Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Ευρωεκλογές 2014

9 απαισιόδοξες σκέψεις

Εικόνα
του Φώτη Γεωργελέ από την Athens Voice 1. Αυτό που φανταζόμασταν τα προηγούμενα χρόνια, με τον ανασχηματισμό έγινε πιο φανερό. Το κυβερνητικό στρατόπεδο έχει στόχο να κάνει το απολύτως μίνιμουμ για να διατηρηθεί η χώρα στην Ευρωζώνη. Μόλις έφτασε στο επιθυμητό σημείο να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό διά της υπερφορολόγησης, νομίζει ότι το δύσκολο κομμάτι τελείωσε, ότι οι υποχρεώσεις έπαψαν. Ετοιμάζεται για την αυτοαναπαραγωγή του. Αυτή δεν είναι κυβέρνηση που λύνει προβλήματα. Είναι κυβέρνηση μάχιμη, με αντίπαλο όχι τα προβλήματα της χώρας αλλά τους άλλους διεκδικητές της εξουσίας. 2. Ο πρόσφατος ανασχηματισμός είχε ως κατάληξη τη δημιουργία όχι μιας νέας κυβέρνησης, αλλά δυο. Μια κυβέρνηση εξωτερικού και μια κυβέρνηση εσωτερικού. Στην κυβέρνηση εξωτερικού υπάρχουν οι 2-3 υπουργοί-άλλοθι που μπορούν να συνομιλήσουν με τους διεθνείς οργανισμούς, τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Στην κυβέρνηση εσωτερικού συναθροίζονται οι μαχητές των τηλεπαραθύρων, το «γαλάζιο αντιμνημόνιο», ο δεξιός λαϊ...

Διαρκείς εκλογές όπως διαρκής επανάσταση

Εικόνα
Μια από τις πιο ολοκληρωμένες μετεκλογικές αναλύσεις. Η ουσία: δεν μπορούμε να δραπετεύσουμε από την πραγματικότητα, όσα βιντεογκέιμ παραπολιτικής και αν επινοήσουμε. Πολύ χρήσιμος οδηγός για τις συζητήσεις περί κεντροαριστεράς και τις εξελίξεις στη ΔΗΜΑΡ αλλά και στο χώρο των φιλελευθέρων. (leo) του Φώτη Γεωργελέ από την Athens Voice Στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουν. Στις 26 ήταν όλοι στα γραφεία τους και η ζωή συνεχίζεται κανονικά. Με κάποιο τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνει να μετατρέπει ακόμα και τις νίκες σε ολίγον ήττες. Φταίει που έχει μετατρέψει την πολιτική σε κάτι άλλο το οποίο μοιάζει περισσότερο με βιντεοπαιχνίδι παρά με παραγωγή προτάσεων και λύσεων στα προβλήματα της κοινωνίας. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και τα προβλήματα θα λυθούν ακριβώς επειδή θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Η ζωή γίνεται μια συνεχής μάχη με αίτημα τις εκλογές, δηλαδή την τελική επικράτηση του καλού απέναντι στο κακό. Εμείς ή αυτοί. Τότε εμείς, χωρίς τους αυτούς, θα ορθώ...

Προσοχή στο κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας

Εικόνα
του Λεωνίδα Καστανά από τη Μεταρρύθμιση Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτος,  έπιασε σχεδόν το ποσοστό του, η ΝΔ έπεσε, η ΕΛΙΑ διεσώθη, η ΧΑ αύξησε το κασέ της κατά 100.000 περίπου ψήφους. Οι ΑΝΕΛ ψυχορραγούν και η ΔΗΜΑΡ τελείωσε. Η ΔΡΑΣΗ στα αζήτητα. Το ΠΟΤΑΜΙ έκανε μια καλή είσοδο, κατώτερη των αρχικών προσδοκιών. Το ΚΚΕ υπάρχει ακόμα. Υπάρχει πολιτικό συμπέρασμα; Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες ψήφισαν «σοφά».  Κόντυναν τη ΝΔ εκδικούμενοι για τις πολιτικές της αλλά δεν τραυμάτισαν σοβαρά την πολιτική σταθερότητα της χώρας. Γιατί φρόντισαν να  κρατήσουν και την ΕΛΙΑ στο παιχνίδι. Έστειλαν όμως ένα σαφές πολιτικό μήνυμα. Σέβονται τη συνεισφορά των κυβερνητικών κομμάτων στη διάσωση της χώρας αλλά διαφωνούν σαφώς με όσες  μεταρρυθμίσεις ή απορρυθμίσεις έγιναν και με αυτές που ενδεχομένως είχαν σχεδιαστεί για μετά τις εκλογές. Ζητούν από τη ΝΔ την παλινόρθωση του πελατειακού κράτους, την επαναφορά των διορισμών, τη μη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, την εγκατάλειψη ...

Βάλτε λίγο ΠΟΤΑΜΙ στη ζωή σας

Εικόνα
Δεν το ανέβασα προεκλογικά για να μην πει κανένας ότι "εκβιάζω" τους φίλους μου τους αντιποτάμιους.  του Λεωνίδα Καστανά Βάλτε λίγο ΠΟΤΑΜΙ στη ζωής σας. Για σας το λέω σύντροφοι και φίλοι και αδελφοί της λεγόμενης κεντροαριστεράς. Εντάξει, δεν είναι το κόμμα που θα θέλαμε, με τις επεξεργασμένες θέσεις, τις μαζικές διαδικασίες, τις τάσεις (και τα παραμάγαζα). Και το one man show του Σταύρου το ξέρω ότι σας ενοχλεί. Αλλά βλέπετε αυτός έκανε το βήμα μπρος ενώ εμείς κάναμε μόνο βήματα πίσω. Και τις μαζώξεις με τις ερωτοαπαντήσεις δεν τις έχετε συνηθίσει. Κάπου δεν σας κάθονται. Tea Party κι έτσι. Αλλά αν ερχόσασταν σε κάποια από αυτές θα βλέπατε έναν άλλο κόσμο, χωρίς γκρίζα ή ξεσκέπαστα κεφάλια, χωρίς τη σπουδή του μπαρουτοκαπνισμένου αριστερού, αλλά και χωρίς τη ξύλινη γλώσσα του τέως πασοκικού στελέχους. Έναν άλλο, συχνά όμορφο κόσμο, καλαίσθητο, χαμογελαστό, που είδε λίγο φως και μπήκε. Χωρίς ίσως και να ξέρει που μπήκε και τι θα κάνει. Αλλά έκανε την κίνη...

Οι κανονικοί άνθρωποι ψηφίζουν και ΠΟΤΑΜΙ

Εικόνα
Λίγο πριν ψηφίσουμε για το μέλλον μας ( sic ) η «Μαργαρίτα» ανεβάζει ένα πραγματικά ωραίο άρθρο ενός δυνατού στελέχους της αγοράς, του φίλου μας Θάνου Τσουμαλάκου ( FRANKE HELLAS ) ενός κανονικού ανθρώπου που η δουλειά του είναι να κερδίζει. Δηλαδή ενός "παράνομου" για τα ελληνικά δεδομένα. του Θάνου Τσουμαλάκου Οι  χειρισμοί  του δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) πριν την κρίση, είχαν καταστήσει τις εκλογικές αναμετρήσεις  εκπληκτικό παράδειγμα σταθερότητας, το οποίο τις προήγαγε σε τμήμα των θετικών επιστημών. Τα πειράματα μπορούσαν, σχεδόν πάντοτε να αναπαραχθούν και τα αποτελέσματα να επιβεβαιωθούν. Το σύστημα δούλεψε με εκπληκτική επαναληπτικότητα και σε τριάντα χρόνια άλλαζε σχεδόν τυπικά τον νικητή. O ΣΥΡΙΖΑ, τώρα, εύχεται το πείραμα να αναπαραχθεί, το αποτέλεσμα να παραμείνει σταθερό, μεταξύ του σημερινού κυβερνητικού πολιτικού μορφώματος και του ιδίου, όπως κάθε αποτέλεσμα των δυνάμεων στην Φυσική. Με την δήλωση, όμως,  Θεοδωράκη πώς το ΠΟΤΑΜΙ ...

Το επόμενο στοίχημα της Ευρώπης

Εικόνα
του Νικόλαου Ραχωβίτη από το Protasis Σ΄αυτές τις ευρωεκλογές, πίσω από δεξιά και αριστερά πρόσημα, υπάρχουν δύο κυρίαρχες αντιλήψεις που συγκρούονται: η πρώτη μας λέει πως περισσότερη Ευρώπη είναι απαραίτητη, ενώ η δεύτερη πιέζει για επιστροφή στο παραδοσιακό πλαίσιο του έθνους κράτους. Αναλυτικότερα, η πρώτη ισχυρίζεται πως κάποια προβλήματα (ολοένα και περισσότερα) μπορούν αν λυθούν μόνο μέσα από υπερεθνικούς θεσμούς, ενώ η δεύτερη προκρίνει την επάρκεια των εθνικών θεσμών και ορίων. Το δίλημμα δεν είναι τωρινό, αν και είναι πλέον αφόρητα πιεστικό. Απασχόλησε τους θεωρητικούς από την εποχή του Διαφωτισμού ακόμη: Ο Τζον Λοκ στο κοινωνικό του συμβόλαιο προτείνει τη λειτουργία θεσμών που προστατεύουν τη ζωή, την ελευθερία και την περιουσία, αλλά επιτρέπουν στο άτομο πλήρη ελευθερία επιλογών, ως την καλύτερη φόρμουλα συνύπαρξης του ατόμου εντός κοινωνίας. Αντιθέτως, ο Ντέίβιντ Χιουμ υποστηρίζει πως η παράδοση και η πολιτισμική προκατάληψη είναι η συγκολλητική ουσία των...

Αγαμήτου και Απάρτου γωνία

Εικόνα
Η ΔΗΜΑΡ επιτέθηκε στο ΠΟΤΑΜΙ με αφορμή τα επίμαχα βίντεο αποκαλύπτοντας το βαθύ συντηρητισμό και την υποκρισία της λεγόμενης ανανεωτικής αριστεράς με μια ανακοίνωση βγαλμένη από άλλες εποχές. Αναλυτικά η ανακοίνωσης της ΔΗΜΑΡ είναι η εξής: «Οι γυναίκες για άλλη μια φορά χρησιμοποιούνται βάναυσα για να πουλήσουν ένα προϊόν. Αυτή τη φορά, από το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη που ευαγγελίζεται την ανανέωση της πολιτικής. Τα διαφημιστικά του σποτ με αντικείμενο τις γυναίκες είναι μια ακραία εκδοχή σεξισμού. Οι πολίτες που συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο του Ποταμιού για τις Ευρωεκλογές δεν προσβάλλονται από αυτές τις διαφημίσεις; Στην Ευρώπη που θέλουν να μας εκπροσωπήσουν, η δυσφήμιση αυτή των γυναικών θα είχε σοβαρές συνέπειες για τους δημιουργούς της». Η φίλη μου όμως η Μυρσίνη Λιοναράκη μέλος της ΕΕ της ΔΗΜΑΡ και υπεύθυνη του Τομέα Ισότητας Φύλων στάθηκε στο ύψος της ως ήταν φυσικό. Μπράβο Μυρσινάκι. Η ανακοίνωση της Μυρσίνης «Ως μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ...

Μπουτάρη εσύ; Καμίνη εγώ.

Εικόνα
Ο φίλος μας Κωνσταντίνος Πατέστος είναι υποψήφιος με το ΠΟΤΑΜΙ. Αυτό δεν τον εμποδίζει να κάνει το αυτονόητο, να βγει ευθαρσώς και να ευχηθεί καλή επιτυχία στο Γιώργο Καμίνη. Μπράβο Πατέστο. του Κωνσταντίνου Πατέστου ​​Είμαι μέλος και υποψήφιος ευρωβουλευτής τού Ποταμιού και συμμερίζομαι πλήρως τη θέση τού κινήματος μας για μη εμπλοκή στις αυτοδιοικητικές εκλογές και στήριξης τού ενός ή του άλλου υποψηφίου. Συμμερίζομαι επίσης πλήρως τη θέση μας για προσωπική στήριξη όποιων υποψηφίων μάς αρέσουν και ελεύθερη ψήφο κατά συνείδηση. Στο πλαίσιο λοιπόν αυτής τής ορθής πολιτικής τοποθέτησης, ως παλιός Κυψελιώτης και βαθειά μεταρρυθμιστής, στηρίζω όλες τις “εξαιρέσεις​​”, όλους τους αδέσμευτους υποψήφιους που στηρίζουν τον τόπο τους και όχι το στενό κομματικό συμφέρον.​ Ο Γιώργος Καμίνης είναι μια ​τέτοια ​εξαίρεση. Στέκεται μακριά από τα κόμματα και δεν κάνει τις επιλογές του με κομματικά κριτήρια. Πράγματι, όσοι “ανήκουν” σε παρατάξεις, δεν ξέρουν πού να τον κατατάξουν. Μ’ ...

To Ποτάμι: Η πρότασή μας για δημοσιονομική υπευθυνότητα

Εικόνα
Το δημόσιο χρέος το 2012 αντιστοιχούσε στο 156,9% του ΑΕΠ και στο τέλος του 2013 έφτασε στο 175,7% ξεπερνώντας τα €321,5 δις, καθώς η οικονομία συρρικνώθηκε και άλλο. Η χώρα μένει δέσμια λοιπόν του χρέους που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Για το χρέος αυτό κανείς δεν τιμωρήθηκε και από κανέναν δεν ζητήθηκαν ευθύνες. Επί δεκαετίες γινόταν κακοδιαχείριση του δημόσιου χρήματος και κανείς δεν τηρούσε στοιχειώδεις κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας. Αντιθέτως, σε πάρα πολλές περιπτώσεις τα χρήματα των πολιτών κατασπαταλήθηκαν για την εξυπηρέτηση κομματικών συμφερόντων και την συντήρηση μηχανισμών διαφθοράς. Είναι προφανές ότι αυτό πρέπει να σταματήσει, και να σταματήσει τώρα. Πρέπει να τεθεί ένα αυστηρό θεσμικό πλαίσιο ελέγχου που θα θέτει όλους τους δημόσιους λειτουργούς προ των ευθυνών τους. Ο  δημοσιονομικός έλεγχος  είναι μια κίνηση υπευθυνότητας έτσι ώστε να μην υποθηκεύεται το μέλλον των επόμενων γενιών για να εξυπηρετηθούν τρέχουσε...

H αγωνία αυτού του τόπου για ΖΩΗ

Εικόνα
του Κωνσταντίνου Πατέστου Το Ποτάμι δημιουργήθηκε ως απάντηση “στην αγωνία αυτού τού τόπου για ζωή”. Ο κατακερματισμός των αυθεντικών μεταρρυθμιστικών δυνάμεων τής ελληνικής κοινωνίας, η αποτυχία συνεργασίας, λόγω των παλαιοκομματικών αντιλήψεων τής ηγεσίας τους, των κομμάτων και των αντίστοιχων παραφυάδων τους που δραστηριοποιήθηκαν στη Μεταπολίτευση, η αμηχανία και η απογοήτευση ενός σημαντικού τμήματος των σκεπτομένων συμπολιτών μας, κατέστησε αναγκαία, απαραίτητη και δίχως περιθώρια αναβολών, τη δημιουργία ενός νέου οργανισμού που, ενώ είναι βαθειά πολιτικός έχει αφήσει οριστικά στην πλάτη του τη νοοτροπία και τις πρακτικές τού παλαιοκομματισμού που γνώρισε η σύγχρονη Ελλάδα. Καταρχάς του λεγομένου δικομματισμού που κυβερνά την πατρίδα μας ανελλιπώς από το 1974, αλλά και όλων των εκφάνσεων τής δημοκρατικής αντιπολίτευσης η οποία, τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο (Δήμοι, Περιφέρειες) αναπαράγει τις ίδιες άθλιες πελατειακές σχέσεις που υποτίθεται ότι καταγγέλει στην κεντρι...

«Καλά ρε παιδιά, ΔΗΜΑΡ δε θα ψηφίσει κανείς ;»

Εικόνα
του Ευθύμη Δημόπουλου Συζήτηση μεταξύ ψηφοφόρων της κεντροαριστεράς: Ψηφοφόρος Α: «Θα ψηφίσω ΕΛΙΑ. Το ΠΑΣΟΚ, με όλα του τα προβλήματα, κράτησε την Ελλάδα στην Ευρώπη, σήκωσε όλο το βάρος της επίθεσης δεξιού και αριστερού λαϊκισμού, χωρίς να φυγομαχήσει όπως ο Κουβέλης. Όταν ο Βενιζέλος λέει ότι «Υπάρχει αναλογία μεταξύ της εκλογικής επιβίωσης του ΠΑΣΟΚ και της πολιτικής σταθερότητας» έχει δίκιο. Αν το ΠΑΣΟΚ καταποντιστεί θα απειληθεί άμεσα η πολιτική – κυβερνητική σταθερότητα. Και τότε θα μπούμε ξανά σε περιπέτειες». Ψηφοφόρος Β: «Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Το επιχείρημα υπέρ της πολιτικής σταθερότητας δεν πείθει, αν χρησιμοποιείται μόνο ως φόβητρο. Ο Βενιζέλος το χρησιμοποιεί διαρκώς αμυντικά και όχι παραγωγικά. Θέλω να πω ότι το ΠΑΣΟΚ με το ένα χέρι ψηφίζει έστω κάποια αναιμικά σχέδια μεταρρυθμίσεων και με το άλλο χαϊδεύει τους κομματικούς μηχανισμούς του που τα μποϋκοτάρουν. Είναι διαβρωμένο, όπως και η ΝΔ, από το κομματικό κράτος. Αν συνεχίσουμε έτσι η πολιτική σ...

Η "μαργαρίτα" συζητά για την Ευρώπη

Εικόνα
Την Τετάρτη 30/4/2013 στα γραφεία της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα έγινε μια συζήτηση μεταξύ Ελλήνων bloggers με θέμα «Απειλές κατά της δημοκρατίας στο δρόμο προς τις ευρωεκλογές: Η αναζήτηση μιας νέας αφήγησης για την Ευρώπη». Στο διάλογο συμμετείχε και το δικό μας ιστολόγιο. Ακολουθεί η τοποθέτησή μας στο θέμα. Λεωνίδας Καστανάς: Είναι  δυσάρεστο να βλέπεις την Ευρώπη σε βαθιά οικονομική κρίση. Ειδικά όταν ανήκεις σε αυτήν. Και ακόμα πιο δυσάρεστο να βλέπεις την Ελλάδα στα όρια της χρεοκοπίας ειδικά όταν είναι η πατρίδα σου. Αλλά καλό είναι να έχεις αυτογνωσία και εργαλεία να κατανοήσεις το γεγονός. Να γνωρίζεις στοιχειώδεις νόμους της φύσης όπως η αρχή διατήρησης της μάζας και της ενέργειας. Να μην βρίσκεις εύκολα άλλοθι σε νεοφιλελευθερισμούς, μονεταρισμούς, καζινοκαπιταλισμούς, Γερμανούς και προτεστάντες. Ο διαφωτισμός που δεν έφτασε ποτέ εδώ και ο ορθολογισμός, είδος σε ανεπάρκεια στην Ελλάδα, μας έμαθαν τουλάχιστον να μετράμε. Όταν...