Βία και θεωρίες συνωμοσίας εναντίον Ορθού Λόγου!

της Μελίτας Γκουρτσογιάννη από το ΒΗΜΑ

Η βεντέτα μεταξύ κομμουνιστών και αναρχικών έρχεται από πολύ παλιά. Από την προϊστορική εποχή, το 1872, όταν διαφώνησαν ο Μαρξ και ο Μπακούνιν και διασπάστηκε η Πρώτη Διεθνής. Βάφτηκε με αίμα στον Ισπανικό Εμφύλιο (1936-1939), όταν οι Ισπανοί κομμουνιστές πολεμούσαν τους αναρχικούς τουλάχιστον με την ίδια μανία όση και τις δυνάμεις του Φράνκο (βλ. Όργουελλ “Φόρος τιμής στην Καταλωνία” 1938 και το φιλμ “Γη κι ελευθερία”-Κ.Λόουτς).

Στην ελληνική αντίσταση κατά των ναζιστικών δυνάμεων κατοχής, με αφορμή κάποιες ειρηνιστικές θέσεις των ελλήνων αναρχικών και τροτσκιστών, οι μηχανισμοί του ελληνικού κομμουνιστικού κόμματος, μεταξύ πολλών άλλων, εκκαθάρισαν και πολλούς αναρχικούς και τροτσκιστές, κατά το λαμπρό παράδειγμα του πατερούλη Στάλιν (βλ. Α.Στίνα “Αναμνήσεις” εκδ.Ύψιλον 1977 και “ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ” εκδ. Διεθνης Βιβλιοθήκη 1984). Στο Πολυτεχνείο το '73 αλλά και στη μεταπολίτευση η βεντέττα αυτή συνεχίστηκε, ευτυχώς χωρίς τις αγριότητες του παρελθόντος.

Όλα αυτά τα λέω χωρίς καμιά διάθεση να δικαιολογήσω το παραμικρό. Αλλά για να καταρρίψω τις συνωμοσιολογικές καραμέλες περί “πρακτόρων”, ”παρακράτους”, “γνωστών-αγνώστων” αλλά και “ειρηνικών διαδηλωτών”. Όλοι οι πρωταγωνιστές των προχτεσινών επεισοδίων έχουν πολιτική ταυτότητα γνωστή στους πάντες.

Οι προχθεσινή εγκληματική επίθεση με κομμάτια μάρμαρο, καδρόνα, σίδερα και μολότωφ κατά όχι μόνο αστυνομικών αλλά και διαδηλωτών έχει για δράστες ένα νεφέλωμα που βρίσκεται πολιτικά πέρα από την Αριστερά: άλλοι από αυτούς είναι στοιχειωδώς εγγράμματοι αναρχικοί, που φαντασιώνονταν ότι έτσι εκδικούνται το θάνατο του Ντουρούτι, άλλοι το θάνατο του Λάμπρου Φούντα, άλλοι -οι περισσότεροι- θεώρησαν το ΠΑΜΕ δύναμη “αντεπαναστατική” γιατί καταλαμβάνοντας τις πρώτες θέσεις μπροστά από τον άγνωστο στρατιώτη τους εμπόδισαν να κάνουν ντού στα χειμερινά ανάκτορα και να το κάψουν το μπ...όπως είναι στη φαντασία τους το καθήκον των γνήσιων επαναστατών. Άλλοι τέλος - και δεν είναι λίγοι- γιατί απλά “γουστάρουν μπάχαλα”. Αυτό είναι το περίφημο black block, που πολύ συχνά εξ αντικειμένου καταστρέφει καθε δυνατότητα μια διαμαρτυρία να βρει τον πολιτικό της στόχο. (Από προσωπική εμπειρία: η δράση του black block στη Γένοβα το 2001 υπήρξε ένας από τους λόγους που μπήκε ταφόπλακα στο κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης).

Σουρρεαλιστική λεπτομέρεια: όταν διάφοροι δημοσιογράφοι θεώρησαν καλό να δώσουν εύσημα στο ΚΚΕ που υπερασπίστηκε τη Βουλή κα τη Δημοκρατία, οι εκπρόσωποί του απετάξαντο το σατανά μετά βδελυγμίας, γιατί “έχουν άλλη αντίληψη περί δημοκρατίας”!! Ε, αυτό δα το έχουμε καταλάβει από χρόνια! Στην πραγματικότητα όμως είναι πολύ ανησυχητικό ένα τμήμα πολιτών να υποκαθιστά την αστυνομία στην προσπάθεια τήρησης της τάξης. Τα φαινόμενα “πολιτοφυλάκων” που παίρνουν το νόμο στα χέρια τους -και μάλιστα σε καιρό ειρήνης -μόνο καταστροφές για τούς δημοκρατκούς θεσμούς και τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν φέρει παγκοσμίως. Το προχθεσινό θέαμα ήταν ολοκάθαρα σύγκρουση δύο ομάδων κρούσης. Οι μεν καδρόνια, μολότωφ και μάρμαρα. Οι δε κοντάρια με κόκκινες σημαίες- δεν είναι πρώτη φορά που κόκκινες, μαύρες ή γαλανόλευκες σημαίες μετατρέπονται σε όπλα. Ποιοί επιτέθηκαν πρώτοι δεν έχει σημασία. Είδαμε και σκηνές λυντσαρίσματος. Φρίκη. Όλη αυτή η απίστευτη αναταραχή είχε δυστυχώς και έναν νεκρό, και ας μην έπεσε από χτυπήματα. Από τύχη δεν είχαμε και άλλους.

Τα αίτια αυτής της κλιμακούμενης βίας τα έχουν αναλύσει πολλοί, αλλά σίγουρα πρέπει να ψάξουμε και στην όλο και πιο βίαιη ρητορική, που μερικοί ανεγκέφαλοι την παίρνουν κατά γράμμα, ρητορική όχι μόνο της πλειοψηφίας της αριστεράς-αριστεριστών-αντιεξουσιαστών-αναρχικών, αλλά και στη ρητορκή (και πρακτική) συνδικαλιστών και “αγανακτισμένων”, όσο και αν αυτοί οι τελευταίοι διατείνονται ότι είναι ειρηνικό κίνημα. Τα Γουδιά, οι κρεμάλες , “θα σας λιώσουμε”, “θα χυθεί αίμα”, οι καταλήψεις, οι προπηλακισμοί έχουν φτιάξει πια ένα κλίμα επικίνδυνο για την ίδια τη Δημοκρατία.

Όταν η συμπεριφορά μιας ομάδας αδιαφορεί για την ανθρώπινη ζωή και θέλει να εξαφανίσει με τη βία κάθε διαφορετική γνώμη, η συμπεριφορά αυτή πρέπει να λέγεται με τ' όνομά της: φασιστική, ολοκληρωτική. Ανεξάρτητα τι ταμπέλα δίνουν στον εαυτό τους οι δράστες, αν θέλουν να λέγονται “επαναστάτες”, “πατριώτες”, “κομμουνιστές” ή “όργανα της τάξης”.

Το ΚΚΕ ακριβώς γιατί δεν θέλει ποτέ να παραδεχτεί ότι οι ολοκληρωτισμοί συναντώνται τόσο στη νοοτροπία όσο και στη συμπεριφορά, προτιμά τη θεωρία της συνωμοσίας. Επειδή οι σταλινικοί -και η ελληνική τους εκδοχή κατ' εξοχήν- έχουν αστυνομική αντίληψη της ιστορίας, οποιοιδήποτε ξεφεύγουν από τις δικές τους συνταγές με λόγια ή πράξεις, πρέπει απαραίτητα να είναι καρπός “σκοτεινών δυνάμεων”, του παρακράτους , της αστυνομίας, των ξένων ιμπεριαλιστών- διαλέγετε και παίρνετε. Επί χρόνια υποστήριζαν ότι η «17 Νοέμβρη» ήταν ξένοι πράκτορες. Όταν αποκαλύφτηκε ότι δεν ήταν παρά μια χούφτα δολοφόνων με πρωτόγονο αριστερίστικο υπόβαθρο διανθισμένο με εθνικιστικές κορώνες, το ΚΚΕ ουδέποτε παραδέχτηκε το λάθος του. Θα μου πείτε εδώ δεν έχει παραδεχτεί άλλα κι άλλα. Ας είναι.

Συνεχίζουν όμως. Οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ βγήκαν να υποστηρίξουν αόριστες θεωρίες συνωμοσίας. Προσφέρουν πολύ κακή υπηρεσία στο κοινωνικό συνολο. Θολώνουν συνειδητά το πολιτικό τοπίο σε μια χώρα που αυτή τη στιγμή πάνω απ΄ όλα έχει ανάγκη τον Ορθό Λόγο.