ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
του Ευθύμη Δημόπουλου
Η
γενέθλια πράξη για την αναδιοργάνωση
της ελληνικής κοινωνίας, την ανασυγκρότηση
του πολιτικοοικονομικού συστήματος
και την αναζήτηση μιας νέας συλλογικής
αυτογνωσίας είναι η κρίση και η υπογραφή
του Μνημονίου. Πριν από αυτή την εξέλιξη
ένα βαρύ παραπέτασμα πολιτικής απάτης,
ευωχίας και συνήθειας κάλυπτε τα πάντα.
Ο
κίνδυνος χρεωκοπίας δεν απασχολούσε
το δημόσιο λόγο και την κοινή γνώμη. Οι
οιωνοσκόποι της πολιτικής ελίτ, της
δημοσιογραφίας και της κρατικής
γραφειοκρατίας δεν προμήνυαν τα όσα
ακολούθησαν. Οι λιγοστές φωνές που
έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου
ενοχλούσαν. «Αφού δεν είχαν νέα ευχάριστα
να μας πουν καλύτερα να μη μας πουν
κανένα». Ο λόγος των κομμάτων εξουσίας
περιστρέφονταν γύρω από τη συνήθη
δικομματική αντιπαλότητα, η κυβερνητική
δράση υπαγορεύονταν από τα τηλεοπτικά
δελτία ειδήσεων. Η αριστερά συνέχιζε
το αγαπημένο της πολιτικό σπορ: γενικόλογη
καταγγελία των κυβερνήσεων, του
καπιταλισμού και του νεοφιλελευθερισμού.
Η κριτική της για την παθολογία του
μεταπολιτευτικού καθεστώτος εξαντλούνταν
στην ανατροπή του δικομματισμού ή
παρέπεμπε στο σοσιαλιστικό μέλλον. Ο
συνδικαλισμός ασκούνταν στην πρωϊνή
«αγωνιστική» γυμναστική, φροντίζοντας
το μικροσυμφέρον της συντεχνίας και το
βράδυ μοίραζε τις θέσεις του οριζόντιου
κομματικού κράτους. Η οικονομία κυλούσε
στις ράγες της μεταπολίτευσης: φθηνός
εξωτερικός δανεισμός, διαπλοκή
μεγαλοεργολαβίας και κράτους, χαμηλή
ανταγωνιστικότητα, εκτίναξη των
εισαγωγών, μαζική φοροδιαφυγή. Κράτος
και προϋπολογισμοί φούσκωναν σαν
μπαλόνια από ρουσφέτια, σκάνδαλα, μίζες
και ελλείμματα. Το Ασφαλιστικό βούλιαζε,
το περιβάλλον λεηλατούνταν. Η υποβάθμιση
της καθημερινής ζωής στην πόλη και το
μεταναστευτικό βρίσκονταν στα όριά
τους αλλά οι λύσεις αναβάλλονταν. Τα
greek statistics
συντηρούσαν το παραμύθι της ανάπτυξης
και της εξαπάτησης, η κοινωνία χρεωνόταν
για να αλλάξει συνθήκες ζωής ή status.
Η δημοσιοϋπαλληλία, βαθιά αλλοτριωμένη,
διευθετούσε ράθυμα τα καθιερωμένα ενώ
οι μηχανισμοί ελέγχου «λάδωναν» τις
μηχανές τους. Το σύστημα αυτορυθμιζόταν
αλλά αρνούνταν λυσσασμένα τις
μεταρρυθμίσεις. Οι κυβερνήσεις εκλέγονταν
τάζοντας, η τελευταία με το σύνθημα
«Λεφτά υπάρχουν».
Και
ξαφνικά το σκηνικό καταρρέει. Η χώρα
φτάνει στο κατώφλι της χρεωκοπίας και
εκπέμπει ΣΟΣ. Η Ε.Ε., βρισκόμενη και η
ίδια στη δίνη μιας κρίσης απροσδιορίστων
διαστάσεων, ενεργοποιεί το μηχανισμό
στήριξης. Υπογράφεται Μνημόνιο ανάμεσα
στην Ευρωζώνη, το ΔΝΤ και το ελληνικό
κράτος. Η χορήγηση των δόσεων προϋποθέτει
σαφείς και μετρήσιμες αλλαγές και
διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Η εξέλιξη
αυτή, με όλες τις οδυνηρές επιπτώσεις
της στο εισόδημα μικροσυνταξιούχων και
μισθωτών, έχει ριζοσπαστική επίδραση
στην ελληνική πολιτική και οικονομική
πραγματικότητα.
Η
υπογραφή του Μνημονίου και η λειτουργία
των ελεγκτικών μηχανισμών του «στριμώχνουν»
τον παραδοσιακό πολιτικαντισμό και τα
πελατειακά του παράγωγα, περιορίζουν
τις δυνατότητες ελιγμών τους.
Ωστόσο,
ακόμη και τώρα, την ύστατη ώρα, οι δυνάμεις
της χρεωκοπίας φατριάζουν, αποποιούνται
των κολοσσιαίων ευθυνών τους, καμώνονται
τους υπερασπιστές των «λαϊκών δικαίων»,
παραπλανούν την κοινή γνώμη, επιχειρούν
να συρρικνώσουν τα ελλείμματα μέσα από
οριζόντιες περικοπές μισθών και
συντάξεων, αρκεί να μη θίξουν τα ισχυρά
επαγγελματικά λόμπι.
Το υπάρχον πολιτικό
προσωπικό διαστέλλει διαρκώς τον
πολιτικό χρόνο, επιδιώκοντας απανωτές
παρατάσεις και ελίσσεται ώσπου να
ευνουχίσει τη μεταρρύθμιση, μετατρέποντάς
την σε μια ακόμη «φούσκα». Πανομοιότυπη
τακτική ακολούθησε και σε προηγούμενες
φάσεις, όταν δυνάμεις του πολιτικού
ορθολογισμού, του αστικού εκσυγχρονισμού
και της μεταρρύθμισης στη χώρα μας είτε
διαβρώθηκαν είτε ηττήθηκαν κατά κράτος
από πανίσχυρα κατεστημένα συμφέροντα.
Χωρίς τους πιεστικούς και λεπτομερείς
ελέγχους των μηχανισμών επιτήρησης
είναι απίθανο το ελληνικό πολιτικό
σύστημα να επιχειρούσε ακόμη και τις
ελάχιστες διαρθρωτικές αλλαγές. Χωρίς
την παρουσία της «τρόικας» δε θα
εξασφαλίζονταν οι στοιχειώδεις εγγυήσεις
μεταρρύθμισης.
Στο πλαίσιο εφαρμογής
του Μνημονίου έχουμε τη δυνατότητα,
αξιοποιώντας τη δυτικοευρωπαϊκή
παρέμβαση - για μια ακόμη φορά στη νεότερη
ελληνική ιστορία - και αφυπνίζοντας
εθνικές κοινωνικές δυνάμεις να εξυγιάνουμε
το πολιτικό σύστημα, να αλλάξουμε τους
χρόνους του και τα περιεχόμενα δράσης
του. Άλλωστε ειδικά σήμερα, σε ένα
παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον αυξανόμενων
αλληλεξαρτήσεων, η διέξοδος στις κρίσεις
δεν μπορεί να είναι αποκλειστικά εθνική
αλλά έχει την ανάγκη συνδρομής και
εποπτείας υπερεθνικών πολιτικών και
οικονομικών υποκειμένων. Δεν είναι
τυχαίο πως και η ίδια η συζήτηση για την
ευρωπαϊκή ενοποίηση απόκτησε νέο
περιεχόμενο μετά την εκδήλωση της κρίσης
και την ενεργοποίηση του μηχανισμού
στήριξης.
Καθοριστική
είναι η συμβολή του Μνημονίου και στην
αξιοποίηση δυνατοτήτων της ελληνικής
οικονομίας που βρίσκονται υπό δίωξη ή
εν υπνώσει. Το κρίσιμο ζητούμενο σήμερα
είναι οι επιχειρήσεις μας να παράγουν
ανταγωνιστικά προϊόντα, να παρέχουν
ποιοτικές υπηρεσίες, να προσελκύσουμε
επενδυτές, να καινοτομήσουμε, να
τεχνοοργανωθούμε, να εκσυγχρονιστούμε
εκπαιδευτικά και να παράγουμε πλούτο,
για να μπορούμε στη συνέχεια να τον
αναδιανείμουμε.
Οι στόχοι αυτοί
προϋποθέτουν τη συρρίκνωση του πελατειακού
κράτους και του γραφειοκρατικού
παρασιτισμού, το άνοιγμα των κλειστών
επαγγελμάτων, την αναδιοργάνωση του
άδικου και χαοτικού φορολογικού
συστήματος, την αξιοποίηση της δημόσιας
περιουσίας, τη συγχώνευση επιχειρήσεων
και τραπεζών, την ακύρωση των ολιγοπωλιακών
πρακτικών και πάνω απ’ όλα την αναζήτηση
συναινέσεων για τη συνυπογραφή νέων
κοινωνικών και εργασιακών συμβολαίων
ανάμεσα στον κόσμο του κεφαλαίου και
της εργασίας, ανάμεσα στην αγορά και
τους ελεύθερους επαγγελματίες.
Ουσιαστικά
χρειαζόμαστε μια ισχυρή δόση καπιταλιστικού
ορθολογισμού για την αναδιοργάνωση της
επιχειρηματικότητας και της ιδιωτικής
πρωτοβουλίας. Βέβαια η έξαλλη αριστερά
και οι επιβιώσεις του αριστερού λαϊκισμού
σοκάρονται μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο,
αλλά οι αντιδράσεις τους ουδόλως
απασχολούν τους επιχειρηματίες και
μισθωτούς στον ιδιωτικό τομέα ή τους
ανέργους. Άλλωστε, γιατί η διέξοδος από
την κρίση πρέπει να είναι αποκλειστικά
«αριστερή» και η πολυσυζητημένη ανάπτυξη
θα πρέπει να γίνει μόνο με τα λεφτά του
κράτους;
Πουθενά στον κόσμο δεν παράγεται
πλούτος έξω από το πλαίσιο καπιταλιστικών
κανόνων ούτε με εξουδετέρωση της
κουλτούρας του επιχειρείν. Γιατί εδώ
πρέπει να συμβεί κάτι διαφορετικό; Το
μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας αριστερής
συνείδησης δεν αποδέχεται ακόμα πως ο
δυτικός καπιταλιστικός κόσμος, στον
οποίο θέλουμε να ανήκουμε, δεν είναι
μόνο η στερεοτυπική εικόνα της ζούγκλας
που προβάλλουν τα κακέκτυπα του
μαρξιστικού κοσμοειδώλου αλλά και ένας
κόσμος κανόνων, συμφωνιών, θέσεων
εργασίας, καινοτομίας, εφευρετικότητας,
έρευνας, επιστημονικών εφαρμογών και
επαγγελματισμού. Και ενώ αυτόν τον κόσμο
το μεταπολιτευτικό σύστημα τον
επικαλούνταν ρητορικά ως στρατηγικό
στόχο την ίδια στιγμή τον κατέπνιγε
μέσα σε ένα περιβάλλον επιδοτούμενης
αδράνειας και παρασιτισμού.
Υπό
προϋποθέσεις το Μνημόνιο μπορεί να
αποτελέσει έναν από τους καταστατικούς
όρους της μεταρρυθμιστικής ανασυγκρότησης
στη χώρα μας. Είναι λοιπόν καταστροφολογική
και βαθιά λαϊκιστική η ρητορική που
εκλαμβάνει την υπογραφή του Μνημονίου
ως πράξη απώλειας της εθνικής κυριαρχίας
και υποθήκευσης της οικονομικής ανάπτυξης
της χώρας.
Ο Ε. Δημόπουλος είναι δάσκαλος στη πρωτοβάθμια εκπαίδευση
Οι υπογραμμίσεις είναι του Leo
O E. Δημόπουλος, επισημαίνει σημαντικά πράγματα σ' αυτό το άρθρο του. Αυτό που επίσης είναι σημαντικό σε σχέση με το μνημόνιο, είναι ότι ενώ το πολιτικό "καθεστώς" πέρασε στη μούγκα όλη την αρνητική πλευρά του μνημονίου(οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων), μόλις φτάσαμε στις θετικές πλευρές του μνημονίου (απελευθέρωση επαγγελμάτων, αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας κλπ)οργίασε στην αντιμνημονιακή και αντιευρωπαϊκή ρητορεία και πρακτική (γιατροί, φαρμακοποιοί, δηλώσεις Παπανδρέου για δημόσια περιουσία).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο στον Δάσκαλο Ε. Δημόπουλο, για τη διεισδυτική ματιά στα πολιτικά πράγματα. Πολύ καλό το παίρνω για ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ολοκληρωτικος καπιταλισμος αγαπητε δασκαλε μονο το φασισμο θα αναδειξει στην ελλαδα , θυμησου το. mike
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλοκληρωτικός καπιταλισμός; Ναι mike αλλά δε νομίζω ότι λέει κάτι τέτοιο ο δάσκαλος. Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και ο καπιταλιστικός ορθολογισμός φοβάμαι ότι είναι στοιχεία μεταρρυθμισμού που βέβαια μπορεί να τραβήξουν δεξιά αλλά και αριστερά. Εξάλλου η έλλειψη τους μας έφερε εδώ, νομίζω. Το γεγονός ότι αφέθηκε ο καπιταλισμός στα χέρια των οικονομολόγων και έφυγε από τον έλεγχο της πολιτικής, πληρώνουμε τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα η φασιστική εκτροπή που βάζεις είναι και για μένα ένας σημαντικός κίνδυνος που αναπτύσσεται κυρίως λόγω της αδυναμίας της αριστεράς να δημιουργήσει ισχυρά αντίβαρα μέσα στην κοινωνία. Νομίζω ότι το συνέδριο της Δημαρ αυτό θα έχει να συζητήσει κύρια.
Αγαπητε μου Leo, η Ουγγαρια κατω απο παρομοιες συνθηκες εχει επιβαλλει λογοκρισια !!! η μαυρη φρουρα πηρε 75% !!! στις εκλογες. Το κοινωνικο κρατος και ο αριστερος κευνσιανισμος μπορουν να βαλουν μια ασπιδα, αλλα αυτο απαιτει την αφαιρεση της εξουσιας των 200000 οικογενειων που παρασιτουν στον κρατικο μηχ/σμο, τα κομματα, την αυτοδιοικηση κλπ. και παριστανουν τους επιχειρηματιες γδερνοντας τους προυπολογισμους δηλ. τον ελλ. λαο. Αυτοι εφεραν ατελειωτους μεταναστες για να ριξουν τα μεροκαματα στο μισο της πρωτης φουρνιας μεταναστων, να τσακισουν ολη την αγορα για 5 εμπορικα κεντρα και μετα το φπα 30% να παει τα εσοδα θα ειναι παντα μειωμενα. Αλλη μια χουφτα ψευτοεξαγωγεις θελουν χρεωκοπια της χωρας για νάρπαξουν οτι απεμεινε. mike Y.Γ. Για τα βληματα της απο δω μεριας που φωναζουν σταση πληρωμων τωρα τι να πω ? μηπως εχουν επενδυσει κρυφα σε ασφαλιστρα κινδυνου? !
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωρισα ενα τετοιο τυπο απιστευτο το καλοκαιρι [πασοκο], ρωταω με τι ασχολειστε? πουλαω φιλανδικα σπιτια στην Αφρικη ! δεν ειναι πλακα και δεν ημουν μονος. mike
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβαζοντας το κειμενο μου ερχονται στο στομα οι χειροτεροι χαρακτηρισμοι
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τον συγγραφεα και οσους συντασσονται με τα λεγομενα του, δεδομενου
οτι προερχονται απο την Αριστερα. Δεν γνωριζω αν ιδιοτελη κινητρα σχετιζομενα
με την κινηση του ΔΗΑΡ ειναι η πηγη αυτων των αποψεων , αλλα εγω
θα κρινω καλοπροαιρετα την ουσια των αποψεων ,υποθετοντας οτι απηχουν
μια γνησια αγωνια για το μελλον της χωρας και των χειμαζομενων κατοικων
της (συγκεκριμενα εκεινων που καθολου η ελαχιστα εχουν ωθεληθει απο
το παρτι).
Πριν προχωρησω θα διευκρυνησω οτι δεν ανηκω σε καποιο κομματικο
χωρο της κοινοβουλευτικης και μη αριστερας. Χαλαρος ψηφοφορος του ΣΥΝ
-Συριζα με αρκετες ενστασεις.
Ομως εσεις ειστε αξιοθρηνητοι και θλιβεροι. Η αφηγηση -ερμηνεια του προβληματος
δεν διαφερει σε τιποτα με τις αντιστοιχες αφηγησεις των νεο-φιλελευθερων που βρισκει κανεις
σε ολα τα καθεστωτικα ΜΜΕ και σαιτς.Περιεχει πολλες αληθειες
και δικαη κριτικη για μια σειρα παθογενειες της χωρας ( συνδικατα ΔΕΚΟ,
επαγγελματικες συντεχνιες,πελατειακο συστημα και κομματα κτλ).
Θα συμφωνουσα μαλιστα απολυτα μαζι σας σε ενα υποθετικο αντιλογο με καποιους
"καθαρους" αριστερους οπου με αλλοθι το "ληστρικο κεφαλαιο" εμφανιζουν ως
δικιο του εργαζομενου την λουφα του Δ.Υ, τον υπερβολικα υψηλομισθο του ΟΣΕ
κτλ.
Δυστυχως ομως ολα αυτα δεν αναιρουν τον αρχικο χαρακτηρισμο.Γιατι;
Επειδη πολλες επιμερους αληθειες ενιοτε συνθετουν ενα μεγαλο ψεμα.
Ενα ψεμα που δε συγκαλυπτει μονο τις πιο θεμελιωδεις αιτιες της κρισης
αλλα δημιουργει και ψευδαισθησεις για τις δυνατοτητες εξοδου.
1. Οι θεμελιωδεις αιτιες συνοπτικα αφορουν στην μορφη του παγκοσμιοποημενου
καπιταλισμου τα τελευταια 35 και την χρηματοπιστωτικη επεκταση στις
αναπτυγμενες χωρες. Ολα αυτα φανταζομαι τα εχετε υποψιν σας.
Η μαρξιστες διανοητες εχουν την πιο τεκμηριωμενη αφηγηση περι τουτου.
Δεν το αναφερω ως αλλοθι ευκολης υπεκφυγης (απαντηση ΚΚΕ -μονη λυση
η ανατροπη) αλλα δεν πρεπει να λησμονειται ως εργαλειο εκτιμησης των μελλοντικων
βηματων.
2 Η κριση στην ΕΕ ως προιον της αρχιτεκτονικης της ΟΝΕ οδηγησε
μεν σε σχετικη συγκλιση εισοδηματων και οδηγησε την αναπτυξη
με παραλληλη πτωση της ανταγωνιστικοτητας και αποτελεσμα
αυξημενα εμπορικα ελλειματα. Τα ελλειματα τρεχουσων συνναλαγων
(αυξηση εισαγων σε βαρος εξαγωγων , αποδιαρθρωσης παραγωγης)
ΙΣΟΥΝΤΑΙ με το καθαρο εξωτερικο χρεος δημοσιο και ιδιωτικο.
Το ιδιωτικο εδω εμφανιζεται ως χρεος των τραπεζων στο εξωτερικο.
Οι αναλυσεις σας περι χαμενης ανταγωνιστικοτητας αποτελουν μια ηθικολογικη
προσσεγγιση και διαπνεονται επαρχιωτισμο σαν αυτον που ανακυκλωνουν
οι νεοφιλελευθεροι. Στερουνται προβληματισμου. Δεν απαντουν
στο γιατι και τοσες αλλες χωρες του νοτου αντιμετωπιζουν παρομοια
προβληματα. Γαιτι η βιομηχανικη Ισπανια ειχε ηδη την ανεργια
στο 20%. Γιατι η τιγρης νεοφιλελευθερου προσανατολισμου Ιρλανδια βρεθηκε
στην ιδια μοιρα. Αν αναφερετε απλα την ασυδοσια των τραπεζων ως
επιμερους σφαλμα πολιτικης, συνοπτικα θα απαντησω οτι χωρις
αυτο σφαλμα ΔΕΝ θα ειχε την αναπτυξη που ειχε. Και επισης
χωρις την φουσκα των ακινητων που δημιουργησε ΔΕΝ θα μπορουσε
το κρατος να επιτελει το ρολο του. Η μειωμενη φορολογια στις
επιχειρησεις ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΣΤΗΚΕ με υψηλη φορολογια στα ακινητα.
Οταν εσκασε η φουσκα μειωθηκαν δραματικα και τα φορολογικα
εσοδα.
..............
συνεχιζεται
Pelegrino
Διαφθορα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ειναι μονο ελληνικο φαινιμενο ,ασχετα να ειμαστε πρωταθλητες.
Το ιδιο για την φοροδιαφυγη. Ας μην υπαρχει η ψευδαισθηση οτι μπορει
να εξαληφθει. Τα φαινομενα αυτα στην ποιοτικη τους διασταση παρουσιαζουν
μαι ιστορικοτητα συναφασμενη με την κουλτουρα της καθε χωρας ,
αναγονται σε πολιτισμικα χαρακτηριστικα της. Τι σημαινει αυτο;
Οχι βεβαια οτι δεν πρεπει και μπορουν να αλλαξουν, ΑΛΛΑ η ΑΛΛΑΓΗ
αυτη δεν μπορει να αποτελεσει προιον καποιων νομοσχεδιων
σε περιβαλλον βιαιης και ραγδαιας υποβαθμισης της οικονομικης
και κοινωνικης ζωης.
ΑΚΟΜΑ και αν δεχτει κανεις οτι το μνημονιο εχει 5 -10 πραγματα που
πρεπει να γινουν. Δεν ειναι δυνατο με αυτο τον τροπο και σε
αυτο το πλαισιο. Οι θετικες αλλαγες δεν συμβαινουν χωρις την συγκαταθεση του
μεγαλυτερου μερους του κοινωνικου σωματος , χωρις τη δημοκρατικη συμμετοχη του,
χωρις να ειναι μερος του σχεδιου , χωρις ορατη διεξοδο και ελπιδα. Και παντως
ως προιον επιβολης αυταρχικων ελιτ της ΕΕ και της χωρας.
.......................
"..αναζήτηση συναινέσεων για τη συνυπογραφή νέων κοινωνικών και εργασιακών συμβολαίων ανάμεσα στον κόσμο του κεφαλαίου και
της εργασίας, ανάμεσα στην αγορά και τους ελεύθερους επαγγελματίες..".
Βλεπεις εσυ με τις ρυθμισεις για τον ΙΤ περιθωριο γαι συναινεση; Ο ορος συναινεση μηπως στην νεο-φολελευθερη
διαλεκτο σημαινει αναγκαστικη συνθηκολογηση. Εχεις υποψιν σου πρακτικα τι σημαινει συναινεση
και κοινωνικο συμβολαιο στις χωρες με τις καλυτερες ισορροπιας Κεγαλαιου-εργασιας; Γιατι
γνωριζω και απο εμπειρικα δεδομενα τις διαφορες αυτες.
http://www.inclusivedemocracy.org/pd/is22/issue_22_takis_apohorisi_apo_EE_monodromos.htm
¨"..Αυτο που εννοώ είναι ότι πέρα από τον άμεσο έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας υπάρχει και ο έμμεσος έλεγχος που μπορεί να ασκηθεί
από τα λαϊκά στρώματα, μέσω των κοινωνικών ελέγχων που, κατόπιν αγώνων, επιβάλλουν στις αγορές. Εντούτοις, ο έλεγχος αυτός, ακόμη και στην έμμεση
μορφή του, είναι σχεδόν αδύνατος σε περίπτωση που το στοιχείο εξάρτησης βαθμολογείται, σχηματικά, με 100, ενώ το στοιχείο εθνικής οικονομίας είναι
μηδενικό και αντίστροφα. Γι’ αυτό και, ιστορικά, οι κοινωνικοί έλεγχοι στις αγορές ήταν πάντα ισχυρότεροι στα αναπτυγμένα μητροπολιτικά κέντρα (Βρετανία,
Γερμανία, Σκανδιναβικές χώρες—σε ένα βαθμό ακόμη και στις ΗΠΑ κ.λπ.) παρά στις περιφερειακές χώρες του Νότου, όπου το στοιχείο εθνικής οικονομίας
ήταν συνήθως μηδενικό, ή στις ημιπεριφερειακές χώρες του Βορρά, όπως η Ελλάδα, όπου το στοιχείο αυτό είχε μια τιμή μεταξύ του μηδέν και του 100. Και,
φυσικά, οι έλεγχοι αυτοί διαφέρουν και διαχρονικά, όντας γενικά ισχυρότεροι στη κρατικιστική περίοδο σε σχέση με τη σημερινή..."
..............
συνεχιζεται
Pelegrino
"..Ουσιαστικά χρειαζόμαστε μια ισχυρή δόση καπιταλιστικού ορθολογισμού για την αναδιοργάνωση της
ΑπάντησηΔιαγραφήεπιχειρηματικότητας και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας
Εχεις αντιληψη των ιστορικων συνθηκων αλλα και του πολιτισμικου υποβαθρου εντος των οποιων
οι παραπανω χωρες αναπτυξαν αυτες τις δυνατοτητες; Ισχυροποιηθηκαν σε περιβαλλον κλειστων οικονομιων
,προστατευτισμου κρατικης παρεμβασης και στηριξης πριν επιβαλλουν την ηγεμονια τους και καρπωθουν
τα ωφελη απο τις ανοικτες παγκοσμιες αγορες.
http://www.inclusivedemocracy.org/pd/is22/issue_22_takis_apohorisi_apo_EE_monodromos.htm
"..Επομένως, παρά το γεγονός ότι σε κάθε καπιταλιστική οικονομία της αγοράς, είτε του κέντρου είτε της περιφέρειας και ημιπεριφέρειας, ο άμεσος έλεγχος
των πλουτοπαραγωγικών πηγών ανήκει στην προνομιούχα αστική τάξη, έχει μεγάλη σημασία (όχι βέβαια από «εθνικιστική» σκοπιά, αλλά από οικονομική,
πολιτική και κοινωνική σκοπιά και, ακόμη, από την πλευρά της προοπτικής μιας αυτοδύναμης οικονομίας στο μέλλον) αν αυτή η τάξη έχει τη βάση της στην
ίδια τη χώρα (όπως συμβαίνει με τα μητροπολιτικά κέντρα), ή σε άλλες χώρες, όπως συμβαίνει με τις χώρες στην περιφέρεια και ημιπεριφέρεια, όπου οι
ντόπιες ελίτ παίζουν οικονομικά βασικά τον ρόλο του μεταπράτη και πολιτικά τον ρόλο του εντολοδόχου των ξένων ελίτ —μολονότι βέβαια τα συμφέροντα των
ντόπιων ελίτ είναι αλληλένδετα με αυτά των ξένων ελίτ..."
συνεχιζεται
...................
Pelegrino
"Το πιο συγκλονιστικο ολων ειναι η συνειδητοποιηση
ΑπάντησηΔιαγραφήτου ποσο σχετικα ομαλα θα μπορουσε να αντιμετωπιστει το προβλημα του
δανεισμου και του χρεους (οχι η ουσια της κρισης) απο την Γερμανια, χωρις
να πληγουν ουσιαστικα ουτε οι Τραπεζες ουτε οι εγαζομενοι καμιας χωρας."
Mας το εξηγείς αυτό λίγο γιατί είμαστε γκάου ρε πελεγκρίνο και δεν το πιάνουμε
Αυτο μονο σε εντυπωσιασε; Το μαγικο κουμπι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λυση λεγεται Quantitative easing δηλαδη τυπωμα χρηματος. Οτι εκανε δηλαδη η ΕΚΤ γαι να στηριξει
το 2008 τις τραπεζες. Οτι κανει σε μικρο βαθμο
αγοραζοναντας ελλ.ομολογα. Οτι εκανε και κανει η FED.
Θα μπορουσε να αγορασει
ολα τα τοξικα απο τις τραπεζες και υποχρεωση εκ μερος των τελευταιων να καταθεσουν μερος της ρευστοτητας που θα τους χορηγουσε πισω στην ΕΚΤ
για το φοβο του πληθωρισμου. Αργοτερα διαγραφη
μερους των τοξικων.
Ξερω ομως οτι τετοιες λυσεις ειναι κοκκινο πανι
για την Γερμανικη αντιληψη και την προσηλωση στην νομισματικη σταθεροτητα.
Πελεγκρινο
Α και το πιο φυσιολογικο. Χρηματοδοτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήτου χρεους απευθειας απο την ΕΚΤ, οχι
απο τις αγορες(μεγαλου μερους του σε φυσιολογικες συνθηκες χωρις νεο χρημα "τυπωμα" δηλαδη και σε εκτατες συνθηκες ΜΟΝΟ απο την ΕΚΤ) . Οτι κανουν ολες οι χωρες δηλαδη με την Κ.τραπεζα τους.Ολα αυτα βεβαια ειναι εξω απο την συνθηλη του μαρστριχ η οποια επιβαλει την πιο σκληρη νομισματικη πολιτικη απο ολες τις
χωρες παγκοσμιως.
Βρε LEO εχουμε ενα χρονο ελληνικη κριση και απο το 2008 παγκοσμια χρηματοπιστωτικη. Κατσε να διαβασεις προσεκτικα (oχι στο ποδι) λιγο οικονομικα αρθρα. Το yoy pay εχει δημοσιευσει πληθος αρθρων, το sofokleous εχει καλες αναλυσεις.
Ο Βιλλιαρδος παραδιδει μαθηματα. Ακομα και μεσα απο συγκεκριμενους σχολιαστες στο Capital θα δεις να απογυμνωνονται τα εωλα οικονομικα επιχειρηματα των κατα τεκμηριο φιλομνημονιακων αρθρογραφων του. Διαβασε τον ηπιο Βαρουφακη
(που βεβαια δεν προτεινει λυσεις οπως αυτη που ανεφερα γιατι γνωριζει την φιλοσοφια της Γερμανιας) Ομως ο ιδιος ο Κρουγκμαν αυτο προτεινει.
Διαβασε τον δικο μας τον http://techiechan.com/
και τα σχολια-ερωτησεις που λυνουν πολλες αποριες. Οι απαντησεις στο βαθος ειναι πολιτικες
και οχι οικονομο-τεχνικες. Ομως αυτη τη στιγμη υπαγορευονται απο μια συγκεκριμενη οικ.σχολη σκεψης που εχει επικρατησει σε ολα τα πανεπιστημια και αποτελει δογματικη θεολογια,
αξιωνοντας χαρακτηρα βεβαιοτητας αντιστοιχης με την Φυσικη και τα μαθηματικα..ενω δεν ειναι παρα μια ακομα υποκειμενικη αντιληψη και ερμηνεια παραγωγικων και κοινωνικων σχεσεων.
Ο Βαρουφακης σε ενα βιντεο αποδομει τελειωσ τα οικονομικα ως προς την δυνατοτητα χρηση τους
κατα τροπο αντιστοιχων των θετικων επιστημων.
Ομως βασικες γνωσεις (ιδιατερα σημερα)ειναι απαραιτητο οπλοστασιο καθε πολιτικοποιημενου ατομου που φιλοδοξει να κατανοησει και να παρεμβει στην αλλαγες που συμβαινουν.
Πελεγκρινο
Αυτα που λες τα εχουμε πει διακοσιες φορες. Οι θεσεις της ΔΗΜΑΡ βρισκονται στις Θεσεις του συνεδριου και εχουν επιβεβαιωθει μαζι με του Βαρουφακη[του ηπιου...] απολυτως. Ο Προεδρος που ψηφιζεις χαλαρα περισυ το Μαρτη ελεγε πως το χρεος ειναι παραμυθι χωρις δρακο. Την ΔΗΜΑΡ θα την κρινεις απο τα επισημα κειμενα της και μονο αν θες να εισαι στοιχειωδως τιμιος. mike
ΑπάντησηΔιαγραφήTελος επειδη δεν καταλαβα τι θα πει ''υγειης πατριωτικη συνειδηση'' μου το κανεις πενηνταρακια ? mike [kαι παλι]
ΑπάντησηΔιαγραφή"..Το κόμμα του Φώτη Κουβέλη δεν κάνει καμιά προσπάθεια να κρύψει την πρόθεσή του να αποτελέσει την γνήσια έκφραση της αριστερής πτέρυγας του καθεστώτος..."
ΑπάντησηΔιαγραφήDiavase edw kai psaxe kai ta prohgoumena post tou poios einai o ygeihs patriwtismos
http://grbloopers.blogspot.com/2011/03/blog-post.html
Pelegrino
Η απαντηση σου με καλυψε και μου αποκαλυψε [και παλι] να μην ασχολουμαι με αντιγραφεις και ασχετους. Υ.Γ. Κ αι γιατι δεν εισαι υπερ της στασης πληρωμων των αλλων υγιων πατριωτων? Χωρις παραπομπες παρακαλω. mike o ανθυγιεινος πατριωτης
ΑπάντησηΔιαγραφήmike
ΑπάντησηΔιαγραφήοταν μου εκθεσεις τις θεσεις του ΔΗΑΡΙ
χωρις παραπομπες παρακαλω, θα βαλουμε διπλα και τις θεσεις του Πασοκ (προ ΔΝΤ)και θα κανουμε κομματικα καλλιστεια. Κατα τα αλλα να κανετε
private τα βλογ σας να συσκεπτεστε απερισπαστοι
ενδοσκοπωντας ,μη σας αποσπανε ασχετοι την προσοχη απο το σοβαρο εργο σας. Αν δεν πρεσβευουν δε και συγκεκριμενο κομμα δεν εχετε ευκαιρο το μανιουαλ ξεχεσματος. Ο ελληνικος λαος και η Ευρωπη αναμενει τις αποφασεις σας εναγωνιως.
Πελεγκρινο
MIA ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ? ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ , ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΥΓΙΗΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ??? ΑΠΛΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ... MIKE
ΑπάντησηΔιαγραφή