Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2010

To κόμμα που ιδρύουμε

Εικόνα
του Γιάννη Αντωνίου* Το κόμμα που ιδρύουμε είναι προϊόν της κρίσης και το μέλλον του εκ των πραγμάτων είναι συναρτημένο με τη συμβολή του στην υπέρβασή της. Εγκαταλείπουμε λοιπόν την Ελλάδα της χρεοκοπίας σημαίνει: ·         Ρήξη με τις υποκριτικές πολιτικές συμπεριφορές που χαρακτήρισαν τα κόμματα εξουσίας αλλά και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του στη μακρά διάρκεια της μεταπολίτευσης. ·         Ρήξη με την κουλτούρα που ανήγαγε την ιδέα του πολιτικού κόστους στην υπέρτατη αρχή άσκησης της πολιτικής. ·         Ρήξη με το λαϊκισμό, τα πελατειακά συστήματα και τα δίκτυα των κολλητών. ·         Ρήξη με τον ανέξοδο καταγγελτισμό, το διεκδικητικό ανενδοτισμό και την τυφλή κινδυνολογία που αντιστάθηκε και συνεχίζει ν’ αντιστέκεται στην όποια απόπειρα ματαρρύθμισης του υπάρχοντος. ·         Ρήξη με τις ανομικές συμπεριφορές και τις πρακτικές βίας που εκβιάζουν και τρομοκρατούν την κοινωνία, βάλλοντας ευθέως εναντίον του δημοκρατικού πολιτεύματος. ·         Ρήξη με

Η συνέντευξη του ιστορικού Μ. Μαζάουερ στην εφημερίδα το ΒΗΜΑ

Εικόνα
Ο κορυφαίος ιστορικός  Μαρκ Μαζάουερ  μιλάει στο «Βήμα» για την οικονομική κρίση και τα στερεότυπα στα διεθνή ΜΜΕ που  αδικούν την Ελλάδα Α ΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ  | Κυριακή 27 Ιουνίου 2010 O  52χρονος Μαρκ Μαζάουερ είναι κατά πάσα πιθανότητα ο κορυφαίος ιστορικός της γενιάς του. Δεν είναι τυχαίο που ο πρύτανης της σύγχρονης ιστοριογραφίας Ερικ Χομπσμπάουμ τον θεωρεί διάδοχό του. Το έργο που τον επέβαλε διεθνώς ήταν η  Σκοτεινή ήπειρος. Ο 20ός  αιώνας της Ευρώπης  που εξεδόθη το 1998 (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια). Εξι χρόνια αργότερα εξέδωσε το  Θεσσαλονίκη. Πόλη των φαντασμάτων   , που προκάλεσε τεράστια αίσθηση παγκοσμίως, όπως και στη χώρα μας. Ηταν το βιβλίο το οποίο ανέδειξε διεθνώς το ζήτημα της εξόντωσης του εβραϊκού πληθυσμού της Θεσσαλονίκης που ως τότε δεν είχε απασχολήσει τους επιστήμονες και τους ιστορικούς οι οποίοι μελετούν την υπόθεση του Ολοκαυτώματος. Προέβαλε όμως ταυτόχρονα και την ιστορία και τη σημασία της Θεσσαλονίκης, με την οποία ο Μαζάου

Aναδρομή και προοπτικές

Εικόνα
 Μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση του Αντώνη, από το Ιστολόγιο Radical Desire, σχετική με τις προοπτικές του αριστερού κινήματος στις σημερινές συνθήκες. Αναδρομή και προοπτικές, 25/6/2010 Tα γεγονότα της 5/5 έσπασαν την πλάτη μιας ήδη πολύ αδύναμης και κατακερματισμένης αριστεράς, αυτής που έχει απομείνει στοιχειωδώς συντονισμένη με την έννοια της μαχητικής διεκδίκησης του κοινωνικού δικαίου τουλάχιστο. Με κριτήριο τη σφοδρότητα των μέτρων και το πρωτοφανές της παράδοσης εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και της παράκαμψης συνταγματικών αρχών, οι αντιδράσεις επί του παρόντος παραμένουν μάλλον υποτονικές. Η σημερινή δολοφονία συνεργάτη του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη είναι βέβαιο ότι θα επιτείνει την διαδικασία μαζικής αλλεργίας προς την πολιτική που παραδοσιακά χαρακτηρίζει τους καλοκαιρινούς μήνες, συνεπικουρώντας την απελπισμένη θέληση για διαφυγή, στο χορτάρι τηλεοπτικών ποδοσφαιρικών μαχών ή στην κοντινότερη παραλία.  Από τον Δεκέμβρη του 2008, γίναμε μάρτυρες μι

Μια καινούργια αρχή για την Ανανεωτική Δημοκρατική Αριστερά

Εικόνα
Η ανανεωτική δημοκρατική αριστερά κάνει μια καινούργια αρχή. Αφού έδωσε ελπίδες πριν 20 χρόνια για κάτι μεγάλο μέσα από το Συνασπισμό, κατάλαβε, έστω και αργά, ότι στο δρόμο για το δημοκρατικό σοσιαλισμό πρέπει και πάλι να ξεκινήσει μόνη της. Το αν πορευτεί και μόνη της θα εξαρτηθεί. Γιατί μόνη της; Ε, σε μια χώρα που ακόμα υπάρχει Αριστερή τρομοκρατία που στέλνει βόμβες με το ταχυδρομείο, σε μια χώρα που καίγονται άνθρωποι, την ώρα που γύρω τους το πλήθος διαδηλώνει και πανηγυρίζει, σε μια χώρα στα λιμάνια της οποίας γυρίζονται ροκ - όπερες με αγανακτισμένους πολίτες και απεργούς ναυτεργάτες, είναι δύσκολο να βρεις πολλούς αριστερούς που να θέλουν να προβληματιστούν. Προτιμούν να ξεφυλλίζουν παλιές συνταγές, να βγάζουν πύρινους δεκάρικους, να καταγγέλλουν την πλουτοκρατία και στο τέλος να τους πιάνει το παράπονο και να περιμένουν τη μετά θάνατο ζωή, το σοσιαλισμό. Αντί να κάθεσαι να πείσεις ανθρώπους που έμαθαν τα αριστερά τους γράμματα στα έδρανα του Περισσού, αντί

Άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας

Εικόνα
Η αυτοαξιολόγηση στα σχολεία βρήκε φανατικούς εχθρούς μεταξύ των εκπαιδευτικών, γιατί θα έφερνε, εκτός από το σύστημα και τους εργαζόμενους προ των ευθυνών τους. Η αυτοαξιολόγηση των νοσοκομείων όμως; Ο γνωστός παρωχημένος εργατισμός έχει λύσει για πάντα το πρόβλημα. Φταίει μόνο το σύστημα, η εξουσία, ο καπιταλισμός. Οι μόνοι που δεν φταίνε είναι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν για ένα μεροκάματο γλίσχρο και είναι συντηρητικό και δεξιό να τους ζητάμε μια στοιχειώδη έστω επάρκεια. Όμως σε ένα άθλιο, ανορθολογικό ξεπερασμένο σύστημα είτε παιδείας, είτε υγείας, όλοι έχουν την ευθύνη που τους αναλογεί. Το πρόβλημα δεν είναι να καταλογίσουμε μόνο την ευθύνη. Είναι να αλλάξουμε τα πράγματα. Και αυτό θα γίνει μόνο αν θελήσουμε να δούμε την πραγματικότητα. Ας παρακολουθήσουμε την περιπέτεια μιας γιατρού που χρειάστηκε τη συνδρομή των συναδέλφων της στο νοσοκομείο στο οποίο εργάζεται. ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ   από την Αυγή Ένα ηλίθιο ατύχημα με εξανάγκασε να δω μερικά πράγματα από μ

Καθεστώς φορο-ασυλίας για την Mercedes Benz Ελλάς!

Εικόνα
Ένα πολύ αποκαλυπτικό και πολύ ενδιαφέρον άρθρο για το καθεστώς ιδιαίτερης φορολογικής άνεσης που απολαμβάνουν οι μεγάλες πολυεθνικές στη χώρα μας. Ιδιαίτερα όταν είναι και βασικοί προμηθευτές του δημοσίου, για τις ανάγκες των υπουργών και των ανώτατων κρατικών παραγόντων Για να μη νιώθουν ενοχές όσοι φτωχομπινέδες αποκρύβουν φορολογητέο εισόδημα που από το ψιλικατζίδικο που διατηρούν στην Ακαδημία Πλάτωνος ή στο Μπουρνάζι. Αυτό δε σημαίνει ότι εμείς πρέπει να φοροδιαφεύγουμε. Αλλά θα άξιζε τον κόπο να πάρει κανείς τον υπουργό οικονομικών από το χέρι και να τον πήγαινε μέχρι την οικεία εφορία της εταιρίας, να ρίξει μια ματιά. Τι κάνουν οι βουλευτές της Αριστεράς μας; Από sofocleous 10    Παρασκευή 25/06/2010 Οι περισσότεροι υπουργοί Οικονομικών από το 1994 έχουν απολαύσει την άνεση μιας κρατικής λιμουζίνας της Mercedes . Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι υπουργοί Οικονομικών από το 1994, είναι ότι από το χρόνο αυτό έχει να εμφανισθεί φορο-ελεγκτής στην 

Παιδιά - υβρίδια ή κάτι άλλο;

Εικόνα
Ανεβάζω, σήμερα, ένα ενδιαφέρον post από το blog Sofistis με τίτλο, « Ένα είδος παιδιού - υβρίδιο». Ακολουθεί η δική μου άποψή. Δημοσιεύθηκε από  sofistis  στο Τετάρτη, 23, Ιουνίου, 2010 Πανελλήνιες εξετάσεις.. Μια ατμόσφαιρα που συνδυάζει το καθαρτήριο του Δάντη με τις πιο σφοδρές ενδοοικογενειακές συγκρούσεις.. –«Μην βγαίνεις έξω.. διάβασε.. θα σε φάνε οι άλλοι.. Τι θα γίνεις στη ζωή σου; Ένα «τίποτα» θα γίνεις αν δεν περάσεις.. Ένα «τίποτα» να το θυμάσαι»! Η ασίγαστη αγωνία του γονιού να κατακτήσει το παιδί του μια διακριτή και υψηλή κοινωνική θέση και δια μέσου του παιδιού ίσως να γίνει και ο ίδιος αυτό που δεν κατάφερε στη ζωή του.. Όλα για το παιδί.. Για τον απόγονο που κουβαλά και τη δική μας ζωή, τις επιτυχίες ή αποτυχίες μας, τις επιθυμίες ή απωθημένα μας.. Φροντιστήρια, ολόκληροι μισθοί στην παραπαιδεία, κεφάλαια που επενδύονται σε ένα μέλλον όλο και πιο σκοτεινό, όλο και πιο άδηλο.. Να θωρακιστεί ο απόγονος με master και doctora και με όλο και πιο εξει

Γιατί δεν μπορούμε να αρνούμαστε την αξιολόγηση

Εικόνα
Ανεβάζω, σήμερα, άρθρο του φίλου μου εκπαιδευτικού Ευθύμη Δημόπουλου σχετικό με το θέμα της Αυτοαξιολόγησης της Σχολικής Μονάδας. Κάποιοι πολίτες, σε αντίθεση με το πνεύμα των καιρών, επιμένουν ότι χρειάζεται να δουλέψουμε σοβαρά πρώτα για μας τους ίδιους, τους εργαζόμενους αυτής της χώρας. Αν είναι να σωθούμε, θα σωθούμε μόνοι μας. Γιατί δεν μπορούμε να αρνούμαστε την αξιολόγηση Ο διάλογος στ o ιστολόγιο του φίλου και συναδέλφου Leo σε σχέση με την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου των διδασκόντων στα δημόσια σχολεία, αλλά και η  απόφαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, οι οποίες καλούν τους εκπαιδευτικούς να αρνηθούν  την εφαρμογή της εγκυκλίου του Υπουργείου Παιδείας για Αυτοαξιολόγηση της Σχολικής Μονάδας, αποτέλεσαν την αφορμή για τις παρακάτω, παρατηρήσεις. Η Δημοκρατία, ήδη από τις αθηναϊκές καταβολές της, εισήγαγε την αρχή του ελέγχου και της λογοδοσίας των δημόσιων αρχόντων και λειτουργών ενώπιον συνελεύσεων και ολομελειών πολιτών. Η Ευρώπη πέρασε, σταδιακά από

Το παιχνίδι στην κοινωνία του θεάματος

Εικόνα
Από τον ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ και την Ελευθεροτυπία Οι αγώνες του Μουντιάλ φανερώνουν όλη την αμφισημία του ποδοσφαίρου: σύμβολο της υπέρβασης των συνόρων και της ειρηνικής συνάντησης των λαών, το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο είναι ταυτόχρονα και όχημα επιβεβαίωσης της εθνικής ταυτότητας. Οι κορυφαίοι ποδοσφαιριστές έχουν οπαδούς στις πέντε ηπείρους, ενώ οι περισσότερες ποδοσφαιρικές ομάδες έχουν πολυεθνική σύνθεση. Ταυτόχρονα όμως τα ποδοσφαιρικά γήπεδα είναι χώροι στους οποίους μπορεί να εκφράζεται με τρόπο «πολιτικά ορθό» το αίσθημα της εθνικής υπερηφάνειας και η θεμιτή ανάγκη της εγκάρδιας ταύτισης με τους ομοεθνείς μας. Μια ποδοσφαιρική επιτυχία μπορεί να τονώσει το ηθικό ενός έθνους που δοκιμάζεται από την κρίση, ενώ ορισμένες αναμετρήσεις εθνικών ομάδων γίνονται «η συνέχιση του πολέμου με άλλα μέσα». Στην ομορφιά του ποδοσφαίρου αναφέρεται το ακόλουθο κείμενο του ιταλού φιλοσόφου Σέρτζιο Τζιβόνε, καθηγητή Αισθητικής Θεωρίας στο πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας. Το κείμε

Η Βαβέλ της Αριστεράς

Εικόνα
Η Βαβέλ της Αριστεράς Αναδρομή στις διασπάσεις, στις επανασυνδέσεις και στους μετασχηματισμούς κομμάτων, κινήσεων και σχημάτων που συνθέτουν το «κόκκινο οικοδόμημα» ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΙΤΣΙΚΑ  | Κυριακή 20 Ιουνίου 2010 από το ΒΗΜΑ Σαν «απέραντος κόκκινος  γαλαξίας» είναι η Αριστερά, έλεγε  χαρακτηριστικά στέλεχος από τον  χώρο της μετρώντας κόμματα,  κινήσεις, σχήματα που τη  συνθέτουν. Ο κατακερματισμός  της, με ρίζες και με διασπάσεις  που πολλές φορές ξεκινούν από  τα παλιά, διαμορφώνει ένα  μωσαϊκό ιδεών και συγκρούσεων  με αντανάκλαση στο εργατικό  κίνημα. Οι διεργασίες εντός της  δεν σταμάτησαν ποτέ. Το  καταδεικνύει και η πρόσφατη  διάσπαση στον ΣΥΝ με  παράλληλη ανεξαρτητοποίηση  των 4 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που  προέρχονται από την Ανανεωτική  Πτέρυγα. «Το Βήμα»  παρουσιάζει το κόκκινο  σύμπαν τού σήμερα, που «έχει  προϊστορία αλλά και  μέλλον», όπως λένε στελέχη  που ζουν μέσα του. KKE 92 χρόνια με κλυδωνισμούς Στα γραφεία του Συνδέσμου Μηχανικών Ατμόπλοιων στον Πει