μη μαδας τη μαργαριτα

Από τον τοίχο του συγγραφέα στο facebook Στην πολιτική οι αριθμοί συχνά συγκρούονται με τις ιδέες. Εννιά στις δέκα φορές κερδίζουν οι αριθμοί. Κάτι τέτοιο έγινε την Κυριακή με το Ποτάμι. Γιατί στη βάση της αποχώρησης του από το ΚΙΝΑΛ βρίσκεται η συνειδητοποίηση ότι αν συνέχιζε την συνεργασία, τότε στις προσεχείς εκλογές η πιο πιθανή εξέλιξη θα ήταν να μην μπορέσει να επανεκλεγεί ούτε ένας από τους βουλευτές του. Πιθανότατα ούτε ο ίδιος ο Σταύρος Θεοδωράκης. Η αιτία είναι εξαιρετικά απλή. Η συνεργασία δεν φάνηκε να δίνει δυναμική στον νέο οργανισμό. Αντιθέτως έγινε απολύτως σαφές ότι ο κύριος όγκος των υποστηριχτών του προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ. Χωρίς κάποια ριζική ανατροπή, αυτό φυσικά θα είχε σαν αποτέλεσμα ότι στις προσεχείς εκλογές θα εξέλεγε έναν περιορισμένο αριθμό νέων βουλευτών οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία θα προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ. Καθώς μάλιστα σήμερα δεν έχει βουλευτή από τα Χανιά, ούτε ο κ. Θεοδωράκης είχε εξασφαλισμένη έδρα. Οι βουλευτές όμως σ...

του Σταύρου Θεοδωράκη Στον δρόμο προς τους Αρμένους σκεφτόμουν αυτό που είχα ακούσει από όλους: «Μια ευγενική ψυχή». Το πρωί στην παρέλαση στα Χανιά τα παιδιά από το εσπερινό Λύκειο φορούσαν μαύρα περιβραχιόνια. Δεν κατάλαβα, κι ένας νεαρός που έπιασε στον αέρα την απορία μου, είπε συλλαβιστά, χωρίς να φωνάξει «για – τον – Βα – γγέ – λη». Για τον Βαγγέλη – για τον Βαγγέλη – για τον Βαγγέλη άρχισαν να επαναλαμβάνουν όλοι γύρω μου και το χειροκρότημα τους δυνάμωσε. Απ’ το αμάξι τώρα έβλεπα τις χιονισμένες μαδάρες αλλά και σκουπίδια πεταμένα στην άκρη της Εθνικής. Σκουπίδια που τραυματίζουν τη λεβεντιά της Κρήτης. Είχε αέρα και τα σκουπίδια πήγαιναν όλα μαζί, τη μια χανόντουσαν στο οδόστρωμα, την άλλη στην πλαγιά ή το χαντάκι. Σαν μια αγέλη μιαρών που φεύγει φοβισμένη στο πέρασμα των ανθρώπων. Ποια ήταν αυτή η αγέλη που απειλούσε τον Βαγγέλη; Ποιοι ήταν οι «άντρακλες». Σε ποιες οικογένειες μεγάλωσαν; Και γιατί δεν τους σταμάτησαν. Και ποιος ήταν αυτός ο πολιτικός που τους π...

Ο Σταύρος Θεοδωράκης στη Βουλή των Ελλήνων «Έργον των πολιτικών πρέπει να είναι η αλήθεια. Τίποτε δεν είναι ωραιότερο από το ν' αντιμετωπίζει κανείς την Κοινή Γνώμη, πατάσσοντας την δημαγωγία, έστω και αν διακινδυνεύει την δημοτικότητα του πρέπει να υποστηρίξει το συμφέρον της Πατρίδος» Είναι λόγια του Ελευθερίου Βενιζέλου, που τέτοιες μέρες πριν 79 χρόνια πέθαινε αυτοεξόριστος στο Παρίσι. Αλήθεια – δημαγωγία – δημοτικότητα. Ακούστε τον μεγάλο Κρητικό κύριοι της συγκυβέρνησης – τον έχετε ανάγκη. Γιατί έχετε παρασυρθεί σε βερμπαλισμούς και δημαγωγίες. Συζητάμε σήμερα ένα σχέδιο νόμου, που έχει τίτλο «Ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας». Πόση σχέση έχει ο τίτλος με το περιεχόμενο του ΣΝ; Τί είναι αυτό που σας εμποδίζει να βάζετε πραγματικούς τίτλους στις προτάσεις σας; Γιατί δε λέτε ρυθμίσεις για τον διακανονισμό χρεών για την κάλυψη επειγουσών χρηματοδοτικών αναγκών; Γιατί στον πρώτο σας νόμο, που είχε τέσσερα όλα κι όλα άρθρα - γενικόλογα...

Κυρίες, κύριοι Φίλοι και αντίπαλοι Βρίσκομαι σε έναν ρόλο που ποτέ δεν είχα φαντασθεί και θα προσπαθήσω και σήμερα – αλλά και όσες φορές χρειαστεί στο μέλλον – να είμαι ειλικρινής, πράγμα που θα με βοηθήσει να αισθανθώ και πιο άνετα σε αυτό το νέο μου βήμα. Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Όχι μόνο γιατί μας λείπουν τα ευρώ αλλά γιατί έχουμε χάσει τον προσανατολισμό μας. Έχουμε χάσει ένα τμήμα -φοβάμαι- του μυαλού μας αλλά και της καρδιάς μας. Έχουμε μπερδέψει συνθήματα, ρόλους και στόχους. Είναι ερώτημα αν μια νέα Βουλή, ανανεωμένη κατά 50%, μπορεί να γίνει η μαγιά για μια νέα πολιτική. Ελπίζω, πάντως, όλοι να έχουμε διάθεση να ακούμε και μετά να αποφασίζουμε. Επιτρέψτε μου, βέβαια, να πω πως δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος γι’ αυτό. Φοβάμαι ότι αρκετοί εδώ μέσα πρώτα σκέφτονται το όφελος των κομμάτων τους και μετά το όφελος των πολλών… Αλλά δεν έχουμε άλλο τρόπο από το να προσπαθήσουμε. Πάμε λοιπόν – για να θερμάνουμε την ατμόσφαιρα και τη μεταξύ μας σχέση – σε αυτά που ...

Δήλωση του Επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρου Θεοδωράκη: Για πρώτη φορά η συγκρότηση μιας κυβέρνησης ανακοινώνεται από το αρχηγό του 6ου κόμματος. Δεν ξέρω για ποιους λόγους επιλέχτηκε αυτή η τακτική αλλά υπάρχει και ένα θέμα ουσίας. Ο κύριος Καμμένος εκπροσωπεί ακροδεξιές και αντιευρωπαϊκές απόψεις στην Ελλάδα και αναρωτιόμαστε, νομίζω όχι μόνο εμείς αλλά και χιλιάδες άνθρωποι που ψήφισαν το ΣΥΡΙΖΑ, τι θα βγάλει αυτή η σύμπραξη του κυρίου Τσίπρα με τον κύριο Καμμένο. Σε κάθε περίπτωση το Ποτάμι είναι εδώ και δεν αλλάζει την αρχική του θέση και την αρχική του διαβεβαίωση προς τον Ελληνικό λαό. Θα αξιολογούμε κάθε φορά τις προτάσεις που θα κάνει η κυβέρνηση και θα είμαστε παρόντες για να πούμε είτε «Ναι», είτε «Όχι». Στη συνέχεια ακολούθησαν ερωτήσεις των δημοσιογράφων: Θα γίνει συνάντηση με τον κύριο Τσίπρα; Η συνάντηση θα γίνει σήμερα στις 19:00 το απόγευμα. Θα είναι τυπική η συνάντηση; Ο Πρωθυπουργός της χώρας με κάλεσε και θα πάω να τον δω σήμερα το απόγευμα. Θα δώσ...

του Σταύρου Θεοδωράκη από τη Real News Τι συνέβη λοιπόν αυτόν τον μήνα; Και γιατί η οικονομία δε συμμερίζεται τη χαρά που νιώθουν οι κυβερνητικοί τώρα που βγαίνουμε από την κρίση; Γιατί οι οικονομικοί δείκτες συνεχίζουν να υποχωρούν; Γιατί δεν υπάρχει κανείς στην οικονομία που να ενθουσιάζεται με την ιδέα ότι την εξουσία πλησιάζει ένας νέος πολιτικός που θα διαγράψει τα προσωπικά, εταιρικά και εθνικά χρέη και αν βρει χρόνο θα διαγράψει και τα χρέη όλου του Νότου; Κανένας επιτέλους στον έξω κόσμο δεν αντιλαμβάνεται ότι εδώ έχουμε κόμματα εξουσίας που έχουν εύκολες και γρήγορες λύσεις για όλα αυτά που απασχολούν την παγκόσμια οικονομία; Το ένα θα σκίσει το μνημόνιο (στην αυλή της Βουλής!) την πρώτη κιόλας μέρα της νέας διακυβέρνησης. Και την επόμενη μέρα θα καταργήσει (με έναν νόμο και ένα άρθρο!) όλες τις «μνημονιακές υποχρεώσεις». Και από την τρίτη μέρα θα μπορούμε να καθόμαστε. Αλλά επειδή οι Έλληνες είναι ανυπόμονοι και δεν μπορούν να περιμένουν, αυτοί που σήμερ...

του Σταύρου Θεοδωράκη από το protagon Δεν ξέρω πώς να αρχίσω. Όσο κι αν έχω προετοιμαστεί γι’ αυτή τη στιγμή, νιώθω μια αμηχανία. Ας ξεκινήσω λοιπόν από το τέλος. Μπορεί να υπάρξει πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν; Να βγω εγώ, να βγεις εσύ, να βγούμε πολλοί, να γίνουμε ένα ΠΟΤΑΜΙ που θα αλλάξει την Ελλάδα; Ας τα πάρουμε ένα ένα. Η ιδέα δεν είναι μόνο δική μου. Κάθε πρωί, κάθε βράδυ, η δεύτερη φράση που λένε οι άνθρωποι που συναντώ είναι «τι θα κάνουμε;». Πολλές φορές η αφορμή είναι κάτι που έγραψα ή κάτι που έδειξα στην τηλεόραση. Άλλες πάλι είναι τα πρωτοσέλιδα, οι κυβερνητικές αποφάσεις και οι πολιτικοί καυγάδες. Όλοι σ’ ένα αδιέξοδο. Ακόμη κι αυτοί που έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν, μετά από δυο- τρεις κουβέντες αναρωτιούνται «έχουμε άλλη λύση;». Η ιδέα λοιπόν είναι δική σας. Των φοιτητών που με βρήκαν στη Λέρο. Της παρέας που με σταμάτησε στον Βόλο. Των πιτσιρικάδων που μου τηλεφωνούν απ' τα Χανιά. Του συνεταιρισμού που επισκέφθηκα στα Γιάννενα. Αυτών που με φώνα...