Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Κυπριακό

Ρένα Χόπλαρου: "Γεια σου, αγάπη μου"

Εικόνα
Η καλή μου φίλη Ρένα σε μια σύντομη πικρή ιστορία, σαν μια ευκαιρία για να σκεφτόμαστε και λίγο διαφορετικά. Ρένα Χόπλαρου Σε μια κηδεία αγνοουμένου, η χήρα του φαινόταν γύρω στα εβδομήντα, μπορεί να ήταν και μικρότερη. Δεν είναι εύκολο να υπολογίσει κανείς την ηλικία ορισμένων γυναικών αγνοουμένων, μιας και τις περισσότερες φορές φαίνονται μεγαλύτερες καθώς έχουν αφήσει τον εαυτό τους. Φορούσε εκείνα τα μαύρα, χαμηλά, κλειστά παπούτσια που φοράνε πολλές γυναίκες μεγάλης ηλικίας στην Κύπρο, με άβαφα μαλλιά και άβαφτο πρόσωπο. Απεριποίητη. Απορροφημένη στον πόνο της. Την ώρα που περνούσε από δίπλα της το μικρό κουτί με όσα από τα κόκαλα του άντρα της βρέθηκαν, σαν να γύρισε απότομα πίσω στο χρόνο. Για μια στιγμή έγινε ξανά είσοσι χρονών. Ίσιωσε το κορμί της και από το στόμα της βγήκαν αυθόρμητα, γλυκά και ερωτικά, τα λόγια του τελευταίου αποχαιρετισμού. "Γεια σου, αγάπη μου", του είπε. Αποχαιρέτησε σαν νεαρή γυναίκα τον τριαντάχρονο άντρα της. Δυσκολ...

Οπλίζοντας με πέτρες… για την «ειρήνη».

Εικόνα
της Ρένας Χόπλαρου από το Cyprus News Πριν από λίγες ημέρες, στις 22 Μαΐου στις 10.40 π.μ., Ελληνοκύπριος εκπαιδευτικός μαζί με τους μαθητές του πέρασε το ελληνοκυπριακό οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας, προσπέρασε τους Οηέδες του Λήδρα Πάλας στα αριστερά του και το Σπίτι Συνεργασίας στα δεξιά του. Προχώρησε μαζί με τα παιδιά και στάθηκε περίπου στα 100 μέτρα απέναντι από το Τουρκοκυπριακό οδόφραγμα. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο εκπαιδευτικός συζήτησε με τα παιδιά και στη συνέχεια μερικά από αυτά έριξαν πέτρες προς την κατεύθυνση του ΤΚ φυλακίου. Επειδή η περιοχή ελέγχεται από κάμερες, το περιστατικό που αναφέρω είναι βιντεοσκοπημένο, και συνεπώς επιβεβαιώνεται. Δεν θέλω (και δεν είναι δουλειά μου) να προσωποποιήσω τις πιθανές ευθύνες. Θεωρώ όμως σημαντικό κι αναγκαίο να κοιτάξουμε το ζήτημα υπό πολιτική και παιδαγωγική σκοπιά. Να μην το «κουκουλώσουμε». Γιατί ενώ είναι προφανώς μεμονωμένο, στην ουσία του δεν είναι «ακραίο», αλλά εκφράζει, ριζοσπαστικά μεν, χαρακτηριστικά δε, ...

Ελλάδα – Κύπρος: Δυο κράτη, δυο ξένοι;

Στέλιος Ν. Κάνδιας Συνεννοηθήκαμε καμιά φορά εμείς οι δυο και θα συνεννοηθούμε και τώρα;”  Κώστας Μόντης (κύπριος ποιητής 1914 - 2004 ΠΡΟΣ ΖΩΗΝ, II) Στο μήνα που φεύγει  συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από τη “Μικρά Ασία” του δεύτερου ημίσεος του 20ου αιώνα για τον Ελληνισμό, την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο. “Αποφράδα ημέρα” θα πει κανείς από κεκτημένη ταχύτητα, χρησιμοποιώντας τα τετριμμένα κλισέ. Πάντως, στην Ελλάδα τόσο οι “λαμπρές εθνικές επέτειοι” όσο και οι “αποφράδες ημέρες” έχουν καλυφθεί από τη διαβρωτική πατίνα της οικονομικής κρίσης, έχουν ξεθωριάσει στην κοινωνία και, ας μείνει μεταξύ μας αυτό, δεν φαίνεται να έχουν πια κρέας παρά μόνον κόκαλα.  Δεν είναι λίγοι αυτοί που συγκρίνουν τον "Αττίλα" με την οικονομική κρίση που έπληξε σφόδρα (και) την Κύπρο, και φευ, φαίνεται ότι έχει πλήξει ώς ένα βαθμό και τις αδελφικές σχέσεις μητροπολιτικής Ελλάδας - κυπριακού ελληνισμού. Κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της κρίσης στο νησί, είχα την ευκαιρία να γίνω κοινωνός απόψ...

Η Κύπρος είναι Ελληνική. Άντε πάλι ξανά μανά και αριστερά

Εικόνα
Μετά από 50 χρόνια «κυπριακό πρόβλημα» ο ΣΥΡΙΖΑ δια των 60 αντιπροσώπων του εισηγείται την επιστροφή στο παρελθόν δηλαδή στην κυριαρχία της ελληνικής κοινότητας επί του ενιαίου Κυπριακού κράτος με ολίγο από αντιμνημόνιο, μια δόση εξαγωγής της διαρκούς κομμουνιστικής επανάστασης και μπόλικο εθνικισμό. Δηλαδή προτείνει τη μη λύση. Ο Δρ Κυριάκος Τζιαμπάζης έχει μιαν απάντηση. Το κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ εδώ του Δρ. Κυριάκου Τζιαμπάζη Το κείμενο που δημοσίευσαν βουλευτές του Σύριζα και αρκετά άλλα επώνυμα μέλη του δεν είναι δυνατόν να αιωρούνται στην πολιτική ατμόσφαιρα, να μένουν αναπάντητα και να χρησιμοποιούνται ως πολιτικό όπλο εκείνες οι δυνάμεις που απορρίπτουν την ομοσπονδιακή ρύθμιση, επιμένουν επιστροφή στο παρελθόν, όπου η ελληνοκυπριακή κοινότητα διαχειριζόταν το κυπριακό κράτος και η τουρκοκυπριακή κοινότητα αποτελούσε αντικείμενο Δικαίου. Η Αριστερά θεωρώ ότι θα πρέπει να είναι αντικειμενική στην εξέταση των γεγονότων και να καταλογίζει ευθύνες εκεί και όπου πρέπει, ...

Η αθεράπευτη ρωσοφιλία του ελληνοκυπριακού αντιφιλελευθερισμού

Εικόνα
Ρένα Χόπλαρου από τη Μεταρρύθμιση Μια παράπλευρη απώλεια της κρίσης στην Ουκρανία (ασήμαντη βέβαια σε σχέση με το χάος που βιώνουν οι άνθρωποι εκεί) ήταν το ανασήκωμα του πέπλου ηθικής ανωτερότητας που κάλυπτε το πρόσωπο πολλών πολέμιων του ιμπεριαλισμού και του μιλιταρισμού. Από τις αντιδράσεις τους απέναντι στη στάση της Ρωσίας παρουσιάστηκε ανάγλυφη η υποκρισία τους, η υπό όρους αγωνιστικότητά τους. Επίσης, δεν έλειψαν και οι εξομολογήσεις απροϋπόθετης ρωσοφιλίας από τους συνήθεις ύποπτους κάθε ανορθολογισμού, από τους αεροψεκασμούς, στον Σώρρας και τις προφητείες του Παΐσιου. Πρόκειται όμως για δύο διακριτά φαινόμενα, που απαιτούν ξεχωριστή εξέταση, ή συνδέονται μέσα στην αριστεροδέξια ετερογένειά τους; Είμαι της άποψης ότι, δεδομένων των διαφορετικών ιδεολογικών παραδόσεων από τις οποίες πηγάζουν, οι δυο αυτές δοξολογήσεις της ρωσικής στάσης στην Ουκρανία συναντιόνται στον κοινό αντιδυτικισμό τους, στην κοινή τους αλλεργία στον φιλελευθερισμό και τη δημοκρατία. Πριν προχωρ...

H Κύπρος θωρεί μπροστά

Εικόνα
του Βασίλη Καραγιάννη από την Athens Voice Υπάρχει ένα ανεπανάληπτο  πολιτικό «παράθυρο ευκαιρίας» για την επίλυση του κυπριακού και την επανένωση του νησιού, στο πλαίσιο της ΕΕ. Παρακολουθώντας τις εξελίξεις  στην οικονομία του νησιού σε συστηματική βάση, εκτιμώ ότι αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πιο ευνοϊκά για την επίλυση. Στηρίζω αυτή την άποψη σε τρία δεδομένα: 1.Λόγω της κυπριακής οικονομικής κρίσης,  η συζήτηση για την επανένωση έχει επανέλθει σε πιο ρεαλιστική βάση. Μετά το περσινό σπάσιμο της τραπεζικής φούσκας στο νησί, κατά το 2013 το ΑΕΠ εκτιμάται ότι μειώθηκε κατά -6%. Επίσης, αναμένεται ότι θα μειωθεί κατά -4% το 2014. Η Κύπρος αντιμετωπίζει σήμερα δύο σοβαρά οικονομικά ζητήματα: α) την ανεργία που έχει ξεπεράσει το 17% και β) το μεγάλο ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων και την αποτελεσματική αναδιάρθρωση των κυπριακών τραπεζών. Οι αρνητικές εξελίξεις στο μέτωπο της οικονομίας, πιέζουν για την αναδιαμόρφωση του παρωχημένου παραγωγικού ...

Ναι, μπορεί να λυθεί το Κυπριακό

Εικόνα
της Χριστίνας Πουλίδου από το protagon Πέρασαν χρόνια από τη λήξη της τελευταίας διαπραγμάτευσης για τη λύση του Κυπριακού. Κυβερνήσεις άλλαξαν στην Κύπρο, νέες γενιές μεγάλωσαν, τα συμφέροντα με το πέρασμα των χρόνων τροποποιήθηκαν. Και ξαφνικά βρισκόμαστε ενόψει επανεκκίνησης των διαπραγματεύσεων. Μπορεί πράγματι να λυθεί το Κυπριακό; Ναι, μπορεί. Η ιστορία (και η ζωή) μας έχει δείξει ότι όταν υπάρχει η βούληση, οι λύσεις βρίσκονται. Υπάρχει η βούληση; Φαίνεται ότι εκούσα-άκουσα η βούληση σήμερα διαμορφώνεται – τουλάχιστον για την πρώτη φάση, τη διαπραγμάτευση. Παρακολουθώ εδώ και μέρες στα κυπριακά ΜΜΕ την ιστορία του νερού που θα μεταφερθεί από την Τουρκία στα κατεχόμενα. Είναι ένα έργο μεγάλης εμβέλειας, που θα δημιουργήσει μεγαλύτερες συνθήκες εξάρτησης των κατεχομένων από την Τουρκία, που θα κοστίσει πολλά λεφτά, θα «γεννήσει» επενδύσεις και που θα αλλάξει την εικόνα των κατεχομένων – τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αξία της γης. Το έργο μπορεί να έχει ολοκληρωθεί ε...

Κυπριακό: Ο τετραγωνισμός του κύκλου

Εικόνα
    της Ρένας Χόπλαρου από το blog "Μένουμε Ευρώπη"      Προϋποθέσεις για να ξεμπλοκάρουμε:            Υπάρχει στην πολιτική το λεγόμενο σημείο καμπής, που σηματοδοτεί το όριο που άμα το περάσεις μετά δεν έχει επιστροφή. Το περάσαμε προ πολλού και βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή στο πλήρες, μα πλήρες, αδιέξοδο. Μπλοκαρισμένοι. Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με βεβαιότητα για το αύριο. Δεν υπάρχει οδικός χάρτης για το πώς θα ξεμπλοκάρουμε. Περιμένουμε να μας προλάβουν οι εξελίξεις. Το δημογραφικό μπορεί να λύσει το πρόβλημα σε βάθος χρόνου από μόνο του. Η αίσθηση είναι πώς ο σημερινός Πρόεδρος πληρώνει θέλοντας και μη όλα τα λάθη και την ατολμία των προηγουμένων Προέδρων (με εξαίρεση τις φωτεινές στιγμές του Κληρίδη και του Βασιλείου).                           Ο Ερντογάν παρότι είναι αποδυναμωμένος στο εσωτερικό της χώρας του, δεν είναι καθόλου σίγουρο ποια κ...

Τουρκοκύπριοι-Πολιτικό Ισλάμ: Σχέση αντιπαράθεσης

Εικόνα
του   Νίκου Μούδουρου από το Cyprus news   Οι εξελίξεις στα κατεχόμενα και οι αντιπαραθέσεις που προκαλούν, υποχρεώνουν σε μια προσεκτική ματιά στη νέα κοινωνική πραγματικότητα που εμφανίζεται. Οι προσανατολισμοί αυτής της πραγματικότητας, επηρεάζουν το σύνολο της Τουρκοκυπριακής κοινότητας και θα καθορίσουν μέρος των εξελίξεων στο Κυπριακό. Σε μια πρώτη παρατήρηση, το πολιτικό πεδίο στιγματίζεται από την «βίαιη μεταβίβαση» της εξουσίας σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας προς το τουρκικό στοιχείο, με τρόπο μάλιστα που να αλλάζει την μέχρι σήμερα αντίληψη για τον έλεγχο της Τουρκίας. Η αλλαγή στη λειτουργία των οικονομικών δομών, φέρνει σημαντικά ρήγματα στο ιδεολογικό περιβάλλον που πλαισιώνει την Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Όπως γίνεται ξεκάθαρο από τα στοιχεία που δημοσιεύονται, εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων, η τουρκική παρουσία εξοστρακίζει σε καθημερινή βάση την τουρκοκυπριακή. Το τρίπτυχο «νέες δομές-νέα οικονομία-νέα πολιτική», φαίνεται να αποτελεί μια πορεία ...

Οι τελευταίοι νεκροί του 1974

Εικόνα
Νιώθω ευτυχής που, φέτος το καλοκαίρι, γνώρισα τη Ρένα Χόπλαρου και μίλησα μαζί της για το Κυπριακό, το σχολείο, τα ελληνικά πολιτικά πράγματα. Αν θέλετε να νιώσετε και σεις κάτι από την ευτυχία μου διαβάστε προσεκτικά το όμορφο αυτό κείμενο. «Όμορφο», δεν βρίσκω άλλη λέξη, καλύτερη. ( leo ) Γράφει:  Ρένα Χόπλαρου   από το Cyprus News Όταν περνώ το οδόφραγμα του Λήδρα Πάλλας, σχεδόν πάντα με μαγνητίζει η γιγαντοαφίσα που δείχνει την άγρια δολοφονία του Τάσου Ισαάκ. Σε κλάσματα του δευτερολέπτου σκέφτομαι λίγο πολύ τα ίδια (άλυτα) θέματα. Τις καθημερινές στιγμές που έχασαν (και χάνουν) η οικογένεια και οι φίλοι του. Το χάδι που χαίρονταν οι αγαπημένοι, το γέλιο που άκουγαν οι φίλοι, τη φωνή, τα χέρια, τη μυρωδιά του. Όλα εκείνα που δεν μένουν παρά ως ανάμνηση. Και οι αναμνήσεις μπορεί να είναι παρηγοριά αλλά ζωή δεν είναι.   Στη δημόσια σφαίρα, ο τρόπος που η συγκεκριμένη φωτογραφία στήθηκε στο πέρασμα ανάμεσα στις δύο πλευρές σχετίζεται με την π...

Σε ιστορικό αδιέξοδο το ΑΚΕΛ. Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου.

Εικόνα
Σε ιστορικό αδιέξοδο το ΑΚΕΛ. Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου. Από την εφημερίδα ο δρόμος της Αριστεράς Σε ιστορικό αδιέξοδο και πρωτοφανή στην ιστορία του, εκτός ίσως της περιόδου 1955-56, πολιτική απομόνωση έχει οδηγηθεί το ΑΚΕΛ, μεγαλύτερο κόμμα της κυπριακής Αριστεράς. Ταυτόχρονα, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ήταν ποτέ τόσο απομονωμένη, χωρίς ουσιαστικούς συμμάχους και με ελάχιστα ερείσματα στην παγκόσμια κοινή γνώμη, όσο σήμερα. Η κατάσταση που διαμορφώνεται σταδιακά στο Κυπριακό, εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους για την υπόσταση του κυπριακού κράτους, το μέλλον των Ελληνοκυπρίων, αλλά και τις τύχες της κυπριακής και ελληνικής Αριστεράς, αν τυχόν επωμισθούν ή στηρίξουν την ευθύνη καταστροφικών εθνικών ρυθμίσεων στο Κυπριακό, καθώς και τα ελληνοτουρκικά. Ο κίνδυνος αυτός είναι μεγαλύτερος στο μέτρο που σημαντικοί τομείς της Αριστεράς βλέπουν το Κυπριακό κυρίως ως πρόβλημα εθνοτικών σχέσεων και λιγότερο ως ένα μετασχηματισμένο αποικιακό πρόβλημα. Ή συγχέουν, κατά τρόπο απα...