Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Απρίλιος, 2015

Ο εφιάλτης της Αργεντινής και η Ελλάδα

Εικόνα
UKI GONI / THE NEW YORK TIMES Οταν ο πρόεδρος Αδόλφος Σαά ανακοίνωσε στο Κογκρέσο στις 23 Δεκεμβρίου του 2001 ότι «το κράτος της Αργεντινής θα διακόψει την εξυπηρέτηση του εξωτερικού τους χρέους», οι βουλευτές πετάχτηκαν στον αέρα από τη χαρά τους. Οι ζητωκραυγές τους μετατράπηκαν γρήγορα στην ιαχή «Α-ργε-ντι-νή! Α-ργε-ντι-νή!». Σήμερα είναι η Ελλάδα, υπό την ηγεσία ενός προσφάτως εκλεγέντος λαϊκίστικου αριστερού κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή που σκέφτεται να προχωρήσει σε μια εξίσου δραστική, μονομερή, διακήρυξη ανεξαρτησίας από τους ξένους πιστωτές και τους διεθνείς οργανισμούς. Οικονομολόγοι σαν τον Νουριέλ Ρουμπινί υποστηρίζουν εδώ και χρόνια ότι η Ελλάδα θα πρέπει να «χρεοκοπήσει και να εγκαταλείψει το ευρώ», προσθέτοντας ότι η οικονομία της Αργεντινής αντί να καταστραφεί, αντιθέτως ευημέρησε σύντομα και ότι το ίδιο θα πρέπει να κάνει και η Ελλάδα. Ηταν όμως τόσο ρόδινα για τον λαό της Αργεντινής τα χρόνια που ακολούθησαν; Η πρώτη ημέρα του μεγάλου πειράματος πήγε καλά

Το Eurogroup φέρνει πολιτικές εξελίξεις

Εικόνα
του Παναγιώτη Γκλαβίνη Σε αντίθεση με την ελληνική Κυβέρνηση, που εξακολουθεί ν’ αυτοσχεδιάζει, οι εταίροι μας πήγαν καλά προετοιμασμένοι στο Eurogroup της 24ης Απριλίου. Είχαν προηγηθεί δύο άτυπες συσκέψεις σε Ουάσιγκτον και Ρίγα, χωρίς την παρουσία του Έλληνα ΥΠΟΙΚ, ο οποίος δεν προσκλήθηκε. Τώρα καταλαβαίνουμε το βάθος και τη σοβαρότητα της προετοιμασίας των δανειστών μας ενόψει ενός Eurogroup, στο οποίο καλούνταν να συνάγουν τις συνέπειες της μη τήρησης της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου από μέρους μας. Τις κρίσιμες δηλώσεις, τις έκανε ο κ. Dijsselbloem: αφού επέρριψε την ευθύνη για την καθυστέρηση στην ελληνική πλευρά, δήλωσε παρόλα αυτά ότι απόφαση της 20ης Φεβρουαρίου «παραμένει το πλαίσιό μας για να φτάσουμε σε μια συμφωνία». Στις 20 Φεβρουαρίου συμφωνήθηκε πράγματι να κλείσει η αξιολόγηση του προηγούμενου προγράμματος μέχρι το τέλος Απριλίου, προκειμένου να εκταμιευθεί μέχρι τότε και η εναπομείνασα δόση. Το Eurogroup της 24ης Απριλίου θα ήταν η τελευταία ευκαιρία

Πρωθυπουργός ή πρωθυπουργεύων;

Εικόνα
του Πλάμεν Τόντσεφ   από το Capital. gr Προφανώς έχει πρωθυπουργό η Ελλάδα, αλλά έχει ο Αλ. Τσίπρας τα προσόντα που απαιτεί το συγκεκριμένο αξίωμα; Το ερώτημα αυτό δεν είναι ακαδημαϊκό, ούτε διανοητική άσκηση, για να σκοτώσει κανείς την ώρα του. Η Ελλάδα έχει πρωθυπουργοκεντρικό μοντέλο ως αποτέλεσμα της συνταγματικής αναθεώρησης του 1986. Επειτα, οι έκτακτες περιστάσεις απαιτούν ισχυρή ηγεσία που να παίρνει δύσκολες αποφάσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα. Εξ ου και η σημασία του ερωτήματος. Παρά το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν πτώση της επιρροής της κυβέρνησης, ο Αλ. Τσίπρας παραμένει το μεγάλο της ατού. Κάπου φροντίζει και ο ίδιος να διατηρεί την υψηλή δημοφιλία του. Λόγου χάρη, εμφανίζεται στη Βουλή επιλεκτικά και με “πιασάρικες” αφορμές, π.χ. στις συζητήσεις για το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης (νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της περιβόητης “ανθρωπιστικής κρίσης”) και τις γερμανικές αποζημιώσεις ή προτιμά τις συναντήσεις με ξένους ηγέτες. Καλά κάνει και φαντάζομαι

Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει πόλεμο για λογαριασμό του

Εικόνα
του Δημήτρη Ψυχογιού από την Athens Voice Συνθήκες πολέμου Η κατάσταση της χώρας  τα τελευταία πέντε χρόνια (και κυρίως αφότου ανέλαβε την εξουσία η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) θυμίζει όλο και περισσότερο εμπόλεμη κατάσταση. Βασικό χαρακτηριστικό τέτοιων περιστάσεων είναι πως τα κράτη χρησιμοποιούν όλους τους πόρους που διαθέτει η χώρα για να τους χρησιμοποιήσουν στον πόλεμο, αμυντικό ή επιθετικό: κηρύσσουν γενική επιστράτευση, οι βιομηχανίες υποχρεώνονται να παράγουν όπλα και πολεμοφόδια αντί για μηχανές και καταναλωτικά αγαθά. Γίνεται αναγκαστικός δανεισμός μέσω ομολόγων ή έκτακτων φορολογιών και ό,τι μείνει στα νοικοκυριά μαζεύεται μέσω «εράνων». Η αγροτική παραγωγή και τα τρόφιμα κατευθύνονται προς τους στρατιώτες στο μέτωπο, οι μεταφορές επιτάσσονται για τις ανάγκες του στρατού, τα νοσοκομεία λειτουργούν για τους τραυματίες και δεν δέχονται άλλους ασθενείς, ξενοδοχεία γίνονται νοσοκομεία κ.λπ. κ.λπ. Σημαντικό στοιχείο της εμπόλεμης κατάστασης είναι και η δημιουργία υπηρεσ

Διακομματικό μέτωπο για την παιδεία

Εικόνα
Την συγκρότηση ενός διακομματικού μετώπου με αφορμή «την αλλαγή του Νόμου για την Παιδεία που ανακοινώθηκε από τον Υπουργό κ. Μπαλτά» αναλαμβάνει να συγκροτήσει η επικεφαλής του Δικτύου για την Ελλάδα και την Ευρώπη, Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία απέστειλε σχετικές επιστολές σε όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Πολύ σωστά. Αν δεν μπορούμε ακόμα να σχηματίσουμε ένα φιλοευρωπαϊκό μέτωπο για τη σωτηρία της χώρας μας ας το κάνουμε στην Παιδεία. Γιατί δεν πρόκειται απλά για αντιμεταρρύθμιση πρόκειται για καταστροφή. Αναλυτικά, η επιστολή: Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, Η ανακοίνωση των προτάσεων από το Υπουργείο Παιδείας για την αλλαγή του νόμου για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στα Πανεπιστήμια όλων των ανεπτυγμένων χωρών. Επισφραγίζει την επιστροφή στο Πανεπιστήμιο του κρατικού ελέγχου και της κομματικής ασυδοσίας. Προφανώς, δεν υπάρχει τέλειος νόμος και κανένας Υπουργός, όπως και κανένα κόμμα μόνο του, ιδιαίτερα μέσα στη βαθειά αυτή κρίση πο

Η εξαθλίωση ως θρυαλλίδα της επανάστασης

Εικόνα
 του Λεωνίδα Καστανά Τι είναι οι μετανάστες; Άνθρωποι από χώρες που εξαθλίωσε ο διεθνής καπιταλισμός και η αποικιοκρατία. Που τους έκλεψε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, που έβαλε τους λαούς τους ή τις φυλές τους να σκοτώνονται μεταξύ τους. Που φεύγουν από τις χώρες τους αναζητώντας όχι απλά μια καλύτερη τύχη αλλά να σώσουν τη ζωή τους. Αν ο δυτικός κόσμος τους υποδεχθεί ως ανθρώπους με δικαιώματα και βρει ένα τρόπο να τους εντάξει στις κοινωνίες του, αυτοί θα αφομοιωθούν, θα γίνουν μέρος του ήδη υπάρχοντος καπιταλιστικού συστήματος. Θα τους αρέσει. Αν όμως απλά τους δεχθεί και μετά τους αφήσει στην τύχη τους μέσα σε ένα περιβάλλον τόσο ελκυστικό γι’ αυτούς το οποίο όμως δεν θα μπορούν να ακουμπήσουν, θα μετασχηματιστούν σε επαναστατική δύναμη. Η φτώχια και η εξαθλίωση θα τους οδηγήσουν στο να ζητήσουν μέρος από την πίτα που κυκλοφορεί γύρω τους. Θα γίνουν από κολασμένοι της γης, προλετάριοι, θα αποκτήσουν επαναστατική συνείδηση, θα ενωθούν με τους αυτόχθονες προλετάριους και θα

Πολλή ποίηση αλλά καθόλου πρόζα

Εικόνα
από το Thought for food Ο πρόσφατα αποθανών πρώην κυβερνήτης της πολιτείας της Νέας Υόρκης Μάριο Κουόμο είπε κάποτε: “Κάνεις προεκλογική εκστρατεία με ποίηση αλλά κυβερνάς με πρόζα.” Αυτή η ρήση ήλθε στο μυαλό μου εχθές όταν  διέρρευσε στα ΜΜΕ  ότι η Κυβέρνηση εξετάζει ειδικό φόρο επί του πολυτελούς παραθερισμού. Ως μέτρο στο πλαίσιο της τρέχουσας διαπραγμάτευσης με την τρόικα είναι μάλλον μικρής σημασίας αλλά το φαιδρό της επινόησης είναι ενδεικτικό ότι κάποιοι διαπραγματευτές “πνίγονται”. Δεν θα κάνω λιτανεία όλων των σφαλμάτων της παρούσας Κυβέρνησης. Θα προσπαθήσω όμως να “ζωγραφίσω” την μεγάλη εικόνα βασιζόμενος σε μερικά αναλυτικά υπόβαθρα: Αναλυτικό υπόβαθρο #1  – Ποία είναι(ήταν;) η εφικτή συμφωνία με τους θεσμούς, ποίο το τίμιο “πάρε-δώσε”; Βασικές, δομικές μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, στην αγορά εργασίας και στη λειτουργία των αγορών (“δώσε”). Ιδιωτικοποιήσεις, κυρίως ολοκλήρωση Ελληνικού, λιμανιών, αεροδρομίων (“δώσε”). Ελάφρυνση δημοσιονομικών στόχων κα

Μύθοι και αλήθειες για το πανεπιστημιακό άσυλο

Εικόνα
του Ορέστη Καλογήρου Ακόμη μία κατασκευή από τις αναρίθμητες στη χώρα είναι ότι “καταργήθηκε το πανεπιστημιακό άσυλο”. Στα 600-700 χρόνια που υπάρχει το universitas σε ολόκληρο τον κόσμο και στα 180 χρόνια που υπάρχει στην Ελλάδα ποτέ και πουθενά δεν υπήρξε νομοθετική ρύθμιση για το άσυλο. Η μοναδική περίπτωση στην παγκόσμια και ελληνική πανεπιστημιακή ιστορία είναι η περίοδος 1982-2009 (27 χρόνια στα 180 του ελληνικού πανεπιστημίου), όταν ο 1268/82 (εμπνεύσεως του τότε βοηθού και συνδικαλιστή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Πανούση, παράξενους κύκλους κάνει η ιστορία!) προέβλεπε ότι, για να μπει η αστυνομία στο πανεπιστήμιο, πρέπει να συνεδριάσει μία τριμερής επιτροπή (πρύτανης, φοιτητής, διοικητικός) και ομόφωνα να αποφασίσει. Η διάταξη αυτή δεν ρύθμιζε το πανεπιστημιακό άσυλο, αλλά όριζε πότε και πώς καλείται η αστυνομία να αντιμετωπίσει παράνομες πράξεις. Αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με το άσυλο. Πανεπιστημιακό άσυλο είναι ένα στοιχείο του εθιμικού δικαίου που προστατεύει την ελεύθερ

Ιστορική υπέρβαση των φιλο - ευρωπαϊκών δυνάμεων ;

Εικόνα
του Αχιλλέα Γραβάνη Όπως προτείνει ο φίλος Λεωνίδας Καστανάς αλλά και άλλοι, η μόνη λύση για την αποφυγή της επικείμενης εθνικής καταστροφής στην οποία μας οδηγεί η χαοτική και οπισθοδρομική Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι η συσπείρωση των πραγματικά φιλο-ευρωπαϊκών δημοκρατικών φιλελεύθερων δυνάμεων (ΝΔ, Ποταμι, ΠΑΣΟΚ, ΚιΔηΣο, ΔΡΑΣΗ), σε μια πειστική εναλλακτική κυβερνητική πρόταση. Ένα από τα βασικά προβλήματα για την πραγμάτωση της είναι η αναξιοπιστία των παλαιών κυβερνητικών κομμάτων και των ηγεσιών τους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ). Η ανανέωση των ηγεσιών τους (Αρχηγός, κορυφαία στελέχη) θα έδινε το μήνυμα της ειλικρινούς διάθεσης για ουσιαστική αλλαγή των νοοτροπιών που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία (όχι μόνο οικονομική). Νέοι, άφθαρτοι με γνώση άνθρωποι στις ηγεσίες τους αυξάνουν την πιθανότητα της εθνικής φίλο-ευρωπαϊκής συναίνεσης και της αποδοχής της από την δικαιολογημένα δύσπιστη κοινωνία.  Η επίτευξη αυτού του κορυφαίου για την δημοκρατία μας και το πολιτικό σύστημα εγχε

Η χώρα καταστρέφεται με σχέδιο και εμείς απλώς ανησυχούμε;

Εικόνα
Έκανα αυτήν την πρόταση μέσα από τη Μεταρρύθμιση ορμώμενος από τις προσωπικές μου ανησυχίες και από τίποτα άλλο. Πήρα θετικά και αρνητικά μηνύματα και ευχαριστώ τους φίλους που πρόσεξαν το γραπτό μου. Πολλοί φοβούνται και δικαίως τις αρνητικές συνέπειες, την αντισυσπείρωση. Μπορεί να έχουν δίκιο. Άλλοι πάλι δεν μπορούν να δουν πως ένα κόμμα σαν το ΠΟΤΑΜΙ θα μπορούσε να βρει γραμμή επικοινωνίας με το παλιό πολιτικό σύστημα. Άλλοι δεν ανησυχούν και τόσο γιατί πιστεύουν ακόμα στην κωλοτούμπα των κυβερνώντων. Πολλοί περιμένουν την αποσυσπείρωση και την αλλαγή των προτιμήσεων της κοινής γνώμης. Όλα παίζουν δίχως άλλο. Όλα είναι λογικά. Όμως ακόμα και αν επιτευχθεί μια συμφωνία η πολυχρωμία του κυβερνητικού συνασπισμού θα την αναιρεί κάθε μέρα επιτείνοντας τη σύγχυση και την αβεβαιότητα.  Επιμένω ότι οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις πρέπει να βρουν ένα δίαυλο επικοινωνίας, πριν είναι αργά. Πέρα από προθέσεις οι ασκούμενες πολιτικές δημιουργούν ένα σουέλ που οδηγεί στην πτώχευση και τη

Εκπαιδευτικά Μπαλώματα

Εικόνα
της Βάσως Κιντή από το Protagon O Υπουργός Παιδείας κ. Α. Μπαλτάς δήλωσε ότι από τα 80 άρθρα του νόμου Διαμαντοπούλου «πειράζουν» μόνο τα 10 οπότε είναι υπερβολικό να λέγεται ότι τον κατεδαφίζουν. Θυμίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Μπαλτάς και ο κ. Κουράκης απέρριπταν μετά βδελυγμίας (υποστηρίζοντας απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις, κ.λπ.) το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου θεωρώντας πως ούτε κατά διάνοια μπορεί να αποτελέσει βάση συζήτησης. Τώρα που έχουν την ευκαιρία να τον καταργήσουν, διατηρούν τον νόμο κατά το μεγαλύτερο μέρος του και για έναν τουλάχιστον χρόνο διότι, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, δεν έχουν τίποτε μελετήσει και θα αρχίσουν, μας λένε, τώρα να σκέφτονται «ποια είναι τα κεφάλαια τα οποία πρέπει να μελετήσουμε διεξοδικά» (βλ. συνέντευξη Υπ. Παιδείας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ). Θυμίζω επίσης ότι η ρύθμιση για ψήφο όλων των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές περιλαμβανόταν στη μεταρρύθμιση Γιαννάκου την οποία πάλι απέρριπτε διαρρήδην και μετά βδελυγμίας ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ η πρόβλεψη για στάθμιση

Αντιμεταρρύθμιση και θανατηφόρος ενδογαμία

Εικόνα
Σχόλιο ' Αννας Διαμαντοπούλου στο facebook για την «αντιμεταρρύθμιση» που ανακοίνωσε το Υπουργείο Παιδείας: Όταν έγιναν οι προγραμματικές δηλώσεις έγραψα ένα  κείμενο στο FB  με κεντρική παρατήρηση την εμμονή του Υπουργού Παιδείας… να καταργεί: – Κατάργηση των πειραματικών – Κατάργηση της αξιολόγησης -Κατάργηση των συμβουλίων στα πανεπιστήμια και όλα αυτά με «μπόλικη» επιστροφή στο παρελθόν: – Επαναφορά των αιώνιων φοιτητών – Επαναφορά του ασύλου της ασυδοσίας – Επαναφορά της κομματικοποίησης της εκλογής των πρυτάνεων η οποία επεκτείνεται και στους διευθυντές των σχολείων. Χθες, ο Υπουργός ανακοίνωσε ένα νόμο-κουρελού!!! Όπου χύδην μπερδεύονται όλα: πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, πειραματικά, Πανεπιστήμια, φροντιστήρια και ανθρωπιστική κρίση χωρίς συνολική αντίληψη του χώρου, χωρίς μελέτες, χωρίς στοιχειώδη  διαβούλευση: Κάθε παρωχημένη ιδεοληψία της δεκαετίας του΄80 επανήλθε, αφού, όμως, πρώτα πρόλαβαν και διορίστηκαν 13 κομματικά στελέχη με ελάχιστα προσόντα, ως

Όπισθεν ολοταχώς στη δεκαετία του ‘80

Εικόνα
Δήλωση του Γιώργου Μαυρωτά  Το Υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων έδωσε στη δημοσιότητα τα βασικά στοιχεία του πολυνομοσχεδίου που αφορά στην πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι μας για όπισθεν ολοταχώς στη δεκαετία του ’80. Η παιδεία φαίνεται ότι είναι για τη νέα κυβέρνηση ένα πεδίο δόξης λαμπρό για απορρυθμίσεις και ασκήσεις εμμονικής ιδεοληψίας. Η σαφής προσπάθεια αναβίωσης του Νόμου Πλαίσιο 1268/1982 στα Πανεπιστήμια, που είναι διακαής πόθος του παλαιοκομματικού πανεπιστημιακού κατεστημένου, απομακρύνουν τα ελληνικά Πανεπιστήμια από τον σύγχρονο ακαδημαϊκό κόσμο και το διεθνές γίγνεσθαι. Μεταξύ άλλων διώχνει τους διεθνής εμβέλειας Έλληνες και ξένους επιστήμονες καταργώντας τα Συμβούλια Ιδρύματος στα οποία συμμετείχαν κι επαναφέρει τους αιώνιους φοιτητές περνώντας τα λάθος μηνύματα.  Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση διακρίνεται από ένα αξιοπερίεργο παρεμβατισμό στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια (π.χ. το Υπουρ

Το ΠΟΤΑΜΙ: Οι προτάσεις του κόμματος για την ΕΡΤ

Εικόνα
από το New post και το Χρήστο Ξανθάκη Οι θέσεις και οι προτάσεις του κόμματος για την πλήρη επαναλειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόραση. Ενδιαφέρουσες αν μη τι άλλο  οι θέσεις του Ποταμιού για τη νέα ΕΡΤ , όπως έφτασαν στα χέρια μας σε ένα πολύ πλούσιο mail. Και σαφείς αναμφιβόλως, σε αντίθεση με τις γενικολογίες του εκπροσώπου του στην επιτροπή της Βουλής. Να τις παραθέσουμε εδώ είναι αδύνατον, θα χρειάζονταν πολυάριθμες σελίδες και θα λιώνατε από τη νύχτα. Έχει σημασία ωστόσο να ρίξουμε μια γενική ματιά, καθώς μάλλον πρόκειται για το πιο λεπτομερές, ευθύ και συγκεκριμένο κείμενο από καταβολής του κόμματος. Πάμε λοιπόν με όσα προτείνει το Ποτάμι: * Ορίζεται  “Συμβούλιο Διασφάλισης Ανεξαρτησίας και Ποιότητας” (ΣΔΑΠ)  στη θέση του Εποπτικού Συμβουλίου. Θα είναι  πενταμελές αντί για επταμελές, με ευθύνη, μεταξύ άλλων, για τη διαρκή αξιολόγηση προγραμμάτων και προσωπικού. Η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας αποφασίζει για τον Πρόεδρο και τα μέλη του ΣΔΑΠ με πλειοψηφία 3/5. (Η ιδέ