μη μαδας τη μαργαριτα

Δημήτρης Φύσσας από AV Τελειώνοντας μια μέρα νωρίτερα, το 19ο συνέδριο του ΚΚΕ εξέλεξε Κεντρική Επιτροπή, που με τη σειρά της εξέλεξε καινούργιο Γενικό Γραμματέα τον 58χρονο Δημήτρη Κουτσούμπα. Διατρέχοντας τον τρόπο που τα περισσότερα μίντια κάλυψαν τα δύο θέματα, εντυπωσιάζει η τουλάχιστον ευμενής ουδετρότητα, αν όχι και θαυμασμός, για το «παλιότερο κόμμα της χώρας», που είναι «συνεπές» στις απόψεις του και «σοβαρό». Συνάμα, περισσεύουν τα καλά λόγια για τη «συνετή» Αλέκα Παπαρήγα, που «πήρε ένα κόμμα διαλυμένο στις αρχές του ’90 και το ανόρθωσε». Έχω ριζικά διαφορετική προσέγγιση. Η κ. Παπαρήγα, την πρώτη φορά που ηγήθηκε του ΚΚΕ, έφερε το εξής αποτέλεσμα: 313.0001 ψήφους / 4,54% / 9 έδρες. Αυτά το 1991. Την τελευταία φορά που ηγήθηκε του ΚΚΕ (Ιούνιος 2013) έφερε 277.204 ψήφους / 4,50% / 12 έδρες. Οι 3 βουλευτές παραπάνω οφείλονται στη μεγαλύτερη αναλογικότητα του εκλογικού νόμου για τα μικρά κόμματα. 22 χρόνια μετά, ψήφοι και ποσοστό είναι χαμηλότερα. Ο καθένας μπορε...

του Νίκου Μπίστη από το protagon Η έφεση του ΚΚΕ προς τον πολιτικό ετεροχρονισμό είναι παροιμιώδης. Αποκήρυξε τον Στάλιν και τον Ζαχαριάδη το 1956 και τους αποκατέστησε πρόπερσι δόξη και τιμή. Την περίοδο της τυφλής αντιμνημονιακή οργής και απελπισίας, με εξαίρεση τους ναυτεργάτες και το φάσκιωμα της Ακρόπολης, ήταν πρότυπο συμπεριφοράς. Μακριά από την πλατεία Συντάγματος, όπου στην πάνω πλατεία συναθροίζονταν Χρυσαυγίτες και ψεκασμένοι  του Καμένου και στην κάτω αριστεροί αντισυστημικοί. Έκανε παραδίπλα  μόνο του τις πορείες του, ωραία και συντεταγμένα παίρνοντας εύσημα από την Αστυνομική Διεύθυνση. Στη ΓΑΔΑ μαζευόντουσαν οι αντιεξουσιαστές, και τα τρακτέρ δεν πλησίαζαν στον κόμβο  της Νίκαιας. Το ΚΚΕ δεν ήθελε να κυβερνήσει, δεν μπορούσε και να επαναστατήσει, βαρέθηκαν οι ψηφοφόροι του να περιμένουν τη μεγάλη ώρα και απέδρασαν μαζικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα, το πολιτικό σκηνικό μπαίνει σε φάση παγίωσης. Η κυβέρνηση αντέχει. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπιασε ταβάνι και οι πιο...

του Λεωνίδα Καστανά H παγκόσμια πρωτοτυπία του ΚΚΕ μπορεί να είναι γραφική και ενίοτε διασκεδαστική, αλλά έχει και αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική ζωή. Όχι βέβαια καθοριστικές για τις οικονομικές ή πολιτικές εξελίξεις, αλλά σημαντικές για την ψυχολογία των πολιτών. Την ίδια στιγμή που η υπόλοιπη Αριστερά πασχίζει με τον τρόπο της να καταθέσει κάποιες προτάσεις για μια αριστερή διέξοδο από την κρίση, ο «κομμουνιστής εξάδελφος» διακατέχεται  από την πεισιθανάτια λογική του Ηγησία . Αφού δεν μπορούμε να έχουμε την απόλυτη, σταθερή και διαρκή ηδονή, έλεγε ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Ηγησίας και η ζωή μας εξασφαλίζει τελικά μόνο πόνο, είναι καλύτερο να αυτοκτονήσουμε. Το ΚΚΕ λέει, αφού δεν μπορούμε να έχουμε το σοσιαλιστικό παράδεισο, σοβιετικού τύπου και ο καπιταλισμός μας εξασφαλίζει τελικά μόνο ανισότητες, καλύτερα να πτωχεύσουμε, να εξαθλιωθούμε, να πεινάσουμε. Και επειδή ο καπιταλισμός δεν τα καταφέρνει να μας τελειώσει από μόνος του, έρχεται αρωγός του, η ηγεσί...

Μετά την ΙΜΑΚΟ, μια άλλοτε κραταιά εκδοτική εταιρεία, η Τυποεκδοτική, μπήκε στη προστασία του Άρθρου 99. Αν δεν ήταν η εταιρία του ΚΚΕ, ούτε θα το παίρναμε χαμπάρι. Εδώ δεν είναι εκδόσεις lifestyle , μιλάμε για την επιμελητεία της σοσιαλιστικής επανάστασης. Θα το βλάψει το Κόμμα αυτή η υπόθεση. Δεν είναι κακό που το Κόμμα είχε εταιρεία. Τουλάχιστον έδινε δουλειά σε εκατοντάδες ανθρώπους, παρήγαγε πλούτο, αυτόν τον πλούτο, που «παράνομα» παράγει  κάθε άλλος καπιταλιστής. Απλά έσκασε στα χέρια του η καπιταλιστική φούσκα στον κλάδο του τύπου και άρχισε η εσωτερική υποτίμηση στα οικονομικά και της επανάστασης. Δεν είναι κακό που το Κόμμα κατέφυγε στο άρθρο 99. Ούτε θα ισχυριστώ ποτέ ότι το έκανε για να φάει τα δεδουλευμένα των εργατών, ή τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Δεν θα τολμούσε, έστω και αν δεν είχε πραγματικά να τα πληρώσει. Μπορεί να θεωρεί ότι το άρθρο 99 είναι ένα ακόμα όπλο του αστικού συστήματος στην υπηρεσία του καπιταλισμού, αλλά το κόμμα είναι υποχρεωμένο να ...

της Μελίτας Γκουρτσογιάννη από το ΒΗΜΑ Η βεντέτα μεταξύ κομμουνιστών και αναρχικών έρχεται από πολύ παλιά. Από την προϊστορική εποχή, το 1872, όταν διαφώνησαν ο Μαρξ και ο Μπακούνιν και διασπάστηκε η Πρώτη Διεθνής.  Βάφτηκε με αίμα στον Ισπανικό Εμφύλιο (1936-1939), όταν οι Ισπανοί κομμουνιστές πολεμούσαν τους αναρχικούς τουλάχιστον με την ίδια μανία όση και τις δυνάμεις του Φράνκο (βλ. Όργουελλ “Φόρος τιμής στην Καταλωνία” 1938 και το φιλμ “Γη κι ελευθερία”-Κ.Λόουτς). Στην ελληνική αντίσταση κατά των ναζιστικών δυνάμεων κατοχής, με αφορμή κάποιες ειρηνιστικές θέσεις των ελλήνων αναρχικών και τροτσκιστών, οι μηχανισμοί του ελληνικού κομμουνιστικού κόμματος, μεταξύ πολλών άλλων, εκκαθάρισαν και πολλούς αναρχικούς και τροτσκιστές, κατά το λαμπρό παράδειγμα του πατερούλη Στάλιν (βλ. Α.Στίνα “Αναμνήσεις” εκδ.Ύψιλον 1977 και “ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ” εκδ. Διεθνης Βιβλιοθήκη 1984). Στο Πολυτεχνείο το '73 αλλά και στη μεταπολίτευση η βεντέττα αυτή συνεχίστηκε, ευτυχώς χωρίς τις αγριότ...

από το http:/ /atheofobos2.blogspot.com Ήδη προχθές στην ομιλία της στην Βουλή  η Αλέκα Παπαρήγα κατά την διάρκεια των επεισοδίων μεταξύ άλλων  είπε: Nα σας πω, εμένα μου θύμισε την ημέρα που είχαμε τρία θύματα στη "Μαρφίν" και εκείνη την ημέρα που υπήρξαν τρία θύματα στη "Μαρφίν", που  ήταν προϊόν σχεδιασμένης ενέργειας , άλλο πράγμα αν επιλέγεται ένα συγκεκριμένο θύμα,  υπάρχουν θύλακες, μηχανισμοί κρατικοί, παρακρατικοί και μέσα σε πολιτικές δυνάμεις ακόμα , κοινοβουλευτικές και εξωκοινοβουλευτικές, που θεωρούν ότι τα θύματα μπορεί να αποτελέσουν ένα μεγάλο όπλο για να χτυπηθεί και να τσακιστεί το κίνημα, πέρα απ' τα άλλα όπλα που διαθέτει η σημερινή κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση που υπερασπίζεται αυτό το σάπιο σύστημα, και, μάλιστα, σε συνθήκες κρίσης. (Οι υπογραμμίσεις δικές μου) Συνέχισε δε λέγοντας για την σύνθεση αυτών που επιτέθηκαν στην Marfin οι οποίοι βρέθηκαν πίσω από το μπλοκ του ΠΑΜΕ ...κι εκεί ήρθαν αμέσως και κάλυψε ένας χώρος ο οποίος ήταν...