Παναγής Παναγιωτόπουλος: Οι ιδέες του είναι το πρόβλημα



από τη σελίδα του στο fb


Ο Παρασκευόπουλος δεν είναι ούτε ανθρωπάκι, ούτε ασήμαντος επιστήμονας. Και δεν ανήκει στον λαμογιακό εσμό εκείνων που παρασιτούν πάνω στο πανεπιστήμιο. 
Οι ιδέες του είναι το θέμα. Η ιδεολογική οργάνωση του τρόπου που βλέπει το έγκλημα και την κοινωνία.
Η ρουσσωική του ανθρωπολογία και η κοινωνιολογική δικαιολόγηση που αυτή προσφέρει στο έγκλημα, η φαντασίωση ότι η εξουσία και η άδικη κοινωνία παράγει το έγκλημα - ένα έγκλημα που για την σύλληψη αυτή είναι πάντοτε υπερκατασκευασμένο από την επικοινωνιακή στρατηγική των ΜΜΕ και τον εκφοβισμό εκείνον που προάγει μια (δήθεν) φοβισμένη κοινωνία- είναι το επίδικο ζήτημα.

Ο αντι-αυταρχισμός και η αντι-κατασταλτική εγκληματολογία του '70, ο έσχατος ανθρωπινοδικαιωματισμός χωρίς όρια και κοινωνικούς συνυπολογισμούς, αυτά είναι που παράγουν τα τραγικά δολοφονικά αποτελέσματα που βλέπουμε. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια άτυπη αντι-καπιταλιστική εμμονή που μεταφέρει το υποκείμενο της ιστορίας και των δικαιωμάτων από τους εργαζόμενους, το προλεταριάτο και εν γένει το σώμα του Λαού στις ομάδες των απόκληρων, στην ετερότητα κάποιου σκληρού περιθωρίου που αναγορεύεται σε λυτρωτική πρωτοπορία. Το μόνο που πετυχαίνει η εφαρμογή αυτών των θέσεων είναι περισσότερη ανομία, περισσότερο έγκλημα εις βάρος των λαϊκών στρωμάτων, περισσότερη βια και οξύτερη ροπή προς τον συντηρητισμό, εξάτμιση της κοινής ζωής και αναζήτηση αυταρχικών λύσεων. 



Στις φυλακές η εφιαλτική εξουσία των μεγαλο-νταβάδων παραμένει, η εκμετάλλευση των υποδεέστερων από τους άγριους κακοποιούς εξακολουθεί, ο ρατσισμός και ο νόμος του ισχυρότερου εξευτελίζει την ζωή του εγκλείστου. Σήμερα, όπως και χτες, η κατάσταση των ελληνικών φυλακών είναι το όριο της συλλογικής μας αξιοπρέπειας, το όριο που έχει φυσικά παραβιαστεί.



Όμως ο Παρασκευόπουλος δεν θα ασχολιόταν ποτέ με κάτι τέτοιο. Το αντιαυταρχικό πρότυπο του και η βαθιά του πεποίθηση ότι δεν υπάρχει έγκλημα per se παρά μόνον ως αποτέλεσμα της κοινωνικής οργάνωσης δεν του επιτρέπουν να φροντίσει για την πάταξη της εκμεταλλευτικής κλίκας κάθε φυλακής- υποθέτω ότι θα φοβόταν μην τον κατηγορήσουν κάποιοι συνάδελφοι πως εντάσσεται στην επάρατη βιο-εξουσία. 

Η κοινή γνώση ότι η φυλακή δεν σωφρονίζει και ότι η ελληνική φυλακή έχει προ πολλού περιπέσει στη συνθήκη μιας ατελείωτης μαφιόζικης κατίσχυσης με την ανοχή του Κράτους δεν σας έδωσε κανένα δικαίωμα κύριε Παρασκευόπουλε να απολύσετε, εσείς προσωπιά και η κυβέρνηση που υπηρετείτε, σκληρούς κακοποιούς που σήμερα σκοτώνουν εδώ και εκεί. 

Παραβιάσατε με την εφαρμογή των ξεπερασμένων ιδεών σας την αρχή της προστασίας της ζωής, αδιαφορήσατε για τον αυξημένο κίνδυνο και δώσατε άλλο ένα όπλο στους απανταχού εκμεταλλευτές του φόβου των ανθρώπων να παίξουν μια ακόμη νικηφόρα παρτίδα του αντιδημοκρατικού παιχνιδιού στο οποίο εσείς και πολλοί όμοιοί σας έχετε εμπλέξει τη χώρα μας και την Ευρώπη.

Σχόλια

  1. Η αγνοια των διανοουμενων (οχι των επαμφοτεριζοντων με την εκαστοτε εξουσια για ερευνητικα προγραμματα, εμμισθες θεσεις,... ) για την πραγματικη ζωη ειναι διαχρονικη και συνεχης :

    1. Η οικοδομηση του σοασιαλισμου φαινοταν συναρπαστικη στα πληθη των διανουμενων που ερχονατν να την δουν αλλα ηταν τραχεια και επωδυνη στην πραξη....Το 10% των "κουλακων" που σταληκαν ως εργατες σε καταναγκαστικα εργα ...πεθαναν στον πρωτο βαρυ χειμωνα εκει....σελ. 128

    2. Σημερα ειναι φυσικο να επικρινουμε Δυτικους οπως ο Χ.Τζ.Ουελς, ο Μπερναρντ Σω... επιδη εκαναν τα σταρβα ματια στις πιο απεχθεις και βαναυσες πλευρες του σταλινισμου και επειδη μπερδεψαν την σταλινικη προπαγανδα με την πραγματικοτητα....
    Η ευπιστια αυτη αντανακλουσε εν μερει,..., την εκπληκτικη θεληση των ανθρωπων να πιστεψουν στην ουτοπια, που διαποτιζε την μεσοπολεμικη Ευρωπη...σελ. 130


    Mark Mazower,Σκοτεινη Ηπειρος, Ο Ευρωπαϊκος 20ος αιωνας, Αλεξανδρεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίμων Χατζημπίρος: Σχόλια για τις αξίες της αξίας

Οι καταλήψεις , ο δήμαρχος και ο άλλος άνθρωπος

Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ο λαός της.