μη μαδας τη μαργαριτα

από την   Καθημερινή  Ανήκα στην προτελευταία χρονιά που μπήκε με εξετάσεις στη Σχολή Αναβρύτων. Δύο χρόνια αργότερα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του 1981 κατάργησε τα πρότυπα κι οι μαθητές έμπαιναν με κλήρο. Το σχολείο παρήκμασε. Επισήμως παρέμενε πρότυπο, καθώς οι καθηγητές επιλέγονταν. Στην πορεία κι αυτό αποδυναμώθηκε, κι η επιλογή των καθηγητών καθοριζόταν κι από άλλα κριτήρια, όπως το κομματικό. Η κατάργηση των προτύπων ως πόλων αριστείας στο δημόσιο σχολείο άφησε κυρίαρχα τα ιδιωτικά. Πριν από μερικά χρόνια η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με στήριξη της Ν.Δ. επανέφερε τα πρότυπα και πολύ καλά έκανε. Εμελλε να έρθει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να τα καταργήσει ξανά. Η πρώτη φορά λάθος, το 1982, είναι απειρία. Η δεύτερη είναι προπέτεια. Για να αντισταθμίσει το κούρεμα της αριστείας στα δημόσια σχολεία, η κυβέρνηση επιβάλλει ένα σωρό ισοπεδωτικούς περιορισμούς που υποβαθμίζουν τα ιδιωτικά. Δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό. Δεν θυμάμαι πολλούς πλούσιους συμμαθητές στα Ανάβρυτα. Οι πε...

Σχόλιο μαργαρίτας: Αν καταλάβατε, όχι έξοδο από μνημόνια και κρίση αλλά βύθιση στο χάος αναμένεται.  Σαν το Σαμουήλ στο Κούγκι.   Να προσθέσουμε, στα εύστοχα πυρά του Γιώργου Παγουλάτου , μερικά πραγματάκια ακόμα.   Η στάση των «μικρών» απέναντι στον εκλογικό νόμο καθορίζεται εκτός των άλλων και από: 1 ο την ανησυχία των ευρωπαίων για την πιθανή κυβέρνηση ακυβερνησίας που θα προκύψει από την απλή αναλογική. Δεν θα μπορεί να εφαρμόσει κανένα μνημόνιο  δεν θα μπορεί να συγκρουστεί με τα συνδικάτα του δημοσίου και θα βυθίσει τη χώρα σε νέες περιπέτειες. Τόσο οι φιλελεύθεροι όσο και οι σοσιαλδημοκράτες μια «κουβέντα» την είπαν εκεί που έχουν πέραση. 2 ο  τις πιθανές συμμαχίες της επόμενης μέρας. Όσοι βλέπουν το κόμμα τους απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ και πλησιέστερα στη ΝΔ καταλαβαίνουν ότι η απλή αναλογική μόνο άδολη δεν είναι.  Στη δύσκολη περίοδο ανάταξης της χώρας που θα ακολουθήσει την παρούσα περίοδο διάλυσης, η πολιτική των ίσων αποστάσεων ...

Σχόλιο "μαργαρίτας": Δε νομίζω ότι είναι κανείς εκ των διοργανωτών θυμωμένος με το μόρφωμα που κυβερνά. Γελαστούς τους βλέπω. Θυμωμένοι θάπρεπε να είναι οι εξαπατηθέντες ψηφοφόροι που άλλο ψήφισαν και άλλο παίρνουν. Κάναμε "Ανατολικό ζήτημα", μια απλή εκδήλωση διαμαρτυρίας αντιπολιτευομένων στην κυβέρνηση. Ίσως γιατί η διαμαρτυρία νομιμοποείται μόνο όταν εκφράζεται από τα άκρα. Βαρέθηκα φίλες και φίλοι μου.   από την Καθημερινή Α​​ντιδρώ με δυσπεψία στο αντικυβερνητικό σύνθημα «Φύγετε» (#fygete). Τι θα πει «Φύγετε» σε μια δημοκρατία όπου οι εκλογές (και όχι οι διαδηλώσεις των οργισμένων μαζών) είναι αυτό που καθορίζει πότε έρχεται και πότε φεύγει μια κυβέρνηση; Τι θα πει «Φύγετε» προς μια κυβέρνηση που σε ενάμιση χρόνο προκάλεσε ήδη δύο εκλογές και ένα δημοψήφισμα και τα κέρδισε όλα; Η λαϊκή βούληση καταγράφεται στα πεζοδρόμια ή στο Κοινοβούλιο; Επίσης, τι νόημα έχει το «Φύγετε» τώρα; Ο Τσίπρας πραγματοποίησε τη στροφή που ελπίζαμε. Συνεργάζεται με την Ευ...

Από την Καθημερινή Δεν ξέρω ακριβώς γιατί πτώχευσε η Ηλεκτρονική Αθηνών αφήνοντας 450 ανθρώπους στον δρόμο. Διαβάζω ότι είχε μεγάλα ανοίγματα, ήταν υπερχρεωμένη, όμως είχε κλείσει ένα πλάνο αναδιάρθρωσης, το οποίο τα capital controls αχρήστευσαν. Οι ξένοι προμηθευτές την εγκατέλειψαν, οι τράπεζες μπήκαν σε καταστροφική περιδίνηση, η επιχείρηση ποτέ δεν συνήλθε από τις σωρευμένες ζημίες. Διάβασα ότι πριν πτωχεύσει εξασφάλισε την πληρωμή των εργαζομένων και το δώρο του Πάσχα – αντίθετα από την πρακτική άλλων επιχειρήσεων που πτωχεύουν αφού επί μακρόν είχαν αφήσει τους εργαζομένους απλήρωτους. Το τέλος μιας επιχείρησης είναι ένας μικρός θάνατος για τους ανθρώπους της. Για τους ιδιοκτήτες, τα στελέχη, τους εργαζομένους, έχει συχνά το βάρος απώλειας οικείου προσώπου. Ακόμα κι αν στη μακροκλίμακα αποτελεί μέρος μιας «δημιουργικής καταστροφής» – επιχειρήσεις κλείνουν, άλλες ανοίγουν. Ομως εδώ επιχειρήσεις κυρίως κλείνουν, ελάχιστες ανοίγουν. Η δημιουργική καταστροφή είναι καταστροφή...

από τη σελίδα του στο facebook Επέστρεψα χθες από το συνέδριο του Centre for European Reform στο Ditchley Park, με θέμα “Has the euro been a failure?”. Το CER είναι το σημαντικότερο φιλοευρωπαϊκό think tank στη Βρετανία, προοδευτικό και κεϋνσιανό. Στο συνέδριο συμμετείχαν ορισμένοι από τους γνωστότερους επικριτές της πολιτικής που ακολουθήθηκε στην Ευρωζώνη τα τελευταία 5 χρόνια, μαζί με κεντρικούς policy-makers από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τη Γερμανική κυβέρνηση, το ΔΝΤ (κάποιοι διάσημοι στη χώρα μας…) Ορισμένα πρόχειρα συμπεράσματα: Η κριτική στις αρχιτεκτονικές αδυναμίες της ΟΝΕ , και κυρίως στο μείγμα πολιτικής που ακολουθήθηκε, ήταν έντονη και διάχυτη. Οι δυο κορυφαίοι αξιωματούχοι του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών βρέθηκαν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στο στόχαστρο της κριτικής. Η κρατούσα άποψη ήταν περίπου η εξής: το ευρώ όπως έγινε ήταν ένα λάθος, δεν έπρεπε να είχε γίνει έτσι, ή ίσως δεν έπρεπε να είχε γίνει καθόλου. Όμως από τη στιγμή που υπάρχε...

Του Γιώργου Παγουλάτου από την Καθημερινή  Είπε ο πρωθυπουργός ότι οι επιλογές της παιδείας δεν είναι ιδεολογικά ουδέτερες, έχουν ιδεολογικό περιεχόμενο. Αυτό ακριβώς φοβόμαστε.  Όσοι απέδιδαν τις πρώτες κινήσεις του υπουργείου Παιδείας μόνο σε προχειρότητα, ρεβανσισμό και έλλειψη προγραμματικού βάθους, τώρα μπορούν πραγματικά να ανησυχούν. Από τα πρώτα της βήματα η ηγεσία Μπαλτά-Κουράκη στοχοποίησε όσες ισχνές δομές αξιολόγησης, αριστείας και εξωστρέφειας είχαν διασωθεί. Πρώτα κατέληξαν ότι το μεγάλο πρόβλημα της παιδείας είναι η υπερβάλλουσα αριστεία και τα πολλά πρότυπα σχολεία. Ο πόλεμος κατά των αρίστων ήταν πάντα δημοφιλές άθλημα των λαϊκιστών. Για κάθε μαθητή που επιτυγχάνει στις εξετάσεις υπάρχουν 15 που μένουν έξω. Εάν μπορείς να μειώσεις τον επιτυχόντα και να κολακεύσεις τους άλλους έχεις μια έτοιμη κοινωνική βάση. Δεν χρειάζεται καν να είσαι συμπαθών του Πολ Ποτ και της μαοϊκής επανάστασης (αν πάλι είσαι, ακόμα καλύτερα).  Ο...

του Γιώργου Παγουλάτου από την Καθημερινή Η καταληκτική αναφορά της επινίκιας ομιλίας του Αλ. Τσίπρα στον «ήλιο που ανατέλλει πάνω από την Ελλάδα» δεν ήταν απλώς μια δήλωση αβροφροσύνης προς το παλιό ΠΑΣΟΚ, που συρρέοντας μαζικά στον ΣΥΡΙΖΑ συνέβαλε στη νίκη. Ηταν επίσης μια υπόμνηση της φιλοδοξίας του να αποτελέσει το νέο ΠΑΣΟΚ της επόμενης δεκαετίας, τον νέο ηγεμονικό πόλο της Αριστεράς στην Ελλάδα. Το ιστορικό πολιτικό επίτευγμα του Ανδρέα Παπανδρέου είχε στηριχθεί σε ένα μείγμα αλλαγής και συνέχειας, ακόμα κι αν τα στοιχεία της συνέχειας επενδύονταν με μια ρητορική συνολικής ρήξης. Η μετεξέλιξη της χώρας (προς το καλύτερο και το χειρότερο) και του ίδιου το ΠΑΣΟΚ δεν θα είχε καταστεί δυνατή εάν δεν είχε οικοδομηθεί στο στέρεο κεκτημένο της ασφαλούς συμμετοχής στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Χωρίς τις σιδερένιες ράγες της Ευρώπης, το τρένο της αλλαγής θα είχε εκτροχιαστεί. Ο κ. Τσίπρας έρχεται με μια ρητορική συνολικής ρήξης, σε μια Ευρώπη βαθύτερης ενοποίησης και περιορισμέν...

του Γιώργου Παγουλάτου από την Καθημερινή Να ’μαστε λοιπόν εδώ. Υστερα από δύο χρόνια εντυπωσιακής σταθεροποίησης, η κυβέρνηση Σαμαρά από το καλοκαίρι έχασε το νήμα. Εκανε καταστροφικό ανασχηματισμό, αναθέτοντας υπουργικούς θώκους σε τηλεαστέρες του υπερδεξιού λαϊκισμού. Με επιπόλαιες κινήσεις, όπως η αποπομπή Θεοχάρη και οι εκατό δόσεις του ΕΝΦΙΑ, κατέστρεψε κάθε κεφάλαιο εμπιστοσύνης απέναντι στους εταίρους. Τρέχει μια προεκλογική εκστρατεία βασισμένη στον φόβο, στη δύναμη του οποίου έχει εναποθέσει κάθε ελπίδα νίκης. Η καμπάνια του κ. Σαμαρά κλείνει το μάτι στον «παραπλανημένο» ψηφοφόρο της Χρυσής Αυγής, των ΑΝΕΛ και του αλήστου μνήμης ΛΑΟΣ. Ακόμα και τα σποτάκια είναι άχαρα και ξεψυχισμένα, που αναρωτιέσαι αν η εντολή ανάθεσης στους δημιουργούς τους ήταν «φτιάξε κάτι για να χάσουμε τις εκλογές». Ομως, τούτων λεχθέντων, ο Σαμαράς έχει μια σαφή αντίληψη για το πού θέλει να πάει τη χώρα, ακόμα κι αν δυσκολεύεται να την κάνει γνωστή στον κόσμο: ολοκλήρωση των τελευταίων υποχ...

του Γιώργου Παγουλάτου από την Καθημερινή «​​​​Ή εγώ είμαι τυφλός ή εσύ είσαι γυμνός» , λέει ο θαρραλέος υπήκοος στον βασιλιά, στην προγενέστερη ισπανική εκδοχή του κλασικού παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν. Οι προηγούμενες πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου Αθηνών είχαν επιλέξει να εθελοτυφλούν προς όσα όλοι μπορούσαν να δουν. Δηλαδή, τη χρόνια ανημπόρια του πανεπιστημίου στην εξαντλητική κατάχρηση της πρακτικής των καταλήψεων. Την απαξίωση δημόσιων χώρων και υποδομών στο έλεος βανδάλων. Την αδυναμία του Πανεπιστημίου να προστατευθεί από την οργανωμένη βία, από την παραβίαση δικαιωμάτων που μεταμφιέζεται σε πολιτική διαμαρτυρία. Την παρεμπόδιση της λειτουργίας συλλογικών οργάνων από γκρούπες αγανακτισμένων. Τις αυτόκλητες ομάδες, που προπηλακίζουν οποιονδήποτε αναγορεύσουν ως «καθεστωτικό» και ιδεολογικά ανεπιθύμητο. Και όλα αυτά στον κατεξοχήν χώρο που θα έπρεπε να διευρύνει διαρκώς τα όρια της ανεκτικότητας και ελευθερίας έκφρασης, δίνοντας λόγο ακόμα και στις πιο περι...

των Παγουλάτου - Τσακλόγλου από την Καθημερινή Π ​​ οιες θα ήταν οι επιπτώσεις του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ; Καθώς αρκετές δηλώσεις στελεχών του διαφοροποιούνται, επικεντρωθήκαμε στις προτάσεις που διατύπωσε ο πρόεδρός του . Με δύο παραδοχές ξεκινά ο ΣΥΡΙΖΑ. 1. Το Μνημόνιο ευθύνεται για την κρίση, και όχι το αντίστροφο. 2. Το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η έλλειψη επαρκούς ζήτησης και όχι επαρκούς προσφοράς. Και οι δύο παραδοχές, παρότι δημοφιλείς, είναι εσφαλμένες. Ο κ. Τσίπρας λέει ότι αν καταργηθούν οι μνημονιακοί νόμοι, επανέλθουν μισθοί και συντάξεις (κυρίως κατώτατοι) στα προ κρίσης επίπεδα και αναιρεθούν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις των τελευταίων ετών, μαζί με γενναία αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, η οικονομία θα ανακάμψει με ταχείς ρυθμούς. Ισως αυτά να ήταν βάσιμα εάν ζούσαμε σε κλειστή οικονομία με δικό της νόμισμα. Αυτό δεν συμβαίνει. Τυχόν υιοθέτηση των παραπάνω θα επέφερε επιδείνωση της ανταγωνιστικότητας που με τόσο κόπο ...

Γιώργος Παγουλάτος, Η Καθημερινή, 31/08/2014 Η ​​ αντιμετώπιση της ευρωκρίσης στηρίχθηκε σε μισά μέτρα – γι’ αυτό η κρίση συνεχίζεται. Ο διάλογος στην Ευρωζώνη διεξάγεται με μισές αλήθειες – γι’ αυτό δυσχεραίνονται οι συναινέσεις για την υπέρβαση της κρίσης. Η μισή αλήθεια της κυβέρνησης Μέρκελ είναι ότι η ανάπτυξη, ιδίως στις χώρες του Νότου, θα έρθει με εθνικές μεταρρυθμίσεις. Πράγματι, χωρίς διαρθρωτικές αλλαγές, η οικονομική μεγέθυνση δεν θα ήταν διατηρήσιμη. Στην Ελλάδα, μια τόνωση απλώς της καταναλωτικής ζήτησης, χωρίς να έχει αποκτήσει η οικονομία μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια, θα επέφερε αύξηση των εισαγωγών και διεύρυνση του εξωτερικού ελλείμματος. Αυτό που η συντηρητική ορθοδοξία παραλείπει να πει είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις δουλεύουν μακροπρόθεσμα. Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα, που η στάσιμη Ευρωζώνη δείχνει να κυλάει στον τρίτο γύρο ύφεσης. Χρειάζεται άμεσα μια μεγάλη αναπτυξιακή τόνωση, όπως σωστά ζητούν οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες, ο Ρέντσι, ο...

Ο ευρωσκεπτικισμός είναι μια βαθιά αντιδραστική στάση με ακροαριστερές και ακροδεξιές αφετηρίες που βαθύτερο στόχο έχουν την κατάλυση της δημοκρατίας στα κράτη που θα εγκαταλείψουν την Ενωμένη Ευρώπη. Από το κλίμα αυτό ωφελούνται   μόνο τα πολυεθνικά κεφάλαια που στοχεύουν σε απομονωμένες και αδύναμες οικονομίες ώστε να φοροδιαφεύγουν και να καθορίζουν αυτές τους όρους στην αγορά εργασίας. Περισσότερη ενωμένη Ευρώπη είναι η μόνη λύση για τις δυνάμεις της εργασίας και της υγιούς ανάπτυξης. (leo)  του Γιώργου Παγουλάτου Βάναυσοι και ετερόκλητοι, προπετείς και θορυβώδεις, οι εχθροί της Ενωμένης Ευρώπης είναι εντός των πυλών. Σωβινιστές και αγριεμένοι αντικαπιταλιστές, νεοναζί και μέθυσοι, τσαρλατάνοι και δημαγωγοί, στάζουν μίσος, κολακεύουν φοβίες, τοκίζουν στην αγανάκτηση. Εχουν μια απλή λύση για κάθε σύνθετο πρόβλημα: για όλα φταίει η Ε.Ε. και το ευρώ, η διάλυσή τους όλα θα τα θεραπεύσει. Θέλουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα γόνατα και το κεφάλι της Κομισιόν στο πιάτο....