μη μαδας τη μαργαριτα

Γιώργος Παπασπυρόπουλος από την ΑΣ Η πολιτική γεωγραφία  θεωρείται δεδομένη και ακλόνητη για πάνω από έναν αιώνα. Πίσω από τις πολιτικές εξελίξεις βρίσκεται ο αιώνιος πόλεμος Δεξιάς-Αριστεράς.  Οι Πράσινοι πχ λοιπόν, δεν έχουν δική τους περιοχή σύμφωνα με την μεταπολιτευτική "κανονικότητα". Άλλοτε είναι δεξιοί και άλλοτε αριστεροί – ανάλογα τη χώρα, τις θέσεις τους και τα κόμματα που συνεργάζονται. Το ίδιο και οι φιλελεύθεροι: υπάρχουν αριστεροί φιλελεύθεροι και δεξιοί φιλελεύθεροι (και όλοι τους είναι φυσικά ύποπτοι για σχέσεις με τον νεοφιλελευθερισμό…). Δεν έχουν όμως δικό τους χώρο στην πολιτική γεωγραφία. Το ίδιο και οι μεταρρυθμιστές: έχουν υποχρεωτικά πρόσημο – δεξιό ή αριστερό. Κι όλα κυλούσαν έτσι, τυποποιημένα και ήρεμα, μέχρι πρόσφατα:  Όταν η κρίση  ανάγκασε όλες τις πολιτικές δυνάμεις να προτείνουν και να εφαρμόσουν τις (…αναγκαστικά είτε δεξιές είτε αριστερές) απόψεις τους.  Και άρχισαν τα μίγματα.  Λίγη περισσότερη αγο...

Απόφαση της Κεντρικής Eπιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς  Συνεδρίασε σήμερα η Κεντρική Επιτροπή της Δημοκρατικής Αριστεράς με αντικείμενο τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις και τη στάση του κόμματος στις επικείμενες ψηφοφορίες στη Βουλή.   Η εισήγηση της Εκτελεστικής Επιτροπής που πρότεινε "παρών" στο πολυνομοσχέδιο και θετική ψήφο στον προϋπολογισμό συγκέντρωσε 77 ψήφους. Η πρόταση που διατυπώθηκε για "ναι" και στις δύο ψηφοφορίες συγκέντρωσε 26 ψήφους. Υπήρξαν επίσης και 6 λευκά. Συνολικά ψήφισαν 109 μέλη. του Γιώργου Παπασπυρόπουλου   Αριστερή Στρουθοκάμηλος Μια ήδη ατελέσφορη και κατά πολλούς αδιέξοδη διαδρομή της ανανέωσης της Αριστεράς στην Ελλάδα, φτάνει στο τέλος της όπως όλα δείχνουν, με την ψηφοφορία της Τετάρτης. Η "αριστερή" στροφή που επεχείρησε η ΔΗΜΑΡ επικαλούμενη την εμμονή της τρόικας στα εργασιακά, έχει εγκλωβίσει το κόμμα αυτό σε έναν παραλογισμό ("δεν ψηφίζουμε τον εφαρμοστικό νόμο, στηρίζουμε την κυβέρνηση") που το οδηγε...

....γιατί Γιώργο μου κανείς δεν πιστεύει σε αυτές. Η διαχείριση του υπάρχοντος και η διάσωση του πελατειακού κράτους γίνoνται και με τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς. Αλλά ακόμα και αν κάποια στιγμή οι κινήσεις οδηγήσουν σε κοινό σχήμα, το μεγάλο ζητούμενο είναι οι πολιτικές της όποιας Κεντροαριστεράς. Γιαυτές δεν ακούμε τίποτα. (Leo) του Γιώργου Παπασπυρόπουλου   από την  αριστερή στρουθοκάμηλο . Γράφει η Βάσω Κιντή στο άρθρο της "Για την αναμόρφωση της κεντροαριστεράς" στην  Μεταρρύθμιση : "Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχει ανάγκη ενός νέου κόμματος στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας ή της Κεντροαριστεράς, όπως υπάρχει ανάγκη συνεργασίας όλων των μεταρρυθμιστικών ομάδων που έχουν σχηματιστεί. Όμως αν είναι να πετύχει αυτή η απόπειρα πρέπει ο λόγος προς τους πολίτες να είναι ειλικρινής, υπεύθυνος, καθαρός, φρέσκος. Όχι άλλα παλαιοκομματικά τερτίπια, όχι συμβιβασμοί με το παλιό. Η αναμόρφωση της κεντροαριστεράς δεν θα προκύψει με παρθενογένεση αλ...

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου από την Αριστερή Στρουθοκάμηλο Γολγοθάς αποδείχθηκε η υπόθεση της υιοθέτησης μιας συλλογικής στάσης απέναντι στην κρίση και η διαμόρφωση μιας ελληνικής αντιπρότασης στο μνημόνιο. Γολγοθάς αποδείχθηκε η ενότητα των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων απέναντι στην ισχυροποίηση του λαϊκισμού, δεξιού και αριστερού. Γολγοθάς η διαβούλευση στις τοπικές κοινωνίες για την επίλυση προβλημάτων διαχείρισης των σκουπιδιών, εγκατάστασης αιολικών πάρκων, εφαρμογής επενδυτικών προγραμμάτων, αλλαγής καλλιεργειών, σκοπιμότητας έργων διαχείρισης υδάτινων πόρων, ακόμη και προτεραιότητας κοινωνικών ομάδων σε συμμετοχή σε επιδοτούμενα προγράμματα.  Φαίνεται ότι όλα όσα απαιτούν συνεργασία είναι δύσκολα σε αυτήν την χώρα. Και επειδή το κράτος διαιρεί παραδοσιακά τις κοινωνικές ομάδες και κάνει ανταγωνιστές τους πολίτες, δεκαετίες τώρα, προκειμένου να ευχαριστήσει τους πελάτες του και να απομονώσει τους "άλλους", η κατάσταση αυτή είναι πια κάτι σαν εθιμικό δίκαιο. Το δί...

Του Γιώργου Παπασπυρόπουλου από την Αριστερή Στρουθοκάμηλο Σαφής πλέον (και μοναδική) προοπτική η κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Το ερώτημα στους ψηφοφόρους είναι από ποιους και με τι δύναμη ο καθένας  Μέχρι χθες η πιθανότητα "κυβέρνησης της Αριστεράς" φάνταζε σαν πιθανό σενάριο, με την αναμενόμενη προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ στο ευρωπαϊκό πλάνο  αλλάκαι την συμμετοχή σε μια τέτοια προσπάθεια της Δημοκρατικής Αριστεράς και άλλων μικρότερων δυνάμεων.  Από χτες όμως όλα έχουν αλλάξει:  Η εμμονή Τσίπρα σε μονομερή ακύρωση του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης τα τίναξε όλα στον αέρα. Με δεδομένη την άρνηση της Δημοκρατικής Αριστεράς να τραβήξει μαζί του αυτόν τον καταστροφικό δρόμο, την πάγια άρνηση του ΚΚΕ να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την καταγγελία της εξοδιακής πολιτικής του και από μικρότερες δυναμεις σαν τους Οικολόγους Πράσινους, η εικόνα για τις ανάγκες στις 18 του Ιουνίου αλλάζουν καθοριστικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει μόνος του από το κάδρο της...

....από την απρόθυμη συνδιαχείριση της χώρας με την τρόϊκα στην πλήρη εκχώρηση κάθε πρωτοβουλίας. Ένα εξαιρετικό πολιτικό κείμενο αιχμής για όλα και για όλους και πάνω απ'όλα για την δημοκρατική αριστερά Από το blog Αριστερή Στρουθοκάμηλος Το μνημόνιο  με τους δανειστές μας, όπως όλα δείχνουν, δεν πρόκειται να οδηγήσει στην εκπλήρωση του στόχου της επιστροφής στον δανεισμό από τις "αγορές" - πράγμα που υποτίθεται ότι είναι και ο πρωταρχικός του σκοπός. Την κρίση, συνεχίζουν να την πληρώνουν οι εργαζόμενοι είτε ως μισθωτοί είτε ως επιχειρηματίες - οι δουλειές χάνονται οι επιχειρήσεις κλείνουν. Το εσωτερικό μέτωπο βρίσκεται σε κώμα και όλα τα περιμένουμε από ευρωπαϊκές εξελίξεις και γεωπολιτικές ανατροπές.   Ο πολιτικός κόσμος  της χώρας μας, μεγαλωμένος μέσα στην παράδοση του πελατειακού πάρε-δώσε είναι ανίκανος να αντιδράσει θετικά και αναλώνεται με σπασμωδικές κινήσεις στο να διαφυλάξει τον εαυτό του πρώτα - ότι κάνει και κάθε ισχυρή επαγγελματική συ...

Είναι σαφής η ανάγκη να αποφύγει το νέο κόμμα την πεπατημένη. Να ανοίξει στην κοινωνία και στις νέες ιδέες, απόψεις, επεξεργασίες, αλλά και να δει την κοινωνία από μια άλλη οπτική γωνία. Η αριστερά σίγουρα δεν είναι μόνο αυτό που ξέρουμε. (Leo)  του Γιώργου Παπασπυρόπουλου από το blog Πράσινη Στρουθοκάμηλος Το συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς μοιάζει σαν να τελείωσε πριν καν αρχίσει.  Όχι γιατί δεν συζητήθηκαν, έστω και στους διαδρόμους, κάποια θέματα. Όχι γιατί δεν υπήρξαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ομιλίες, δίπλα στις γνωστές στρογγυλεμένες των αριστερών συνεδρίων. Ούτε γιατί δεν εκλέχτηκαν στην ηγεσία όσα νέα και αξιόλογα άτομα θα μπορούσαν.  Αλλά γιατί ακολούθησε την πεπατημένη. Για όσους υπήρξαν μέλη του Συνασπισμού, η εικόνα του συνεδρίου ήταν ένα πιστό αντίγραφο εκείνων του παλιού τους κόμματος. Ακόμα και οι "τάσεις" έκαναν την επανεμφάνισή τους με τις καμιά δεκαριά λίστες υποψηφίων που κυκλοφόρησαν. Παράλληλοι μονόλογοι, συνόψιση και υποσχέσεις από τον πρ...