100 χρόνια από τη γέννηση του Ποιητή Νίκου Καββαδία
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ο λαός της.
Πέρα από τις τεχνικές του κουρέματος που οδηγούν στη σταθεροποίηση της δραματικής μας κατάστασης, η αλήθεια είναι ότι είμαστε μια συνολικά χρεοκοπημένη χώρα. Θα ζήσουμε πάνω από δέκα χρόνια εκτός αγορών, σε διαρκή οικονομική ύφεση, με μη ανταγωνιστική οικονομία, με κράτος αναποτελεσματικό και άκρως διεφθαρμένο και πολιτικό σύστημα που ενδιαφέρεται μόνο για την εκλογική πελατεία και τα ποσοστά του. Στο τέλος της δεκαετίας θα έχουμε ακόμα, ένα τερατώδες χρέος, στα 120% του ΑΕΠ. Τι άλλο θέλουμε; Η Ευρώπη δεν μας εγκαταλείπει, το αντίθετο. Αλλά είναι αδύνατο στο εγχώριο πολιτικό προσωπικό, να καταρτίσει ένα οδικό χάρτη για τα επόμενα χρόνια. Φαντάζει αδύνατο στους πολιτικούς ταγούς δεξιά και αριστερά να πείσουν τον ελληνικό λαό για μια κοινή οργανωμένη προσπάθεια, ώστε να αλλάξει ο τρόπος που η κοινωνίας μας αντιλαμβάνεται τον εαυτό της. Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι τα πολιτικά κόμματα εύρισκαν σημεία επαφής, φαντάζει αδύνατο να συμφωνήσει ...
οχι πολυ παλια , καπου εκει στα rock'en'roll χωρις τα τρια ιερα Καπα ( Καββαδιας , Καριωτακης , Καβαφης ) στίριγμα δεν έβρισκες πουθενά στα δύσκολα , τουλάχιστον έτσι μου λένε και τους πιστέυω.Τώρα το συναίσθημα αγνοείται , μάλλον πέθανε . Μερικά κουρέλια τραγουδούν ακόμη όμως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπα γιατί; Το συναίσθημα υπάρχει εξάλλου εσύ που είσαι νέος θα μας πεις. Όσο για τα κουρέλια ναι τραγουδούν ακόμα έστω και βραχνά.
ΑπάντησηΔιαγραφή¨Οσο για τον Καββαδία, συμμάδεψε τη γενιά μου και για ένα άλλο λόγο. Μετά το τέλος της πρώιμης μεταπολίτευσης και το θρυμματισμό των επαναστατικών ονείρων, πολλοί από μας (και εγώ) θέλαμα να μπαρκάρουμε. Ποίηση και επιθυμίες σε μια αμφίδρομη αντίδραση.