Η ομιλία του Νίκου Τσούκαλη στην επιτροπή δεοντολογίας της Βουλής

Δεν χρειάζεται να πω πόσο σημαντική θα ήταν μια καταδίκη της Χρυσής Αυγής από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, μέσω της επιτροπής Δεοντολογίας. Το καταλαβαίνει ο κάθε στοιχειωδώς έλλογος άνθρωπος. Προφανώς αυτή η κοινή λογική δεν υπάρχει στα 3 κόμματα της Αριστερά, που βρήκαν προφάσεις για να αποφύγουν να ψηφίσουν το κοινό ψήφισμα μαζί με τους δεξιούς. Δημοσιεύω την ομιλία του εκπρόσωπου της ΔΗΜΑΡ στην επιτροπή. Οι αναγνώστες μας ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους.(leo)

Ομιλία Νίκου Τσούκαλη στην επιτροπή Δεοντολογίας για την Χρυσή Αυγή

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. Αντιλαμβάνομαι την αναφορά σας σε σχέση με την αρμοδιότητα της Επιτροπής και την αξιολόγηση συμπεριφορών και πράξεων συγκεκριμένων Βουλευτών, αλλά έχω την εντύπωση ότι σε ορισμένες περιπτώσεις αυτή εδώ η Επιτροπή ως μια Επιτροπή το κορυφαίου πολιτειακού θεσμού, πρέπει να μιλά στο όνομα της Δημοκρατίας. Δεν είναι απλώς κάποιες συμπεριφορές Βουλευτών. Ξέρω ότι θα συμφωνήσετε, αλλά πρέπει κάποια πράγματα να καταγράφουν προκειμένου να διατυπώσουμε και τις προτάσεις.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Αν με είχατε ακούσει απ' την αρχή ακριβώς είχα πει στην εισήγησή μου ότι αμφισβητείται η δημοκρατική νομιμότητα.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Αυτό το οποίο πλέον είναι ξεκάθαρο κύριε Πρόεδρε και  κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι το αβγό του φιδιού έχει εκκολαφθεί. Ποια είναι τα στρουθία που το εκκόλαψαν είναι το μεγάλο ζήτημα. Είναι θέματα τα οποία πρέπει να μας απασχολήσουν με πολύ μεγάλη προσοχή, πρέπει να τα προσδιορίσουμε και πρέπει να τα καταπολεμήσουμε με το πλέον αποτελεσματικό τρόπο. Δεν πρόκειται περί απλών αντικοινοβουλευτικών τακτικών, πρόκειται για μια έκφραση τα τελευταία χρόνια ενός ολοκληρωτισμού. Μιλάμε για ένα χώρο ο οποίος εκφράζει πιστά κατά γράμμα θεωρίες και εφαρμοσμένες πολιτικές για τις οποίες ο τόπος έχει βιώσει μαύρες μέρες.

 Τι συμβαίνει λοιπόν με τη χώρα μας και θα καταλάβετε πως απ' αυτά που θα πω διαμορφώνονται και προτάσεις. Έχει χάσει τις συλλογικές της μνήμες, πρώτον. Δεύτερον, η Ευρώπη έχει χάσει τις συλλογικές της μνήμες. Εάν αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα δεν το εντάξουμε στην γενική ανατροπή που υπάρχει στην Ευρώπη και στην αναζωογόνηση πλέον των ναζιστικών φασιστικών Κομμάτων όπως εκφράζονται και σε άλλα Κοινοβούλια, τότε θα έχουμε πρόβλημα.

Η δημοκρατία κυρίες και κύριοι συνάδελφοι είναι ανεκτική, είναι μεγαλόψυχη, αλλά συγχρόνως πρέπει να είναι και άτεγκτη. Αυτά τα δύο πρέπει να ισορροπούνται. Εάν η ανοχή μετατρέπεται σε αδυναμία, μετατρέπεται σε ασυδοσία, μετατρέπεται σε ύβρη, τότε είναι προφανές ότι οι ρωγμές δίνουν τη δυνατότητα σε τέτοια φαινόμενα να αναπτυχθούν. Γιατί πρέπει να ήμαστε συγκεκριμένοι στη διατύπωση του αυτοκριτικού λόγου για το τρόπο που λειτούργησε η δημοκρατία.

Η διαφορά ή π.χ. η προκλητική κατάχρηση της βουλευτικής ασυλίας από πολλούς βουλευτές άλλων κομμάτων, προκειμένου να εξυπηρετήσουν την πελατεία τους, τα γνωρίζουμε όλα αυτά, πρέπει αυτά να τολμήσουμε να τα αναδείξουμε, αλλά πρέπει να αναδείξουμε και το άλλο, αυτό το κρίσιμο, ότι εδώ πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο. Πρόκειται για ένα κόμμα που έχει αυτή την αντίληψη. Μιλάμε για φασισμό με την έκφανσή του το ναζισμό και με τα τάγματα εφόδου. Όταν ανέφερα προηγουμένως για συλλογικές μνήμες, πρέπει συγκροτημένα η Βουλή να επαναφέρει στη μνήμη κάποιων, τον τρόπο που λειτούργησαν, εκείνες τις μαύρες περιόδους, τα συγκεκριμένα τάγματα εφόδου. Είναι πανομοιότυπη λειτουργία. Πογκρόμ σε Εβραίους με τα αστεράκια τότε, πογκρόμ στους μετανάστες και στις μειονότητες σήμερα, ανεξαρτήτως εάν οι μειονότητες είναι Έλληνες. Είναι καθαρά η φυλετική επιλογή.

Είπε ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής προχθές, σε ένα κανάλι όταν του πρόβαλαν το ρεπορτάζ από τη Γερμανία, όπου αντίστοιχοι συνάδελφοί του ομοϊδεάτες στη Γερμανία, πλάκωσαν στο ξύλο δύο Έλληνες. Είπε «επαναλαμβάνουμε ως Χρυσή Αυγή, είτε χέρι Αφγανού, είτε Γερμανού, θα κόβεται». Όλα αυτά αν τα συγκροτήσει σε μια πρόταση θα αναδείξει το φαινόμενο και ως τέτοιο πρέπει να το αντιμετωπίσουμε και όχι απλώς ως αντικοινοβουλευτικές συμπεριφορές.

Κύριε Πρόεδρε, έχω κατ’ αρχήν μια επιφύλαξη, με τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής αυτού του θέματος. Έχω την εντύπωση ότι δεν πρέπει να το σηκώσουμε τόσο πολύ σε τόσο ψηλό επίπεδο, δίχως να έχουν προηγηθεί κάποια πράγματα από κάτω. Η πρότασή μου, η Επιτροπή Θεσμών ……

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής) : Γι’ αυτό βλέπετε και λέμε «στο 

μέλλον και εφόσον συνεχιστούν».

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ : Απλώς το καταθέτω ως προβληματισμό, αν αποφασιστεί από την Επιτροπή, δεν θα έχω αντίρρηση. Η πρότασή μου είναι, σε επίπεδο Βουλής, η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας να ασχοληθεί θεσμικά, συγκροτημένα με το θέμα και να προτείνει, να καταλήξει σε συμπεράσματα, τα οποία θα αφορούν πλέον το σύνολο της ελληνικής δημοκρατίας και όχι μόνο της Βουλής. Για παράδειγμα, η συλλογική μνήμη πώς επανέρχεται; Επανέρχεται με τα σχολεία, με τη διδασκαλία. Επανέρχεται και θα τολμήσω να το πω, με αναβάθμιση των εορτών συλλογικής μνήμης. Δηλαδή, Καλάβρυτα, Δίστομο και όχι οι γνωστές τυπικές εκδηλώσεις, αλλά παρουσία συλλογική, θεσμική της Βουλής και με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Το 2013, να χαρακτηριστεί από τη Βουλή, από την Κυβέρνηση, δεν ξέρω ακριβώς, ως έτος κατά του φασισμού, ρατσισμού και ξενοφοβίας, που σημαίνει ότι όλο το πολιτικό, θεσμικό οικοδόμημα, θα αναλάβει συγκεκριμένες δράσεις προς αυτή την κατεύθυνση.

Θεσμική θωράκιση. Είναι ελλιπές το νομικό μας οπλοστάσιο όσον αφορά αυτό κ. Πρόεδρε. Και αυτό μας αφορά και μήπως θα πρέπει να πάρουμε μια πρωτοβουλία εμείς ως βουλευτές. Καναμε χθες μια ερώτηση απευθυνόμενοι προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, ότι εκκρεμεί από τον περασμένο Δεκέμβριο συζητημένο νομοσχέδιο στις Επιτροπές, να εισαχθεί απλώς στην Ολομέλεια χρειάζεται, το νομοσχέδιο για το ρατσιστικό λόγο. Εσείς, ίσως να μην το θυμάστε, αλλά ολοκληρώθηκε η συζήτησή του στην Επιτροπή και λόγω των απανωτών εκλογών και κυβέρνησης Παπαδήμου, δεν εισήχθη στην Ολομέλεια. Αυτό μπορούσε να εισαχθεί προς συζήτηση….

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής) : Αυτό ήταν πρόταση βουλευτών ή υπουργείου;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ : Δεν ξέρω, επειδή είναι του Υπουργείου, εγώ το ζήτησα από τον Υπουργό να το εισάγει. Τι ρόλο θα παίξει η συζήτηση στην Ολομέλεια; Θα αναπληρώσει κύριε Πρόεδρε, αυτό το οποίο είπατε προηγουμένως για την προ ημερησία συζήτηση ή οποιαδήποτε άλλη συζήτηση στη Βουλή. Θα είναι ένα τριήμερο συζήτησης για το ρατσισμό επ’ ευκαιρία ενός νομοσχεδίου και εκεί θα αντιπαρατεθούν όλες οι απόψεις.

Κύριε Πρόεδρε, χρειάζεται πραγματικά ένα αρραγές πολιτικό και κυβερνητικό μέτωπο απέναντι στο φαινόμενο. Ή όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο απέναντι στο φαινόμενο ή δεν πρόκειται να κάνουμε τίποτα. Να θυμίσω ότι ο Χίτλερ κυριάρχησε στη Γερμανία επειδή το σοσιαλδημοκρατικό πανίσχυρο τότε κόμμα και το κομμουνιστικό κόμμα, από διαφορετική πλευρά, θεωρούσαν ως αντίπαλο οι μεν τους κομμουνιστικές και οι άλλοι τους σοσιαλιστές, με αποτέλεσμα να εμφανιστεί αυτό το φαινόμενο. Είναι κάποια γεγονότα που θα πρέπει να τα θυμόμαστε. Τι εννοώ αρραγές κοινοβουλευτικό μέτωπο; Όχι επειδή πίσω από την Χρυσή Αυγή υπάρχουν ψηφαλάκια,

κάποιοι να χαϊδεύουν, προσδοκώντας. Χρειάζεται μέτωπο και κυβερνητικό όμως. Για παράδειγμα, είναι συμβατό με τη λειτουργία της Δημοκρατίας, κύριε Πρόεδρε, να καταθέτει κάποιος μια ερώτηση και να εγκαλεί τον αρμόδιο Υπουργό γιατί δεν τηρεί διατάξεις του Συντάγματος; Παραδείγματος χάριν, γιατί «αυτούς», όπως τους χαρακτηρίζουν «δεν τους πετάτε έξω από την Ελλάδα;». Ή «γιατί αυτοί οι άνθρωποι» και χρησιμοποιώ σκόπιμα τη λέξη «άνθρωποι», γιατί αυτό αναφέρει το Σύνταγμα, «μπορεί να τύχει ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στα νοσοκομεία;». Και έχω παρατηρήσει δυστυχώς το φαινόμενο, για μένα οδυνηρό, να έρχονται οι Υπουργοί και να λένε λίγο – πολύ απαντώντας – αυτό έχει συμβεί και παλαιότερα – ότι δυστυχώς, το λέει το Σύνταγμα, δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Αυτές είναι συμπεριφορές, οι οποίες μέσα σε αυτό το χώρο πρέπει να εκλείψουν.

Θα τελειώσω με μια ρήση, δεν θα το πω ολόκληρο, αλλά το ακροτελεύτιο «Ερχόμαστε ως εχθροί, όπως ο λύκος που πέφτει σε κοπάδι προβάτων. Έτσι ερχόμαστε. Τώρα δεν είστε πλέον μεταξύ σας και δεν θα έχετε μεγάλη χαρά με μας». Γκέμπελς. Γιατί τελείωσα με αυτό; Γιατί αν διαβάσει κάποιος τον «Αγώνα μου», του Χίτλερ και όλη την αντίληψη και τις αρχές του Γκέμπελς, θα δείτε, ότι δεν θα έχουμε να κάνουμε απλώς με ένα φαινόμενο απλής αντικοινοβουλευτικής διαδικασίας, αλλά με μία μεθοδευμένη πλέον λειτουργία ενός κόμματος που ασπάζεται αυτές τις ιδέες.