Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2011

Οι εποχές

Εικόνα
Ούτε το χώμα είναι άνυδρο, ούτε οι εποχές είναι ξερές. Με το σπόρο υπάρχει κάποιο πρόβλημα, σύντροφοι. Άμα είναι να συνεχίσουμε, κάπως πρέπει να το ψάξουμε.

Ποιος θα πάρει το νόμο στα χέρια του;

Εικόνα
H συναίνεση που είδαμε κατά τη ψήφιση του νομοσχεδίου για την μεταρρύθμιση των ΑΕΙ δεν είναι ούτε ειλικρινής, ούτε ιστορική, ούτε προμηνύει μια αλλαγή στη στάση του πολιτικού συστήματος. Την επόμενη μέρα θα σκορπίσει, γιατί είναι συγκυριακή και έγινε κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης, δηλαδή των ψηφοφόρων. Τόσο ο ΛΑΟΣ, όσο και η ΝΔ αντιλήφθηκαν ότι θα ήταν αδύνατο να πείσουν τους νοικοκυραίους - ψηφοφόρους τους, ότι καλώς καταψήφισαν ένα νομοσχέδιο που σε χοντρές γραμμές προσπαθεί να θεραπεύσει βασικές αδυναμίες και αναχρονισμούς του ελληνικού πανεπιστήμιου. Αντίθετα, βρήκαν μια καλή ευκαιρία να εμφανιστούν ως εθνικές δυνάμεις που νοιάζονται για το μέλλον του τόπου. Ξέρουν καλά ότι το παιχνίδι θα παιχτεί στην εφαρμογή του νόμου και εκεί, πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας και της «εθνικής ενότητας», θα πασχίσουν να φέρουν τις αλλαγές στα μέτρα των πελατών, των μελών και των στελεχών τους. Οι νόμοι στη χώρα μας φτιάχνονται για να μην εφαρμόζονται ως

Εξοδος από τον λαϊκισµό και τον εθνικισµό

Εικόνα
Από τη μια οι  αδηφάγες αγορές και ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός διαχέουν την κρίση τους σε όλο τον κόσμο. Από την άλλη αναδύεται η ανάγκη ενός light προστατευτισμού με τον κίνδυνο όμως να κυριαρχήσει ο λαϊκισμός και ο εθνικισμός στον οποίο η μάζα είναι ήδη εθισμένη. Και στη μέση η σοσιαλιστική Αριστερά μετέωρη όσο ποτέ, δεν έχει άλλη λύση παρά να επεξεργαστεί νέες θεωρίες, στην κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού της δημόσιας ζωής και των εναλλακτικών πολιτικών. Βασική μέριμνα η πολιτισμική αναβάθμιση της χώρας. Τα πανεπιστήμια εδώ θα έχουν τον πρώτο λόγο, εφόσον βέβαια είναι ανοικτά (Leo).  του Ανδρέα Πανταζόπουλου από το Βήμα  Η   ουσιαστική σύγκλιση Κεντροαριστεράς και Κεντροδεξιάς, Σοσιαλιστών και Φιλελευθέρων, όχι µόνο στο πεδίο της οικονοµίας, είναι ένα από τα σηµαντικότερα θέµατα που προέκυψαν τα τελευταία χρόνια, ως αποτέλεσµα και της παγκοσµιοποίησης. Αυτή η κεντρώα σύγκλιση έδωσε τη δυνατότητα για την ανάπτυξη στα άκρα του πολιτικού φάσµατος λαϊκιστικών κινηµάτων κα

Απέναντι στο ρεύµα των αχαλίνωτων αγορών

Εικόνα
Είναι άστοχο, τόσο η Αριστερά όσο και η Σοσιαλδημοκρατία, να οχυρώνονται πίσω από τους ποικίλους βολονταρισμούς τους και να αφήνουν τις αγορές να κάνουν ανενόχλητες το παιχνίδι τους. Το πρόταγμα της μερικής αποπαγκοσμιοποίησης, άρα και ενός λογικού προστατευτισμού των οικονομιών, είναι αυτό που θα φέρει και πάλι την πολιτική στο τιμόνι των εξελίξεων. Μόνο που δεν φτάνει από μόνη της. Πρέπει να συνοδευτεί και από την ηθελημένη απλότητα, δηλαδή το κίνημα της αποανάπτυξης.  Η συνεργασία, αριστεράς, σοσιαλδημοκρατίας και οικολόγων είναι το project του μέλλοντός μας.  Όλοι μαζί μπορούν, ο καθένας μόνος του όχι.  (Leo) του Γεράσιμου Μοσχονά από το Βήμα «Σ κοτεινός άνεµος». Ετσι θα µπορούσαµε να περιγράψουµε το ρεύµα που παρασύρει τη σοσιαλδηµοκρατία σε όλο και χαµηλότερα επίπεδα εκλογικής επιρροής. Για το σύνολο της περιόδου 1950-2009, σε 13 ευρωπαϊκές χώρες, τα σοσιαλιστικά κόµµατα έχουν απολέσει πάνω από το 20% της δύναµής τους. Η «νεοφιλελευθεροποίηση» των σοσιαλδηµοκρατικ

Το τέλος του "τέλους της πολιτικής" και η δυνατότητα μιας εναλλακτικής στρατηγικής

Εικόνα
του Γιάννη Μηλιού από την Αυγή  1. Το τέλος του «τέλους της πολιτικής» … Ο νεοφιλελευθερισμός επαγγέλθηκε το «τέλος της πολιτικής» και (στο όνομα της «ελευθερίας», των «αυτορυθμιζόμενων αγορών», της «παγκοσμιοποίησης») το «τέλος του κράτους». Οι στρατηγικές επιλογές που προωθούσε υποτίθεται ότι απέρρεαν από τη λογική της (μόνης δυνατής) «ορθολογικής διαχείρισης». Η κρίση διέλυσε αυτό τον μύθο, καθώς έφερε στο προσκήνιο έναν άνευ προηγουμένου κρατικό παρεμβατισμό: Από την αγορά εργασίας και το συνταξιοδοτικό σύστημα, μέχρι τα προγράμματα στήριξης των τραπεζών και τους «μηχανισμούς στήριξης». Σε μία ιστορική συγκυρία με πολλές ομοιότητες με τη σημερινή, ο Πολάνι (Karl Polanyi) επισήμανε ότι όταν το φιλελεύθερο καπιταλιστικό μοντέλο οργάνωσης βρίσκεται σε κρίση, έχει την ανάγκη ενός είδους συντηρητικού (ή αυταρχικού) παρεμβατισμού ώστε να εξασφαλίσει την αναπαραγωγή του. 1  Σήμερα ζούμε ακριβώς σε μία τέτοια φάση. Τα κράτη και οι υπερεθνικοί μηχανισμοί δ

DHMAR, DEMARCHE, DHMARAS, DEMODE

Εικόνα
Κοινά ψηφοδέλτια συζητούν, πλέον, Κουβέλης - Δημαράς Του Παναγή Γαλιατσάτου από την Καθημερινή Την κάθοδο σε κοινά ψηφοδέλτια εξετάζουν σε περίπτωση εκλογικού αιφνιδιασμού η Δημοκρατική Αριστερά του κ. Φ. Κουβέλη και το Αρμα Πολιτών του κ. Γ. Δημαρά. Σύμφωνα με στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ., συνομιλίες ανάμεσα στους δύο σχηματισμούς διεξάγονται σε τακτική βάση, και το ενδεχόμενο αυτό υπάρχει ως σενάριο εκλογικής επιβίωσης στους σχεδιασμούς τους, σε περίπτωση που οι εκλογές γίνουν στους επόμενους μήνες, καθώς τα δύο κόμματα είναι ακόμα σχετικά άγνωστα στο ευρύ κοινό και οι δημοσκοπήσεις δεν τα ευνοούν. Οπως επισημαίνουν στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ. ….. H ΔΗΜ.ΑΡ λοιπόν συζητά με το Δημαρά αλλά και με άλλους, όπως τον Κοτσακά ( υπάρχει;) αλλά και ακόμα περισσότερους που δεν κατονομάζονται. Και πολύ καλά κάνει . Οι δημοσκοπήσεις δεν την ευνοούν και σκέφτεται να συμμαχήσει με άλλες δυνάμεις του αντιμνημονιακού μετώπου στο οποίο ως γνωστόν ανήκει. Και με το ΣΥΝ

Back in the SY.RIZ.A

Εικόνα
Η δήλωση του Γιάννη Αντωνίου για το νομοσχέδιο  Το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ ψηφίστηκε επί της αρχής από τη πλειοψηφία των κομμάτων του κοινοβουλίου. Ο ελιγμός της Α. Διαμαντοπούλου στο ζήτημα της εκλογής του πρύτανη εξασφάλισε πρωτοφανέρωτο βαθμό συναίνεσης, 250 βουλευτές περίπου ψήφισαν ναι στο νομοσχέδιο. Σήμερα είναι μια ιστορική μέρα για τα πανεπιστήμια αλλά και το πολιτικό σύστημα που επέδειξε μια ασυνήθιστη ωριμότητα για τα ισχύοντα πολιτικά ήθη. Η ΔΗΜΑΡ δυστυχώς τα κατάφερε να είναι απούσα απ’ αυτή τη σπουδαία πολιτική συνεύρεση.  Η καταψήφιση του σχεδίου νόμου από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΔΗΜΑΡ: · Εκπέμπει ένα μήνυμα με ισχυρή συμβολική σημασία αλλά έχει και πρακτικές συνέπειες που ισοδυναμούν με την εγκατάλειψη της μεταρρυθμιστικής προοπτικής που αποτέλεσε την αφετηρία και το λόγο ύπαρξης του κοινού πολιτικού μας εγχειρήματος. · Ειδικότερα παρακάμπτει τις σοβαρές επεξεργασίες και τις ψηφισμένες αποφάσεις του Τομέα Παιδείας του κόμματος για τη μεταρρύθ

Δήλωση του Ηλία Κανέλλη για την κατάργηση των "απόρρητων δαπανών"

Εικόνα
Δήλωση του Ηλία Κανέλλη , εκπροσώπου της Δημοσιογραφικής Μεταρρύθμισης στο Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ για την απόφαση του υπουργού Επικρατείας Ηλία Μόσιαλου να καταργήσει τις «Απόρρητες δαπάνες» των Γενικών Γραμματειών Επικοινωνίας - Ενημέρωσης και Μέσων Ενημέρωσης Η απόφαση του υπουργού Επικρατείας, Ηλία Μόσιαλου, να καταργήσει τις αδιαφανείς χορηγήσεις του υπουργείου του προς πηγές, φορείς και «θεράποντες» τη ς ενημέρωσης είναι μια απροσδόκητη, αλλά απολύτως επιβεβλημένη ενέργεια, σε μια προσπάθεια εξυγίανσης της δημόσιας ζωής της χώρας.   Σε πάρα πολλές περιπτώσεις τα μυστικά κονδύλια του κράτους ήταν πηγή χειραγώγησης και κατευθυνόμενης δημοσιογραφίας.   Θα είχε πάρα πολύ ενδιαφέρον αν μπορούσαμε να μάθουμε ποιοι φορείς, ποιες επιχειρήσεις τύπου και ποια φυσικά πρόσωπα χειραγώγησαν την κοινή γνώμη με τα χρήματα των ελλήνων φορολογούμενων. Δείτε εδώ

Σανίδια στο μυαλό ή μυαλό από σανίδια;

Εικόνα
Πως να βγάλεις τα κόμματα και τις παρατάξεις από το σώμα του πανεπιστημίου. Πως να βγάλεις τις βδέλλες που απομυζούν την ικμάδα του; Πως να βγάλεις τα σανίδια από το μυαλό των ιδεόληπτων. Γιατί οι έχοντες συμφέρον από το διαλυμένο παρόν δεν κρύβονται και καλά κάνουν. Οι ιδεόληπτοι που νομίζουν ότι παίζεται η δωρεάν παιδεία, η δημοκρατία και η σοσιαλιστική επανάσταση σε μια στοιχειώδη και απαραίτητη μεταρρύθμιση, πως βολεύονται; Τους δικούς μας του Αριστερούς που στέλνουν τα παιδιά τους να μάθουν γράμματα και βλέπουν τι γίνεται και οργίζονται και μετά όταν πάει κάτι να αλλάξει, λένε όχι και να δούμε, τι να τους κάνουμε; ( Leo) Του Κώστα Γιαννακίδη από το protagon Πόσο γρήγορα μπορείς να καλύψεις μία πόρτα καρφώνοντας σανίδες στο κούφωμα; Αν η δουλειά γίνει από τρεις δεν χρειάζονται πάνω από δέκα λεπτά. Το έχω δει, είναι ίσως η πιο έντονη εικόνα που κουβαλάω ως αναμνηστικό των φοιτητικών χρόνων. Βρισκόμαστε λίγο πριν το τέλος των '80ς και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονία

Μια δήλωση του ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΣΤΑΝΑ σχετικά με το εκπαιδευτικό νομοσχέδιο

Εικόνα
  Είμαι 30 χρόνια στη μέση εκπαίδευση. Ανήκω ένα χρόνο στις τάξεις της ΔΗΜ.ΑΡ. Το κόμμα μου για τους δικούς του σεβαστούς λόγους καταψηφίζει το νομοσχέδιο για την Ανώτατη εκπαίδευση. Εγώ θεωρώ ότι ζούμε την πρώτη σοβαρή προσπάθεια ώστε να σπουδάσουν τα παιδιά μας σε ένα σύγχρονο, δημοκρατικό και ελεύθερο από κομματικές αγκυλώσεις πανεπιστήμιο. Θέλω να δηλώσω δημόσια ότι είμαι ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΗΣ αυτής της προσπάθειας και να εκφράσω τη διαφωνία μου με την πλειοψηφία της ΔΗΜ.ΑΡ. Είμαι χαρούμενος που το νομοσχέδιο αυτό γίνεται νόμος του κράτους. Ελπίζω το υπουργείο να εργαστεί σκληρά για την εφαρμογή του νόμου και να καταφέρει να κάμψει τις αντιστάσεις των αντίθετων δυνάμεων.   Λεωνίδας Καστανάς

Νίκος Θέμελης, τελευταίος αποχαιρετισμός σε έναν αγαπημένο φίλο

Εικόνα
 του Πέτρου Παπασαραντόπουλου Είμαι από το πρωί σαν κεραυνόπληκτος από το άκουσμα της είδησης του θανάτου του Νίκου Θέμελη, φίλου αγαπημένου. Συναντηθήκαμε για τελευταία φορά στην κηδεία του Δημήτρη Τσάτσου, τον Απρίλιο του 2010. Έρχεται η σειρά μου, μου είπε. Τον επιτίμησα, αλλά δυστυχώς είχε δίκιο. Γνωριστήκαμε για πρώτη φορά το 1999, όταν μου ζήτησε να παρουσιάσω το πρώτο του βιβλίο, την Αναζήτηση, στη Θεσσαλονίκη, στο βιβλιοπωλείο του Παρατηρητή, στις 22 Ιανουαρίου. Από εκείνη την παρουσίαση, με τίτλο «Η διπλή μελαγχολία της Αναζήτησης» που περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου «Πολιτικό Τραβέρσο στην Ύστερη Μεταπολίτευση», αναρτώ ένα μικρό απόσπασμα, τελευταίο αποχαιρετισμό σε έναν αγαπημένο φίλο. Η καρικατούρα του μεγαλοϊδεατισμού Διολισθαίνοντας στο τρίτο επίπεδο, την τρίτη γωνία του τριγώνου μετά την ιστορία και τη λογοτεχνία, την πολιτική, πρέπει να ομολογήσω ότι διαβάζοντας το βιβλίο του Νίκου Θέμελη μελαγχόλησα διπλά. Η πρώτη πηγή της μ

ΔΗΛΩΣΗ 4 ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΚΕ ΤΗΣ ΔΗΜ.ΑΡ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Η ΔΗΜΑΡ με ανακοίνωση της,   που εξέδωσε, μάλιστα, πριν τη δημοσιοποίηση του τελικού κειμένου του νομοσχεδίου για τα ΑΕΙ δήλωσε  ότι θα   το   καταψηφίσει, παρακάμπτοντας   τις εκφρασμένες από καιρό θέσεις του Τομέα Παιδείας του κόμματος. Ως μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, αισθανόμαστε την υποχρέωση να εκφράσουμε δημόσια την αντίθεσή μας σ' αυτήν την απόφαση. Θεωρούμε ότι το κατατεθέν νομοσχέδιο, παρά τις όποιες ατέλειες και προβλήματα,   αποτελεί σοβαρή απόπειρα ανασυγκρότησης   της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που η κοινωνία απαιτεί και η χώρα έχει ανάγκη. Αντί το κόμμα να ψηφίσει κατ' αρχήν υπέρ του νομοσχεδίου, καταψηφίζοντας ενδεχομένως, στη συνέχεια επί μέρους άρθρα του,   ή καταθέτοντας τροπολογίες,   επέλεξε ουσιαστικά να συνταχτεί   πίσω από τις δυνάμεις της αδράνειας. Η ηγεσία του κόμματος, για άλλη μία φορά, φαίνεται να επενδύει πολιτικά στην άρνηση, επιβεβαιώνοντας έτσι την κυριαρχία μιας πολιτικής που φοβάται τις μεταρρυθμίσεις.   Γιάννης

Για την εξέλιξη του χρέους, Ιούνιος 2011 του Γ. Προκοπάκη

Εικόνα
Το δελτίο του δημόσιου χρέους από το Γιώργο Προκοπάκη Με τη δημοσιοποίηση του Δελτίου Δημόσιου Χρέους Ιουνίου 2011, μπορούμε να ενημερώσουμε την εικόνα της πορείας του χρέους. Η κόκκινη καμπύλη είναι το «λογιστικό» χρέος, δηλαδή αυτά που έχει δανεισθεί η Ελλάδα. Η μπλε καμπύλη είναι το «λειτουργικό», δηλαδή, το λογιστικό μειωμένο κατά τα διαθέσιμα στο τέλος του τριμήνου. Η κίτρινη καμπύλη είναι το «ελεύθερο τόκων» χρέος, δηλαδή το λογιστικό, αφαιρουμένων των διαθεσίμων και όλων των πληρωμών για τόκους. Το λογιστικό χρέος εμφανίζεται ελαφρώς μειωμένο, γιατί αναλώθηκαν τα υψηλά διαθέσιμα του τέλους του Q1 2011. Όμως, το λειτουργικό χρέος αυξήθηκε και μάλιστα με ρυθμό ψηλότερο από ποτέ (πλην των περιόδων έντονου δανεισμού), όπως άλλως τε και το ελεύθερο τόκων. Παρατηρούμε τη σύγκλιση της κόκκινης με την μπλε καμπύλη, με τρόπο παρόμοιο με το τέλος του 2009. Δηλαδή, ταμειακή ασφυξία, προαναγγελία χρεοκοπίας. Εν ολίγοις, η κατάσταση στο τέλος του πρώτου

Τα παιδιά της διπλανής πόρτας

Εικόνα
Μου αρέσει ιδιαίτερα ο ψύχραιμος τρόπος ανάλυσης του Αρίστου Δοξιάδη. Μου αρέσει και η έκκληση που κάνει στο τέλος. Ζητάει από όλους, το δάσκαλο, το γονιό, το γείτονα, να φτιάξουν το σχολείο και να δώσουν προοπτική δουλειάς και δημιουργίας στα παιδιά μας. Συμπαρατάσσομαι, τι άλλο έχω να κάνω; Είμαι και δάσκαλος και γονιός και γείτονας. Είναι και τα δικά μου τα παιδιά εκεί στης πόλης το σκοτάδι. Είμαι κοντά τους. (Leo)  του Αρίστου Δοξιάδη Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις 20/8/11, στη στήλη " Γράμμα από την πόλη μου " «Στη Νίκαια και στους Αγιους Ανάργυρους άνεργοι νέοι και μαθήτριες λυκείου αλώνιζαν όλη νύχτα στους δρόμους, έσπαγαν βιτρίνες, έκλεψαν αθλητικά παπούτσια και νυφικά φορέματα, και έκαψαν ραφτάδικα και καφενεία. » Κάπως έτσι θα ήταν ο αγγλικός Αύγουστος 11, μεταφρασμένος στα δικά μας.    Τον αθηναϊκό Δεκέμβρη 08, οι νέοι ήταν στους δρόμους, έσπασαν βιτρίνες, έκαψαν κτίρια. Ενα μικρό ποσοστό,    μετανάστες κατά το ρεπορτάζ, έκλεψε από μαγαζιά. Αλλ