μη μαδας τη μαργαριτα

Σιγά σιγά καθώς ο Τραμπ ξεδιπλώνει την πολιτική του ατζέντα, αισθάνομαι ότι αυτός στις ΗΠΑ και η Μέι στην Αγγλία απλώς αντιπροσωπεύουν την τελευταία προσπάθεια παλινόρθωσης του Καπιταλισμού των κακομαθημένων και άπληστων πλούσιων στην Αγγλοσαξονική Δύση. Αυτών των πλούσιων που έκαναν πάρτυ πριν από το 2008 καθώς τα κερδοσκοπικά Funds που έλεγχαν τους έφερναν άκοπα τα δις στα πόδια τους. Έτσι όταν ήρθε η καταστροφή έμειναν αμήχανοι και λούφαξαν περιμένοντας κάποιους γενναίους ιδιοφυείς οικονομολόγους μεταρρυθμιστές (Μπεν Μπερνάκι, και Μέρβιν Κινγκ) να λύσουν το πρόβλημα με την ποσοτική χαλάρωση. Ποτέ δεν πίστευαν ότι ο Καπιταλισμός τους κινδύνευε από τα υπερβολικά κέρδη των πλουσίων και ότι χρειάζονταν και την ευημερία και των άλλων ομάδων (μεσαία τάξη και κάτω) για να μπορεί αυτό το σύστημα της αγοράς να συνεχίσει να λειτουργεί παράγοντας πλούτο για όλους. Ποτέ δεν πίστεψαν ότι ο Καπιταλισμός δημιουργεί ανισότητα η οποία αν δεν διορθωθεί έγκαιρα δημιουργεί κρ...

H εκλογή προέδρου στις ΗΠΑ είναι ένα μείζον ζήτημα για το σύνολο της Φιλελεύθερης και Δημοκρατικής Δύσης. Η ΗΠΑ μαζί με την Ε.Ε. είναι οι δυο μεγάλοι πυλώνες που στηρίζουν αυτό που ονομάζουμε Δυτικό πολιτισμό. Τον πολιτισμό που συνδέεται σήμερα με ότι καλύτερο διαθέτει σήμερα ο κόσμος. Συνδέεται δηλαδή με ανθρώπινα δικαιώματα, ανοχή στο διαφορετικό, αντιπροσωπευτική Δημοκρατία και Φιλελεύθερη οικονομία. Ένα παρόμοιο σοβαρό δίλημμα τέθηκε προ καιρού και στην Φιλελεύθερη και Δημοκρατική Μ. Βρετανία με αρνητική κατάληξη δυστυχώς . Υπάρχουν αρκετά ζητήματα στη Δύση που πρέπει να βρουν λύσεις, ως σημαντικά εντοπίζω π.χ. το θέμα της εύλογης εξάλειψης της ανεργίας και το θέμα ενός εγγυημένου εισοδήματος για τους οικονομικά ασθενέστερους. Η Δύση μας δεν είναι τέλεια αλλά δεν έχουμε κάτι άλλο καλύτερο. Οι μεγάλοι αντίπαλοι της Φιλελεύθερης και Δημοκρατικής Δύσης (Κομμουνισμός και Φασισμός) που επεδίωξαν με ένα ισχυρό κράτος να υποκαταστήσουν ολικά ή εν μέρει την Ελεύθερη ιδιωτική οι...

H εκλογή προέδρου στις ΗΠΑ είναι ένα μείζον ζήτημα για το σύνολο της Φιλελεύθερης και Δημοκρατικής Δύσης. Η ΗΠΑ μαζί με την Ε.Ε. είναι οι δυο μεγάλοι πυλώνες που στηρίζουν αυτό που ονομάζουμε Δυτικό πολιτισμό. Τον πολιτισμό που συνδέεται σήμερα με ότι καλύτερο διαθέτει σήμερα ο κόσμος. Συνδέεται δηλαδή με ανθρώπινα δικαιώματα, ανοχή στο διαφορετικό, αντιπροσωπευτική Δημοκρατία και Φιλελεύθερη οικονομία. Ένα παρόμοιο σοβαρό δίλημμα τέθηκε προ καιρού και στην Φιλελεύθερη και Δημοκρατική Μ. Βρετανία με αρνητική κατάληξη δυστυχώς . Υπάρχουν αρκετά ζητήματα στη Δύση που πρέπει να βρουν λύσεις, ως σημαντικά εντοπίζω π.χ. το θέμα της εύλογης εξάλειψης της ανεργίας και το θέμα ενός εγγυημένου εισοδήματος για τους οικονομικά ασθενέστερους. Η Δύση μας δεν είναι τέλεια αλλά δεν έχουμε κάτι άλλο καλύτερο. Οι μεγάλοι αντίπαλοι της Φιλελεύθερης και Δημοκρατικής Δύσης (Κομμουνισμός και Φασισμός) που επεδίωξαν με ένα ισχυρό κράτος να υποκαταστήσουν ολικά ή εν μέρει την Ελεύθερη ιδιωτική οι...

   aπό το Liberal T όσα χρόνια, ω γίγαντες εσείς του αριστερισμού, θαυμάζατε όλους αυτούς τους παρίες του τρίτου κόσμου που ζούσαν μέσα στη λάσπη και την ανέχεια του κάθε λογής «κομμουνισμού». Εξυμνούσατε τα επιτεύγματα της φτώχειας και της σκλαβιάς του και ζητούσατε, δήθεν, κάτι ανάλογο και για τη Δύση. Απολαμβάνατε χαλαρά τις ελευθερίες της αστικής δυτικής δημοκρατίας, τα πλούτη του καπιταλισμού και τις εξελίξεις της τεχνολογίας, πολλοί από σας, με κρατική επιδότηση. Την ίδια στιγμή,  άλλοι λέγατε ότι δε σέβεστε το σύνταγμα και τους νόμους, άλλοι ότι μισείτε την κατανάλωση και τον τεχνολογικό πολιτισμό, και άλλοι καταγγέλλατε την παιδεία ως ιδεολογικό μηχανισμό του κράτους που αναπαράγει την αστική κυριαρχία. Οι περισσότεροι τα λέτε ακόμα. Η Ενωμένη Ευρώπη ήταν σκοτεινή, γραφειοκρατική και φιλελεύθερη. Οι πιο χλιαροί απ’ την παρέα σας ήταν με την «Ευρώπη των λαών». Οι πιο σκληροί, αγωνιζόσασταν εναντίον της, υπηρετούντες τα συμφέροντα της Ανατολικής  που...