός φίλος, προοδευτικός και προβληματισμένος, διατύπωσε τις εξής σκέψεις για τις εκλογές: «Ήταν φυσικό να μην προκύψει κυβέρνηση μετά την 6 η  Μαϊου. Κατά τη γνώμη μου, οι εκλογές έγιναν με υπερβολική βιασύνη. Προτιμότερο να είχαν καθυστερήσει μερικούς μήνες και να συνέχιζε η κυβέρνηση Παπαδήμου το έργο της στην οικονομία. Πάντως το αποτέλεσμά τους ήταν τραγικό, δύσκολα μπορεί να δεχτεί κανείς πως το 20% ψήφισε ακροδεξιά και το 26% ακροαριστερά. Η ελληνική κοινωνία, παρασυρμένη από έναν τυφλό θυμό, έδειξε να χάνει το μέτρο, να πατάει γκάζι προς το γκρεμό. Ήταν λοιπόν συνετή η αποφυγή επισφαλών συμπράξεων που θα έφτιαχναν μιαν ετοιμόρροπη κυβέρνηση. Καλύτερα να δοθεί στην κοινωνία μια δεύτερη ευκαιρία για να συλλογιστεί, για να προκύψει ενδεχομένως μια πιο λογική πολιτική εικόνα. »Πάντως, δύσκολα θα υπάρξει τρίτη ευκαιρία. Η επόμενη Κυριακή είναι κρίσιμη, αφού η οικονομία και η κοινωνική ψυχολογία, αλλά και η υπομονή των ευρωπαϊ...

του Λεωνίδα Καστανά από τη Μεταρρύθμιση Η εκλογική άνοδος του Σύριζα έχει σημάνει συναγερμό στις τάξεις των κρατικοδίαιτων μεσαίων πολιτικών στελεχών του πάλαι ποτέ κραταιού ΠαΣόκ. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης τα οδηγεί σχεδόν αυτόματα σε νέα κομματική επιλογή και αυτή δεν μπορεί παρά να είναι, Σύριζα, έστω και με σφιγμένα δόντια . Αμφιλεγόμενοι πολιτευτές, συνδικαλιστές, παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης, ανώτεροι και μεσαίοι κρατικοί υπάλληλοι, συνεταιριστές, στελέχη των ΔΕΚΟ, που μέχρι χτες έβγαζαν το ψωμί ή το παντεσπάνι τους κάτω από τον πράσινο ήλιο, σήμερα σηκώνουν την τρίχρωμη σημαία, σφίγγουν την αριστερή γροθιά τους και προχωράνε. Δεν είναι πια «αυτοί», είναι «εμείς». Όλες αυτές και όλοι αυτοί με τα «καθαρά» χέρια  τρέχουν να ξεπλυθούν στη νέα κολυμπήθρα του Σιλωάμ που άνοιξε και λειτουργεί στην πόλη μας. Πρώτα θα εξασφαλίσουν ασυλία και μετά θα πάρουν τη θέση που τους αρμόζει στην κρατική μηχανή, για να συνεχίσουν το φιλολαϊκό τους έργο, αυτό που ...

του Φώτη Γεωργελέ από τη   Μεταρρύθμιση Σιχαίνομαι τη φράση «εγώ τα είχα πει». Όχι απλώς γιατί δείχνει μνησικακία. Αλλά, κυρίως, γιατί υπονοεί ότι εσύ που τη λες, έχασες. Δεν εισακούστηκες, άλλες επιλογές έκανε η κοινωνία. Όμως ό,τι ζούμε αυτές τις μέρες, αυτό είναι. Η εκδίκηση της πραγματικότητας. Η θηριώδης προπαγάνδα που δυο χρόνια οδήγησε την κοινωνία στην παραφροσύνη, έφτασε στο τέλος της. Τώρα η ζωή εκδικείται. Οι καρκινοπαθείς, οι εκατομμύρια Έλληνες που δεν μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους, είναι σκηνές από το προσεχές μέλλον. Δυο χρόνια αντίστασης σε κάθε προσπάθεια αντιμετώπισης των προβλημάτων. Όχι στη μείωση της σπατάλης στα φάρμακα, που από 2 δις πήγε στα 8 μέσα σε λίγα χρόνια. Όχι στη μείωση του ποσοστού κέρδους. Όχι στη λειτουργία των φαρμακείων το Σάββατο, τα απογεύματα. Όχι στην ενοποίηση των ταμείων. Όχι στη μείωση των πρόωρων συντάξεων. Όχι στον εξορθολογισμό των νοσοκομείων. Όχι στα γενόσημα. Απεργίες για την αποκλειστικότητα της συνταγογράφησης. Άρνηση ...

του Ηλία Μόσιαλου από το Βήμα Το 2009, παρά το πρωτογενές έλλειμμα των 24 δισ. ευρώ, η ελληνική οικονομία κατέγραψε ύφεση στο -3,2% του ΑΕΠ. Είναι εμφανές πως αυτό ήταν το πρώτο σήμα ότι το κρατικοδίαιτο παραγωγικό μοντέλο της χώρας είχε εξαντλήσει τα όριά του. Μόνο στον αγροτικό τομέα είχαμε εισαγωγές 7 δισ. ευρώ και εξαγωγές 4 δισ. Με το 10% του εργατικού δυναμικού να απασχολείται στην αγροτική οικονομία είχαμε παραγωγή 8 δισ. ευρώ, ισοδύναμη με το 3,4% του τότε ΑΕΠ. Ταυτόχρονα επιδοτούσαμε τον ΟΓΑ με 5 δισ. και την αγροτική οικονομία με άλλα 2,5-3 δισ. ετησίως μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ. Δηλαδή, η αγροτική παραγωγή μας ήταν ίση με την επιδότηση, δεν υπήρχε καμία προστιθέμενη αξία και είχαμε και ένα σημαντικό έλλειμμα (3 δισ.) στο εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων. Ποτέ κανείς δεν διανοήθηκε να συνδέσει την όποια επιδότηση με το αποτέλεσμα. Η προεκλογική συζήτηση, αντί να εστιάζει στα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας, κυριαρχείται από ανεδαφικές πρ...

"Ο κ. Τσίπρας πήγε ένα σύντομο ταξίδι για να διαφημίσει το «κομματικό του ταμείο», εγκαταλείποντας, παράλληλα, την πάγια «ευρωπαϊκή στρατηγική συμμαχιών» της ανανεωτικής αριστεράς."  Η μόνη διαφωνία μου με το ΓΠ: Τι σχέση έχει ο Τσίπρας και ο Σύριζα με την Ανανεωτική Αριστερά, όσο και αν ξεχειλώσουμε τον όρο; ( leo) του Γιάννη Παπαθεοδώρου από την Ανανεωτική Στις παρέες το ακούμε πια ανοιχτά, ιδίως από εκείνους του πολίτες που σκέφτονται να εκφραστούν θετικά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και στις δεύτερες εκλογές : «κλείστε τα αυτιά σας στις ειδήσεις των οκτώ»! Διαδίδουν, λένε, φήμες, κινδυνολογίες και ασύστολα ψεύδη προκειμένου να σπείρουν πανικό απέναντι στην άνοδο της αριστεράς. Κανείς βέβαια δεν είναι τόσο αφελής ώστε να υποστηρίζει την ουδετερότητα των ΜΜΕ. Κανείς, επίσης, δεν μπορεί να πάρει στα σοβαρά την κινδυνολογία του κ. Σαμαρά για την «αριστερή επέλαση». Κανείς, τέλος, δεν μπορεί να θεωρήσει ως αποτελεσματικό μέσο πολιτικής επικοινωνίας τον εκφοβισμό των Ελλήνων πολιτώ...