Καγκεμούσα, το βουνό!

του Γιάννη Μιχαλόπουλου Είναι μερικές ημέρες που στο μυαλό μου στριφογυρίζει ένας διάλογος από τον Καγκεμούσα (σωσίας) του Κουροσάβα. Στην ταραγμένη εποχή των σαμουράι ένας σωσίας τοπικού ηγέτη καλείται να τον αντικαταστήσει όχι σε κάποια δημόσια τελετή αλλά στο πεδίο της μάχης. Ο πραγματικός αρχηγός έχει αποθάνει αλλά η κρισιμότητα των περιστάσεων - μαίνεται πόλεμος- δεν επιτρέπει διαδικασίες διαδοχής, ο θάνατος δεν ανακοινώνεται και ο Καγκεμούσα υποδύεται τον αρχιστράτηγο στην καθοριστική μάχη. Στον βάζουν στον θρόνο του στην κορυφή του βουνού. Τι πρέπει να κάνει; Απολύτως τίποτα. Να κάθεται ατάραχος σαν βουνό. Ότι και εάν συμβαίνει στο πεδίο της μάχης, αυτός είναι ΤΟ ΒΟΥΝΟ που δεν ανησυχεί, δεν χάνει την σιγουριά του ούτε για μια στιγμή. Δεν κουνιέται από την θέση του, δεν δείχνει κανένα σημάδι ανησυχίας. Το ΒΟΥΝΟ είναι η εγγύηση για την καλή εξέλιξη της μάχης! Διατυπώνεται η πρόβλεψη, από πολλούς παρατηρητές -αναλυτές, ότι...