μη μαδας τη μαργαριτα

Αναδημοσιεύω, έστω και καθυστερημένα, το άρθρο του Σωτήρη Βαλντέν στο οποίο απάντησε ο Νίκος Μπίστης. Ακολουθεί ένα σχόλιο του Κώστα Σοφούλη στη Μεταρρύθμιση. του Σωτήρη Βαλντέν   από τη Μεταρρύθμιση Έντρομοι παρακολουθούμε -εμείς και η Ευρώπη- τη ραγδαία άνοδο του νεοναζισμού στη χώρα μας, με σκηνές και καταστάσεις που όλο και περισσότερο θυμίζουν Γερμανία του ’30. Θα περίμενε κανείς μια πανδημοκρατική αντιφασιστική κινητοποίηση. Δυστυχώς όμως, κάτι τέτοιο δεν παρατηρείται. Οι αντιδράσεις της κυβέρνησης και των κομμάτων που τη στηρίζουν είναι -τουλάχιστον μέχρις στιγμής- υποτονικές. O πανικός μπροστά στη δημοτικότητα της Χρυσής Αυγής, φαίνεται να επιδρά παραλυτικά. Λόγια ακούμε, αλλά ουσιαστικά μέτρα -πολιτικά, επικοινωνιακά, κατασταλτικά- δεν βλέπουμε. Στα ΜΜΕ φαίνεται να έχει απήχηση η θεωρία ότι «συμφέρει» (τη δημοκρατία ή την ακροαματικότητα;) να αντιμετωπίζεται η ΧΑ ως κανονικό κόμμα, όπως έγινε με τον Καρατζαφέρη. Κάποιοι άλλοι φαντάζονται πως θα αντιμετωπίσο...

του Νίκου Μπίστη από τη Μεταρρύθμιση Έντρομος από την ραγδαία άνοδο του νεοναζισμού στην χώρα μας ο Σωτήρης Βαλντέν μας καλεί σε πανδημοκρατική αντιφασιστική κινητοποίηση με μέτωπο από την ΝΔ ως το ΚΚΕ( πολύ σωστά) και ζητά από όλους να επικεντρωθούν στον ανερχόμενο κίνδυνο και όχι στην δικαίωση των απόψεων τους για το μνημόνιο.( επίσης πολύ σωστά). Μόνο που επειδή σε όλο του το άρθρο ο ίδιος παραβιάζει τον παραπάνω κανόνα οδηγείται τόσο σε λογικά αδιέξοδα όσο και σε εσφαλμένα ιστορικά συμπεράσμαρα, πράγμα εξαιρετικά περίεργο για ένα αριστερό με πλούσια αγωνιστική διαδρομή και σκέψη, όπως ο Σωτήρης. Α. Τι λέει ο Βαλντεν; «Το πάθος κατά του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών αντιμνημονιακών οδηγεί τους "μεταρρυθμιστές" μας να παραβλέπουν πως το φαινόμενο ΧΑ δεν άνθησε λ.χ. το 2000 επί Σημίτη, αλλά σήμερα που ο έλληνας πολίτης έχει φθάσει σε απόγνωση από τα βάρβαρα μέτρα της "προσαρμογής" και τιμωρίας των Ελλήνων, σήμερα που η ανεργία είναι στο 25% -και 55% στους νέους, σ...

του Μάνου Ματσαγγάνη Ένα σύντομο σχόλιο στο άρθρο του Σωτήρη Βαλντέν «Η άλλη Ευρώπη ενεργοποιείται» (ηλεκτρονικό περιοδικό «Μεταρρύθμιση», 2 Μαρτίου 2012). Δημοσιεύτηκε στο ίδιο περιοδικό (Σάββατο 3 Μαρτίου 2012) Ως γνωστόν, στο χώρο της δημοκρατικής αριστεράς έχουμε ακόμη απομείνει αρκετοί που και αριστεροί ευρωπαϊστές είμαστε και την αναγκαιότητα κάποιου είδους Μνημονίου αναγνωρίζουμε. Επειδή θεωρούμε ότι μια οργανωμένη κοινωνία χρειάζεται ένα οργανωμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση. Και επειδή φοβόμαστε ότι, ελλείψει τέτοιου σχεδίου, τα πρώτα θύματα μιας άτακτης υποχώρησης είναι τα αδύναμα στρώματα που θέλουμε να εκπροσωπούμε. Πώς αλλιώς θα γίνει συντεταγμένα και δίκαια η μείωση των ελλειμμάτων, η αναδιοργάνωση του κράτους και η προετοιμασία μιας καλύτερης (υγιούς, ακριβής, βιώσιμης) ανάπτυξης; Κάπως έτσι εννοούμε τον αριστερό μεταρρυθμισμό. Ίσως κάνουμε λάθος. Εάν υπάρχει εναλλακτικός ορισμός, θα χαρώ να τον ακούσω. Τα συγκεκριμένα Μνημόνια (της τρ...