μη μαδας τη μαργαριτα

του Παναγιώτη Πασπαλιάρη Όπως ενημερωθήκαμε από την τηλεόραση, τα κόμματα, και τα χιλιάδες blog οι πολιτικοί δρόμοι για την αξιοποίηση της έκτασης του Ελληνικού είναι δύο: από τη μία να το αγοράσει (όπως και έγινε) ο μεγάλος ιδιώτης, σε συνεργασία με funds του εξωτερικού και να την κάνει κάτι ανάμεσα σε Μονακό και Ριβιέρα. Ο δεύτερος δρόμος είναι να παραμείνει κρατική η έκταση και αφού πέσει η κυβέρνηση (ο αιώνιος πόθος των Ελλήνων) να την αναλάβουν τα κομματικά στελέχη της νέας κυβέρνησης και να την κάνουν κάτι ανάμεσα σε Central Park και Κόκκινη Πλατεία. Αναρωτιέμαι όμως, τα θαύματα του ελληνικού τουρισμού ή πιο απλά τα μέρη της Ελλάδας που όλοι αγαπάμε να επισκεπτόμαστε, ποιος μέγας ιδιώτης ή ποια κυβέρνηση ακριβώς τα έφτιαξε; Τον Μόλυβο, το Πάπιγκο, το Δίλοφο, το Μονοδένδρι, την Κέρκυρα, το Ναύπλιο, την Ύδρα, τη Ρόδο, τα Χανιά, την Καστοριά; Στο χωριό που μεγάλωσε ο πατέρας μου, στο πιο ψηλό βουνό της Αργολίδας ο άνεμος είναι πάντα δυνατός. Εκεί επέλεξε...

Του Ανδρέα Δρυμιώτη * από την Καθημερινή Παλιά λέγαμε: «Μάθε, παιδί μου, γράμματα για να έχεις προκοπή». Φαίνεται, όμως, ότι εδώ και μερικά χρόνια, τα πράγματα έχουν αλλάξει και δεν εκτιμάμε τόσο πολύ την πνευματική εργασία. Πιο πολλές πιθανότητες σημαντικής οικονομικής επιτυχίας έχει κάποιος αν γίνει ποδοσφαιριστής, καλαθοσφαιριστής, τραγουδιστής, ηθοποιός κ.ο.κ. παρά μαθηματικός ή μηχανικός. Αφορμή για το σημερινό κείμενο είναι ο πολύς δημοσιογραφικός θόρυβος που έγινε για τον 17χρόνο Αγγλο Nick D’ Aloisio, ο οποίος πούλησε μια εφαρμογή του στη Yahoo και πήρε 30 εκατ. δολάρια. Ολοι έμειναν έκπληκτοι για την επιτυχία του νεαρού και αφέθηκαν υπονοούμενα ότι η επιτυχία μπορεί να είναι «σικέ», λόγω της επαγγελματικής δραστηριότητας των γονιών του. Προσωπικά δεν με εξέπληξε καθόλου ούτε η ηλικία του ούτε και το ποσό που πήρε για την εφαρμογή που δημιούργησε. Αντιθέτως, το βρήκα, μάλιστα, ένα πολύ ελπιδοφόρο μήνυμα για τα νέα παιδιά. Επιτέλους, να που αναδεικνύεται και επιβρ...

......... μια απάντηση στον Πλάτωνα Τήνιο του Θεόδωρου Ν. Τσέκου * από το Public Policies Greece Ο κ. Πλάτων Τήνιος , Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, δημοσίευσε στο Protagon  άρθρο  περί της εν χρήσει «μεταρρυθμιστικής τεχνολογίας» . Σ’ αυτό υποστηρίζει ότι το τρέχον μεταρρυθμιστικό μείγμα είναι αναποτελεσματικό διότι είναι παρωχημένο: Στηρίζεται σε «ρόλους και φιλοδοξίες του Κράτους» που αντιστοιχούν στην προ της κρίσης εποχή και που η προσπάθεια διατήρησης τους «οδηγεί με μαθηματική σιγουριά […]σε παραγκωνισμό του ιδιωτικού τομέα». Άρα το μεταρρυθμιστικό κενό της χώρας μας συζητείται σε όρους αντιπαράθεσης ιδιωτικού – δημόσιου. Πιστεύω ότι μια τέτοια αντίστιξη, αυτή καθ’ αυτή, συνιστά επίσης μια «προ κρίσης» εννοιολόγηση. Δραστικό συστατικό της μεταβολής δεν είναι η ιδιωτική πρωτοβουλία. Είναι η καινοτόμος πρωτοβουλία. Και τέτοια υπάρχει ασφαλώς στο πεδίο της ανταγωνιστικής οικονομίας, υπάρχει όμως –όσο και αν ακούγεται πα...