μη μαδας τη μαργαριτα

Η Ελλάδα. αδελφέ Φώτη Γεωργελέ, μετράει καθημερινά τις εκλογικές προτιμήσεις από την επομένη των εκλογών. Γιατί δεν έχει πολιτική να κάνει. Μονάχα μετράει δήθεν προσδοκίες. Μετράει το βάθος της αβύσσου που πέφτει, αενάως.   Φώτης Γεωργελές Θ α δυσκολευτούμε πολύ  να βγούμε από το φαύλο κύκλο. Σε κάθε νέο επεισόδιο επιβεβαιώνεται η εκτίμηση ότι δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση, αν δεν αντιμετωπιστεί η κρίση του πολιτικού συστήματος. Συνεχίζει να λειτουργεί όπως ξέρει, όπως πάντα. Διπλά παιχνίδια, κρυμμένες επιδιώξεις, καιροσκοπισμός, κρυφές ατζέντες, όσμωση θεσμικού και ποινικού υπόκοσμου, μικροπολιτική, συντηρητισμός, εμπόριο πατρίδας, θρησκείας, επανάστασης. Ο Αντώνης και ο Τάκης, δαυλοί αναμμένοι στο βωμό της πατρίδας, η στολή και το ράσο πυλώνες του έθνους. Απέναντι ο Ερνέστο Τσε-Θανάσης. Πάνω απ’ όλους η Ραχήλ, δύο σε ένα, πατρίδες, κρεμάλες, δυνάμεις κατοχής, ψεκασμοί, επανάσταση στα κάγκελα της ΕΡΤ. Η απόλυτη σύνθεση, η Ελλάδα της ήττας, δ...

Να έχουμε υπόψη ότι πολιτική χρήση της Ιστορίας δεν κάνουν μόνο οι εθνικιστές αλλά και οι ορκισμένοι εχθροί τους. Αμφότεροι πασχίζουν για τη διατήρηση του εγκιβωτισμού  της ελληνικής κοινωνίας. (leo)  του Σταύρου Ζουμπουλάκη από την Καθημερινή ( 04/08/13) Κάθε τρεις και λίγο κάποιο πολιτικό πρόσωπο ή κόμμα θα επικαλεστεί ιστορικά γεγονότα, από το κοντινό ή το μακρινό παρελθόν, ερμηνεύοντάς τα κατά το δικό του ιδεολογικό και πολιτικό συμφέρον. Πρόσφατα ήρθε στην επιφάνεια της πολιτικής αντιπαράθεσης ο χορός του Ζαλόγγου, για να πάρει τη θέση του πλάι στο Κρυφό Σχολειό, που βρίσκεται σχεδόν μόνιμα εκεί. Η Ιστορία της δεκαετίας του ’40 έχει, όπως είναι φυσικό, τη μερίδα του λέοντος, και προσεγγίζεται σήμερα διαιρετικά και εμφυλιοπολεμικά, σε αντίθεση προς την αντιστασιακή και εθνικοαπελευθερωτική προσέγγισή της κατά τη δεκαετία του ’80. Μα και με τη μακρινή Ιστορία συμβαίνει το ίδιο: ο Μεγαλέξανδρος έγινε κεντρική φιγούρα της πολιτικής...

Συμεών Σολταρίδης Ως  σύγχρονα πολιτικά όντα ζούμε καθημερινά την αποσάθρωση του πολιτικού συστήματος, το οποίο υποβάθμισαν και ταυτόχρονα διαστρέβλωσαν την έννοια του όρου «πολιτικός-ό», οι σύγχρονοι πολιτικοί, πολιτευτές, συνδικαλιστές και παρόμοιοι «επαγγελματίες» του είδους. Στο σημερινό μου όμως σημείωμα  δεν θα αναφερθώ σε αυτό το ίδιο  το αποσαθρωμένο  πολιτικό σύστημα , αλλά στο πρωθύστερο του που είναι  η εθνικιστική μανία  που διακρίνεται στις μέρες μας. Μια υπέρμετρη εθνικιστική καπηλεία  βιώνουμε καθημερινά, αφού  κάποιοι κύκλοι άρχισαν και πάλι να διαχωρίζουν τους πολίτες αυτής της χώρας σε «εθνικόφρονες» και «μιάσματα». Αυτή την φαρσοκωμωδία την ζήσαμε έντονα την δεκαετία του 1990 στην Θράκη, της οποίας  τα αποτελέσματα ήταν δεινά για τον τόπο, από πλευράς κοινωνικής συνοχής, ανάπτυξης, πολιτιστικής και πολιτικής ύπαρξης και συνύπαρξης των πολιτών. Μια από τα «ίδια» ζούμε σήμερα. Βέβαια σε χειρότερη μορφή , αφού, ...

Μια γλαφυρή και εμπεριστατωμένη απάντηση του Γ. Τσακνιά στον Πολύδωρα του Γιώργου Τσακνιά Το ακόλουθο κείμενο, γράφτηκε με αφορμή πρόσφατο άρθρο του Βύρωνα Πολύδωρα στην Καθημερινή με τίτλο « Η ιερότητα της γλώσσας μας ». Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει απαντήσεις και σχόλια επί συγκεκριμένων σημείων του άρθρου. Ακολουθεί παράθεση ορισμένων δικών μου σκέψεων επ’ αφορμή του άρθρου. Κύριε Πολύδωρα, διάβασα το άρθρο σας στην Καθημερινή της 28/7/2012, καθώς και το ίδιο κείμενο εμπλουτισμένο στη  σελίδα σας στο facebook . Επιτρέψτε μου μερικές παρατηρήσεις. 1) Τίτλος του άρθρου είναι «Η ιερότητα της γλώσσας μας». Η γλώσσα μας θεωρείται όντως ιερή από θρησκευτικής απόψεως, για την ακρίβεια είναι μία από τις τρεις ιερές γλώσσες του χριστιανισμού (οι άλλες είναι τα εβραϊκά και τα λατινικά). Πέραν τούτου, δεν αντιλαμβάνομαι την έννοια της «ιερότητας», όταν μιλούμε για γλώσσα σε κοσμικό πλαίσιο. 2) Γράφετε πως δεν λησμονείτε «τον ορισμό του έθνους που...