Μήπως κάνουμε λάθος; μια γροθιά στα στομάχια μας από τον koblo

 Από το blog Koblopoulos

Στον Γιώργο Κοσκ., στο Χριστόφορο, την Έλενα και τον Αχιλλέα - για την προσδοκία)


Μήπως κάνουμε λάθος; Είμαι πλημμυρισμένος από ένα συναίσθημα: αγωνία. Το αποτέλεσμα των εκλογών με έχει σοκάρει. Περίμενα μια ενστικτώδη αντίδραση ορθολογισμού μπροστά στην κάλπη. Περίμενα συσπείρωση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, το Μάνο στη Βουλή, τη Χρυσή Αυγή έξω, το "ΝΑΙ" στην Ευρώπη. Αλλά για ποιο να πρωτοπείς; Και όλοι εμείς;! Εντάξει, είμαστε μειοψηφία, αλλά διάολε, δεν είμαστε και ζαβάδια! Πανεπιστημιακοί, διανοούμενοι, σχολιαστές, οι πιο "λογικοί" συμφωνούσαν! Και τώρα; Τι ε; Τώρα μονάχα ευθύνη. Τώρα μονάχα αγνή, καθαρή ευθύνη στα χέρια όλων μας. Ζούμε την ιστορία συν-αναγνώστες! Ευχαριστώ τόσο πολύ για αυτή την ευκαιρία!


Και σας ξαναρωτάω, για τι να πρωτοπείς, για ποιο να κρατήσεις την ανάσα σου και να αγχωθείς;! Για το 40% της αποχής;! Καλά ρε παιδιά, όπου είστε, όποιοι κι αν είστε, δεν καταλαβαίνετε τι συμβαίνει; Δεν καταλαβαίνετε το μέγεθος της συγκυρίας και της ευθύνης; Πού ζείτε εσείς; Τι είστε άραγε, τόσο πλούσιοι ή τόσο φτωχοί; Μα 40%; Δεν ξέρω τι να πιστέψω, το μούδιασμα με πλακώνει.


Μόνο αυτούς θα κατηγορήσω, της αποχής. Ή μάλλον, δεν είναι κατηγόρια, είναι υπενθύμιση...Μια υπενθύμιση της ευθύνης τους. Γιατί η ευθύνη δεν ξεχνάει, πάντα επιστρέψει να ζητήσει τα χρεωστούμενα. Όπως τώρα δα, μιλάει καθαρά η κάλπη: "ΟΧΙ" στο Μνημόνιο. Απλά κι ωραία. Όχι, στην Ένωση και τελείως αναμενόμενα, όχι στην Εύρώπη, με αυτούς τους θεσμού; τουλάχιστον. Μάλιστα. Αδιαμφησβήτητο. Αυτό είναι το ωραίο της δημοκρατίας: γίνεται αυτό που θέλει ο λαός. Πρέπει να το ομολογήσω έκανα λάθος, είχα μπερδευτεί. Αλλά στο τέλος της ημέρας την πραγματικότητα δεν μπορείς να την αλλάξεις. Το αποτέλεσμα είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας: αγανάκτηση. Δεύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ, ψηλά ο Καμμένος, θρίαμβος η Χρυσή Αυγή, έξω οι εκσυχρονιστές. Όλοι. Αυτή είναι η κοινωνία τώρα και σήμερα, τέρμα. Αυτή είναι η Ελλάδα. Μ' αρέσει δε μ' αρέσει.


Έκανα λάθος. Τεράστιο. Δεν έπρεπε να ψηφίσω ΔΡΑΣΗ-ΦΙΣ, το μετανιώνω. Είναι όλοι τους ηλίθιοι. Ναι, αυτή η λέξη ταιριάζει, είμαστε ηλίθιοι και πρώτος απ' όλους εγώ. Όλοι, από το Ματσαγγάνη μέχρι την Ξαφά, έχουν την ακόλουθη ευθύνη: έπρεπε να συνταχθούν μαζί. Έπρεπε να κατέβουν σε ένα κοινό μέτωπο οι δυνάμεις υπέρ της Ευρώπης. Τώρα τουλάχιστον θα είχαμε κυβέρνηση. Είμαστε ηλίθιοι όσοι τους ακολουθήσαμε, έπρεπε να το καταλάβουμε ότι μας ενώνουν πολλά περισσότερα απ' όσα μας χωρίζουν. Τώρα, που η εναλλακτική που μας τρομοκρατούσε φαίνεται στον ορίζοντα, τώρα μόνο φαίνεται καθαρά. Τι ατυχία για μια χώρα ακόμα και οι ποιο λογικοί της να είναι τόσο κοντόφθαλμοι, τι κατάρα. Ακόμα και αυτοί έπαθαν ό,τι κορόιδευαν. Την πατήσαμε κύριοι, ό,τι κι αν γίνει την πατήσαμε, ακόμα κι αν σωθούμε του πνιγμού φάνηκε το τι είμαστε. Όπως κι ο πατέρας μου, "Τον ήπιαμε".


Και τώρα πάλι στην ευθύνη. Τώρα όλοι, όλοι ανεξαιρώτας στην ευθύνη. Φαινόταν στο πρόσωπο του Σαμαρά η ευθύνη που τον στοιχειώνει. Ο Ματσαγγάνης, ο Μάνος, η ΔΗΣΥ και Η Δημιουργία, ο Μανδραβέλης κι ο Σκάλκος να μας πουν γιατί; Γιατί κι αυτοί μικρότεροι των συγκυριών, γιατί; Μήπως τελικά κάνουμε λάθος; Και οι καθηγητές μου και οι επιστήμονες και οι σχολιαστές, οι πιο "αρμόδιοι" κι οι "ειδικοί", οι πιο μετριοπαθείς και σκεπτόμενοι κάνουμε λάθος; Μήπως τώρα που ένα πείραμα "Χιλής της Ευρώπης"-αντί για "Δανία του Νότου"- φαντάζει προ των πυλών, μήπως ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε για το αν είμαστε λάθος βρε αδερφέ;! Άλλωστε στον πυρήνα της σκέψης μας είναι η αμφιβολία και η αμφισβήτηση και η αναζήτηση! Είμαστε τυχεροί κατά μία έννοια: ήρθε η ώρα για τη διάψευση! Η πραγματικότητα θα μας δείξει! Υπάρχει μια σοβαρή πιθανότητα να ζήσουμε ιστορικές στιγμές φίλοι μου και να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα! Ποτέ να μην ξεχνάμε τη μικρότητά μας, σύντροφοι και συνάδελφοι, ποτέ. Όπως είχε πει και ο Καρκαγιάννης, "Ευτυχώς που χάσαμε". Δεν αποκλείω να το πω κι εγώ, δεν είναι και λίγο 70% μιας κοινωνίας, δεν μπορεί να είναι όλοι ηλίθιοι! Ας αρχίζουμε να συμφυλιωνόμαστε με mia "αλλαγή προσωπικού παραδείγματος"...


Αλλά τώρα ευθύνη για όλους, όχι μόνο για εμάς. Ο λαός είναι ξεκάθαρος: Μνημόνιο όχι. Δε θέλουμε βρε αδερφέ να σωθούμε έτσι, πάρτο γραμμή. Απλά τώρα ήρθε η ώρα να το εφαρμόσουμε! Ευθύνη και για τους φίλους μας, το Leo και τον LLS: μάγκες όλοι εσείς που ψηφίσατε Αριστερά, οποιασδήποτε έκφανσης ήρθε η ώρα να το υπερσπαστείτε. Τώρα θέλω να σας δω. Διαψεύστε μας! Για το καλό όλων μας, υπόδειξτε μας το λάθος μας, καταλογιστείτε το μας. Ήρθε η ώρα της Πράξης. Τα λόγια τελέιωσαν, τώρα Πράξη. Όλοι όσοι το διαλέξατε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, με τον Καμμένο και τη Χρυσή Αυγή ή με τον Τσίπρα και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ήρθε ή ώρα να λουστούμε τις επιλογές μας. Όλοι μας. Δεμένοι σ'αυτές, χωρίς διέξοδο, πορεία στο άγνωστο.


Με συγχωρείτε ειλικρινά για τη μελοδραματικότητα. Δεν είναι τόσο ηθελημένη, όσο αντανακλαστική. Μια βαριάντα με κυβέρνηση Μνημονίου δεν είναι διόλου απίθανη. Αν και όλα τα παραπάνω δεν σταματούν σε καμία περίπτωση να ισχύουν σε μια τέτοια παρτίδα. Απλά η συνειδητοποίση ήρθε αργά. Και για ακόμα μία φορά: λες να κάνουμε λάθος; Λες να μην έχουμε καταλάβει κάτι βασικό; Για την κοινωνία, για τον συνάνθρωπο, για εμάς τους ίδιους. Δεν ξέρω. Δεν ξέρω πού είμστε και πού θα πάμε; Αλήθεια σας το λέω, αφού είναι για τις ζωές μας, μακάρι να κάνουμε, μακάρι να κάνω πρώτος απ' όλους εγώ, λάθος. Αλλά πάνω απ' όλα ευθύνη. Ευθύνη για εσάς, για μένα, να μην ξεχνιόμαστε. Θα σας ρωτήσω αύριο αγαπητοί μου, μην πείτε ότι δεν το είχατε συνειδητοποιήσει. Η επιλογή είναι και ευθύνη. Σε καλή μεριά μας εύχομαι...