μη μαδας τη μαργαριτα

του  Γιάννη Παπαθεοδώρου  για τη στήλη  Ανώμαλα Ρήματα Η «αριστερή παρένθεση», δηλαδή ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ όπως τον γνωρίσαμε έως τώρα, έκλεισε με τον πιο θεαματικό τρόπο τη νύχτα της 15ης Ιουλίου. Μετά την υπογραφή των προαπαιτούμενων μέτρων για το επόμενο δυσβάσταχτο «Μνημόνιο 3», ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε σε μια εντελώς νέα συνθήκη. Ήταν το μόνο κόμμα του ελληνικού κοινοβουλίου που η ψηφοφορία το οδήγησε σε μια πιθανή τροχιά διάσπασης. Οι διαφωνούντες βουλευτές που ψήφισαν «Όχι» και «Παρών» δεν είχαν μόνο μια περιστασιακή διαφωνία με την κυβέρνηση∙ την εγκάλεσαν για την προδοσία της «αντιμνημονιακής» ριζοσπαστικής αριστεράς, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα και δημόσια το εναλλακτικό σχέδιο της δραχμής ως μόνη λύση για τον τόπο. (Οι γραφικές λεπτομέρειες για το «ριφιφί στο Νομισματοκοπείο» από τον κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη παραλείπονται γιατί ανήκουν στη σφαίρα της κακόγουστης φαρσοκωμωδίας). Παράλληλα, το πλειοψηφικό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε ΝΑΙ, προσχωρώντας με επ...

του Φοίβου Καρζή από την Εφημερίδα των Συντακτών Οι εξελίξεις στο κόμμα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων είναι πολύ πιο σημαντικές από το ίδιο το κόμμα. Πολύ κρίμα, πράγματι, που οι σχέσεις του κ. Καμμένου με βουλευτές (ή παρολίγον) όπως οι κκ. Μανώλης, Μαρκόπουλος και λοιποί είχε την άδοξη κατάληξη της περασμένης εβδομάδας. Πολύ κρίμα γιατί ο κ. Καμμένος προσωποποιούσε με τον καλύτερο τρόπο το είδος της πολιτικής που φορείς του είναι τα συγκεκριμένα και τα παρόμοια πολιτικά στελέχη, ενώ οι ίδιοι ήσαν απολύτως αντάξιοι του πρώην αρχηγού τους. Ο κόσμος των ιδεών δεν θα ραγίσει υπό την απειλή έκλειψης ενός κόμματος που αποτύπωνε το βάθος της κρίσης μέσα από την ανάδυση τέτοιων σχημάτων, χωρίς ιδεολογικές συντεταγμένες, χωρίς περιεχόμενο, χωρίς πεδίο κοινωνικής αναφοράς, χωρίς (τελικά) άλλο λόγο ύπαρξης πέρα από τη συγκυριακή έκφραση της αποστροφής μεγάλων στρωμάτων πολιτών για την αναξιοπιστία, την ανακολουθία και τον εμπαιγμό τους από τους πυλώνες του μεταπολιτευτικού δικομματισμού. Οι Αν...