μη μαδας τη μαργαριτα

 του Λεωνίδα Καστανά Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή Αν η ελληνική κοινωνία είχε ως σύνολο συνειδητοποιήσει την ανάγκη παραγωγής διεθνώς εμπορευσίμων προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας ως μέσο για  την επιβίωσή της θα πρόσεχε την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση (ΤΕΕ) σαν τα μάτια της. Στο μέτρο που αρθρώνει το παραγωγικό της μοντέλο σε υπηρεσίες γύρω από το κράτος και τις συντεχνίες του είναι φυσιολογικό να τη θεωρεί ως φτωχό συγγενή της εκπαίδευσης και να την οδηγεί σε πλήρη ανυποληψία και σε θάνατο. Όλες οι μεταρρυθμιστικές απόπειρες που έγιναν τα τελευταία 20 χρόνια φαίνεται ότι είχαν στόχο να τη συρρικνώσουν παρά τα αντιθέτως λεγόμενα. Είμαστε η μόνη χώρα της ΕΕ που η αναλογία των μαθητών του Επαγγελματικού προς το Γενικό Λύκειο είναι 1:5 και οι αριθμοί μας λένε ότι τα τελευταία 5 χρόνια, κάθε χρόνο ο αριθμός των μαθητών της ΤΕΕ μειώνεται κατά 10 - 15%. Η δραματική μείωση θα επιφέρει άμεσα κλείσιμο σχολικών μονάδων και κατάργηση ειδικοτήτων....

Η πρόσφατη μήνυση εναντίον του Τάκη Θεοδωρόπουλου και η παλαιότερη εναντίον της Σώτης Τριανταφύλλου, με την κατηγορία της υποκίνησης του ρατσιστικού μίσους, αναδεικνύουν τις αντιφάσεις και τις συνέπειες της άνευ όρων παράδοσης στην politically correct στάση. Ο μηνυτής και οι υποστηρικτές του, εκτός των άλλων, στρέφονται ουσιαστικά εναντίον του δικαιώματος της ελευθερίας της σκέψης και του λόγου, των ακρογωνιαίων λίθων της φιλελεύθερης θέσμισης, την οποία υποτίθεται ότι με την  ενέργεια και τη στάση τους υπερασπίζουν.  Στην πραγματικότητα, πίσω από τον ανένδοτο δικαιωματισμό τους, πίσω από την υποστήριξη της χωρίς κανόνες ανεκτικότητας, πίσω από την προσήλωσή τους στην έκπτωση του πολιτιστικού σχετικισμού, κρύβουν την απέχθειά τους για την ελευθερία στη Δυτική εκδοχή της πολιτικής της θέσμισης, και πρακτικά συνοδοιπορούν με τους υποστηρικτές του ολοκληρωτικού ζόφου.  Και αυτό γιατί η απροϋπόθετη ανεκτικότητα, παρακινούμενη είτε από τον politically correct δικαιω...

Η αρχή μιας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης Το βασικό ερώτημα για οποιαδήποτε μεταρρύθμιση είναι αν αυτή μπορεί να ξεκινήσει «από πάνω» ή «από κάτω». Για να ξεκινήσει «από πάνω» χρειάζεται να υπάρχει μια σοβαρή ηγεσία με πραγματική γνώση και με ολοκληρωμένο σχέδιο και μια βάση που να είναι πρόθυμη να εφαρμόσει αυτό το σχέδιο. Στην περίπτωση της ελληνικής εκπαίδευσης δεν υπάρχει ούτε σοβαρή ηγεσία (στελέχη του Υπουργείου Παιδείας, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο κλπ.) ούτε εκπαιδευτικοί που στην πλειοψηφία τους να είναι πρόθυμοι να αλλάξουν τρόπο εργασίας και να αποκτήσουν νέες γνώσεις. Επομένως η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα μπορεί να αρχίσει μόνο «από κάτω», δίνοντας τη δυνατότητα σε εκείνους τους εκπαιδευτικούς που θέλουν πραγματικά να προσφέρουν κάτι καλύτερο (και είναι η μειοψηφία) να το κάνουν χωρίς να γίνονται τα «μαύρα πρόβατα» που «χαλάνε την πιάτσα». Φυσικά, αυτό σημαίνει πως η αλλαγή δεν θα είναι άμεση και καθολική, αλλά σταδιακή και επεκτεινόμενη με βάση τα απο...

Το 2005 (όρε μάνα μου κάτι πάρτι) ένας συνοικιακός έμπορος ειδών υγιεινής επαίρονταν ότι ακόμα και αν οι δουλειές του πάτωναν το 4όροφο ιδιόκτητο κατάστημά του σε αθηναϊκό προάστιο κόστιζε 1 μύριο ευρώ που τούφταναν για να ζήσει αυτός και η οικογένειά του τρεις ζωές καθήμενοι. Όταν εγώ, ο φτωχός φυσικός του είπα ότι και οι αξίες των ακινήτων υπόκεινται σε αυξομειώσεις, όπως και οι τιμές των μετοχών με χτύπησε πατρικά στην πλάτη και χαμογέλασε. Μόνο μαλάκα δεν με είπε, από έξω του. Γιατί απομέσα του με είπε. Μαζί του φυσικά συμφωνούσε και όλη η επιχειρηματική παρέα εκείνης της βραδιάς. Πήγαινε ο άλλος στην τράπεζα να πάρει ένα δάνειο 200 χιλιάρικα να το κολλήσει σε άλλα 100 που είχε για να αγοράσει 100 τμ κάπου βόρεια, να βάλει την οικογένειά του. Αυτός και η σύζυγος εργάζονταν καλά στον ιδιωτικό τομέα και καθάριζαν 4000 μηνιαίως «ααβάδιστα». Δάνειο για ξέρω γω άπειρα χρόνια με ένα 400άρι το μήνα χαλαρά. Μπορούσαν. Ο παντογνώστης τραπεζικός - πωλητής δανείων προσπαθούσε να ...

από το book's journal Οι επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις καθορίζουν την πορεία της ανθρωπότητας, συνεπώς ο εξηλεκτρισμός θα διαμορφώσει τις επόμενες δεκαετίες τον κόσμο σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι οι πολιτικοκοινωνικοί παράγοντες. Ο ηλεκτρισμός, ως η προσφορότερη μορφή ενέργειας, ευνοεί την δημιουργική ανάπτυξη της ανθρώπινης δράσης. Ο συνδυασμός πλήρους εξηλεκτρισμού και παραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) αποτελεί μια ρεαλιστική τεχνολογική προοπτική, που μπορεί να αντιμετωπίσει ακίνδυνα την κλιματική απειλή και να καλύψει τις αυξανόμενες παγκόσμιες ανάγκες. Συνιστά μια ανατρεπτική αλλαγή του τρόπου οικονομικής ανάπτυξης, ευεργετική για την καθημερινότητα, την ποιότητα περιβάλλοντος και την ασφάλεια. Η επιλογή πλήρους εξηλεκτρισμού Η αναρχική σκέψη χλευάζει τον σύγχρονο πολιτισμό που «σταματάει με τον διακόπτη του ηλεκτρικού». Ο Λένιν οραματιζόταν τον συνδυασμό Σοβιέτ και εξηλεκτρισμού. Ο καθοριστικός κοινωνικός ρόλος της τεχνολογίας δεν...