Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2012

Οι δυνάμεις της αντίδρασης δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα στα πανεπιστήμια

Εικόνα
O εγχώριος συνδικαλισμός του δημοσίου δεν θα πάψει ποτέ να μας εκπλήσσει. Είτε ως αριστερός, είτε ως δεξιός είναι πάντοτε κατά της οποιασδήποτε αλλαγής στις δομές του κράτους, εφόσον βέβαια αυτές θίγουν την κομματοκρατία και τη συναλλαγή όλων με όλους. Τελευταία του επιτυχία είναι η συμβολή του στην αναβολή των εκλογών για τα συμβούλια διοίκησης των πανεπιστημίων. Με ευκαιρία την εκδίκαση της προσφυγής στα δικαστήρια για τη συνταγματικότητα του νέου νόμου, προτείνουν αναβολή των εκλογών μέχρι να αποφανθεί το δικαστήριο. Η πρόταση αναβολής μάλιστα είναι χωρίς καταληκτική ημερομηνία. Δηλαδή προτείνουν να μην εφαρμοστεί ο νόμος του κράτους, να μην εκλέξουν διοικήσεις τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ της χώρας μέχρι να αποφανθούν τα δικαστήρια για τη συνταγματικότητα του νόμου. Δηλαδή μετά από χρόνια. Ως τότε; Θα συνεχίσουν οι πρυτανείες να παράγουν το ωφέλιμο έργο τους. Εκπλήσσουν πράγματι οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι της ΠΟΣΔΕΠ με την εφευρετικότητά τους.  Η αναβολή είναι ένα ακόμα τέχνασμα προς

Η πλάνη των προθέσεων...

Εικόνα
Η πλάνη των προθέσεων... ή  (εσύ το διάβασες το μνημόνιο;)  του Θανάση Τσουμαλάκου Το 1946, οι W . Wimsatt & M . Beardslay , ( The Intentional Fallacy ), δημοσιεύουν στις ΗΠΑ, την θεωρία της αυτόνομης υπόστασης του λογοτεχνικού έργου απέναντι στην κριτική. Μεθοδολογικά η σχέση του δημιουργού με το έργο δεν αφορά την λογοτεχνική κριτική: με απλά λόγια, οι προθέσεις του συγγραφέα, ότι είχε στο μυαλό του όταν έγραφε το ποίημα, ας πούμε, όχι μόνον δεν πρέπει να επηρεάσουν αλλά είναι και ανεπιθύμητοι παράγοντες στην κριτική αξιολόγηση του έργου. Αν έχουν επιτευχθεί τότε το ποίημα δείχνει από μόνο του τι προσπαθεί να πει, αν όχι τότε οι προθέσεις αφορούσαν κάτι άλλο, το οποίο δεν ευτύχησε να γραφτεί. Αντίστοιχα στην πολιτική σκηνή, η αναφορά στις προθέσεις του ΓΑΠ δεν μπορούν να  αξιολογηθούν πέρα από το σημερινό αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης του μνημονίου, την  Ελλάδα το Γενάρη του 2012. Ο φανφαρονισμός και τα παραδείγματα ατελεύτητα: λεφτά υπάρχουν , το χ

Να επιμένεις ώς το τέλος...

Εικόνα
Ένα πολύ όμορφο άρθρο ........ Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος κράτησε αναμμένο το όνειρό του .......... Της Μαρίας Kατσουνάκη από την Καθημερινή  Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος είναι αναμφισβήτητα ο Ελληνας σκηνοθέτης για τον οποίον έχουν γραφτεί οι πιο μακροσκελείς αναλύσεις. Εχουν πει ότι είναι «η χαρά του κριτικού». Φιλμικές αναγωγές, αισθητικές αναφορές, καλειδοσκοπικές προσεγγίσεις, ψυχαναλυτικές ερμηνείες, ιστορικές περιπλανήσεις, υπαρξιακές αναζητήσεις. Το έργο του Θ. Αγγελόπουλου αποτελεί αντικείμενο μελετών, μονογραφιών, συγγραμμάτων, διατριβών, αφιερωμάτων. Ο κινηματογράφος του, των ιδεών και των αισθημάτων, όσο περνούσαν τα χρόνια νότιζε, πύκνωνε, μελαγχολούσε. Μπορεί να κατείχε τη θέση του στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, όμως ο δημιουργός του ισχυριζόταν ότι «δεν είχε βρει ακόμα το σπίτι του, ένα μέρος που να είναι σε αρμονία με τον εαυτό του και τον κόσμο». Ελεγε: «Αισθάνομαι ξένος μέσα σε έναν κόσμο που δεν μπορώ να αποδεχθώ. Δεν μπορώ να ισορροπήσω». Ανήσυ

Η πάλη των τάξεων του Θανάση Πολλάτου

Εικόνα
Αναδημοσιεύω από το arguments ένα σημαντικό κείμενο του φίλου Θανάση Πολλάτου . Αισθάνομαι όμως και την ανάγκη να αναφέρω πως προσυπογράφω τα όσα γράφονται, πως ενθουσιάστηκα όταν το διάβασα, πώς χάρηκα, που τα όσα μας απασχολούν, ερμηνεύονται και περιγράφονται με θαυμαστή ακρίβεια. Κάπου θα βγει όλο αυτό το ωφέλιμο έργο. Από το Μάρξ στον Κορνήλιο και στο Λεφόρ, στη ρώσικη γραφειοκρατική κοινωνία και από εκεί στην Ελληνική κρίση. Η πολιτική σκέψη στα καλύτερά της. Kαι ευτυχώς αυτό συμβαίνει έξω από κομματικά πλαίσια. (Leo) του Θανάση Πολλάτου από το Arguments Έχω πάψει από καιρό να πιστεύω στη μαρξική θεωρία της πάλης των τάξεων· ίσως μάλιστα να μην την πίστεψα ποτέ. Δεν βλέπω γύρω μου εργάτες να αντιμάχονται τα αφεντικά τους, βλέπω μια κοινωνία να καταφάσκει σύσσωμη τη θεαματική και καταναλωτική της αναπαράσταση. Είναι επειδή, έχοντας διαβάσει τον Καστοριάδη και τον Λεφόρ, αναζητώ την τάξη όχι με βάση τα αντικειμενικά της χαρακτηριστικά, τη θέση των υποτιθέμενων μελών

Ήττα ενός καρτέλ, αμηχανία δύο ρευμάτων

Εικόνα
Μια ενδοσκόπηση στα σημερινά πολιτικά πράγματα από το blog left Liberal synthesis Η παρέμβαση του Σημίτη για τις αδυναμίες του μνημονίου δεν είναι ασήμαντη. Ο πρωθυπουργός της πρώτης πενταετίας του Ευρώ, που σηματοδοτήθηκε από τον όρο του εκσυγχρονισμού ,καταλογίζει ευθέως αδυναμίες στο μνημονιακό εγχείρημα. Δεδομένου ότι, τόσο ο εκσυγχρονισμός όσο και το μνημόνιο αντλούν νομιμοποίηση μέσω του ίδιου πλέγματος ιδεών πχ παραμονή στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ, αυτονόητες θεσμικές αλλαγές με γνώση του κοινωνικού κόστους , επίκληση του αντιλαικισμου κλπ η παρέμβαση Σημίτη σηματοδοτεί και αναγνωρίζει μια τριπλή  ήττα: Την ήττα του κομματικού πολιτικού καρτέλ που ηγήθηκε του μνημονίου ,μια ήττα των εφαρμοσμένων πολιτικών του ,μια αποδόμηση των ιδεών του εκσυγχρονισμού. Ο αστικός πολιτικός χώρος ευρίσκεται σε μια δυσχερή θέση καθώς προσπαθεί να οικοδομήσει ένα αμυντικό πρόταγμα , σωτηρίας .Στο Ευρώ πάση θυσία. Σε αντίθεση με την πρώτη ,"θετική", φάση του μνημονίου όπου ο Γαπ προσ

Τι ζητούν οι δανειστές;

Εικόνα
  Η επιστολή της τρόικας στους αρχηγούς             από το   ΈΘΝΟΣ Υπόμνημα όπου προσδιορίζονται οι όροι, με βάση τους οποίους θα συνομολογηθεί η νέα δανειακή σύμβαση, διαβιβάστηκε από την τρόικα στους αρχηγούς των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου. Στο δεκασέλιδο κείμενο περιλαμβάνονται νέα επώδυνα μέτρα, όπως μαζικές απολύσεις από το Δημόσιο, δραστικές περικοπές επικουρικών συντάξεων, αναδρομικές αυξήσεις στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων Την πιστή και άμεση εφαρμογή των όσων έχουν ήδη συμφωνηθεί (Μεσοπρόθεσμο, Μνημόνιο 1) μεταξύ της Ελλάδας, της ΕΕ και του ΔΝΤ, αλλά και τη λήψη νέων μέτρων μέσα στο επόμενο εξάμηνο, ζητεί -εν όψει της κατάρτισης της νέας δανειακής σύμβασης- η τρόικα από τους πολιτικούς αρχηγούς που στηρίζουν την κυβέρνηση και από τον πρωθυπουργό, Λ. Παπαδήμο. Στο δεκασέλιδο υπόμνημα των δανειστών μας με ημερομηνία 23 Ιανουαρίου 2012, που βρίσκεται από χθες στα χέρια των κ. Παπανδρέου, Σαμαρά και Καρατζαφέρη και αποκαλύπτει σή

Μήπως τα κεντρικά ΑΕΙ ευημερούν παρά το κλάμα μας;

Εικόνα
Από την καλή μου φίλη, Νιόβη Παυλίδου , υποψήφια στις εκλογές εσωτερικών μελών συμβουλίων στο ΑΠΘ, έφτασε στη «Μαργαρίτα» μια ανακοίνωση της Πανεπιστημιακής Συμπαράταξης του ΑΠΘ. Ευχαριστώ την φίλη πανεπιστημιακό Μάνια Μαυρή για την προώθηση.   Αναρτήθηκαν, τελικά, οι εκλογικοί κατάλογοι στην ιστοσελίδα της Οργανωτικής Επιτροπής των εκλογών για τα εσωτερικά μέλη του Συμβουλίου. Θα τους βρείτε εδώ: http://newton.ee.auth.gr/eklogesauth2011/katalogoi.html# Κατ' αρχάς, συγχαίρουμε την Πρυτανεία για τη συνεργασία της στη διεξαγωγή των εκλογών της 15ης Φεβρουαρίου. Κατανοούμε πως, σε προσωπικό τουλάχιστον επίπεδο, δεν είναι και ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να σου συμβεί, να απειλείται με διακοπή η πρυτανική σου θητεία στη μέση. Επί του παρόντος, θα αρκεστούμε να τονίσουμε ότι αυτές εδώ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΠΡΥΤΑΝΕΩΝ, ΑΛΛΑ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ. Οι Πρυτάνεις έκαναν λάθος που προεξόφλησαν από την αρχή την αποπομπή τους, και ίσως το πληρώσουν ακριβά. Όλοι εμείς οι άλλοι, πάν

Για ποια ¨οικολογία"

Εικόνα
του Γιώργου Δημητρίου από το Πράσινο Βέλος 1. Μολονότι θεμέλιο της δράσης και της οπτικής του «πράσινου» κινήματος, η θεματική της προστασίας του περιβάλλοντος είναι πλέον διάχυτη στην προγραμματική δημαγωγία της πλειοψηφίας των πολιτικών κομμάτων του δυτικού κόσμου και των γραφειοκρατιών μηχανισμών τους, σε όλα τα επίπεδα της διοικητικής κατανομής του χώρου. 2. Το κόστος της ανάπτυξης λαμβάνεται υπόψη από αυτοδιοικήσεις, διακυβερνήσεις - κρατικές και υπερεθνικές - και από την ίδια την βιομηχανική οικονομική οργάνωση, στο πλαίσιο της εκμετάλλευσης του πλανήτη με τρόπους συμβατούς με την αγορά και τους διαθέσιμους πόρους. 3. Η οικολογία - επιστήμη της αλληλεπίδρασης των έμβιων στο φυσικό τους περιβάλλον – αποτέλεσε μεν την βάση συγκρότησης μιας σωρείας εγγενών τομέων αλλά οδήγησε διαχρονικά στην παρεξήγηση των βασικών σκοπών της: η εργαλειακή της χρήση μετάλλαξε την φύση της σαν συνολική, κριτική, οπτική στο μοντέλο τηςβιομηχανικής ανάπτυξης. Περιβαλλοντισμός ή λειτου

Τα ΙΕΚ στους Δήμους και από εκεί στις χωματερές

Εικόνα
«Οι «άρχοντες» της τοπικής αυτοδιοίκησης θα αναλάβουν από την 1η Ιουλίου την αρμοδιότητα της επαγγελματικής κατάρτισης και την ευθύνη της λειτουργίας των δημόσιων ΙΕΚ. Τα  Ιδρύματα αυτά, τα επόπτευε μέχρι σήμερα το υπουργείο Παιδείας.» Από το ΒΗΜΑ.  Υποτίθεται ότι στην πτωχή πλέον χώρα μας η ανάκαμψη θα άρχιζε από την επαγγελματική εκπαίδευση. Αλλά μάλλον μαζί με  αυτήν τελειώνει. Τα επαγγελματικά λύκεια είναι προς το παρόν οτιδήποτε άλλο, παρά σύγχρονα σχολεία μιας χώρας της ΕΕ. Αλλά και μετά την μετονομασία τους σε Τεχνολογικά, δεν αναμένεται να μεταμορφωθούν σε κάτι άλλο συνταρακτικά διαφορετικό και καλύτερο. Απέμεναν μόνο τα δημόσια ΙΕΚ, τα περισσότερα από τα οποία έδιναν μέχρι τώρα αξιόπιστη επαγγελματική κατάρτιση. Οι απόφοιτοι των ΙΕΚ έβρισκαν μέχρι χτες πιο εύκολα δουλειά και τα επόμενα χρόνια αναμένεται να αυξηθεί η ζήτησή τους πράγμα που θα μειώσει την ανεργία στους νέους. Από την άλλη, όλοι γνωρίζουμε ότι η τοπική αυτοδιοίκηση στη χώρα μας είναι το μεγαλύτερο ά

Ο αγώνας, το ήθος και ο στοχασμός του Βάτσλαβ Χάβελ

Εικόνα
Η ηθική πυξίδα ενός θαρραλέου ακτιβιστή με τη στέρεα φιλοσοφική συγκρότηση και τη βαθιά ευρωπαϊκή παιδεία Του Χαριδημου Κ. Τσουκα*  από την  Καθημερινή Λίγοι είχαν το σθένος του, την ηθική οξύνοια, την οξυδέρκεια της γραφής του. Ακόμα λιγότεροι αυτοί που τα συνδύαζαν όλα. Ο Βάτσλαβ Χάβελ, πρώην πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας (αρχικά) και της Τσεχικής Δημοκρατίας (αργότερα), ηγέτης της «βελούδινης επανάστασης» του 1989, «πολιτικός από καθήκον όχι από επιλογή» όπως έλεγε, ήταν η ενσάρκωση του ακάματου αγωνιστή, του φιλοσοφημένου πολιτικού, του διεισδυτικού θεατρικού συγγραφέα. Ο θάνατός του είναι απώλεια για κάθε ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο. Ο Χάβελ δεν ήταν μόνο ένας θαρραλέος ακτιβιστής που αντιστάθηκε στη φρίκη του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού. Με στέρεα φιλοσοφική συγκρότηση και βαθιά ευρωπαϊκή παιδεία (αυτοδίδακτος εν πολλοίς), υπήρξε ένας οξυδερκής στοχαστής της ανθρώπινης κατάστασης. Η οδυνηρή εμπειρία του κομμουνισμού τον έκανε να συλλάβει μερικές βαθύτερες αλή

Ντ. Χριστιανόπουλος: «Πράξη ζωής», η απόρριψη του Βραβείου

Εικόνα
Αν έχουμε κάτι ανάγκη ως κοινωνία είναι οι διαφορετικοί. Κύριε Ντίνο σας ευχαριστούμε (Leo) από το ΒΗΜΑ «Το ότι απέρριψα το βραβείο ήταν για μένα μια πράξη ζωής. Oσοι με ξέρουν θα καταλάβουν γιατί δεν δέχτηκα το βραβείο» .  Η φωνή του ποιητή  Ντίνου Χριστιανόπουλου  ακούγεται ήρεμη αλλά στα θερή. «Τα παιδιά της επιτροπής έκαναν καλά που με βράβευσαν αλλά δεν σκέφτηκαν να με ρωτήσουν αν το δέχομαι»  λέει ο ποιητής για την άρνησή του να αποδεχτεί το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου του.  «Δεν ξέρουν, μου λέει μισό- γελώντας, ότι είμαι ένας στριμμένος άνθρωπος;» Νωρίτερα, όταν δημοσιεύτηκε η είδηση της βράβευσης του είχε δηλώσει στο ΑΠΕ  «Ούτε θα εμφανιστώ ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω. Δεν θέλω ούτε τα βραβεία ούτε τα λεφτά τους» . Επιμένω γιατί να μην λάβει αφού έτσι κι αλλιώς δέχεται να εμφανίζεται στις τιμητικές εκδηλώσεις που γίνονται για τον ίδιο. Μου επαναλαμβάνει ότι είναι πράξη ζωής και μου θυμίζει το κείμενο του, γραμμένο το 1979 με τίτλο «Ενα

Γιάννης Μπουτάρης:"Να επανέλθουμε σε μια κουλτούρα συνεισφοράς στα κοινά"

Εικόνα
Ο Γιάννης Μπουτάρης δεν είναι πολιτικός, είναι επιτυχημένος επιχειρηματίας και δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Στη εκδήλωση της πρωτοβουλίας των 18 "για την Ελλάδα τώρα" δεν θέλησε να πει γενικά πράγματα, θολά και στρόγγυλα για την κρίση και το πως θα την ξεπεράσουμε. Επειδή έχει έργο στο Δήμο του, θέλησε να αναφερθεί σε αυτόν και στις προσπάθειες της δημοτικής αρχής να ξεπεράσει τα προβλήματα ενός μεγάλου Δήμου σε δύσκολες εποχές. Δηλαδή μίλησε συγκεκριμένα, πράγμα που σπανίζει στις μέρες μας. Τυχαίο; Δε νομίζω. Η ομιλία του Γιάννη Μπουτάρη στην εκδήλωση της πρωτοβουλίας των 18 "για την Ελλάδα τώρα". Α πό το real politcs " Να επανέλθουμε σε μια κουλτούρα συνεισφοράς στα κοινά " Θέλω να σας ευχαριστήσω που μου δώσατε αυτό το βήμα. Με τιμάτε με την επιλογή σας. Την θεωρώ σημαντική ευκαιρία γιατί συμπίπτει με την κατάρτιση του απολογισμού του πρώτου χρόνου της δημοτικής αρχής της Θεσσαλονίκης, όπου και έχουμε εξάγει συμπεράσματα που δεν αφορούν μόν