μη μαδας τη μαργαριτα

  Από το blog Koblopoulos Στον Γιώργο Κοσκ., στο Χριστόφορο, την Έλενα και τον Αχιλλέα - για την προσδοκία) Μήπως κάνουμε λάθος; Είμαι πλημμυρισμένος από ένα συναίσθημα: αγωνία. Το αποτέλεσμα των εκλογών με έχει σοκάρει. Περίμενα μια ενστικτώδη αντίδραση ορθολογισμού μπροστά στην κάλπη. Περίμενα συσπείρωση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, το Μάνο στη Βουλή, τη Χρυσή Αυγή έξω, το "ΝΑΙ" στην Ευρώπη. Αλλά για ποιο να πρωτοπείς; Και όλοι εμείς;! Εντάξει, είμαστε μειοψηφία, αλλά διάολε, δεν είμαστε και ζαβάδια! Πανεπιστημιακοί, διανοούμενοι, σχολιαστές, οι πιο "λογικοί" συμφωνούσαν! Και τώρα; Τι ε; Τώρα μονάχα ευθύνη. Τώρα μονάχα αγνή, καθαρή ευθύνη στα χέρια όλων μας. Ζούμε την ιστορία συν-αναγνώστες! Ευχαριστώ τόσο πολύ για αυτή την ευκαιρία! Και σας ξαναρωτάω, για τι να πρωτοπείς, για ποιο να κρατήσεις την ανάσα σου και να αγχωθείς;! Για το 40% της αποχής;! Καλά ρε παιδιά, όπου είστε, όποιοι κι αν είστε, δεν καταλαβαίνετε τι συμβαίνει; Δεν καταλαβαίνετε το μέγεθος της συγκυ...

Μιας και ανοίξαμε πάλι το θέμα με τους in και τους out του συστήματος, ας δούμε και την άποψη ενός ειδικού, του φίλου μας του Γιάννη, blogger και  μεταπτυχιακού φοιτητή Οικονομικής Θεωρίας στην ΑΣΟΕΕ. Από το blog Koblopoulos (Τύψεις, παραλείψεις, αφιερώσεις, άγχη και λοιπές προσωπικές υποχρεώσεις ανάβαλλονται μέχρι νεωτέρας. Προέχει το ζουμί. Καλή χρονιά σε όλους φυσικά!) Έχοντας αμελήσει το blogging λόγω διαφόρων προσωπικών υποχρεώσεων και έλλειψης χρόνου, νιώθω ανεύθυνος: δημόσιος λόγος σημαίνει ευθύνη και πόσο μάλλον σε ταραγμένους καιρούς σαν τους δικούς μας. Το να έχεις, λοιπόν, blog, ακόμα και της ελάχιστης αναγνωσιμότητας και να μην παίρνεις θέση για τα φλέγοντα ζητήματα της τρέχουσας συγκυρίας, στο δικό μου αξιακό σύστημα τουλάχιστον, μεταφράζεται σε ανευθυνότητα. Εξαιρώντας αναδημοσιεύσεις, σε τούτο το blog δεν έχουμε πάρει θέση.   Για την παραπάνω ανευθυνότητα έχει παίξει σημαντικό ρόλο η τεχνοκρατική μας ιδιότητα: ο συντάκτης είναι μεταπτυχιακός...