μη μαδας τη μαργαριτα

Ασάφειες Να κάνεις απεργία και διαδήλωση, Ο k . Για ποιο λόγο; Ο καθένας για το δικό του λόγο; Συνισταμένη υπάρχει; Ο ΣΥΡΙΖΑ καλούσε σε απεργία. Οι περισσότερου Συριζαίοι ή ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ  έκαναν απεργία Γιατί; Γιατί υπόγραψε μνημόνιο; Γιατί οι Ευρωπαίοι δεν πληρώνουν τα ελλείμματά μας; Γιατί έχει αδικίες ο νόμος Κατρούγκαλου; Γιατί δεν φύγαμε από το Ευρό να τρώμε με χρυσά κουτάλια; Γιατί δεν μπορεί το κόμμα τους να διαχειριστεί την κατάσταση; Γιατί είναι προοδευτικοί και απεργούν πάντα; Οι αντιπολιτευόμενοι έκαναν απεργία. Γιατί; Γιατί θέλουν να πέσει απλά ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί δεν θέλουν αυτό το ασφαλιστικό; Κι αν δεν το θέλουν, ποιο είναι αυτό που θέλουν; Γιατί συμπαρίστανται στους αγρότες που δεν θέλουν να πληρώνουν εισφορές; Γιατί είναι κατά των δανειστών; Γιατί θέλουν να επωμιστούν όλοι αναλογικά τα βάρη; Γιατί θίγονται ατομικά; Μπλέξιμο. Δεν βρήκα απάντηση και έτσι πήγα στο σχολείο και δούλεψα. Δεν θέλησα να ταυτιστώ με κανέναν. Ούτε με το ΚΚΕ που π...

του Λεωνίδα Καστανά Περισσεύουν τα δισεπίλυτα προβλήματα στο ελληνικό σχολείο . Τα περισσότερα είναι χρόνια και δομικά, κάποια οφείλονται στην οικονομική κρίση, άλλα στις επιλογές της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας. Η επιχειρούμενη μεταρρύθμιση στο νέο Λύκειο και βιαστική είναι και τσαπατσούλικη. Αλλά και προσπαθεί να αλλάξει πράγματα προς το ορθολογικότερο. Τα έχω γράψει αυτά και δεν θέλω να τα επαναλάβω. Αυτό που ξενίζει σήμερα είναι η αντίδραση της ΟΛΜΕ. Το φιάσκο του καλοκαιριού με την «απεργία στις πανελλαδικές εξετάσεις» και την επιστράτευση φαίνεται ότι δεν έγινε μάθημα στους συνδικαλιστές. Η πρεμούρα που έχουν κάποιοι να ρίξουν  την κυβέρνηση μέσω της όξυνσης πραγματικών ή φανταστικών προβλημάτων δεν κρύβεται. Αλλά οι δάσκαλοι δεν έχουν κανένα λόγο να τους ακολουθήσουν διότι απλά έτσι θα υπονομεύσουν την ίδια τους την εργασία και την αποστολή. Οι πενθήμερες κυλιόμενες απεργίες που ψήφισαν οι μειοψηφίες των γενικών συνελεύσεων των ΕΛΜΕ (μειοψηφίε...

του Φώτη Γεωργελέ από Athens Voice Πες ότι είναι μια δουλειά, αυτή η εφημερίδα ας πούμε.  Που χρειάζεται 100 ανθρώπους για να βγαίνει. Και παίρνουμε ένα χιλιάρικο ο καθένας. Αλλά έχω και κάτι συγγενείς και φίλους να βολέψω, όχι πολλούς, άλλους 30 που μπαίνουν στο μισθολόγιο. Ο μισθός μας γίνεται 700 ευρώ. Πολλοί είμαστε, περισσεύουμε, φτιάχνουμε ωραίους κανονισμούς εργασίας, γράφουμε 16 με 21 ώρες τη βδομάδα, μαζί με τα «διοικητικά» δεν είμαστε στα γραφεία πάνω από 30 ώρες. Η δουλειά όμως δεν βγαίνει, οι φίλοι και συγγενείς κάπου έχουν χαθεί σε πιο πολυτελείς δραστηριότητες, πολιτιστικές εκδηλώσεις, γραφεία δημοσίων σχέσεων, φτιάχνουν τη βιβλιοθήκη της εφημερίδας, ένα γυμναστήριο, ένα εκκλησάκι, γιατί πώς να ζήσει ο άνθρωπος αν δεν καλλιεργήσει την ψυχή του. Προσλαμβάνουμε για να βγει η δουλειά άλλους 20 ωρομίσθιους,  να γράφουν άρθρα με το κομμάτι. Ο μισθός μας πάει στα 500 ευρώ. Χωρίζουμε και τη δουλειά σε στάδια, αμειβόμενα ξεχωριστά, επίδομα διόρθωσης άρθρου, ...

Η προαναγγελθείσα απεργία της ΟΛΜΕ ταράζει για ακόμη μια φορά την περίοδο των εισαγωγικών εξετάσεων. Για να είμαι απολύτως ξεκάθαρη, οι εξετάσεις πρέπει να γίνουν και να γίνουν στην ώρα τους. Δεν υπάρχει Υπουργός Παιδείας που να μην έχει έρθει αντιμέτωπος με αυτή την απειλή. Δεν θα μιλήσω για τη συνδικαλιστική ηγεσία της ΟΛΜΕ. Είναι η συνήθης στάση δεκαετιών, κάθε συντεχνίας , που χρησιμοποιεί τη δύναμή της εναντίον της κοινωνίας εκβιάζοντας μια αδύναμη και αμυντική (δίκαια τα αιτήματά σας, αλλά να τα δούμε αργότερα) πολιτική τάξη! (120.000 καθηγητές και αναπληρωτές + οι οικογένειές τους είναι θηριώδης αριθμός για τις εκλογές). Θα μιλήσω για την πολιτική στην Παιδεία που είναι υπεύθυνη για αυτή την ετήσια κοινωνική απειλή, η οποία πέφτει στα κεφάλια μας σχεδόν κάθε χρόνο... ανεξαρτήτως κρίσης και μνημονίου. Τι βρίσκεται πίσω από τη ετήσια απειλή της ΟΛΜΕ; Τι είναι αυτό που σχεδόν κάθε χρόνο απειλεί 100.000 νέα παιδιά; Ποια είναι αυτά που πρέπει να αλλάξουν για να σταματήσει ...

Για να μη σας παραμυθιάζουν οι συνδικαλιστές και οι πολιτικάντηδες Γιάννης Αντωνίου*  από τα ΝΕΑ (13/5/13) Η κυβέρνηση, έστω και καθυστερημένα, προχώρησε στην αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κατά δύο ώρες. Το μέτρο ήταν αναμενόμενο και απολύτως αναγκαίο για την αποφυγή του λειτουργικού black - out των σχολικών μονάδων το επόμενο έτος, εν όψει 7000 περίπου συνταξιοδοτήσεων και στις δύο βαθμίδες, μηδενικών διορισμών μονίμων εκπαιδευτικών και αναπληρωτών στη Δευτεροβάθμια. Την ίδια στιγμή η ΟΛΜΕ θεώρησε την αύξηση του ωραρίου αιτία πολέμου, εξαγγέλλοντας ως πεδίο αναμέτρησης με την κυβέρνηση και την κοινωνία τις πανελλαδικές εξετάσεις. Τα λειτουργικά κενά ως πρόβλημα μιας παρατεταμένης παθογένειας Τα προβλήματα σχετικά με την κάλυψη των λειτουργικών κενών των σχολείων, εκτός από τις μνημονιακές δεσμεύσεις και τους περιορισμένους οικονονομικούς πόρους, είναι άμεσα συναρτημένα με την ανθρωπογεωγραφία της εκπαίδευσης και την πολ...

Διαφωνώ με τον Πάσχο στις 31 εβδομάδες ανά έτος. Τις βγάζω 28. Αν βάλεις και τις καταλήψεις (που δεν αναπληρώνονται ποτέ) είναι και λιγότερες. Ο σημαντικότερος λόγος που δεν μπορεί ένας επαρκής και εργατικός εκπαιδευτικός να συναγωνιστεί το φροντιστήριο είναι η μικρή διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Πελατειακό Κράτος και συνδικαλιστές διέλυσαν το δημόσιο σχολείο και τώρα τσακώνονται πάνω στα ερείπια.  Οι μαθητές διδάχθηκαν και διδάσκονται από ολόκληρη την κοινωνία της αρπαχτής και όχι μόνο από τους καθηγητές τους, η πλειοψηφία των οποίων ξέρει και κάνει το σωστό.  Έχουμε δρόμο, η ιστορία έχει τους δικούς της ρυθμούς, που όμως επιταχύνονται σε αυτή τη φάση. Ας αδράξουμε την ευκαιρία  (leo). Του  Πάσχου Μανδραβέλη Οι Ελληνες καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης έχουν τις λιγότερες ώρες  διδασκαλίας από όλους τους συναδέλφους τους στις 34 χώρες του ΟΟΣΑ. Ενώ στις ΗΠΑ οι καθηγητές είναι μέσα στην τάξη 1.068 ώρες ετησίως, οι Ελληνε...

του Λεωνίδα Καστανά Το μόρφωμα που αποκαλείται ηγεσία των λειτουργών της ΜΕ προκήρυξε απεργία μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις. Αυτό αφορά ένα 10% των εκπαιδευτικών που παρακολουθούν τις δραστηριότητες του μορφώματος, συμμετέχουν αραιά και που στις συνελεύσεις, στις εκλογές   και ενίοτε στις απεργίες του. Δεν αφορά το σύνολο του εκπαιδευτικού κόσμου. Ποτέ δεν τον αφορούσε. Τα «αιτήματα» είναι γνωστά και προκαλούν ως συνήθως το γέλωτα της κοινωνίας. Όχι στις δυο ώρες παραπάνω διδασκαλία την εβδομάδα για να καλυφθούν τα χιλιάδες κενά λόγω της αδυναμίας διορισμών. Όχι στην αξιολόγηση με το έτσι θέλω. Όχι στις υποχρεωτικές μεταθέσεις, γιατί η θέση είναι οργανική, δηλαδή είναι ιδιοκτησία του υπαλλήλου και δεν μπορεί να καταργηθεί, όσο αυτός βρίσκεται εν ζωή. Και όλα αυτά σε ένα σχολείο που ζήτημα είναι αν δουλεύει πραγματικά 7 μήνες το χρόνο. Σε μια χώρα υπό πτώχευση, με 1.300.000 ανέργους. Σε μια εποχή που χιλιάδες συμπολίτες μας μεταναστεύουν για να βρουν δουλειά....

Η ΟΛΜΕ ετοιμάζεται να προχωρήσει σε απεργία μέσα στις εξετάσεις. ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΕΣ που συμμετέχουν στο ΔΣ συμφωνούν. Προς τιμήν του το ΠΑΜΕ διαφωνεί με την αθλιότητα αυτή. Το ΠΑΜΕ μπορεί να είναι ότι είναι , αλλά δεν είναι ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΕΣ. Οι χιλιάδες των οικογενειών, των νέων, των μαθητών που εμπλέκονται με τον ένα ή άλλο τρόπο με τις εξετάσεις δεν πρέπει να ανησυχούν. Σε κάθε απεργία της ΟΛΜΕ απεργεί το πολύ ένα 10%. Ακόμα και αν τελικά αποφασίσει την ομηρία των μαθητών, κανένας Δάσκαλος δεν θα την ακολουθήσει στην αθλιότητα. Οι συνδικαλιστές μας καλούν να απεργήσουμε για 2 ώρες παραπάνω μάθημα και για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Να στραφούμε κατά των μαθητών μας και της κοινωνίας επειδή μας ζητούν 2 διδακτικές ώρες (1 ώρα εργασίας) παραπάνω. Αλήθεια ποιος θα  καρπωθεί την υπεραξία που αντιστοιχεί στις 2 ώρες; Μήπως κάποιος εργοδότης, κάποιος καπιταλιστής; Ή μήπως τα παιδιά μας που κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς δασκάλους το Σεπτέμβρη, λόγω της λιτότητας...

του   Λεωνίδα Καστανά Οι εργαζόμενοι στο ΜΕΤΡΟ και στα άλλα μέσα μαζικής μεταφοράς κάνουν σήμερα ότι έκαναν ανέκαθεν οι παντός είδους δημόσιοι υπάλληλοι. Κάνουν δηλαδή ότι τους έμαθαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ του παρελθόντος. Εκβιάζουν την κοινωνία προς ίδιον όφελος. Όταν είχαν αιτήματα για περισσότερα χρήματα και λιγότερη δουλειά (αυτά πάνε μαζί) έκαναν μια μαζική απεργία. Δεν έχαναν χρήματα, τα τόκιζαν. Μετά από μερικές ημέρες, η κυβέρνηση έδειχνε πανικοβλημένη για το δήθεν πολιτικό κόστος που αναλάμβανε και ικανοποιούσε τα αιτήματα. Φυσικά με περισσότερο δανεισμό. Την επόμενη μέρα έβγαιναν οι υπουργοί και κόμπαζαν ότι άκουσαν δήθεν τη φωνή των εργαζομένων. Οι απεργοί ύψωναν τις γροθιές τους και στην επόμενη εκλογή δεν ξεχνούσαν τους ευεργέτες τους. Η δόλια η Αριστερά που είχε αγωνιστεί και αυτή για τη δικαίωση των αγώνων έμενε εκλογικά στην απέξω.  Και η ζωή κυλούσε ωραία. Η χώρα βυθίζονταν στα χρέη, το πολιτικό σύστημα αναπαρήγαγε τη εξουσία του και μπορούσε χαλαρά...

του Λεωνίδα Καστανά ΠΟΣΔΕΠ: «Οι πανεπιστημιακοί βρισκόμαστε στην ιδιαίτερα δυσχερή θέση να καταφύγουμε αμέσως σε απεργιακές κινητοποιήσεις, δηλαδή κατά τη διάρκεια της εξεταστικής περιόδου, ένα μέτρο που στην πολύχρονη ιστορία τού κλάδου έχει χρησιμοποιηθεί με πολλή μεγάλη φειδώ. Καλούμε τις φοιτήτριες και τους φοιτητές να κατανοήσουν τα αιτήματά μας και να επιδείξουν αλληλεγγύη». Οι πανεπιστημιακοί ξέρουν ότι η απεργία δεν θα τους αποφέρει τίποτα. Γίνεται για την τιμή των όπλων, για να κάνουν τη λεζάντα τους οι αριστεριστές και να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους οι συνδικαλιστές. Μπορεί οι περικοπές στους μισθούς τους να είναι οριζόντιες και άδικες, αλλά από αδικία σε αδικία υπάρχει διαφορά. Πρόσφατα η πολιτεία τους ικανοποίησε, κουρεύοντας το νόμο 4009. Η πλήρης εφαρμογή του θα τους δημιουργούσε προβλήματα. Ένας λόγος δηλαδή παραπάνω για να μη γλιτώσουν ούτε αυτοί το μισθολογικό μαχαίρι που διαπερνά ολόκληρο το δημόσιο τομέα. Στη φάση αυτή δεν μπορείς να τα έχεις όλα...

Δάσκαλοι και καθηγητές απεργούν 2 ημέρες, 22 και 23 Φλεβάρη, προφανώς έχουν τους λόγους τους. Η ολομέτωπη και βάρβαρη επίθεση της κυβέρνησης κατά των εργασιακών δικαιωμάτων τους, αλλά και της δωρεάν και δημόσιας παιδείας, τους έχει και δικαίως αναστατώσει. Τους βλέπω κάθε πρωί ξάγρυπνους να αναρωτιούνται πως θα τη βγάλουν, πως θα θρέψουν τα παιδιά τους, αλλά και πως θα μορφωθούν δημοκρατικά τα παιδιά όλου του κόσμου.Καθημερινά χάνουν κιλά, από τα άγχη. Ας δούμε μέρος της ανακοίνωσης της ΟΛΜΕ, ενός συνδικάτου με πολλούς και δίκαιους αγώνες στο ενεργητικό του. Επιθυμεί καθηγητές με αυξημένο ωράριο, χωρίς αρμοδιότητες (πέραν βεβαίως της μετατροπής τους σε γραφιάδες), με περιορισμούς στο δικαίωμα της μετάθεσης, κακοπληρωμένους και χωρίς επιμόρφωση. Καθηγητές ευάλωτους στο ιδιαίτερο, αναγκασμένους να πληρώσουν βασικές ιατρικές εξετάσεις και υποχρεωμένους να δουλεύουν μέχρι τα βαθιά γεράματα για μια σύνταξη που θα ταιριάζει σε εξαθλιωμένους. Εκεί άλλωστε οδηγούν η χρόνια καταλήστε...

Η Αριστερά ή τέλος πάντων αυτό που θέλει να αποκαλείται στην Ελλάδα Αριστερά, πρωταγωνιστεί σε καταστροφές της δημόσιας περιουσίας ( κίνημα δεν πληρώνω), υποστηρίζει τις απεργίες των φαρμακοποιών που χρόνια πλούτιζαν εις βάρος των ασφαλισμένων, των γιατρών του ΙΚΑ, συνυπεύθυνων για το προβληματικό δημόσιο σύστημα υγείας μας, αύριο θα υποστηρίξει τα αιτήματα των καθηγητών για 16-19 ώρες δουλειά την εβδομάδα με 1400Ε καθαρά εισαγωγικό μισθό, αντίστοιχα των δικηγόρων των Δεητζήδων, των Οτετζήδων κλπ και κάθε άλλης συντεχνίας που βαφτίζεται δοκιμαζόμενος και αγωνιζόμενος λαός. Η πολιτική τους αριστερού αυτοματισμού, ή το κυνήγι της άοσμης ψήφου. (Leo)  Διαβάστε ακόμα και: 1.  Ο λόγος του βασιλιά και ο λόγος από το Καπανδρίτι ( LLS) 2. Η κατάρρευση του ελληνικού δημοσιοϋπαλληλικού σοσιαλισμού και ο πολιτικός χρόνος της αριστεράς.  ( Αριστερή Στρουθοκάμηλος) 3. Η αυτιστική Ελλάδα του σήμερα και ο λόγος της Αριστεράς ( Πολιτική Επιθεώρηση) Ταυτότητα: τη χάσαμε ή...

Οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ ανάμεσα στην προχειρότητα του Υπουργείου και την αναλγησία των συντεχνιών. Του Κλέαρχου Τσαουσίδη , pressinaction.gr, 10.2.11 «Κάποιοι έμαθαν τον χώρο της υγείας σε δύο μήνες και νομοθετούν, νομίζοντας ότι δίνουν λύσεις». H δήλωση έγινε στο ραδιοσταθμό ΒΗΜΑ 99,5 , διά στόματος του αντιπροέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Γ. Πατούλη (και επισκέπτη του Τριανταφυλλόπουλου). Είναι γεγονός. Ο αναπληρωτής υπουργός Κουτρουμάνης, χρόνια πρόεδρος των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία (γι’ αυτόν είναι τα βέλη) αλλά και όλοι οι ασφαλισμένοι που υφιστάμεθα δραχμοφονιάδες (άντε, ευρωφονιάδες) γιατρούς μια ζωή, είμαστε άσχετοι. Σημείωση: έχω γνωρίσει εξαιρετικούς και ανιδιοτελείς γιατρούς, αλλά είναι σταγόνα στον ωκεανό. Και άλλο να έχεις προσωπική σχέση με το γιατρό σου, που αμείβεται καλά (όπως στο ταμείο των δημοσιογράφων) και άλλο να παίζεις τη ζωή σου κορόνα γράμματα, αν είσαι ασφαλισμένος στο ΙΚΑ και δεν ανέχεσαι το νταβατζιλίκι. Δε σ...