Υπάρχουν δυνάμεις να τολμήσουν τη μεταρρύθμιση;



Η ελληνική κοινωνία ξέρει ποια είναι τα ελληνικά πανεπιστήμια. Χιλιάδες παιδιά μπαινοβγαίνουν κάθε χρόνο σε αυτά και μεταφέρουν εικόνες στους εκτός των τειχών. Η θέση του Μετσόβιου Πολυτεχνείου στην Πατησίων είναι κεντρική και οι διερχόμενοι μπορεί να μην τολμούν να εισέλθουν στο εσωτερικό, αλλά μια οσμή όπως και να έχει την παίρνουν. Όταν υπάρχουν πρυτανικές εκλογές οι συμπολίτες μας μπορούν να διαβάσουν στον τύπο τις προσφορές και υποσχέσεις των συναγωνιζόμενων και συναλλασσόμενων με τους πάντες, υποψήφιων σχημάτων. Είναι ανέκδοτο πλέον τα προηγμένα συστήματα αντιγραφής με τη χρήση υπερσύγχρονων κινητών και ομάδων υποστήριξης με την οποία παίρνονται πτυχία και κατοχυρώνονται επαγγέλματα. Έχω φίλους που έβγαζαν τα έξοδά τους κάνοντας την πτυχιακή ή τις εργασίες και τις μακέτες συμφοιτητών τους. Δείγματα ταγών του χώρου παρελαύνουν στις οθόνες των τηλεοράσεων και όλοι μπορούμε να έχουμε μια εικόνα. Όλο και κάτι έχουμε ακούσει για τα όργια με τα συγγράμματα. Για τη βία, για την τρομοκρατία για τις καταστροφές, τους εκβιασμούς, τις απόπειρες εμπρησμού, ούτε λόγος. Για την κομματοκρατία και τη συναλλαγή, τις μελλοντικές πολιτικές καριέρες που ξεκινούν από τα τραπεζάκια των παρατάξεων και τα αμφιθέατρα είμαστε ενήμεροι. Για τους έρημους διαδρόμους με τα μονίμως κλειδωμένα γραφεία των απομακρυσμένων επαρχιακών πανεπιστημίων μας θα ασχοληθεί μάλλον στην επόμενη ταινία του ο Αγγελόπουλος. Ο ήχος της σιωπής.
Αυτό που δεν ακούγεται είναι η τιτάνια προσπάθεια σπουδαίων ανθρώπων και επιστημόνων να περισώσουν ότι σώζεται. Να αντισταθούν στο ζοφερό περιβάλλον, να κάνουν το σωστό λοιδωρούμενοι και απειλούμενοι. Αυτό που δεν ακούγεται είναι η αγωνιώδης προσπάθεια πραγματικών φοιτητών να μάθουν, να δημιουργήσουν, να τελειώσουν και να φύγουν μακριά, στα ξένα.

Πίσω από τα κακά υπάρχει πάντοτε το σύστημα διοίκησης και ένα συνοθύλευμα παραγόντων που αξιώνουν την ισχύ τους μέσα και γύρω από τα ερείπια. Και βέβαια όλα σκεπάζονται από τα ιδεολογήματα του ασύλου, του αυτοδιοίκητου και των δήθεν δημοκρατικών διαδικασιών.

Αυτό ακριβώς το σύστημα διοίκησης έρχεται να προσβάλει ο νέος νόμος πλαίσιο για τα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ. Γι’ αυτό και η λυσσαλέα αντίδραση από όλους τους «ενδιαφερόμενους». Σίγουρα ο νέος νόμος δεν είναι ότι θα έπρεπε για μια εκ βάθρων μεταρρύθμιση του υπάρχοντος. Σίγουρα ο ανοικτός και γόνιμος διάλογος μεταξύ όσων ενδιαφέρονται για πραγματική αλλαγή θα μπορούσε να βελτιώσει, να ανατρέψει, να κάνει το νέο πιο λειτουργικό, ορθολογικό και παραγωγικό.  Αρκεί να θέλουν όλες οι πλευρές να αναιρέσουν την ύβρι.

Σίγουρα ο νέος νόμος τολμά και πρέπει να τολμήσουμε και εμείς μαζί του. Αν υπάρχουν μεταρρυθμιστικές δυνάμεις στον τόπο αυτό πρέπει να συνταχθούν με το εγχείρημα, να τολμήσουν την αλλαγή του παραδείγματος, να τολμήσουν ακόμα και την αποτυχία. Θα έχουν να λένε ότι προσπάθησαν και απέτυχαν. Διαφορετικά θα έχουν να λένε ότι σάπισαν αγκυλωμένοι στις ιδεοληψίες τους. 

Σχόλια

  1. το σύστημα διοίκησης των πανεπιστημίων πάσχει

    η εκλογή είναι αποτέλεσμα αισχρής συναλλαγής μεταξύ καθηγητικού κατεστημένου και φοιτητοπατέρων

    προφανώς πρέπει να αλλάξει αν και δεν ξέρω αν η πρόταση του υπουργείου είναι η καταλληλότερη

    σίγουρα πρέπει να μπουν κριτήρια ανάλογα με την επίδοση των φοιτητών, δεν μπορείς να κάνεις μια σχολή 4 ετών 8 χρόνια

    επίσης είναι τραγικά γελοίο να έχουμε γεμίσει όλη τη χώρα με πανεπιστήμια-ΤΕΙ για να γίνουν κάποιοι καθηγητές, να νοικιάζουν κάποιοι άλλοι διαμερίσματα και να έχουμε όλους τους γονείς ικανοποιημένους

    επίσης είναι επιβεβλημένος ο προγραμματισμός παραγωγής επιστημόνων στη χώρα

    η λογική περάστε όλοι στο πανεπιστήμιο ή πάτε στο πανεπιστημιο Ζιμπάμπουε να πάρετε ένα πτυχίο και ελάτε μετά να διοριστείτε όλοι στο δημόσιο προφανώς μας τελειωσε...

    κατάντησε η Ελλάδα ενώ χρειάζεται 30000 γιατρούς να έχει πλέον των 70000

    το ίδιο ισχύει και με το άσυλο, είναι εκτός τόπου και χρόνου η διατήρησή του, κανένας δεν παρεμποδίζει την επιστημονική έρευνα (στη χώρα ούτως ή άλλως δεν γίνεται ερευνα)


    Αλέξανδρος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αλέξανδρε συμφωνώ. Απλά το νέο σύστημα διοίκησης που προτείνεται είναι πολύ ελιτίστικο ( μόνο καθηγητές Α βαθμίδας)και φοβάμαι ότι οι ιδιότητες των εξωτερικών του συμβουλίου είναι γενικές και μπορεί να φέρουν διάφορα νούμερα στη διοίκηση ενός ΑΕΙ. Θα ακολουθήσει σχετικό ποστάρισμα. Σίγουρα όμως η παραδοσιακή αριστερά υπερασπίζεται το υπάρχον, το φαύλο, γιατί με αυτό μπορούσε να δουλεύει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συμφωνω. κι εμενα αυτό που δε μ'αρέσει είναι οι εξωτερικοί. Σε κάποιες περιπτώσεις καλό είναι να υπάρχουν εξωτερικοί αλλα Θα έπρεπε να είναι επιλογή του πανεπιστημίου πόσοι εξωτερικοί θα υπάρχουν.

    Απο την άλλη πρέπει να υπάρξει κάποια δικλίδα κατά της οικογενειοκρατίας και της τσιφλικοποίησης. Απλά δε μου φαίνεται καλή η λύση των 7 εξωτερικών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Ύστατος πόρος: Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση είναι μια πρόταση για το μέλλον.

Βάσω Κιντή: Παραιτούμαι από μέλος της ΚΕ και αποχωρώ από το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς

Κίμων Χατζημπίρος: Ατελέσφορη Οικολογία