μη μαδας τη μαργαριτα

Ήμουν και είμαι φιλοευρωπαϊστής. Δεν έχω αρθρογραφήσει για πάνω από έναν χρόνο. Όλοι έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας τόσο για την παρούσα Ελληνική Κυβέρνηση όσο και για τις Ευρωπαϊκές Πολιτικές Ηγεσίες και Κυβερνήσεις. i Θα ήθελα να βάλω μια άλλη διάσταση στη συζήτηση για την Ευρωπαϊκή Ένωση όπως την ξέρουμε. Οι Ευρωπαίοι Ηγέτες θα πρέπει να αναρωτηθούν μήπως αυτή η Ένωση αρχίζει να θυμίζει κάτι από μια άλλη Ένωση που οι λαοί της την απέρριψαν μαζικά. Και φυσικά αναφέρομαι στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Η ταύτιση δεν είναι απόλυτη και οι διαφορές πολλές. Όμως οι ομοιότητες αρχίζουν και τρομάζουν. Και οι λαοί, μέρος των οποίων είναι και οι φτωχοί, οι περιθωριοποιημένοι, οι μη μορφωμένοι, οι εργάτες, οι άνεργοι, θα πρέπει να είναι μέρος του ευρωπαϊκού οράματος. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι χωρίς την ουσιαστική πολιτική συμμετοχή του λαού καμία πολιτική αλλαγή δεν είναι εφικτή. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η λέξη «Ελίτ» ήταν απαγορευμένη στ...

του Γιώργου Παπαμώκου Η νέα δικομματική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ο υπουργός της κ. Γιάννης Βαρουφάκης με το επιτελείο του έδωσαν μια σκληρή μάχη στα πλαίσια της ευρωπαϊκής οικογένειας και έφεραν τα αποτελέσματα που μένει να τα δούμε στην πράξη. Υπάρχει η εντύπωση ότι έκαναν ότι μπορούσαν με όσα όπλα είχαν αν και τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Αν και σε επίπεδο υπουργών η κυβέρνηση φαίνεται μερικώς να διαθέτει προσωπικότητες που είναι ικανές και αναγκαίες για να εκκινήσουν και να καθοδηγήσουν την αναγέννηση της Ελληνικής κοινωνίας εντούτοις, είναι εμφανές ότι το βαθύ κράτος, το κόμμα-κράτος, δείχνει να είναι έτοιμο από καιρό να αντιμετωπίσει και να πριονίσει μια αριστερή τώρα κυβέρνηση. Πάντα ισχυρό καθ' όλη τη διάρκεια της κρίσης, είναι έτοιμο να απειλήσει τις όποιες αλλαγές που δεν υπακούουν στους βαλτώδεις κανόνες του. Και σε πολλές περιπτώσεις κατέχει ανώτατες κυβερνητικές θέσεις. Η κυβέρνηση θα πρέπει να εμπνεύσει το λαό για μια τιτάνια προσπάθεια δημιο...

του Γιώργου Παπαμώκου  Η Χώρα μας δεν αντιπροσωπεύεται σε πολιτικό επίπεδο πια στην Ευρώπη. Οι Έλληνες πολιτικοί δίνουν εξετάσεις στην εφαρμογή του μνημονίου τις περισσότερες φορές αντί, ως ισότιμοι συνομιλητές, να συμμετέχουν στη διαμόρφωση  κρίσιμων τομέων της Ευρωπαϊκής πολιτικής .  Η Χώρα μας, με ευθύνη των κυβερνώντων, έχει αποφασιστεί να  αποτελεί την ιδιαίτερη περίπτωση χώρας- μέλους της Ε.Ε. με ότι αυτό συνεπάγεται για το επίπεδο παρέμβασης της Χώρας μας  στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.  Και δυστυχώς με σήματα σαν αυτά που έστειλε η αντικατάσταση Θεοχάρη (αν και με την ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ πολιτική την οποία εφάρμοζε διαφωνώ) αυτή η άποψη γίνεται μαθηματικό θεώρημα που αποδεικνύεται με πολλούς τρόπους. Δεν ξέρω πόσοι καταλαβαίνουν τη σημασία της παραπάνω παραγράφου. Η μόνη εποχή την τελευταία 25ετία που πολύς κόσμος θεωρεί ότι η χώρα κατάφερε να συμμετέχει ενεργά και να εκπροσωπείται σοβαρά στο γίγνεσθαι της Ευρώπης ήταν η εποχή της πρωθυπουργίας του κ. Ση...

του Γιώργου Παπαμώκου Οι τελευταίες εκλογές στην Ευρώπη εκτίναξαν τα ευρωσκεπτικιστικά, εθνικιστικά κόμματα αλλά και τα ναζιστικά μορφώματα σε ποσοστά πρωτόγνωρα για πολλά από αυτά. Στον Νότο  οι χώρες με ακραίο παράδειγμα την Πατρίδα μας, δέχονται μια άνευ προηγουμένου επίθεση. Μέρος του Λαού μας θυσιάζεται καθημερινά και βρίσκεται σε κυριολεκτικά απελπιστική κατάσταση. Όμως: Όσο διεφθαρμένη και να ήταν η προηγούμενη ή και η τωρινή (Γιατί τώρα ποιος κυβερνά; Οι ίδιοι δεν είναι;) πολιτική ηγεσία του τόπου δεν ήταν ικανή να σχεδιάσει τέτοια επίθεση. Είναι νοητικά ανάπηρη για κάτι τέτοιο. Απέδειξε ότι δεν ήταν ικανή ούτε να την κατανοήσει. (Και φυσικά, γενικώς και αορίστως, δεν ήθελε να κάνει κακό στη Χώρα άλλο αν οι πρακτικές τους αυτό έδειχναν.) Αν μπορούσε να σχεδιάσει μια τέτοια επίθεση θα είχε λάβει αντίστοιχα και πολιτικές άμυνας για το μεγάλο κακό που φαινόταν να έρχεται και αυτή σφύριζε αδιάφορα. Και κυρίως θα δούλευε στον παγκόσμιο ιδιωτικό τομέα σε συγ...

Α κόμη και οι  χρυσές ιστορικές ευκαιρίες γα τους πολιτικά τυφλούς έχουν χρώμα μαύρο: Το δίπολο Ελλάδας – Γερμανίας του Γιώργου Παπαμώκου Η Ελλάδα σήμερα, καλείται να κάνει μια κρίσιμη επιλογή και ένα ουσιαστικό βήμα απομάκρυνσης από νοοτροπίες και πολιτικές ανατολίτικου τύπου στο κράτος, στη διεθνή της παρουσία και στην οικονομία της και να γίνει μέρος ενός παγκόσμιου πόλου ισχύος που είναι δστυχώς ακόμη υπό διαμόρφωση και με αβέβαιο μέλλον λόγω πολιτικής αναποφασιστικότητας: Της Ενωμένης Ευρώπης  με κοινό νόμισμα. Η Ελλάδα καλείται πρακτικά όχι να αποφασίσει ότι: «Ανήκομεν εις την Δύσιν» αλλά να αναγνωρίσει  ότι «Γεννήσαμε τη Δύση», τη Δημοκρατία και τις αξίες του  πολιτεύματος και του ανθρωπισμού που υιoθέτησαν και ανέπτυξαν οι άλλοι Ευρωπαϊκοί λαοί μέσα από τις δικές τους πορείες στην Ιστορία, και να συνταξιδέψει με τους πολιτικούς της απογόνους. Ίσως ποτέ τα τελευταία χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο η παγκόσμια συγκυρία και κυρίως αυτή της να...

του Γιώργου Παπαμώκου Μια κριτική ματιά στην κυβερνητική πορεία της ΔΗΜΑΡ και συγκεκριμένες στοχεύσεις για το παρόν και το μέλλον. Η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση δεν απέδωσε αυτό που οι ψηφοφόροι της ανέμεναν. Η ΔΗΜΑΡ ήταν πολιτικά ανίκανη να προχωρήσει τις αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος. Όχι γιατί τα στελέχη της ήταν γενικώς ανίκανα ή διεφθαρμένα. Αλλά για λόγoυς που ήταν πάνω από τις δυνάμεις της. Μάταια πολλοί αναλώνονται σε εσωτερικές συγκρούσεις. Οι περισσότεροι λόγοι ήταν αντικειμενικής αδυναμίας. Παραθέτω μερικούς; 1.         Δεν είχε την απαιτούμενη πολιτική ισχύ που πηγάζει από τη δύναμη που της δίνει ο λαός στι εκλογές. Και αυτό κατά τη γνώμη μου θεωρείται η κύρια αιτία αποτυχίας της. Το «κόμμα του 3% έως 6-7%» δεν έχει μεγάλη ισχύ. Ακόμα και ο ρυθμιστικός της ρόλος έγινε παιγνιδάκι στους χρόνια τώρα έμπειρους μάγειρες της πολιτικής σκηνής. 2.         Δεν είχε καμία ...

Γιώργος Παπαμώκος Η τοπική αυτοδιοίκηση  θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες εστίες διαφθοράς στη χώρα. Αυτό δυστυχώς επιβεβαιώνεται τόσο από κρατικές υπηρεσίες όπως η επιθεώρηση της δημόσιας διοίκησης ή  ο συνήγορος του πολίτη αλλά και από την κοινή γνώμη. Επιβεβαιώνεται δε και από την πρόσφατη επικαιρότητα. Το πρόβλημα πηγάζει τόσο από το κυρίαρχο μοντέλο διακυβέρνησης (παρακαλώ στον σύνδεσμο που παραπέμπω δώστε έμφαση στο κομματικό κράτος και όχι στην τότε πολιτική σκηνή) που ακολουθήθηκε πιστά και από πολλούς εκλεγμένους τοπικούς άρχοντες όσο και πολλές φορές από την ποιότητα των εκλεγμένων αντιπροσώπων στο Δήμο ή στη Νομαρχία ή στην Περιφέρεια. Οι δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι και οι  δημοτικοί σύμβουλοι καθώς και οι αντίστοιχοι του Β’ βαθμού, είναι πολλές φορές άσχετοι με τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.  Άλλοι ασκούν διοίκηση για πρώτη φορά.  Η άγνοια για τη λειτουργία και το νομικό καθεστώς των φορέων ή των δομών που πρόκειται να διαχειριστούν...