μη μαδας τη μαργαριτα

Συμβολικές χρήσεις του ριζοσπαστισμού στη Μεταπολίτευση Παναγής Παναγιωτόπουλος από τη Μεταρρύθμιση (Η ομιλία στο συνέδριο του ΙΣΤΑΜΕ) Η ιδιορρυθμία της Ελλάδας του ’80 όπως αυτή εκφράστηκε ηγεμονικά από το Πασοκ στην εξουσία, έχει μελετηθεί, αναλυθεί, συζητιέται σήμερα στην συγκυρία της χρεοκοπίας. Για άλλους είναι η επάρατη φάση της μεταπολίτευσης, της οποίας οι μεταστάσεις απέβησαν μοιραίες το 2010˙ για άλλους είναι η χρυσή εποχή του αναίμακτου ριζοσπαστισμού. Θα έλεγα του δωρεάν σοσιαλισμού και κάποιας εθνικής και πολιτικής ταχυδακτυλουργίας, που μπορεί με την δύναμη της απόφασης και την λαϊκή στήριξη να επαναληφθεί. Στην πλούσια πάντως βιβλιογραφία, στη γνώση που προσφέρει η έρευνα και ο πολιτικός αναστοχασμός για την περίοδο, θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να προσθέσουμε την αξία ενός πολύ σημαντικού πολιτισμικού προϊόντος. Αναφέρομαι στην κορυφαία κωμωδία του ελληνικού κινηματογράφου των τελευταίων δεκαετιών, την ταινία «Βίος και πολιτεία» του Νίκου Περράκη. Μια ...

Με ένα συμφωνώ σίγουρα από τα όσα γράφει ο φίλος Παύλος Ελευθεριάδης. Χρειαζόμαστε ένα νέο δημοκρατικό κόμμα που θα απελευθερώσει τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας. Έχω όμως και μια ουσιώδη αντίρρηση. Το νέο κόμμα θα φτιαχτεί και με πρόσωπα που σήμερα  ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ. Να φύγουμε λίγο από τα στερεότυπα... (leo)  του Παύλου Ελευθεριάδη από το protagon Tην 3η και 4η Σεπτεμβρίου γιορτάζει τα γενέθλιά του το ΠαΣοΚ. Ο εορτασμός περιλαμβάνει μια υψηλού επιπέδου επιστημονική μερίδα, που διοργανώνει το ΙΣΤΑΜΕ, το επίσημο ινστιτούτο του κόμματος, στο οποίο υπηρέτησα και εγώ ως μέλος του Διοικητικού του Συμβουλίου το 2010-2012 έπειτα από προσωπική πρόσκληση του τότε προέδρου του, Ηλία Μόσιαλου. Η λίστα των διακεκριμένων ομιλητών έχει προκαλέσει πολλά σχόλια αλλά και γνήσια περιέργεια για μια πιθανή «αναγέννηση» του ΠαΣοΚ ως φορέα της κεντροαριστεράς. Ποια όμως είναι η σχέση του ΠαΣοΚ και της κεντροαριστεράς; Ας υποθέσουμε ότι στην ευρωπαϊκή πολιτική η Αριστερά διακρίνετ...

Δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο ενημέρωσης και ανάλυσης «Protagon» (Σάββατο 7 Απριλίου 2012).  Μπορεί να είναι χρήσιμη και φιλολαϊκή η πολιτική; Εξαρτάται τι εννοεί ο καθένας. Όπως την εννοώ, χρήσιμη πολιτική είναι εκείνη που εγγυάται βιώσιμη ευημερία. Αυτό προϋποθέτει αποκατάσταση της νομιμότητας παντού (αρχίζοντας από την ασυδοσία των ισχυροτέρων), δίκαιη κατανομή των βαρών και προστασία των αδύνατων, μηδενική ανοχή στη φοροδιαφυγή-φοροκλοπή. Οδηγεί στην ανάπτυξη, με σταθερούς και δίκαιους κανόνες και δημόσιες υπηρεσίες που εργάζονται με επαγγελματισμό, αμεροληψία, ακεραιότητα. Σε μια οικονομία που αμείβει την υγιή επιχειρηματικότητα, επενδύει στους εργαζόμενους, σέβεται το περιβάλλον. Σε μια κοινωνία αλληλεγγύης και ευθύνης, όπου γίνονται σεβαστοί οι κανόνες κοινής συμβίωσης .  Αντίθετα, η λέξη «φιλολαϊκή» δε μου λέει πολλά (και τα λίγα που μου λέει,μου είναι μάλλον απεχθή). «Φιλολαϊκή» για παράδειγμα ήταν η πολιτική των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου τη δε...